ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                          (Υποθ. Αρ.361/2009)

 

8 Απριλίου, 2011

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]

 

Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28, 146 του Συντάγματος

 

XΡΙΣΤΟΣ  ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

                                                            Αιτητής,

-και -

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

                                                          Καθ΄ων η αίτηση.

------------------------

Χρ.Κληρίδης, για τον Αιτητή.

Λ.Ουστά (κα.) για τους Καθ΄ων η αίτηση

Α.Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

-----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:  H, από τις 12 Φεβρουαρίου 2009, προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη μόνιμη θέση Διευθύντριας Μέσης Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, έδωσε το έναυσμα για την καταχώρηση, από τον αιτητή, της παρούσας προσφυγής.

 

 

Με επιστολή της ημερ 9 Απριλίου 2006 η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, υπέβαλε πρόταση στους Καθ΄ων η αίτηση για την πλήρωση μιας θέσης Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδιείας και Πολιτισμού (Θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής).  Οι καθ΄ων η αίτηση δημοσίευσαν την θέση στις 9 Ιουνίου 2007 και υποβλήθηκαν τρεις αιτήσεις.

 

Ακολούθως, η Συμβουλευτική Επιτροπή σε συνεδρία της ημερ. 26 Σεπτεμβρίου 2006, αποφάσισε να καλέσει τους προσοντούχους υποψηφίους σε προφορική συνέντευξη στις 13 Οκτωβρίου 2006.  Κατά την εν λόγω συνέντευξη αξιολογήθηκε ο αιτητής ως εξαίρετος,  το δε ενδιαφερόμενο μέρος ως σχεδόν εξαίρετη. Στη συνέχεια, η Επιτροπή προχώρησε σε αξιολόγηση όλων των υποψήφιων και αφού έλαβε υπόψη της την αξία, τα προσόντα, την αρχαιότητα το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων και τα αποτελέσματα των προφορικών συνεντεύξεων αποφάσισε να συστήσει για προαγωγή και τους τρεις υποψηφίους.  Ετοίμασε δε σχετική έκθεση την όποια απέστειλε η Γενική Διευθύντρια στους καθ΄ων η αίτηση με επιστολή της ημερ. 8 Νοεμβρίου 2006.

 

Οι καθ΄ων οι αίτηση κάλεσαν, στις 29 Γενάρη 2007,  τους τρεις υποψήφιους σε προφορική συνέντευξη, στην παρουσία της  Γενικής Διευθύντριας.

 

Η Γενική Διευθύντρια αξιολόγησε τον αιτητή ως πάρα πολύ καλό ενώ αξιολόγησε το ενδιαφερόμενο μέρος ως πολύ καλή και σύστησε τον αιτητή για προαγωγή.  Στη συνέχεια, η ΕΔΥ προέβη στη δική της αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων. Αξιολόγησε τον αιτητή, κατά πλειοψηφία ως πολύ καλό, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος, επίσης κατά πλειοψηφία, ως εξαίρετη. Αφού  έλαβε  υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής,  τα προσόντα των υποψηφίων, τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων, την αρχαιότητα τους, την απόδοση τους  κατά την προφορική εξέταση και αφού αποφάσισαν όπως μη υιοθετήσουν την, υπέρ του αιτητή, σύσταση της Γενικής Διευθύντριας κατέληξαν όπως προάξουν το ενδιαφερόμενο μέρος. Εναντίον της εν λόγω απόφασης ο αιτητής είχε καταχωρήσει την προσφυγή αρ.538/07. Εκκρεμούσης της προσφυγής  οι καθ΄ων  η αίτηση προχώρησαν στις 11 Φεβρουαρίου 2009 και ανακάλεσαν την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.   Στις 12 Φεβρουαρίου 2009, προέβηκαν σε επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης, όπου αποφάσισαν και πάλι την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.

 

Ο αιτητής προβάλλει ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση πάσχει καθότι παραγνωρίστηκε η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, χωρίς νομική και ειδική αιτιολογία.

 

Οι λόγοι που ώθησαν την ΕΔΥ να αποστεί από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας αναφέρονται στο ακόλουθο απόσπασμα:

 

«Σε ότι αφορά τη γραπτή σύσταση της Γενικής Διευθύντρια, η πλειοψηφία της Επιτροπής διαπίστωσε, κατόπιν εξέτασης της ότι αυτή αποτελεί επανάληψη των ενώπιον της Επιτροπής στοιχείων, όπως αυτά παρατίθενται στους φακέλους και αιτήσεις των υποψηφίων καθώς και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Περαιτέρω, η πλειοψηφία της Επιτροπής, αφού έλαβε υπόψη την υπεροχή της επιλεγείσας έναντι των ανθυποψηφίων της, αφού αξιολογήθηκε σε υψηλότερο επίπεδο κατά την ενώπιον της  Επιτροπής προφορική εξέταση, το γεγονός ότι είναι  ίση σε αξία, με έμφαση στα τελευταία τρία χρόνια για τα οποία υπάρχουν κοινές αξιολογήσεις, καθώς και το γεγονός ότι δεν υστερεί σε προσόντα, αλλά αντίθετα, διαθέτει υπέρτερα ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία, αν και δεν προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, στοιχεία τα οποία αναλύονται και σχολιάζονται πιο πάνω σε συνάρτηση με την αντίστοιχη νομολογία, έκρινε ότι η γραπτή σύσταση της Γενικής Διευθύντριας υπέρ του Παντελίδη Χρίστου είναι περιορισμένης σημασίας και δεν μπορεί να υπερακοντίσει την υπεροχή της Πουλλή Ζήνας».

 

Είναι νομολογημένο ότι απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή πρέπει να αιτιολογείται ειδικά. Οι καθ΄ων αιτιολόγησαν την απόφαση τους, για μη υιοθέτηση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, βασιζόμενοι ουσιαστικά στην υπεροχή του ενδιαφερόμενου προσώπου σε προσόντα και στην καλύτερη απόδοση της κατά την προφορική συνέντευξη.

 

Στην Δημοκρατία ν. Ασσιώτη κ.α, Α.Ε.201/09 ημερ. 13.7.2010, αποφασίστηκε ότι αποτελούσε αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση του διευθυντή η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα και σε απόδοση στη προφορική συνέντευξη. Παραθέτω πιο κάτω το σχετικό απόσπασμα:

 

΄Εχουμε εξετάσει το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. και, με κάθε εκτίμηση προς τον αδελφό μας Δικαστή, δεν έχουμε την ίδια άποψη μαζί του, ότι, δηλαδή, η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στα αποτελέσματα της ενώπιόν της προφορικής εξέτασης και παρέλειψε να αιτιολογήσει ειδικά την απόκλισή της από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Τα γεγονότα στη Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, από την οποία καθοδηγήθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, ήταν διαφορετικά. Εκεί η βαρύτητα που δόθηκε στην προφορική εξέταση από την Ε.Δ.Υ. εξουδετέρωσε εντεκάμηνη αρχαιότητα της αιτήτριας σε προηγούμενη θέση, πρόσθετο προσόν που αυτή κατείχε μη προβλεπόμενο αλλά σχετικό και την υπέρ της σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Στην παρούσα περίπτωση, το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο, από άποψης αξίας στη βάση των Υπηρεσιακών Εκθέσεων, ήταν ισοδύναμο με τον αιτητή, κατείχε πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, τα οποία, όπως αναγνωρίζει η νομολογία, παρέχουν πλεονέκτημα στον κάτοχό τους για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, εάν δε αυτός δεν επιλεγεί, θα πρέπει να δοθούν λόγοι που να τα αντισταθμίζουν - (βλ. Δημοκρατία ν. Υψαρίδη & άλλου (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 347 και Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1). Η αρχαιότητα του αιτητή, η οποία συνεκτιμήθηκε, ήταν πολύ περιορισμένης σημασίας: και επειδή αυτή ήταν αποτέλεσμα κλίμακας, αλλά και επειδή η επίδικη θέση βρίσκεται πολύ ψηλά στην ιεραρχία.

 

Σταθμίζοντας τα διάφορα αντίστοιχα δεδομένα των υποψηφίων, υπό το φως της δυνατότητας να δίδεται από την Ε.Δ.Υ. αυξημένη βαρύτητα στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, καταλήγουμε ότι η απόφασή της για επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους δε βρίσκεται εκτός των ορίων της ευρείας διακριτικής ευχέρειας που αυτή είχε, η δε παράκαμψη της σύστασης του Γενικού Διευθυντή έχει αιτιολογηθεί με επάρκεια.»

 

 

 Επομένως βρίσκω ότι η απόκλιση από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας έχει ειδικώς αιτιολογηθεί και ο λόγος αυτός δεν έχει έρεισμα.

 

Ο αιτητής εισηγήθηκε ότι δόθηκε υπέρμετρη αξία στην απόδοση κατά την προφορική συνέντευξη.  Δεν θεωρώ ότι η ΕΔΥ στήριξε την απόφαση της αποκλειστικά στην υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στη συνέντευξη, αλλά και στο γεγονός ότι αυτό υπερείχε σε προσόντα.  Είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι δύναται να αποδοθεί αυξημένη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, όταν η προσωπικότητα και οι ικανότητες του υποψηφίου είναι σημαντικές ιδιότητες, για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης (Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).

 

Ο αιτητής υπερτερούσε, του ενδιαφερόμενου μέρους, σε αρχαιότητα.  Είχε διοριστεί στη θέση του Πρώτου Λειτουργού την 1^η Σεπτεμβρίου 2003, τρία χρόνια πριν από το ενδιαφερόμενο μέρος.  Υπήρχε όμως προς όφελος της τελευταίας η υπεροχή σε προσόντα και σε απόδοση στην προφορική συνέντευξη η οποία προσδίδει στην αξία του υποψήφιου.  Όπως τονίστηκε στην (Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (ανωτέρω) σε διευθυντικές θέσεις η αρχαιότητα λαμβάνεται μεν υπόψη η σημασία της, δεν είναι όμως ουσιαστική.  Περαιτέρω η βαρύτητα του πρόσθετου προσόντος που είχε το ενδιαφερόμενο μέρος, μη προβλεπόμενο άλλο σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, εξετάζεται ως αποτέλεσμα συσχετισμού κρίσης στη βάση των δεδομένων κάθε περίπτωσης.

 

Δεν έχω, εν προκειμένω πεισθεί ότι οι καθ΄ων η αίτηση άσκησαν λανθασμένα την κρίση τους.  Η αρχαιότητα δεν είναι αποφασιστικό κριτήριο αλλά σταθμίζεται με άλλα κριτήρια και υπερισχύει μόνο αν τα άλλα κριτήρια είναι περίπου ίσα.  Συνακόλουθα η αρχαιότητα δεν μπορούσε να υποσκελίσει την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα και την απόδοση στην προφορική συνέντευξη.

 

Η απόφαση για επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους δε βρίσκεται εκτός των ορίων της ευρείας διακριτικής ευχέρειας που είχαν οι καθ΄ων η αίτηση, η μη υιοθέτηση δε της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας έχει αιτιολογηθεί με επάρκεια. 

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα,  υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή, όπως θα υπολογισθούν από τον πρωτοκολλητή για να υποβληθούν για έγκριση.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

                                                             Κ.Παμπαλλής,

                                                                        Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο