|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1303/2009)
20 Δεκεμβρίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΕΡΑ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για την Αιτήτρια.
Μ. Ιεροκηπιώτου (κα) για Α. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, η Αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, η οποία της γνωστοποιήθηκε με επιστολή τους ημερ. 9.7.2009 και με την οποία οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν την πρόσληψη στη θέση Ειδικού Επιστήμονα για τη διδασκαλία Ρωσικής Γλώσσας από τον Σεπτέμβριο του 2009 ως ξένης, το ενδιαφερόμενο μέρος Ναταλία Ρεγγίνου αντί της Αιτήτριας.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Οι Καθ' ων η αίτηση στις 16.2.2007 προς συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου στην Βέρα Πολυκάρπου ν. Πανεπιστημίου Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 1013/07, ημερ. 16.2.2009, προχώρησαν στην προκήρυξη της θέσης Καθηγητή Ρωσικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, για μερική απασχόληση, ήτοι από τον Σεπτέμβριο του 2009.
Υποβλήθηκαν συνολικά 6 αιτήσεις για την θέση, μεταξύ των οποίων η Αιτήτρια και το ΕΜ. Στη συνέχεια οι αιτήσεις μελετήθηκαν από την Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία έκρινε ότι μόνο 3 υποψήφιοι πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης. Μεταξύ αυτών ήταν η Αιτήτρια και το ΕΜ, οι οποίοι μαζί με τον τρίτο υποψήφιο κλήθηκαν, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώπιον της σε συνέντευξη, μετά την οποία αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στην επίδικη θέση, στο ΕΜ.
Εναντίον της απόφασης αυτής στρέφεται η Αιτήτρια με τους πιο κάτω 5 λόγους ακύρωσης:- (1) Η προκήρυξη της επίδικης θέσης παραβιάζει το καθεστώς του ουσιώδους χρόνου και φωτογραφίζει συγκεκριμένο υποψήφιο κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, (2) μη δέουσα έρευνα και πλάνη περί τα πράγματα ως προς την κατοχή των απαιτούμενων προσόντων από το ΕΜ, (3) έλλειψη αιτιολογίας της απόφασης και μη δέουσα έρευνα ως προς την προηγούμενη πείρα του ΕΜ, (4) παραγνώριση της υπεροχής της Αιτήτριας σε αξία και προσόντα και (5) υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση.
Η προκήρυξη της επίδικης θέσης παραβιάζει την αρχή της ισότητας - Λόγος ακύρωσης 1
Η Αιτήτρια κατ' αρχάς προβάλλει ότι παραβιάστηκε το καθεστώς του ουσιώδους χρόνου και συγκεκριμένα ότι μετά την ακυρωτική απόφαση, η προκήρυξη της επίδικης θέσης θα έπρεπε να είναι σε συμμόρφωση με το περιεχόμενο των προηγούμενων προκηρύξεων. Περαιτέρω, με τον ίδιο λόγο ακύρωσης προβάλλει ότι η επίδικη προκήρυξη, φωτογραφίζει συγκεκριμένο υποψήφιο κατά παράβαση της αρχής της ισότητας. Συγκεκριμένα ισχυρίζεται ότι εισάγονται σ' αυτή, κατά τρόπο αυθαίρετο και καταχρηστικό, πρόνοιες που ευνοούν το ΕΜ.
Οι Καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν και προβάλλουν ότι με βάση το δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης, παραθέτοντας σχετικό απόσπασμα, οι προηγούμενοι διορισμοί του ΕΜ συνιστούσαν αυτοτελείς εκτελεστές πράξεις και αφορούσαν συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Η επίδικη προκήρυξη αφορούσε το πρώτο εξάμηνο του 2009 και έτσι δεν δεσμεύονται οι Καθ' ων η αίτηση από το περιεχόμενο των προηγούμενων προκηρύξεων. Επίσης απορρίπτουν και το δεύτερο ισχυρισμό της Αιτήτριας, για φωτογραφική προκήρυξη υπέρ του ΕΜ, προβάλλοντας ότι η Αιτήτρια δεν μπορεί από τη μια να συμμετέχει στην όλη διαδικασία και να επιδοκιμάζει έτσι την προκήρυξη και από την άλλη την αποδοκιμάζει, προσβάλλοντας το περιεχόμενό της.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Αναμφίβολα, η κάθε προκήρυξη και ο κάθε διορισμός έχουν την δική τους αυτοτέλεια και η κάθε περίπτωση συνιστά αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη. Δεν πρόκειται για επανεξέταση όπως ισχυρίζεται η Αιτήτρια, ώστε να τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 57 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99). Όμως η υποχρέωση της διοίκησης να ενεργήσει με τρόπο που να διασφαλίζει την χρηστή διοίκηση και ίση μεταχείριση όλων των υποψήφιων που είχαν λάβει μέρος στη διαδικασία και ιδιαίτερα αυτών που έλαβαν μέρος και σε προηγούμενες διαδικασίες, δεν αλλοιώνεται. Η προκήρυξη της θέσης μετά την προηγούμενη ακυρωτική απόφαση, επέβαλλε στη διοίκηση υποχρέωση να προκηρύξει τη θέση με τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η αρχή της ισότητας και ίσης μεταχείρισης όλων των υποψηφίων, συμπεριλαμβανομένης και της Αιτήτριας, η οποία κατ' επανάληψη επέδειξε ενδιαφέρον για διορισμό στη θέση, για να τύχει μάλιστα και γραπτών διαβεβαιώσεων πως το ενδιαφέρον της σημειώθηκε.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για την Αιτήτρια, ορθά υποβάλλει ότι παρά την αυτοτέλεια της νέας προκήρυξης, το ιστορικό της πρόσληψης του ΕΜ είναι σημαντικό ώστε να αποφασιστεί το καθεστώς του ουσιώδους χρόνου και κατά πόσον η διοίκηση ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της ισότητας και χρηστής διοίκησης. Το ΕΜ, όπως προκύπτει από το φάκελο, προσελήφθη προσωρινά για 6 μήνες για το ακαδημαϊκό έτος 2005-2006, χωρίς προκήρυξη θέσης, μετά από συμφωνία που επήλθε μεταξύ των Καθ' ων η αίτηση και του Ρωσικού Πολιτιστικού Κέντρου. Οι Καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι λόγω του προσωρινού του διορισμού, δεν χρειαζόταν δημόσια προκήρυξη. Η Αιτήτρια, με επιστολή της 8.9.2005 διαμαρτυρήθηκε. Στις 4.10.2005 έλαβε την εξής επιστολή από τους Καθ' ων η αίτηση:-
«Θέμα: Θέση Καθηγητή Ρωσικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 08/09/05 και επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η πρόσληψη ατόμου στην θέση Ειδικού Επιστήμονα για την διδασκαλία Ρωσικής γλώσσας κατά το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2005-2006 (01/09/05-14/01/06) έγινε μετά από συμφωνία μεταξύ Πανεπιστημίου Κύπρου και Ρωσσικού Πολιτιστικού Κέντρου. Μέσα στα πλαίσια αυτής της συμφωνίας το Ρωσσικό Πολιτιστικό Κέντρο εισηγήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου συγκεκριμένο άτομο για την διδασκαλία της γλώσσας.
Ωστόσο έχει σημειωθεί το ενδιαφέρον σας για εργοδότηση στο πανεπιστήμιο Κύπρου γι' αυτό και το Βιογραφικό σας Σημείωμα έχει ήδη σταλεί στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών ούτως ώστε όταν υπάρξει στο μέλλον αντίστοιχη ανάγκη απασχόλησης Ειδικού Επιστήμονα (θέση για την οποία σύμφωνα με βάση τους Κανονισμούς δεν απαιτείται προκήρυξη), να κληθείτε σε προφορική εξέταση για αξιολόγηση του υπηρεσιακού σας έργου.»
Φαίνεται ότι η πρόσληψη του ΕΜ χωρίς δημόσια προκήρυξη, συνέχισε και μετά το 2005, οπότε η Αιτήτρια με επιστολή του δικηγόρου της ημερ. 25.9.2006 συνέχισε να διαμαρτύρεται. Η μεταξύ τους αλληλογραφία δεν βρίσκεται στο διοικητικό φάκελο, αλλά επισυνάφθηκε στην αγόρευση του δικηγόρου της Αιτήτριας. Το περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής του Πανεπιστημίου ημερ. 24.10.2006, έχει ως εξής:-
«ΘΕΜΑ: Επιστολή σας ημερ. 25/9/2006 αναφορικά με θέση Καθηγητή Ρωσικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Αναφορικά με την ως άνω επιστολή σας και προς απάντηση αυτής, σας αναφέρουμε τα ακόλουθα:
1. Επισυνάπτονται, ως ζητήσατε, αποσπάσματα από την οικεία Νομοθεσία, Κανονισμούς και Κανόνες, που διέπουν το θέμα πρόσληψης Ειδικών Επιστημόνων σε θέσεις, όπως αυτές της παρούσας περίπτωσης, για την οποία αναφέρεστε και, συγκεκριμένα, για την θέση καθηγητή Ρωσικών στο Κέντρο Γλωσσών του Πανεπιστημίου Κύπρου για πλήρη ή μερική απασχόληση.
2. Όπως προκύπτει από την ως άνω πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια νομοθεσία, δεν υφίσταται υποχρέωση δημοσίευσης των εν λόγω θέσεων είτε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας είτε στον ημερήσιο τύπο.
3. Εν τούτοις, το Πανεπιστήμιο Κύπρου, αν και δεν έχει τέτοια υποχρέωση, προβαίνει σε καταχώριση αγγελιών στον ημερήσιο τύπο για τέτοια εργοδότηση ως ανωτέρω. Σας αποστέλλεται, ως παράδειγμα, σχετικό κείμενο που δημοσιεύτηκε για τέτοιες θέσεις Ειδικών Επιστημόνων, αναφορικά με προσφορά μερικής απασχόλησης και πιθανής εργοδότησης από το Χειμερινό Εξάμηνο 2006.
4. Εξ' όσων αντιλαμβανόμαστε, η πελάτισσα σας δεν έχει υποβάλει αίτηση για τέτοια απασχόληση με βάση τις κατά καιρούς αγγελίες.
5. Εφόσον η πελάτισσα σας υποβάλλει αίτηση στα πλαίσια μελλοντικών δημοσιεύσεων για θέσεις ως ανωτέρω, σας διαβεβαιώνουμε, ότι τέτοια αίτηση της θα αξιολογηθεί δεόντως μαζί με τυχόν άλλες αιτήσεις υποψηφίων στα πλαίσια τέτοιας μελλοντικής διαδικασίας.»
Αξιοσημείωτο είναι ότι το ίδιο πρόσωπο που υπέγραψε την πρώτη επιστολή των Καθ' ων η αίτηση, παραβλέπει το περιεχόμενό της στη συνέχεια, για να σημειώσει στην παράγραφο 4 της δεύτερης επιστολής του, ότι η Αιτήτρια «δεν έχει υποβάλει αίτηση για τέτοια απασχόληση», πράγμα βέβαια που δεν ήταν ορθό, αφού η Αιτήτρια όχι μόνο επέδειξε ενδιαφέρον, αλλά διαμαρτυρήθηκε και γραπτώς για τον τρόπο που κατ' επανάληψη επιλεγόταν το ΕΜ.
Για την χειμερινή περίοδο 2006, η θέση φαίνεται να δημοσιεύτηκε στον τύπο. Η σχετική αγγελία ήταν διατυπωμένη ως εξής:-
«ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΘΕΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ
ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Το Κέντρο Γλωσσών του Πανεπιστημίου Κύπρου δέχεται αιτήσεις από καθηγητές Αγγλικών, Γαλλικών, Ιταλικών, Γερμανικών, Ρωσικών και Τουρκικών για μερική απασχόληση και πιθανή εργοδότηση από το χειμερινό εξάμηνο 2006. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν την ικανότητα (σχεδόν) φυσικού ομιλητή και να κατέχουν ΜΑ στη γλώσσα που διδάσκουν (ή σε ανθρωπιστικές σπουδές όπου η γλώσσα διδασκαλίας ήταν η επίσημη γλώσσα της χώρας). Πείρα στη διδασκαλία ενηλίκων θα θεωρηθεί πλεονέκτημα. Αιτήσεις και σχετικά πιστοποιητικά θα πρέπει να φτάσουν μέχρι 29 Μαΐου 2006 στη διεύθυνση: Καθηγητή Jack Burston, Διευθυντή Κέντρου Γλωσσών, Πανεπιστήμιο Κύπρου, Καλλιπόλεως 75, Ταχ. Κιβ. 20537, 1678, Λευκωσία.»
Τα ίδια προσόντα φαίνεται ότι απαιτήθηκαν και από την προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 7.11.2008. Το Φεβρουάριο του 2009 εκδόθηκε η απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στην Βέρα Πολυκάρπου ν. Πανεπιστημίου Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 1013/07, ημερ. 16.2.2009, η οποία αφορούσε στη μη επιλογή της Αιτήτριας για μερική απασχόληση για το πρώτο εξάμηνο του 2007. Κρίθηκε ότι «η παράλειψη προκήρυξης με συνακόλουθη παράλειψη εξέτασης άλλης υποψηφιότητας, βεβαίως περιλαμβανόμενης και της Αιτήτριας .. συνιστά λόγο ακυρότητας». Στις 2.4.2009 οι Καθ' ων η αίτηση πληροφόρησαν την Αιτήτρια ότι και πάλιν δεν επιλέγηκε για τη θέση που προκηρύχθηκε το 2008, αφού η θέση προσφέρθηκε και πάλιν στο ΕΜ. Έτσι το ΕΜ φαίνεται να εργοδοτείτο ανελλιπώς επί προσωρινής βάσης από το 2005, μέχρι το 2008. Στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 16.4.2009, ως αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστή Κωνσταντινίδη, προκηρύχθηκε κανονικά πλέον η επίδικη θέση για μερική απασχόληση από τον Σεπτέμβριο του 2009. Όμως η προκήρυξη ως προς τα προσόντα, ήταν διαφοροποιημένη από τις προηγούμενες. Στη νέα προκήρυξη εισάχθηκαν δύο νέες πρόνοιες:- (α) απαιτείτο «ΜΑ από ρωσόφωνο πανεπιστήμιο για διδασκαλία» και (β) «Εμπειρία στη διδασκαλία ενηλίκων σε πανεπιστημιακό επίπεδο ήταν απαραίτητη».
Κατά την κρίση μου, ορθά η Αιτήτρια παραπονείται ότι με τη νέα προκήρυξη της θέσης και τις αλλαγές που επήλθαν στα απαιτούμενα προσόντα, φωτογραφίζετο το ΕΜ το οποίο με την μέχρι τότε εργοδότησή της στο Πανεπιστήμιο, υπό τις συνθήκες που ανάφερα, ήταν η μόνη που είχε την απαιτούμενη εμπειρία στη διδασκαλία ενηλίκων σε πανεπιστημιακό επίπεδο, την οποία όμως απέκτησε κατά την προσωρινή εργοδότηση της στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η οποία έγινε χωρίς δημόσια προκήρυξη. Επίσης, όπως η ίδια ισχυριζόταν, κατείχε το «ΜΑ από ρωσσόφωνο πανεπιστήμιο για διδασκαλία», ενώ δεν το κατείχε η Αιτήτρια.
Κατά την άποψή μου, ο τρόπος με τον οποίο προκηρύχθηκε η θέση και ιδιαίτερα ο τρόπος που διαφοροποιήθηκαν τα προσόντα, σε σχέση πάντοτε με τα όσα προηγήθηκαν, παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές της χρηστής διοίκησης και την αρχή της ισότητας και ίσης μεταχείρισης, γι' αυτό και η απόφαση για πρόσληψη του ΕΜ δεν μπορεί να υποστηριχθεί.
Ενόψει της προδιαγραφόμενης επιτυχίας της προσφυγής, δεν ενδείκνυται η εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακύρωσης.
Η προσβαλλόμενη απόφαση κατά την κρίση μου εκδόθηκε παράνομα και θα πρέπει να ακυρωθεί.
Προτού δώσω την τελική κατάληξή μου, θα ήθελα να σημειώσω ότι ο διοικητικός φάκελος αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για τη διεξαγωγή του δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας της πράξης. Μη κατάθεση του φακέλου ή κατάθεση ελλιπούς φακέλου, δυσχεραίνει το δικαστικό έργο και καθιστά ανέφικτο το δικαστικό έλεγχο, με κίνδυνο την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης (βλ. Dome Investments Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας κ.α. (1989) 3 ΑΑΔ 741, 743). Στην προκειμένη περίπτωση οι Καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν υποκατάστατο φάκελο στον οποίο περιέλαβαν όσα έγγραφα οι ίδιοι θεώρησαν ότι ήταν χρήσιμα, παραλείποντας όμως χρήσιμη αλληλογραφία και άλλα στοιχεία που αφορούσαν στο ιστορικό της επίδικης θέσης, με αποτέλεσμα να ήταν δύσκολος ο προσδιορισμός των ουσιωδών γεγονότων. Κατά την κρίση μου ο διοικητικός φάκελος στη συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα πρέπει να παρουσιάζεται αυτούσιος και όχι μετά από υποκειμενική επιλογή των εγγράφων, εκτός αν και οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι τα έγγραφα που παραλήφθηκαν, δεν είναι ουσιώδη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ. Η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται, σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.