ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΤΟΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ κ.α, Υπόθεση Αρ. 349/2010, 7 Απριλίου 2011

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση και/ή διαταγή του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία υποχρέωσαν τον αιτητή να αφυπηρετήσει την 1.2.2010 (η ορθή ημερομηνία είναι 1.1.2010) στο 55^ο έτος της ηλικίας του, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.

Ο αιτητής μέχρι την 1.1.2010 υπηρετούσε ως Λοχίας της Αστυνομίας. Την 1.1.2010 υποχρεώθηκε σε αφυπηρέτηση, εφόσον συμπλήρωσε το 55^ο έτος της ηλικίας του. Στην προσφυγή του λέγει ότι διέθετε τις φυσικές και διανοητικές ικανότητες για να συνεχίσει να εργάζεται μέχρι το 60^ο έτος της ηλικίας του, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της Αστυνομίας που κατέχουν βαθμό άνω του Λοχία, αλλά και μέχρι το 63^ο έτος της ηλικίας του, όπως ισχύει στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αιτητή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, παραβιάζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση στην εργασία, εφόσον ο αιτητής υποχρεώθηκε σε αφυπηρέτηση στο 55^ο έτος της ηλικίας του ενώ άλλοι υπηρετούντες στην Αστυνομία αφυπηρετούν στο 60^ο έτος της ηλικίας τους, παραβιάζονται συναφώς το άρθρο 28 του Συντάγματος και το άρθρο 38 του Ν 158(Ι)/99. Εν πάση περιπτώσει, κατά τον αιτητή, το εδάφιο (2) του άρθρου 12 του περί Συντάξεων Νόμου (Ν 97(Ι)/97) είναι αντισυνταγματικό αφού με αυτό καθιερώνονται άνισοι όροι στο δικαίωμα της εργασίας των υπαλλήλων, όσον αφορά το χρόνο της αφυπηρέτησης τους.

Με την προσβαλλόμενη απόφαση, κατ΄ ισχυρισμό, παραβιάζεται και το άρθρο 8(1) του περί Ίσης Μεταχείρισης στην Απασχόληση και την Εργασία Νόμου του 2004 (Ν 58(Ι)/2004), καθώς και το προοίμιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/78/ΕΚ.

Στην επιχειρηματολογία της ευπαίδευτης συνηγόρου για τον αιτητή τονίζεται η αρχή της ισότητας όπως κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και υποβάλλεται ότι με το άρθρο 12 του περί Συντάξεων Νόμου (Ν 97(Ι)/97), το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο της υποχρεωτικής αφυπηρέτησης του αιτητή, γινόταν ένας ανεπίτρεπτος διαχωρισμός των υπαλλήλων του κράτους σε σχέση με την ημερομηνία της υποχρεωτικής τους αφυπηρέτησης, με γνώμονα την ηλικία τους. ΄Ετσι, ενώ στο άρθρο 12(1) του Ν 97(Ι)/97 ορίζεται ως ημερομηνία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης «όλων των υπαλλήλων» το 60^ο έτος της ηλικίας τους, στη συνέχεια διαχωρίζονται οι υπηρετούντες αστυνομικοί μέχρι του βαθμού του Λοχία, ως αφυπηρετούντες στο 55^ο έτος της ηλικίας τους (άρθρο 12(2)).

Επιπρόσθετα, στην αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή, γίνεται αναφορά στο Ν 37(Ι)/2010 ο οποίος δημοσιεύθηκε στις 30.4.2010 και με τον οποίο τροποποιήθηκε το εδάφιο (2) του άρθρου 12 του περί Συντάξεων Νόμου ώστε η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης μέλους της Αστυνομίας που έχει βαθμό όχι ανώτερο του Λοχία και το οποίο συμπληρώνει το 55^ο έτος της ηλικίας του κατά ή μετά την 11.3.2013, να είναι τα 60 έτη.

Σύμφωνα επίσης με την υποβολή της κας Ευσταθίου η τροποποίηση αυτή είναι διαδικαστικής φύσεως και επομένως έχει αναδρομική ισχύ και καλύπτει και τον αιτητή ο οποίος αφυπηρέτησε στο 55^ο έτος της ηλικίας του, την 1.1.2010.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους καθ΄ ων η αίτηση, στη δική του επιχειρηματολογία, έκαμε αναφορά στη γνωστή και καθιερωμένη αρχή της αλυσιτέλειας σύμφωνα με την οποία ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων γίνεται μόνο, αν η αποδοχή της αντισυνταγματικότητας θα οδηγούσε στην αποδοχή του αιτήματος του ένδικου βοηθήματος, αλλιώς απορρίπτεται ως αλυσιτελής (Δέστε: Dias United Publishing Ltd v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 550) και διαχώρισε την παρούσα υπόθεση από την απόφαση στην υπόθεση Papaxenofontos and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1037.

Αναφορικά με το ζήτημα της κατ΄ ισχυρισμό αναδρομικότητας της προαναφερόμενης τροποποίησης, ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση είπε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, εφόσον η τροποποίηση δεν είναι διαδικαστικής φύσης αλλά ουσιαστική.

Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι θέσεις των καθ΄ ων η αίτηση είναι οι ορθές. Καταρχήν δεν έχω πειστεί για την ορθότητα των θέσεων του αιτητή, ότι ο καθορισμός διαφορετικού ορίου ηλικίας αφυπηρέτησης μελών της Αστυνομίας, που έχουν διαφορετικό βαθμό, συνιστά άνιση μεταχείριση και παραβιάζει το άρθρο 28 του Συντάγματος, το άρθρο 38 του Ν 158(Ι)/99 ή οποιαδήποτε άλλη σχετική πρόνοια. Είναι θεμελιωμένο ότι η ανισότητα απαγορεύεται όταν πρόκειται περί ιδίων περιπτώσεων αλλά επιτρέπεται όταν πρόκειται περί διαφορετικών περιπτώσεων. Στην παρούσα υπόθεση η ανισότητα δεν αφορά ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια θέση αλλά ανθρώπους που έχουν διαφορετικό βαθμό και επομένως διαφορετική θέση στην Αστυνομία. Η επιχειρηματολογία του αιτητή είναι ακόμη πιο αδύνατη, κατά την εκτίμηση μου, όσον αφορά τη σύγκριση μεταξύ μελών της Αστυνομίας και μελών της Δημόσιας Υπηρεσίας.

Εν πάση όμως περιπτώσει θεωρώ ότι η υπόθεση αυτή καλύπτεται από το σκεπτικό της υπόθεσης Dias (ανωτέρω) και την αρχή της αλυσιτέλειας. Ο αιτητής δηλαδή δεν μπορεί να επιτύχει στον ισχυρισμό του για αντισυνταγματικότητα του άρθρου 12(2) του Ν 97(Ι)/97 διότι κάτι τέτοιο δεν θα είχε οποιονδήποτε θετικό αποτέλεσμα στην προσφυγή του, εφόσον το δικαστήριο κατ΄ ουδένα τρόπο θα μπορούσε να επεκτείνει το όριο αφυπηρέτησης των Λοχιών της Αστυνομίας που αφυπηρέτησαν την 1.1.2010, είτε στο 60^ο είτε στο 63^ο έτος της ηλικίας τους. Αυτό απαιτεί θετική νομοθετική πράξη την οποίαν το δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να διατάξει.

Όσον αφορά την αναδρομικότητα της προαναφερόμενης τροποποίησης του άρθρου 12(2) (β) και πάλι συμφωνώ με τους καθ΄ ων η αίτηση ότι η τροποποίηση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως διαδικαστικής φύσεως και επομένως δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ. Κατά την εκτίμηση μου η τροποποίηση της ηλικίας υποχρεωτικής αφυπηρέτησης μελών της Αστυνομίας είναι διάταξη ουσιαστικού δικαίου και επομένως αφορά σε μεταγενέστερες αλλά όχι προγενέστερες αφυπηρετήσεις. Κατά συνέπεια ο αιτητής, που αφυπηρέτησε την 1.1.2010 επειδή συμπλήρωσε το 55^ο έτος της ηλικίας του, δεν μπορεί να επηρεάζεται από την τροποποίηση που δημοσιεύθηκε την 30.4.2010 και αφορά σε μέλη της Αστυνομίας που θα συμπληρώσουν το 55^ο έτος της ηλικίας τους κατά ή μετά την 11.3.2013.

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ την προσφυγή ως αβάσιμη και την απορρίπτω, με €1.500.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.

Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία