ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 922/2007)

 

13 Οκτωβρίου, 2010

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΟ  ΑΡΘΡΟ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

1.  ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ,

2.  ΑΝΤΩΝΗΣ  ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ,

3.  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ  ΠΕΤΡΟΥ,

 

Αιτητές,

ν.

 

 

1.  ΑΡΧΗΣ  ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ  ΚΥΠΡΟΥ,

2.  ΕΠΑΡΧΟΥ  ΛΑΡΝΑΚΟΣ,

 

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

Γιολάντα Ζαχαρίου (κα), για Ζαχαρίου, για τους Αιτητές.

Κάλια Στιβαρού (κα), για Ιωαννίδη και Δημητρίου, για την Καθ' ης η Αίτηση Αρ. 1.

Κυριάκος Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ' ου η Αίτηση Αρ. 2.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:-

 

«(α)  Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη του καθ' ου η αίτηση 2 ήτοι η απόφαση του ημερομηνίας 28/2/2007, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές περί την 10/6/2007 με την οποία δίνεται η συγκατάθεση του Επάρχου για την εκτέλεση εργασιών από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου στα τεμάχια που καλύπτονται από αριθμό εγγραφής 02/245, Φ/Σχ. 2-271-374, τεμάχιο 248, στην Ορμήδεια της επαρχίας Λάρνακας, αριθμός εγγραφής 02/242, Φ/Σχ., 2-271-374, τεμάχιο 245, στην Ορμήδεια της επαρχίας Λάρνακας και αριθμός εγγραφής 02/245, Φ/Σχ. 2-271-374, τεμάχιο 248, στην Ορμήδεια της επαρχίας Λάρνακας (Παραρτήματα Α,Β και «Γ) οι οποίες συνίστανται σε διέλευση εναέριων αγωγών και τοποθέτηση πυλώνων είναι παράνομη, άκυρη και/ή χωρίς νομικό αποτέλεσμα.

 

(β)  Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η ως άνω απόφαση.

 

(γ)  ΄Εξοδα πλέον Φ.Π.Α.»

 

 

 

Σύμφωνα με τα γεγονότα, η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, (η «Α.Η.Κ.»), στα πλαίσια υλοποίησης σχεδίων για μετακίνηση τμήματος της εναέριας γραμμής μεταφοράς 132kV «Δεκέλεια - Πρωταράς», (διπλού κυκλώματος), στην περιοχή της κοινότητας Ορμήδειας της επαρχίας Λάρνακας, κοινοποίησε στους ιδιοκτήτες των τεμαχίων που επηρεάζονταν συστημένη ειδοποίηση, με επισυνημμένο σχέδιο του προτεινόμενου δικτύου, ζητώντας την έγγραφη συγκατάθεσή τους για την εγκατάσταση της ηλεκτρικής γραμμής στις ιδιοκτησίες τους, κατά τα προβλεπόμενα στο ΄Αρθρο 31 του περί Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφ. 170, (όπως τροποποιήθηκε).  Μεταξύ των επηρεαζομένων, ήταν οι αιτήτριες Δ. Νεοκλέους και Π. Πέτρου, ιδιοκτήτριες του τεμαχίου με Αρ. 248, και ο αιτητής Α. Παπαπέτρου, ιδιοκτήτης του τεμαχίου Αρ. 245.  Οι δύο αιτήτριες δεν απάντησαν στην επιστολή της Α.Η.Κ., ενώ ο αιτητής υπέβαλε ένσταση μαζί με ιδιοκτήτες άλλων τεμαχίων που επηρεάζονταν. Η Α.Η.Κ., με επιστολή της ημερομηνίας 8/8/2006, πληροφόρησε τον αιτητή ότι το όλο έργο προγραμματίστηκε μετά από αίτημα του Κοινοτικού Συμβουλίου Ορμήδειας, για σκοπούς ανάπτυξης μιας λωρίδας οικιστικής γης, η οποία βρισκόταν κάτω από την υφιστάμενη γραμμή μεταφοράς και, στις 11/8/2006, ζήτησε από τον ΄Επαρχο Λάρνακας την έγγραφη συγκατάθεσή του για την τοποθέτηση των εγκαταστάσεών της στα τεμάχια γης των ιδιοκτητών που δεν είχαν συγκατατεθεί.  Ο ΄Επαρχος Λάρνακας, κατόπιν διαβουλεύσεων με το Κοινοτικό Συμβούλιο Ορμήδειας, στις 28/2/2007 παραχώρησε τη συγκατάθεσή του, υπό τον όρο ότι, εάν η επηρεαζόμενη γη ήθελε μελλοντικά οικοπεδοποιηθεί και/ή αναπτυχθεί οικοδομικά και οι γραμμές και εγκαταστάσεις της Α.Η.Κ. αποτελούσαν εμπόδιο, η Α.Η.Κ. θα μετακινούσε τις γραμμές με δικά της έξοδα και, σε περίπτωση που η μετακίνηση, για τεχνικούς λόγους, ήταν ανέφικτη, θα κατέβαλλε στους ιδιοκτήτες δίκαιη αποζημίωση, η οποία, σε περίπτωση διαφωνίας, θα καθοριζόταν από το αρμόδιο δικαστήριο.

 

Η Α.Η.Κ., με επιστολές της ημερομηνίας 27/6/2007, πληροφόρησε τους αιτητές για την πιο πάνω απόφαση του Επάρχου Λάρνακας, κοινοποιώντας τους αντίγραφο της συγκατάθεσής του, με αποτέλεσμα την καταχώριση, στις 4/7/2007, της παρούσας προσφυγής.

 

Ο συνήγορος του Επάρχου Λάρνακας, με τη γραπτή του αγόρευση, εγείρει προδικαστικά ζήτημα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  Είναι η εισήγησή του ότι η συγκατάθεση του Επάρχου δε συνιστά εκτελεστή πράξη, ώστε να μπορεί αυτή να προσβληθεί αυτοτελώς.  Πρόκειται, υπέβαλε, για συγκατάθεση που συνιστά προϋπόθεση για τη διέλευση του ηλεκτρικού ρεύματος και παρέπεμψε σε νομολογία, σύμφωνα με την οποία η έγκριση του Επάρχου συνιστά προϋπόθεση της απόφασης της Α.Η.Κ., της μόνης εκτελεστής και δεκτικής προσβολής με προσφυγή - (βλ. Τάκης Ε. Μιχαήλ ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου κ.ά., Υπόθεση Αρ. 963/04, 15/6/07 και Γεωργία Παμπόρη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 2365/06, 12/2/09[1]).

 

Ο συνήγορος των αιτητών, στα πιο πάνω, απαντά ότι, με την παρούσα προσφυγή, προσβάλλονται τόσο η απόφαση της Α.Η.Κ. για διέλευση των γραμμών όσο και η συγκατάθεση του Επάρχου.

 

Από το αιτητικό της προσφυγής, με τα επισυνημμένα σ' αυτή έγγραφα, αλλά και τη διατύπωση των νομικών σημείων που την υποστηρίζουν, αναμφίβολα προκύπτει ότι οι αιτητές αναφέρονται στην απόφαση του Επάρχου ημερομηνίας 28/2/2007.  Επίσης, η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται στη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου τους αναφορικά με την κατ' ισχυρισμό παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας εκ μέρους του Επάρχου αποκαλύπτει ότι επίκεντρο της παρούσας προσφυγής δεν είναι άλλο από τη συγκατάθεσή του.

 

΄Οπως είναι νομολογημένο, η πιο πάνω αρμοδιότητα του Επάρχου ελέγχεται μόνο παρεμπιπτόντως, στα πλαίσια εξέτασης προσφυγής εναντίον απόφασης της Α.Η.Κ.  Η συγκατάθεσή του δεν είναι δεκτική αυτοτελούς προσβολής.  Στην Ιωαννίδης ν. Α.Η.Κ.  κ.ά. (2007) 3 Α.Α.Δ. 233, σε σχέση με αυτή, αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 237-238)

 

«Ο ΄Επαρχος, εν προκειμένω, λειτουργεί ως κρατικός αξιωματούχος, σαφώς ανεξάρτητα από τη δηλωμένη άρνηση συγκατάθεσης εκ μέρους του ιδιοκτήτη και κατόχου η οποία, μάλιστα, συνιστά και την αιτία που προκαλεί την ανάγκη περαιτέρω ρύθμισης.  ΄Ωστε η εκτέλεση έργου κατ' εκτίμηση δημόσιας ωφέλειας να μην εξαρτάται από την παροχή της συγκατάθεσης των επηρεαζομένων.  Το ΄Αρθρο 31(1), ιδωμένο κάτω από το ΄Αρθρο 23.3 του Συντάγματος, στην πραγματικότητα δημιουργεί μηχανισμό διαπίστωσης των παραμέτρων που θα επέτρεπαν την εγκατάσταση εναέριας γραμμής, ως περιορισμού.  Δεν θα αναμενόταν καν να εκτείνεται το Σύνταγμα σε πρόνοιες ως προς τη μέθοδο διακρίβωσης αυτών των παραμέτρων και είναι λανθασμένη και η αντίληψη πως με το Νόμο ανατέθηκε απόλυτη εξουσία στον ΄Επαρχο, χωρίς δυνατότητα αντίδρασης και επακόλουθο έλεγχο.  ΄Οπως θα δούμε, δεν ήταν καν υπό τέτοια θεώρηση που ο ΄Επαρχος άσκησε την αρμοδιότητά του και ήδη, με την προσβαλλόμενη απόφαση, όπως και σε άλλες περιπτώσεις προηγουμένως (βλ. Νίκος Τσιάκκας κ.ά. ν. Αρχής Ηλεκτρισμού κ.ά., Προσφυγή Αρ. 495/00, ημερομηνίας 18.9.02, Ανδρέας Αριστοτέλους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 128/01, ημερομηνίας 7.10.03 και Νίκος Τσιάκκας κ.ά. ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου κ.ά., Προσφυγή Αρ. 107/04, ημερομηνίας 24.5.05), ενόψει προδικαστικής ένστασης, αναγνωρίστηκε πως στο πλαίσιο του ελέγχου της εκτελεστής διοικητικής απόφασης της Αρχής, ελέγχεται και η συγκατάθεση του Επάρχου.  Σημειώνουμε, συναφώς, πως το ΄Αρθρο 31(1) αναφέρεται σε δυνατότητα τέτοιας συγκατάθεσης η οποία, μάλιστα, ενόψει της τροποποίησής του με το Ν. 42(Ι)/02, προϋποθέτει και διαβούλευση με την αρμόδια αρχή τοπικής διοίκησης.»

 

 

 

Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή, ως προσβάλλουσα μη εκτελεστή διοικητική πράξη, απορρίπτεται, με €1.200,00 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει, υπέρ της Α.Η.Κ.

 

 

 

 

 

 

 

                                                               Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                            Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΣΦ., ΜΠ