ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 1493/2009)

 

 16 Μαρτίου, 2011

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΜΑΡΙΟΣ ΑΣΙΗΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Αιτητές,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Α. Σολουκίδου (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Αιτητές.

Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Με την προσφυγή τους οι Αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ' ης η Αίτηση ως αναφέρεται εις την επιστολή της ημερομηνίας 5/10/2009 (Παράρτημα 1) είναι παράνομη, άκυρη και στερημένη παντός νομίμου αποτελέσματος.»

 

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζονται οι Αιτητές είναι λιτά και συνοψίζονται στην προσφυγή τους.  Τα παραθέτω αυτούσια:-

«1. Την 3/7/2009 εδημοσιεύθη εις την Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ο Νόμος 65(Ι)/2009.

2. Οι Καθ' ων η αίτηση με βάση τις πρόνοιες του ρηθέντος Νόμου απεφάσισαν και μετέφεραν από την 29/7/2009 και διόρισαν τη Χρυστάλλα Μεταξάκη από Υπηρεσία εκτός της Δημόσιας Υπηρεσίας σε θέση εις τη Δημόσια Υπηρεσία και συγκεκριμένα εις το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.

3. Το Ενδιαφερόμενο Μέρος απεδέχθη τη μεταφορά και διορισμό την 10/8/2009.

4. Οι Αιτητές υπηρετούν άπαντες εις το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού σε θέσεις με τα ίδια καθήκοντα ως αυτά τα οποία σχετίζονται με τη θέση εις την οποία διορίσθηκε το Ενδιαφερόμενο Μέρος και κατ' ακολουθία τα νόμιμα δικαιώματα των Αιτητών επηρεάζονται ανεπανόρθωτα.

5. Οι Αιτητές μέσω του δικηγόρου του απέστειλαν στην Καθ' ης η Αίτηση επιστολή ημερομηνίας 25/6/2009 (Παράρτημα 2) και την επιστολή ημερομηνίας 6/8/2009 (Παράρτημα 3).

6. Η Καθ' ης η Αίτηση απάντησε στις ανωτέρω επιστολές του δικηγόρου των Αιτητών με την επιστολή της ημερομηνίας 5/10/2009 (Παράρτημα 1) η οποία προσβάλλεται με την παρούσα Προσφυγή.»

 

Στην επιστολή, Παράρτημα 1, η οποία αποτελεί την προσβαλλόμενη απόφαση, θα αναφερθώ στη συνέχεια.

 

Εκτός από τα πιο πάνω, προκύπτουν επίσης από το φάκελο τα πιο κάτω γεγονότα:-

Οι Αιτητές οι οποίοι είναι όλοι μέλη της δημόσιας υπηρεσίας και υπάλληλοι του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, με επιστολή του δικηγόρου τους ζήτησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όπως αναπέμψει τον περί Μεταφοράς του Μόνιμου Μηνιαίου Προσωπικού του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου Κύπρου στο Δημόσιο Τομέα Νόμο του 2009 (Ν. 65(Ι)/ 2009), στο εξής «ο Νόμος», καθότι, όπως ισχυρίζονταν, ήταν αντίθετος με το Σύνταγμα και επηρέαζε τα δημοσιοϋπαλληλικά τους καθήκοντα.

 

Στη συνέχεια, με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 25.6.2009, προς τον Πρόεδρο και Μέλη της ΕΔΥ, αναφέρθηκαν στο ίδιο θέμα και ζήτησαν από την ΕΔΥ όπως ενεργήσει προς υποστήριξη των θέσεών τους, για αναπομπή του Νόμου.  Την επόμενη μέρα, η ΕΔΥ με επιστολή της πληροφορούσε τους Αιτητές ότι η ψήφιση του Νόμου δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της.  Περαιτέρω, πληροφορούσε το δικηγόρο τους ότι η ΕΔΥ μέχρι τότε δεν είχε καμιά πληροφόρηση για το εν λόγω θέμα και εν πάση περιπτώσει, η ψήφιση του Νόμου δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της.  Με πρόσθετη επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 6.8.2009, οι Αιτητές ζήτησαν από την ΕΔΥ όπως τους ενημερώσει για την «υπόσταση (τους) από πλευράς θέσεως στη Δημόσια Υπηρεσία». 

 

Η ΕΔΥ σε συνεδρία της στις 17.9.2009, ενημερώθηκε για τις επιστολές που της είχαν σταλεί από τον Γενικό Λογιστή της Δημοκρατίας και τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, αναφορικά με τρεις πρώην υπαλλήλους του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου, δύο από τους οποίους μεταφέρθηκαν με βάση το Νόμο, στο Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας και μια υπάλληλος, η Χρυστάλλα Μεταξάκη, Ενδιαφερόμενο Μέρος, στο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.  Περαιτέρω, κατά τη μελέτη του Νόμου, καταγράφεται στα πρακτικά της ίδιας συνεδρίας ότι η ΕΔΥ ενημερώθηκε για τα ακόλουθα:- 

«Ο εν λόγω Νόμος προνοεί ότι το προσωπικό που μεταφέρεται δεν εντάσσεται στις δομές οργανικών θέσεων των Υπηρεσιών στις οποίες μεταφέρεται και οι θέσεις που δημιουργούνται σημειώνονται με διπλό σταυρό στον Προϋπολογισμό και, με την κένωσή τους, καταργούνται.

 

Περαιτέρω, ο Νόμος προνοεί ότι κάθε υπάλληλος, πριν τη μεταφορά του στο Γενικό Λογιστήριο ή στο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, και μέσα σε ένα μήνα από την κοινοποίηση σε αυτόν, των όρων υπηρεσίας της νέας θέσης του, όπως καθορίζονται στο Νόμο, μπορεί να δηλώσει εγγράφως ότι δεν επιθυμεί τη μεταφορά του στην εν λόγω θέση και, σε τέτοια περίπτωση, οι υπηρεσίες του τερματίζονται. Επίσης, προνοείται ότι οι υπάλληλοι που μεταφέρονται διατηρούν τη μισθολογική τους κλίμακα, απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα και ωφελήματα και υπόκεινται σε όλες τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα των δημοσίων υπαλλήλων.

 

Επιπρόσθετα, ο Νόμος προνοεί ότι η υπηρεσία στη Δημόσια Υπηρεσία των υπαλλήλων του μεταφέρονται θεωρείται συνέχιση της υπηρεσίας τους χωρίς διακοπή από την προηγούμενη υπηρεσία τους και οι απολαβές και λοιποί όροι δεν δύναται να μεταβληθούν δυσμενώς κατά τη νέα υπηρεσία τους.

 

Ο εν λόγω Νόμος τίθεται σε ισχύ ένα μήνα μετά την ημερομηνία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

 

Η Επιτροπή ενημερώθηκε, επίσης, ότι προς υλοποίηση των πιο πάνω, με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 4) του 2009 (Ν. 53(Ι)/2009), δημιουργήθηκε μια θέση Ανώτερου Λειτουργού Λογιστηρίου (Κλ. Α12(ii)) και μια θέση Λειτουργού Λογιστηρίου (Κλ. Α7) στο Γενικό Λογιστήριο και μια θέση Επιθεωρητή Βιομηχανίας (Κλ. Α7) στις Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.  Οι προαναφερόμενες θέσεις είναι ανεξάρτητες από τη δομή του Γενικού Λογιστηρίου και του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού και είναι σημειωμένες με διπλό σταυρό.»

 

Έρχομαι τώρα στο Παράρτημα 1, στο οποίο γίνεται αναφορά τόσο στο αιτητικό όσο και στην παράγραφο 6 της Αίτησης και προσδιορίζεται από τους ίδιους τους Αιτητές ως η προσβαλλόμενη απόφαση. Πρόκειται για την επιστολή της ΕΔΥ ημερ. 5.10.2009 προς το δικηγόρο των Αιτητών.  Παραθέτω το περιεχόμενο της αυτούσιο:-

«Θέμα: Ο περί Μεταφοράς του Μόνιμου Μηνιαίου Προσωπικού του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου Κύπρου στο Δημόσιο Τομέα Νόμος του 2009.

 

Έχω οδηγίες να αναφερθώ στις σχετικές με το πιο πάνω θέμα επιστολές σας με ημερομηνίες 6.8.09 και 17.9.09 και μετά από σχετική ενημέρωση που έτυχε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, πληροφορείστε ότι τα πρόσωπα τα οποία αφορά ο εν λόγω νόμος,  μεταφέρονται είτε στο Γενικό Λογιστήριο είτε στο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, στις θέσεις που δημιουργήθηκαν με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 4) του 2009, (Ν. 53(ΙΙ)/2009) για το σκοπό αυτό, από τις 3.8.2009, ημερομηνία που τίθεται σε ισχύ ο περί Μεταφοράς του Μόνιμου Μηνιαίου Προσωπικού του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου Κύπρου στο Δημόσιο Τομέα Νόμος του 2009.

2. Με βάση τον προαναφερόμενο νόμο, οι όροι υπηρεσίας των υπαλλήλων αυτών είναι οι όροι που διέπουν τους δημόσιους υπαλλήλους γενικά, σύμφωνα με τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο και τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει αυτού και η υπηρεσία τους στη Δημόσια Υπηρεσία θεωρείται συνέχιση της υπηρεσίας τους χωρίς διακοπή από την προηγούμενη υπηρεσία τους.»

 

Προς ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, ο συνήγορος των Αιτητών προβάλλει ως μόνο λόγο ακύρωσης, την αντισυνταγματικότητα τόσο του Νόμου 65(Ι)/2009, όσο και του Νόμου 53(ΙΙ)/2009. 

 

 

Οι Καθ' ων η αίτηση εγείρουν τις πιο κάτω δύο προδικαστικές ενστάσεις.

 

Θα ξεκινήσω από την πρώτη.  Η συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση, προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πληροφοριακού χαρακτήρα.  Περαιτέρω ότι οι Αιτητές ενώ φαίνεται εμμέσως να προσβάλλουν την επίδικη μεταφορά υπαλλήλου, δεν προσδιορίζουν στο αιτητικό της προσφυγής ότι στρέφονται εναντίον συγκεκριμένου Ενδιαφερομένου Μέρους, που στην προκείμενη περίπτωση είναι η κα Χρυστάλλα Μεταξάκη.  Επίσης προβάλλει ότι παρόμοια περίπτωση μεταφοράς προσωπικού έγινε σύμφωνα με τον περί Μεταβίβασης της Αρμοδιότητας και των Λειτουργιών του Ελέγχου της Υγιεινής του Κρέατος από το Δημοτικό Σφαγείο Πάφου και Κεντρικό Σφαγείο στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών Νόμο του 2003 (Ν. 13(Ι)/2003 και Ν.14(Ι)/2003 αντίστοιχα).  Θεωρούν τα όσα αποφασίστηκαν στην πρωτόδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Γ. Γεωργίου κ.α. ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 666/07, ημερ. 27.8.07, η οποία δεν έχει εφεσιβληθεί, ότι υποστηρίζουν τις θέσεις τους περί νομιμότητας των ενεργειών της διοίκησης.

 

Ο συνήγορος των Αιτητών, χωρίς να απαντά ευθέως στην προδικαστική ένσταση υποστήριξε, με αναφορά σε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου[1], ότι το μοναδικό κατά νόμο όργανο το οποίο έχει αρμοδιότητα να εντάσσει οποιοδήποτε πρόσωπο στη Δημόσια Υπηρεσία, είναι η ΕΔΥ.  Τέτοια μεταφορά δεν μπορεί, όπως εισηγήθηκε, να γίνει με νόμο.  Γι' αυτό και οι συγκεκριμένοι Νόμοι 65(Ι)/2009 και 53(ΙΙ)/2009 που προβλέπουν για τη μεταφορά υπαλλήλων στη Δημόσια Υπηρεσία, θα πρέπει να κηρυχθούν αντισυνταγματικοί.

 

Είναι φανερό τόσο από τις ρητές πρόνοιες του αιτητικού της προσφυγής, όσο και το περιεχόμενο της παραγράφου 6 των γεγονότων της προσφυγής, ότι δεν προσβάλλεται η μεταφορά του Ενδιαφερόμενου μέρους στο Υπουργείο Εμπορίου και κατ' επέκταση στη Δημόσια Υπηρεσία.  Από τη στιγμή που δεν προσβάλλεται ευθέως η μεταφορά του Ενδιαφερόμενου Μέρους, δεν είναι δυνατό να τεθεί θέμα νομιμότητας της πράξης.  Θέμα αντισυνταγματικότητας θα μπορούσε να τεθεί μόνο αν προσβαλλόταν η μεταφορά του Ενδιαφερόμενου Μέρους ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια σε σχέση με το Ενδιαφερόμενο Μέρος, με την οποία να επηρεάζεται ίδιον, ενεστώς έννομο συμφέρον των Αιτητών.  Τότε μόνο θα μπορούσε να τεθεί θέμα αντισυνταγματικότητας του Νόμου.  Στην υπόθεση Γεωργίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, η αμφισβήτηση της μεταφοράς των υπαλλήλων έγινε όταν ένας από αυτούς προήχθη, με αποτέλεσμα οι Αιτητές να αμφισβητήσουν την προαγωγή θεωρώντας ότι δεν έπρεπε να θεωρηθούν προσοντούχοι.  Βέβαια, στην πιο πάνω υπόθεση δεν κρίθηκε η συνταγματικότητα της μεταφοράς, όπως εσφαλμένα εισηγείται η δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση.

 

Εφόσον με βάση τα πραγματικά περιστατικά, δεν προσβάλλεται η επίδικη μεταφορά της υπαλλήλου, η οποία εν πάση περιπτώσει έγινε βάσει των προνοιών του Νόμου, τότε η προσβαλλόμενη απόφαση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως  εκτελεστού χαρακτήρα, αφού δεν προέρχεται από διοικητικό όργανο, στην παρούσα περίπτωση από την ΕΔΥ στα πλαίσια της άσκησης της διοικητικής της εξουσίας.  Όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο της επιστολής της ΕΔΥ ημερ. 5.10.2009, η τελευταία δεν έλαβε οποιαδήποτε απόφαση και ούτε προχώρησε σε οποιαδήποτε πράξη σε σχέση με την επίδικη μεταφορά.  Από τη στιγμή που η ΕΔΥ δεν έλαβε οποιαδήποτε απόφαση, αλλά απλώς πληροφόρησε τους Αιτητές για τις σχετικές πρόνοιες του Νόμου και για την δια Νόμου μεταφορά της Χρυστάλλας Μεταξάκη στο Υπουργείο Εμπορίου, κατά την άποψή μου, οι Αιτητές δεν νομιμοποιούνται να προσβάλουν την επίδικη απόφαση, αφού αυτή δεν είναι εκτελεστού χαρακτήρα αλλά πληροφοριακού (Βλ. Amathus Navigation Co. v. Republic (1979) 3 CLR 10 και Φρειδερίκου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 499/88, ημερ. 26.4.1990).  Όπως αναφέρθηκε από την Ολομέλεια στην Krashias Modern Land and Building Developers Ltd v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 ΑΑΔ 198 και επιβεβαιώθηκε στη Γεναγρίτη ν. Δημοκρατίας κ.α. (2001) 3 ΑΑΔ 1029, γνώμη που εκφράζει η διοίκηση επί ενός θέματος και οι οποίες δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα, θεωρούνται συμβουλευτικής μόνο φύσης.  Επίσης, πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως είναι η παρούσα, που αποσκοπούσε στο να πληροφορήσει τους Αιτητές για μια κατάσταση πραγμάτων που ήταν το αποτέλεσμα νόμου, δεν συνιστά εκτελεστή πράξη.

 

Με δεδομένη την πιο πάνω κατάληξή μου, δεν χρειάζεται να απαντηθεί η δεύτερη προδικαστική ένσταση, η οποία αφορά στην αρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου.

 

Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή κρίνεται απαράδεχτη και απορρίπτεται, με €1300 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

/ΕΠς