|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 626/2009
4 Νοεμβρίου, 2010
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
............................
Α. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την
καθ' ης η αίτηση
Α.Σ. Αγγελίδης για το ενδιαφερόμενο μέρος Μαρία Τουραπή
..................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερομένου μέρους στη μόνιμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως αναδρομικά από 2/10/2001 αντί του ιδίου. Ο εν λόγω διορισμός δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 4368 ημερ. 8/5/2009 με αρ. Γνωστοποίησης 605.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η επίδικη θέση, που είναι θέση πρώτου διορισμού, προκηρύχθηκε για πρώτη φορά στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15/12/2000 και μεταξύ των 31 τότε υποψηφίων ήσαν τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος. Η καθ' ης η αίτηση (ΕΔΥ) διόρισε τότε το ενδιαφερόμενο μέρος Μαρία Τουραπή, τον οποίο διορισμό προσέβαλε ο αιτητής με την προσφυγή 859/2001 στην οποία το Ανώτατο Δικαστήριο (Κρονίδης Δ.) με απόφαση του ημερ. 9/9/2003 ακύρωσε το διορισμό. (βλ. Οδυσσέας Οδυσσέως κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, συνεκ. Υποθ. 859/2001 και 872/2001).
Έγινε επανεξέταση της υπόθεσης και με νέα απόφαση της η ΕΔΥ διόρισε ξανά το ενδιαφερόμενο μέρος αναδρομικά από 2/10/2001 με αποτέλεσμα την καταχώρηση νέας προσφυγής από τον αιτητή (την υπ' αρ. 396/2004), η οποία είχε επίσης επιτυχή κατάληξη αφού με απόφαση του Δικαστηρίου (Φωτίου, Δ.) ημερ. 21/7/2005 ακυρώθηκε ξανά ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους (βλ. Οδυσσέας Οδυσσέως ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, αρ. Υποθ. 369/2004 ημερ. 21/7/2005).
Το ενδιαφερόμενο μέρος καταχώρησε τότε την Α.Ε. 106/2005 κατά της προαναφερθείσας απόφασης και η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 19/12/2007 απέρριψε την έφεση. (Βλ. Μαρία Τουραπή ν. Οδυσσέα Οδυσσέως κ.α. (2007) 3 Α.Α.Δ. 581).
Στη συνέχεια έγινε νέα επανεξέταση της υπόθεσης και με απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 8/5/2009 διορίστηκε ξανά το ενδιαφερόμενο μέρος αναδρομικά από τις 2/10/2001 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τις γραπτές του αγορεύσεις (αρχική και απαντητική) ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προωθεί βασικά τους εξής λόγους ακύρωσης: (α) η απόφαση είναι πεπλανημένη και αναιτιολόγητη αφού ο αιτητής υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους και στα τρία κριτήρια επιλογής, (β) υπήρξε πλάνη ως προς τη βαρύτητα στην προφορική εξέταση ενώπιον της ΕΔΥ, (γ) η καθ' ης η αίτηση δεν έδωσε την απαιτούμενη από τη νομολογία ειδική αιτιολογία για παραγνώριση του πλεονεκτήματος του αιτητή, (δ) η καθ' ης η αίτηση παρασιώπησε την υπέρτερη πείρα και αρχαιότητα του αιτητή, (ε) η καθ' ης η αίτηση «δεν αξιολόγησε, ήτοι δεν έδωσε συγκεκριμένη βαρύτητα στο ΜΒΑ του ενδιαφερομένου μέρους, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος», (στ) η καθ' ης η αίτηση έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στο πρόσθετο, μη απαιτούμενο, προσόν του ενδιαφερόμενου μέρους που έκρινε ότι δεν ήταν άμεσα σχετικό και (ζ) η προφορική εξέταση ήταν το αποφασιστικό κριτήριο επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους κατά παράβαση της νομολογίας.
Από πλευράς της καθ' ης η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους υποστηρίζεται η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Ο πρώτος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι αυτός υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους και στα 3 κριτήρια επιλογής (αξία, προσόντα και αρχαιότητα). Σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο ο αιτητής υπερέχει του ε.μ. σε εκθέσεις, (α) σε πείρα που προσθέτει στην αξία του, (β) σε αρχαιότητα και (γ) στο πλεονέκτημα που του δίδει προβάδισμα. Το μόνο στοιχείο στο οποίο υπερέχει το ενδιαφερόμενο μέρος είναι η απόδοση στην προφορική εξέταση ενώπιον της ΕΔΥ, στο οποίο όμως δόθηκε υπέρτερη βαρύτητα, με αποτέλεσμα να καταστεί το αποφασιστικό κριτήριο. Δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος είχε αξιολογηθεί ως «εξαίρετη» ενώ ο αιτητής ως «πολύ καλός». Επίσης η ΕΔΥ δεν έδωσε την απαιτούμενη ειδική αιτιολογία παραγνώρισης του πλεονεκτήματος του αιτητή. Η απόδοση στην προφορική εξέταση δεν αποτελεί λόγο για παράκαμψη του πλεονεκτήματος.
Ενόψει του ότι αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος ήσαν δημόσιοι υπάλληλοι, η ΕΔΥ στη δική τους περίπτωση, έλαβε, όπως η ίδια ανέφερε, υπόψη και τους προσωπικούς φακέλους και φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων. Είναι ο ισχυρισμός του κ. Κωνσταντίνου ότι η σύγκριση των Υπηρεσιακών Εκθέσεων αναδεικνύει υπεροχή του αιτητή. Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε ετήσιες εκθέσεις αλλά εξαμηνιαίες, αφού διορίστηκε στη θέση Τεχνικού την 15/12/99 και είχε τέτοιες εκθέσεις μέχρι 14/6/2001. Στις εκθέσεις αυτές η ανώτατη βαθμολογία είναι το «πολύ ικανοποιητικός». Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν βαθμολογήθηκε σε όλους τους τομείς με πολύ ικανοποιητικά αλλά και με «ικανοποιητικά» π.χ. στην απόδοση και πρωτοβουλία. Αντίθετα την ίδια περίοδο ο αιτητής είχε ετήσιες εκθέσεις με 8 «Εξαίρετα» σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης. Η ΕΔΥ όμως αποσιώπησε εντελώς αυτή την υπεροχή, κάτι που αποτελεί αρκετό λόγο για ακύρωση του διορισμού.
Αναφορικά με την πείρα, ήταν ο ισχυρισμός του κ. Κωνσταντίνου ότι ο αιτητής υπερέχει αφού ασκούσε τα καθήκοντα Υπολογιστή Ποσοτήτων από το 1992. Σύμφωνα με την πρώτη ακυρωτική απόφαση της 9/9/03 (Κρονίδης, Δ.) ο αιτητής κρίθηκε ότι κατέχει το πλεονέκτημα. Πέραν τούτου είχε και 6 χρόνια πείρα, κάτι που προσθέτει στο κριτήριο «αξία». Όμως η ΕΔΥ δεν έκανε οποιαδήποτε αναφορά στα 6 αυτά χρόνια πείρας.
Αναφορικά με τα προσόντα ο συνήγορος του αιτητή αναφέρει ότι και οι δυο διάδικοι (αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος) κατέχουν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Το Master in Business Administration U.K., που έχει το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Η ίδια η ΕΔΥ δεν έκρινε τούτο ως άμεσα σχετικό. Επομένως η σημασία του ήταν εντελώς οριακή. Αντίθετα ο αιτητής υπερέχει, έστω και οριακά, στα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.
Μελέτησα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς και για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια έχω καταλήξει να δεχθώ ως ορθούς τους ισχυρισμούς της πλευράς του αιτητή, ότι δηλαδή στην παρούσα περίπτωση η ΕΔΥ έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση απλώς διότι χαρακτήρισε το ενδιαφερόμενο μέρος ως «εξαίρετη» ενώ τον αιτητή ως «πολύ καλός». Να σημειωθεί εδώ ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή στην τελική της αξιολόγηση χαρακτήρισε και τους δυο ως εξαίρετους. Όσον αφορά όμως τον αιτητή φαίνεται να ήταν ο μοναδικός υποψήφιος που διέθετε το πλεονέκτημα. Η Συμβουλευτική Επιτροπή στον προκαταρκτικό της κατάλογο σύστησε τους ακόλουθους: 1. Κυπρίδημος Χαρίλαος, 2. Οδυσσέως Οδυσσέας (αιτητής), 3. Σταύρου Νίκος και 4. Τουραπή Μαρία (ενδιαφερόμενο μέρος).
Η ΕΔΥ εξετάζοντας την υπόθεση έλαβε υπόψη ότι ο Διευθυντής κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση αξιολόγησε τον αιτητή ως «πολύ καλός», και το ενδιαφερόμενο μέρος ως «»Σχεδόν εξαίρετη» ενώ η ίδια χαρακτήρισε τον αιτητή ως «πολύ καλός» και το ενδιαφερόμενο μέρος ως «Εξαίρετη». Αφού αναφέρει η ΕΔΥ ότι έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία και περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων (για όσους ήσαν δημόσιοι υπάλληλοι μεταξύ των οποίων ο αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος) κατέληξε ως ακολούθως:
«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι η ΤΟΥΡΑΠΗ Μαρία υπερέχει γενικά των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε ως την κατάλληλη για διορισμό στη μόνιμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης Τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, αναδρομικά από 2.10.01.
Επιλέγοντας την Τουραπή, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή έχει αξιολογηθεί ως Εξαίρετη τόσο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση, όσο και από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στο υψηλότερο δηλαδή επίπεδο αξιολόγησης και σε υψηλότερο από τους λοιπούς υποψηφίους επίπεδο κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση.
Τέλος, κατά την επιλογή της, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ο υποψήφιος και Αιτητής Οδυσσέως Οδυσσέας διαθέτει το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα, αλλά, έχοντας υπόψη ότι αυτός έχει αξιολογηθεί χαμηλότερα από την επιλεγείσα κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας θεωρεί ότι η κατοχή του πλεονεκτήματος από μέρους του δεν μπορεί να ανατρέψει τη γενική υπεροχή της επιλεγείσας. Ειδικότερα, η επιλεγείσα έχει αξιολογηθεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση, ως Εξαίρετη, ενώ ο Οδυσσέως ως Πολύ καλός. Επίσης, η Επιτροπή σημείωσε ότι η επιλεγείσα δεν υστερεί σε ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά προσόντα του Οδυσσέως, αντίθετα κατέχει και μεταπτυχιακό τίτλο (Μ.Β.Α.), στον οποίο αν και δεν είναι άμεσα σχετικός, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, σύμφωνα με το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, εντούτοις του αποδίδεται η ανάλογη βαρύτητα.»
Το πλεονέκτημα αποτελούσε ξεχωριστό στοιχείο κρίσης και μόνο αν δίνονταν πειστικοί λόγοι και ειδική αιτιολογία μπορούσε να παρακαμφθεί. (βλ. μεταξύ άλλων Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1, Δημοκρατία κ.α. ν. Γερμανού κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 93, Ιωσηφίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 410, Δημοκρατία ν. Πέτρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 285 και Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406).
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Δημοκρατία κ.α. ν. Γερμανού κ.α. αποφασίστηκε ότι η καλύτερη απόδοση στη συνέντευξη από μόνη της, δεν μπορεί να εκτοπίσει την κατοχή του πλεονεκτήματος. Εδώ η ΕΔΥ δεν έδωσε τέτοια αιτιολογία. Το πρόσθετο προσόν που είχε το ενδιαφερόμενο μέρος και δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας, δεν είχε τη βαρύτητα που του δόθηκε, αφού δεν ήταν άμεσα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Είναι λοιπόν φανερό ότι το μόνο στοιχείο που ουσιαστικά είχε υπέρ του το ενδιαφερόμενο μέρος και αφέθηκε να νικήσει το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας που είχε ο αιτητής, είναι η καλύτερη αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου μέρους κατά την προφορική εξέταση. Κρίνω ότι τέτοια βαρύτητα είναι, υπό τις περιστάσεις, υπέρμετρη.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ' ης η αίτηση. Μεταξύ αιτητή και ενδιαφερόμενου μέρους καμιά διαταγή για έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς