ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 107/2009 και 130/2009)
28 Φεβρουαρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
(Υπόθεση Αρ. 107/2009)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΦΑΝΤΙΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 130/2009)
ΠΑΥΛΟΣ Κ. ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή στην υπόθεση 107/2009.
Α. Σοφοκλέους, για τον Αιτητή στην υπόθεση 130/2009.
Α. Χρίστου για Ιωαννίδη και Δημητρίου, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν τη νομιμότητα της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ημερ. 16.12.08 με την οποία προάχθηκε ο Ανδρέας Φ. Ζαχαρίου (ενδ. μέρος) στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού Σταθμού - Τεχνικού Μηχανικού Σταθμού (Μηχανολογία), Μηχανολογική Συντήρηση (Κλίμακα Α9), Επιχειρησιακή Μονάδα Παραγωγής - Ηλεκτροπαραγωγός Σταθμός Μονής.
Η γνωστοποίηση της θέσης έγινε στις 18.8.08. Οι αιτητές ήταν ανάμεσα στους έξι υποψηφίους που κρίθηκαν προσοντούχοι για προαγωγή. Στη Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού (εφεξής Επιτροπή Επιλογής) ακούστηκαν οι συστάσεις και απόψεις των διευθυντών/προϊσταμένων των υποψηφίων οι οποίες ήταν θετικές αφού όλοι οι υποψήφιοι κρίθηκαν εξαίρετοι και κατάλληλοι για προαγωγή. Με βάση τα κριτήρια προαγωγής δηλαδή την πείρα, την αξία, την αρχαιότητα, τα προσόντα, την ικανότητα/ επίδοση και τις αξιολογήσεις των υποψηφίων, συστήθηκαν τρεις υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο αιτητής Παναγή και το ενδ. μέρος. Δεν συστήθηκε ο αιτητής Αφαντίτης.
Ακολούθησε η συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής για θέματα Προσωπικού (στο εξής Υπεπιτροπή) όπου κλήθηκε ο Γενικός Διευθυντής της Αρχής, κ. Μωυσής Σταύρου να δώσει την σύσταση του. Προτείνοντας το ενδ. μέρος ανέφερε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Είμαι της γνώμης ότι ο καταλληλότερος υποψήφιος για την κρινόμενη θέση είναι ο Ανδρέας Φ Ζαχαρίου και ως εκ τούτο το συστήνω για προαγωγή.
Αναφορικά με τους υποψήφιους Χριστάκη Γ Αφαντίτη και Δημήτρη Χριστοφή οι οποίοι προηγούνται σε αρχαιότητα στην Αρχή έναντι του Ανδρέα Φ Ζαχαρίου, αναφέρω ότι τους έχω ήδη συστήσει για προαγωγή σε ομόβαθμη θέση, κατά τη σημερινή συνεδρία.
Δεν παρέλειψα επίσης να λάβω υπόψη μου το γεγονός ότι ο Παύλος Κ Παναγή υπερέχει έναντι του Ανδρέα Φ Ζαχαρίου σε αρχαιότητα, υστερεί όμως αισθητά σε βαθμολογημένη αξία και κατά συνέπεια υστερεί έναντι του σε ικανότητα και επίδοση στην υπηρεσία, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις τα τελευταία πέντε έτη.
............................................................................
Συγκρίνοντας δε τον Ιωάννη Νικολάου με τον Ανδρέα Φ Ζαχαρίου ως προς τα προσόντα, παρατηρώ ότι ο Ανδρέας Φ Ζαχαρίου υπερέχει σε προσόντα, ... ενώ ο Ανδρέας Φ Ζαχαρίου κατέχει Αποδεικτικό Απολύσεως Ιδιωτικού Λυκείου Μηχανικών «Αλέξανδρος Ωνάσης» και επιπρόσθετα διαθέτει Πιστοποιητικό Εκπαίδευσης της Δημόσιας Σχολής Εμπορικού Ναυτικού Σωστικών και Πυροσβεστικών Μέσων (Πρώτος Κύκλος) και Δίπλωμα Μηχανικού Γ΄ Τάξης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Τα εν λόγω προσόντα του Ανδρέα Φ Ζαχαρίου άνκαι δεν προνοούνται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, εντούτοις τα θεωρώ ότι είναι σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης και τους δίδω τη δέουσα σημασία.»
H Υπεπιτροπή λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση καθώς και τα δεδομένα των υποψηφίων από τους φακέλους τους στο σύνολο τους, κατέληξε στην ομόφωνη σύσταση υπέρ του ενδ. μέρους, αναφέροντας τα εξής:
«Τα Μέλη δεν παρέλειψαν επίσης να λάβουν υπόψη τους το γεγονός ότι ο Παύλος Κ Παναγή υπερέχει έναντι του Ανδρέα Φ Ζαχαρίου σε αρχαιότητα, υστερεί όμως αισθητά σε βαθμολογημένη αξία και κατά συνέπεια υστερεί έναντι του σε ικανότητα και επίδοση στην υπηρεσία, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις τα τελευταία πέντε έτη. .
.... ενώ ο Ανδρέας Φ. Ζαχαρίου κατέχει Αποδεικτικό Απολύσεως Ιδιωτικού Λυκείου Μηχανικών «Αλέξανδρος Ωνάσης» και επιπρόσθετα διαθέτει Πιστοποιητικό Εκπαίδευσης της Δημόσιας Σχολής Εμπορικού Ναυτικού Σωστικών και Πυροσβεστικών Μέσων (Πρώτος Κύκλος) και Δίπλωμα Μηχανικού Γ΄ Τάξης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Τα Μέλη ανέφεραν ότι τα εν λόγω προσόντα του Ανδρέα Φ Ζαχαρίου άνκαι δεν προνοούνται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, εντούτοις τα θεωρούν ότι είναι σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης και τους δίδουν τη δέουσα σημασία.»
Στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής σε συνεδρία του για το θέμα, κάλεσε το Γενικό Διευθυντή της Αρχής ο οποίος υιοθέτησε τη σύσταση που είχε δώσει. Αφού αποδέχθηκαν τις ομόφωνες συστάσεις τόσο της Υπεπιτροπής όσο και του Διευθυντή, το Συμβούλιο της Αρχής αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στο ενδ. μέρος επαναλαμβάνοντας τους λόγους που δόθηκαν στην αιτιολογία της έκθεσης της Υπεπιτροπής.
Προσφυγή αρ. 107/2009
Παράλληλα με τη διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης, εξελισσόταν και η πλήρωση δυο ακόμα ομοιόβαθμων θέσεων (η μια αφορούσε το Σταθμό Μονής και η άλλη το σταθμό Βασιλικού) με υποψήφιους τα ίδια πρόσωπα. Σε συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και για τις δύο θέσεις, ο Διευθυντής σύστησε τον αιτητή για τη θέση στο Σταθμό Βασιλικού όπου και υπηρετούσε. Κατά παραγνώριση της σύστασης ο αιτητής δεν επελέγη και άσκησε προσφυγή εναντίον αυτής της απόφασης (υπόθ. αρ. 109/2009).
Επειδή ο Διευθυντής σύστησε τον αιτητή για τη θέση στο Βασιλικό, τον απέκλεισε από τη σύστασή του στην παρούσα διαδικασία τόσο ενώπιον της Υπεπιτροπής όσο και ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής. Παρά το ότι οι Κανονισμοί δεν απαιτούν αιτιολογημένη σύσταση (Καν23(4)(α), όταν αυτή δίνεται πρέπει να ελέγχεται και όπου αυτή πάσχει, η τελική απόφαση υπόκειται σε ανατροπή.
Για τους λόγους που εκτενώς ανέπτυξα στην απόφαση μου στην Χρ. Αφαντίτης ν. ΑΗΚ, υπόθ. αρ. 108/2009 η οποία δόθηκε σήμερα και στους οποίους παραπέμπω προς αποφυγή αχρείαστων επαναλήψεων, η αιτιολογία που επικαλείται ο Διευθυντής, δηλαδή, της σύστασης του αιτητή σε άλλη ομοιόβαθμη θέση, κρίνεται πεπλανημένη. Ενώ ο Διευθυντής αιτιολογεί γιατί δεν συστήνει άλλους υποψηφίους όπως τον Παναγή ή τον Νικολάου, για τον αιτητή περιορίζεται να σημειώσει την υπεροχή του σε αρχαιότητα και δεν προβαίνει σε καμία εκτίμηση της υποψηφιότητας του. Το γεγονός ότι τον είχε συστήσει σε άλλη θέση, αυτό δεν μπορούσε να επενεργήσει ως λόγος αποκλεισμού του αιτητή καθ' οιονδήποτε τρόπο αφού οι υποψηφιότητες κρίνονταν ακόμη σε επίπεδο συμβουλευτικών οργάνων. Ούτε το ότι ο Διευθυντής σύστησε υποψηφίους σε άλλη διαδικασία θα μπορούσε να αναιρέσει την εδώ εκφρασθείσα κρίση του για την καταλληλότητα τους, αφού επρόκειτο για αυτοτελείς ανεξάρτητες θέσεις με άλλα χρονικά δεδομένα προκήρυξης. Η εν προκειμένω υποψηφιότητα του αιτητή, εφόσον απλά είχε συστηθεί χωρίς να προαχθεί σε ομοιόβαθμη θέση, δεν αποκλείστηκε ούτε επηρεάστηκε αφού ο ίδιος διατηρούσε ανεξάρτητη προσδοκία προαγωγής στην επίδικη θέση. Στην ίδια πλάνη φαίνεται να περιέπεσαν η Υπεπιτροπή και το Συμβούλιο της Αρχής που δεν αναφέρονται καν στον αιτητή. Με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου και ελλείψει οποιασδήποτε αιτιολογίας που θα μπορούσε να συναρτηθεί με ουσιαστικά κριτήρια, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να εμφιλοχώρησε πλάνη στην κρίση δηλαδή να θεώρησε ότι η γενόμενη σύσταση του αιτητή σε ομοιόβαθμη θέση που εξελισσόταν παράλληλα, ως καθοριστικό στοιχείο του αποκλεισμού της υποψηφιότητας του για την επίδικη θέση.
Τα όσα υποστηρίζει η καθ' ης η αίτηση αναφορικά με την συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο των φακέλων και πιο συγκεκριμένα την εδώ προφανή υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία έναντι του αιτητή (9Α και 5Β+ περισσότερα για τα έτη 2003-2007) αλλά και τη διάκριση του στα επιμέρους κριτήρια της πείρας, επίδοσης-απόδοσης και ικανότητας αποτελούν εκ των υστέρων αιτιολογία που δεν μπορεί να τίθεται από τους δικηγόρους. Ούτε ασφαλώς το Δικαστήριο μπορεί να τα αξιολογήσει πρωτογενώς, αφού δεν συναρτώνται με ό,τι έχει τεθεί ενώπιον μου ως δοθείσα αιτιολογία εκ μέρους των εμπλεκόμενων στην προαγωγική διαδικασία διοικητικών οργάνων.
Προσφυγή αρ. 130/09
Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής άπτεται της σύνθεσης του Συμβουλίου της Αρχής κατά τη συνεδρία ημερ. 16.12.08. Η απουσία του κ. Θράσου, προέδρου του Δ.Σ. από την αρχή στη διαδικασία συζήτησης και λήψης της τελικής απόφασης και η σημείωση «ότι προσήλθε στη συνεδρία στο σημείο όπου γίνεται ειδική αναφορά στα πρακτικά» χωρίς στο αντίστοιχο παράρτημα της ένστασης να διευκρινίζεται τέτοιο σημείο, οδηγούν σε παράβαση του άρθρου 22(Ι) των περί Γενικών Αρχών Διοικητικού Δικαίου Νόμου Ν.158(Ι)/99. Επίσης υποστηρίζει ότι δεν τηρήθηκαν λεπτομερή πρακτικά που να επιτρέπουν τον δικαστικό έλεγχο αναφορικά με το ποιο σημείο και/ή στάδιο προσήλθε στη συνεδρία ο Πρόεδρος του Συμβουλίου.
Δεν συμφωνώ με τον προβαλλόμενο λόγο ακύρωσης. Η συνεδρία ημερ. 16.12.08 ήταν τακτική και από ότι φαίνεται στην αρίθμηση (6) του παραρτήματος 4 περιείχε τη συζήτηση πολλών θεμάτων. Το εν λόγω παράρτημα στην ένσταση δεν περιέχει, όπως είναι φυσικό, τα πρακτικά ολόκληρης της συνεδρίας αλλά μόνο το απόσπασμα που αφορά στην πλήρωση της επίδικης θέσης. Το πότε ακριβώς προσήλθε ο κ. Θράσου στη συνεδρία, γεγονός που θα αποδεικνυόταν μόνο με την προσκόμιση του συνόλου των πρακτικών, δεν απασχολεί εδώ άμεσα, αρκεί να φαίνεται παρών από την αρχή της συζήτησης του θέματος πλήρωσης της επίδικης θέσης. Η αναφορά καθ' όλη τη διάρκεια του αποσπάσματος στα Μέλη του Συμβουλίου ως σύνολο (χωρίς οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση) σε συνδυασμό με την καταγραφή «Κατόπιν τούτου, ο Πρόεδρος έθεσε σε ψηφοφορία την ομόφωνη εισήγηση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής και τη σύσταση του Διευθυντή στις οποίες προτείνεται η προαγωγή του Ανδρέα Ζαχαρίου» θεωρώ ότι τεκμηριώνουν την παρουσία του Προέδρου καθόλη την διάρκεια της διαδικασίας συζήτησης και λήψης της απόφασης σε απαρτία.
Ο επόμενος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή αλλά και η κατά πλειοψηφία σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής.
Ο Διευθυντής αναγνωρίζει στη σύσταση του την υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα. Το ενδ. μέρος προήχθη στην αμέσως προηγούμενη θέση την 1.5.07 ενώ ο αιτητής την 1.8.05. Ωστόσο προκρίνει την αξία και κατά συνέπεια την ικανότητα και την επίδοση στην υπηρεσία, κριτήρια στα οποία το ενδ. μέρος υπερτερεί.
Όπως πράγματι αποκαλύπτεται από τους φακέλους το ενδ. μέρος υπερτερεί στην αξία με 33Α και 13Β+ έναντι 26 Α και 21Β+ του αιτητή στα τελευταία 5 έτη. Καταδεικνύεται επομένως μια σταθερή διαφορά η οποία δικαιολογεί υπό τις περιστάσεις την ομόφωνη άποψη του Διευθυντή, της Υπεπιτροπής και του Συμβουλίου ότι ο αιτητής συγκριτικά με το ενδ. μέρος υστερεί αισθητά σε αξία (βλ. Ν. Νικολάου ν. ΑΗΚ, υποθ. αρ. 137/09 ημερ. 31.1.11, Α. Δημητρίου ν. ΑΗΚ, υποθ. αρ. 1506/08, ημερ. 22.7.10).
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον ισχυρισμό του αιτητή για κατάδηλη υπεροχή του σε πείρα. Οι ίδιοι οι άμεσα προϊστάμενοι των υποψηφίων κατά τη σύσταση τους ενώπιον της Μεικτής Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής χαρακτηρίζουν ως ευρύτατη την πείρα και των δυο υποψηφίων. Η αρχαιότητα του ενδ. μέρους λόγω της κατοχής της αμέσως προηγούμενης θέσης για περισσότερο χρόνο, δεν είναι στοιχείο που κατ΄ ανάγκη καθορίζει και σημαντική υπεροχή του σε πείρα. Στον καθορισμό της πείρας συμβάλλει η απόδοση και η ένταση με την οποία επιδίδεται κάποιος στα καθήκοντα του πέραν από την διάρκεια της υπηρεσίας του. Το ενδ. μέρος υπενθυμίζω ότι υπερείχε στους επιμέρους αυτούς παράγοντες της αξίας.
Αναφορικά με τα προσόντα, δεν γίνεται οποιαδήποτε ιδιαίτερη σύγκριση. Αιτητής και ενδ. μέρος ωστόσο φαίνεται από τους σχετικούς καταλόγους που αποτελέσαν αναπόσπαστο μέρος του φακέλου και λήφθηκαν υπόψη, ότι κατέχουν πέραν των απαιτούμενων και πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Τεκμηριώνεται ισοδυναμία στο τομέα των προσόντων.
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη στάθμιση της βαρύτητας των κριτηρίων εφόσον αυτή ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της καθ΄ ης η αίτηση. Στην προκειμένη περίπτωση η αποδιδόμενη από τον Διευθυντή υπεροχή του ενδ. μέρους στα κριτήρια που εύλογα προέκρινε, συνάδει και τεκμηριώνεται από τα στοιχεία των φακέλων. Συνεπώς η σύσταση κρίνεται αιτιολογημένη. (Κ. Κωνσταντίνου ν. ΑΗΚ (2005) 3 ΑΑΔ 250).
Η αιτιολογία που παρέθεσε το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση περιέχει με σαφήνεια και επάρκεια τους λόγους προτίμησης του ενδ. μέρους που είναι η υπεροχή σε αξία, ικανότητα και απόδοση. Τα επί μέρους στοιχεία διασταυρώνονται αναλυτικά από τους φακέλους (Γιώργος Σιαμμάς ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1998) 3 ΑΑΔ 569, Γρηγορίου ν. ΑΗΚ (1998) 3 ΑΑΔ 728). Το ότι η αιτιολογία της λήψης τελικής απόφασης υιοθετεί αυτούσια την αιτιολογία που δόθηκε προηγουμένως από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή δεν αποτελεί ασφαλώς ένδειξη για παράλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους του διορίζοντος οργάνου και παράλειψη άσκησης διακριτικής του ευχέρειας. (Βλ. Ευθυβούλου Οικονόμου ν. ΑΗΚ, υπόθ. αρ. 135/95, ημερ. 28.6.96).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή 107/09 επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, ενώ η προσφυγή 130/2009 αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Υπέρ των επιτυχόντων διαδίκων επιδικάζονται αντιστοίχως έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.