|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 513/2010)
22 Ιουλίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΗΛΙΑ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Β. Χατζηχάννας, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Θ. Κουσπή (κα) για Ι. Νικολάου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, ημερ. 11.1.2010, με την οποία κατόπιν επανεξέτασης διόρισαν και πάλι τους Ανδρέα Ονούφριου (ΕΜ 1) και Αναστασία Καρατζιά (ΕΜ 2), στη θέση Λειτουργού Γεωργίας, με ειδικότητα στην Αγροτική Οικονομική ή τα Οικονομικά, στο Τμήμα Γεωργίας από 2.10.2002.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Το Ανώτατο Δικαστήριο στις 9.6.2009 αποδέχθηκε την Α.Ε. 142/06, ακυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση στην Υπόθεση Αρ. 1112/02 και ταυτόχρονα και το διορισμό των δύο ΕΜ στην επίδικη θέση, καθότι έπασχε η σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη, η ΕΔΥ συμμορφούμενη με την ακυρωτική απόφαση, σε συνεδρία της στις 21.7.2009, προχώρησε στην επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που ήταν πριν τη λήψη της εσφαλμένης απόφαση, με σκοπό την επανεξέτασή της, ενώ ειδοποιήθηκαν σχετικά και τα ΕΜ. Επίσης αποφάσισε όπως το ζήτημα παραπεμφθεί σε νέα Συμβουλευτική Επιτροπή, ορίζοντας ότι η επανεξέταση θα αφορούσε μόνο τους κατόχους πανεπιστημιακού τίτλου η ισότιμου προσόντος στην Αγροτική Οικονομική ή τα Οικονομικά. Ακόμη, ότι δεν θα λαμβάνονταν υπόψη υποψήφιοι οι οποίοι κατά τον ουσιώδη χρόνο ενώ κλήθηκαν, δεν παρευρέθηκαν στη διαδικασία, είτε ενώπιον της Συμβουλευτικής, είτε της ΕΔΥ. Ο Αιτητής κατά την αρχική διαδικασία, ενώ κλήθηκε για προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν προσήλθε. Σχετικά ενημερώθηκε ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, στο εξής «ο Διευθυντής», ως Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ο οποίος μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Επιτροπής, στις 17.11.2009, διαβίβασε την Έκθεση της Επιτροπής, στην ΕΔΥ.
Η ΕΔΥ, σε συνεδρία της στις 8.12.2009, αφού μελέτησε την Έκθεση της Συμβουλευτικής αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση 8 υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και τα δύο ΕΜ, οι οποίοι περιλαμβάνονταν στον προκαταρκτικό κατάλογο που ετοίμασε η Συμβουλευτική. Μετά την ολοκλήρωση της προφορικής εξέτασης, η ΕΔΥ αποφάσισε να προσφέρει εκ νέου διορισμό, στην επίδικη θέση, στα δύο ΕΜ, αναδρομικά από τις 2.10.2002.
Οι Καθ' ων η αίτηση προς απόρριψη της παρούσας προσφυγής, προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να προσβάλλει την παρούσα απόφαση, αφού κατά την αρχική διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η απόφαση η οποία στη συνέχεια ακυρώθηκε για να ακολουθήσει η προσβαλλόμενη, ενώ κλήθηκε, παρέλειψε να προσέλθει στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής. Το Δικαστήριο μετά από αίτημα των δικηγόρων των διαδίκων, έδωσε οδηγίες όπως εκδικαστεί κατά προτεραιότητα η πιο πάνω προδικαστική ένσταση.
Ο συνήγορος του Αιτητή, ενώ αποδέχεται ότι ο πελάτης του αρχικά δεν προσήλθε στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής, προβάλλει ότι αυτό συνέβη επειδή στην επιστολή ημερ. 10.1.2002, με την οποία καλείτο να προσέλθει στην προφορική εξέταση, αναφερόταν ότι ήταν υποχρεωτικό να προσκομίσει πιστοποιητικό ισοτιμίας του διπλώματος του από το ΚΥΣΑΤΣ και ότι από αυτό θα εξαρτιόταν η υποψηφιότητά του. Υπό τις περιστάσεις, θεώρησε ότι, αφού δεν κατείχε ακόμη το επίδικο πιστοποιητικό, δεν ήταν αναγκαίο να προσέλθει στην καθορισθείσα συνέντευξη.
Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί.
Κάποιος για να νομιμοποιείται να προσβάλει μια διοικητική πράξη ή απόφαση, θα πρέπει να έχει προσωπικό, άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον. Στην παρούσα περίπτωση, με βάση τα πραγματικά περιστατικά όπως προκύπτουν από το φάκελο της υπόθεσης και δεν αμφισβητούνται από το συνήγορο του Αιτητή, ο τελευταίος κατά την αρχική διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η ακυρωθείσα απόφαση της ΕΔΥ, όχι μόνο δεν προσήλθε στην προφορική εξέταση για την πλήρωση της επίδικης θέσης, αλλά ούτε προσέβαλε την αρχική απόφαση της ΕΔΥ για τον μη διορισμό του, προφανώς επειδή δεν πληρούσε τα προσόντα (δεν κατείχε Πιστοποιητικό του ΚΥΣΑΤΣ). Αυτοί οι δύο παράγοντες, κατά την κρίση μου έχουν σαν αποτέλεσμα ο Αιτητής να μη νομιμοποιείται να προσβάλει την απόφαση της ΕΔΥ, αφού εγκαταλείποντας την αρχική διαδικασία, δεν έχει πλέον προσωπικό, άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον να ζητήσει ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης μετά την επανεξέταση, η οποία διενεργείται με βάση το ακυρωτικό αποτέλεσμα και όχι εφ' όλης της ύλης. Ο Αιτητής δεν πληροί τις υποκειμενικές προϋποθέσεις νομιμοποίησης και άσκησης προσφυγής σύμφωνα με το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος. Τα όσα προβάλλει ο συνήγορος του Αιτητή ως προς την ερμηνεία του περιεχομένου των σχετικών επιστολών που του στάληκαν, είναι απλές εικασίες και δεν σχετίζονται με τις προϋποθέσεις του Άρθρου 146.2 του Συντάγματος, αφού ο κάθε υποψήφιος, εφόσον θέλει να λάβει μέρος και να διεκδικήσει μια θέση, θα πρέπει να πληροί τα απαιτούμενα από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Η απόφασή του να μην προσέλθει, ήταν επιλογή του ίδιου προσωπικά και σχετιζόταν με το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να προσκομίσει το αποδειχτικό στοιχείο της ισοτιμίας από το ΚΥΣΑΤΣ. Σχετική είναι η απόφαση του αδελφού Δικαστή Κραμβή, στην υπόθεση Μάριος Παπαχριστοδούλου ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 1155/02, ημερ. 31.3.2004, η οποία δεν εφεσιβλήθηκε και στην οποία αναφέρεται ότι:-
«Συνεπώς η απουσία του αιτητή από το στάδιο των συνεντεύξεων, παρά το ότι ειδοποιήθηκε να συμμετέχει, κρίνεται αδικαιολόγητη. Ο αιτητής όφειλε να παρουσιαζόταν στην Επιτροπή για να εξεταστεί προφορικά με επιφύλαξη υποβολής οποιασδήποτε διαμαρτυρίας επιθυμούσε. Προτίμησε αποχή αποκλείοντας έτσι την περαιτέρω εξέταση της υποψηφιότητας του. Με αυτό τον τρόπο απώλεσε το έννομο συμφέρον του να προσβάλει την τελική επίδικη πράξη. (Κωνσταντίνος Πουργουρίδης και άλλος ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 1443.)
Διαφωτιστική είναι η ανάλυση του θέματος από τη Γλυκερία Π. Σιούτη στο σύγγραμμα της «Το Έννομο Συμφέρον στην Αίτηση Ακυρώσεως», Εκδόσεις Σάκκουλα, 1998, (σελ. 95, 97 και 208 αντίστοιχα).
Συμφωνώ απόλυτα με την πιο πάνω προσέγγιση και θεωρώ αχρείαστο να προσθέσω οτιδήποτε άλλο.
Η παρούσα προσφυγή κρίνεται μη παραδεκτή και απορρίπτεται με €500 έξοδα, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ