|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 119/2010)
31 Μαΐου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SODIKOV NIZOMJON,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Χρ. Χατζηλοΐζου, για τον Αιτητή.
Μαρ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ο οποίος είναι υπήκοος του Ουζμπεκιστάν, υπέβαλε στις 28.1.2005 αίτηση για παροχή ασύλου. Κλήθηκε σε συνέντευξη στις 13.2.2008, μετά τη συμπλήρωση της οποίας, ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου αποφάσισε στις 19.3.2008 την απόρριψη της αίτησης. Στις 9.4.2008 καταχωρήθηκε διοικητική προσφυγή η οποία επίσης απορρίφθηκε στις 18.12.2009.
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη πράξη, η απόρριψη της διοικητικής του προσφυγής, ελήφθη χωρίς τη δέουσα έρευνα, πάσχει λόγω πλάνης περί τα πράγματα και δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Υποστηρίζει ότι η Αναθεωρητική Αρχή αποφάσισε με προσωπικά και όχι αντικειμενικά κριτήρια, αφού, παρ΄ όλον ότι ο βασικός ισχυρισμός του για το λόγο που εγκατέλειψε τη χώρα του δεν απορρίφθηκε, στη συνέχεια τον κρίνει αναξιόπιστο για τους λόγους που αναφέρει στην απόφασή του.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υπογραμμίζουν ότι υπάρχει στην έκθεση που υπέβαλε η λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, εκτενής ανάλυση της έλλειψης αξιοπιστίας του αιτητή, καθώς και καταγραφή πολλών αντιφάσεων στις οποίες υπέπεσε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του. Η λειτουργός κατέληξε δε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να δοθεί καν το ευεργέτημα της αμφιβολίας.
Επισημαίνεται ακόμη η αντίφαση που υπάρχει στους λόγους που ο αιτητής κατέγραψε στην αίτησή του ως τους λόγους που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη χώρα του και στους λόγους που ο ίδιος ανάφερε κατά τη συνέντευξή του. Όταν, δε, του επισημάνθηκε η αντίφαση αυτή, δεν ήταν σε θέση να δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Στη συνέχεια αναφέρονται και οι υπόλοιπες αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε, οι οποίες ανεπανόρθωτα κλόνισαν την αξιοπιστία του. Χαρακτηριστική αναξιοπιστία είναι από τη μια ο ισχυρισμός ότι φοβόταν ότι θα συλληφθεί από την αστυνομία και από την άλλη ότι ο αδελφός της μητέρας του, που ήταν ο αρχηγός της υπηρεσίας ασφάλειας στην περιοχή του, τον βοηθούσε στις όποιες δυσκολίες του με την αστυνομία.
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Εν όψει των πιο πάνω είναι φανερό ότι κανένας από τους ισχυρισμούς του αιτητή δεν ευσταθούν. Ούτε έχει αποδείξει το ενδεχόμενο πλάνης, αλλά ούτε και την έλλειψη δέουσας έρευνας. Η απόφαση τόσο της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και της Αναθεωρητικής Αρχής, βασίστηκε ουσιαστικά στις απαντήσεις του και στην έλλειψη αξιοπιστίας που προέκυψε από αυτές. Κάτω από τις περιστάσεις η απόφαση της Αρχής είναι βεβαίως και πλήρως αιτιολογημένη. Δεν θα πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να ξεχνούμε ότι το βάρος απόδειξης της αίτησης για πολιτικό άσυλο, φέρει ο αιτητής, ο οποίος υποχρεούται να υποστηρίξει την αίτησή του με όλα τα απαραίτητα έγγραφα και στοιχεία που έχει στην κατοχή του και να παράσχει στην Υπηρεσία Ασύλου λεπτομέρειες και πληροφορίες, σχετικά με το άτομό του, βοηθώντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο στη διαπίστωση των γεγονότων (βλέπε και άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν. 6(Ι)/2000, όπως τροποποιήθηκε).
Εν όψει των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται, με €800 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ