|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 564/2008)
19 Οκτωβρίου, 2010
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 6, 19, 25, 28, 30, 34, 35, 123 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ,
ΓΝΩΣΤΟ ΩΣ KOOPSÜT ORTAKÖY,
2. ΤΟΥΡΚΟΚΥΡΠΑΙΚΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ,
Αιτητές,
- ν -
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΜΕΣΩ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΩΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14.1.2010 ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
T. Kadri, για τους Αιτητές.
Γ. Χατζηχάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ε. Σπυρής, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
- - - - - -
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Όπως εξάγεται από την παράθεση των γεγονότων στο κυρίως σώμα της παρούσας προσφυγής, οι καθ΄ων η αίτηση αρ. 1, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, με ανακοίνωσή τους ημερομηνίας 3.2.2007, που δημοσιεύτηκε στην Τουρκοκυπριακή εφημερίδα "Kibris Gazetesi", ημερομηνίας 3.2.2007, η οποία εκδίδεται στο κατεχόμενο βόρειο μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανακοίνωσε την υποβολή αιτήματος από το Σύνδεσμο Τυροκόμων Κύπρου για την κατοχύρωση του τυριού γνωστού ως "Χαλλούμι" ως Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Με την ανακοίνωση εκαλούντο οποιαδήποτε πρόσωπα τα οποία ενίσταντο στο αίτημα, να υποβάλουν τυχόν ενστάσεις τους προς τους καθ΄ων η αίτηση αρ. 1 εντός ενός μηνός από της ημερομηνίας της δημοσίευσης της ανακοίνωσης. Οι αιτητές αρ. 1 οι οποίοι διατείνονται ότι είναι οργανισμός που ιδρύθηκε κατά το 1958 και ασχολείται με την παραγωγή χαλλουμιού το οποίο ονομάζεται "Hellim", το οποίο και εμπορεύεται τόσο επί Κυπριακού εδάφους όσο και στο εξωτερικό, διαβίβασαν στους καθ΄ων η αίτηση αρ. 1 την ένστασή τους κατά την 1.3.2007. Ένσταση υπέβαλαν επίσης και οι αιτητές αρ. 2, Τουρκοκυπριακό Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Ακολούθως, οι καθ΄ων η αίτηση, με δεύτερή τους ανακοίνωση, γνωστοποίησαν ότι λόγω τυπογραφικού λάθους στην Επίσημη Εφημερίδα ως προς την αίτηση του Συνδέσμου Τυροκόμων, η περίοδος υποβολής ενστάσεων παρατεινόταν μέχρι τις 4.6.2008. Τελικά, οι καθ΄ων η αίτηση αρ. 1, μετά από κάποιες διευκρινίσεις που ζήτησαν και πήραν από τους αιτητές, με επιστολή τους ημερομηνίας 19.2.2008, απέρριψαν τις ενστάσεις τους με το δικαιολογητικό ότι η μεν ένσταση του αιτητή αρ. 1 ήταν αβάσιμη, η δε ένσταση του αιτητή αρ. 2 ότι δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις υποβολής ένστασης.
Με την παρούσα προσφυγή τους οι αιτητές αμφισβητούν τη νομιμότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση για απόρριψη των ενστάσεών τους, ζητώντας την ακύρωσή της. Ζητούν επίσης την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 22.2.2008, η οποία ακολούθησε, με την οποία διαβίβασαν προς την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αίτημα του Συνδέσμου Τυροκόμων Κύπρου για κατοχύρωση του ονόματος "Χαλλούμι" ως Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης.
Με την παρούσα ενδιάμεση αίτησή τους, οι αιτητές αρ. 1 ζητούν την άδεια του Δικαστηρίου με την οποία να τους επιτραπεί όπως προσαγάγουν μαρτυρία υπό τύπον ενόρκου δηλώσεως ή άλλως. Προβαλλόμενος ως σκοπός της προσαγωγής μαρτυρίας, είναι η απόδειξη της βλάβης την οποία ισχυρίζονται οι αιτητές αρ. 1 ότι υπέστησαν στην ύπαρξη της ονομασίας και/ή προϊόντος τους "Hellim" με τη νόμιμη εμπορία του οποίου ασχολούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα τουλάχιστο πέντε ετών πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης της αίτησης για κατοχύρωση της ονομασίας "Χαλλούμι". Οι καθ΄ων η αίτηση ενίστανται στην αίτηση. Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Umit Unsal, Διευθυντή των αιτητών αρ. 1. Σ΄ αυτήν αναφέρεται ότι, μεταξύ των λόγων οι οποίοι προβάλλονται για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, συγκαταλέγεται και ο λόγος της παραβίασης της υποχρέωσης επίδειξης αμεροληψίας από τους καθ΄ων η αίτηση κατά τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης του Συνδέσμου Τυροκόμων Κύπρου, όπως επίσης και της εξέτασης των ενστάσεων των αιτητών. Για να καταδείξουν στοιχεία και δείγματα της καταλογιζόμενης έλλειψης αμεροληψίας εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση, ζητούν όπως τους επιτραπεί να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο αποσπάσματα από δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο στα οποία δημοσιεύτηκαν διάφορες δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού. Στις δηλώσεις αυτές γίνονταν αναφορές στην εκκρεμούσα κατά τον ουσιώδη χρόνο αίτηση για κατοχύρωση της ονομασίας "Χαλλούμι", στην ύπαρξη της υποβληθείσας ένστασης, κλπ. Πρόθεση των αιτητών είναι όπως, εάν τους επιτραπεί, παρουσιάσουν τα δημοσιεύματα μέσω αντιγράφων τα οποία έχουν πιστοποιηθεί από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών.
Ενιστάμενοι στο αίτημα, οι καθ΄ων η αίτηση εγείρουν διάφορους Λόγους Ένστασης. Με αυτούς, οι καθ΄ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η προτεινόμενη μαρτυρία δεν είναι σχετική με την εγκυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης, ούτε μπορεί να τεκμηριώσει οποιονδήποτε λόγο ακύρωσής της, ότι τέτοια μαρτυρία δεν περιλαμβάνεται στα γεγονότα που παράθεσαν οι αιτητές στην προσφυγή τους και η οποία δεν τέθηκε ή ήταν ενώπιον του αρμόδιου οργάνου κατά τον ουσιώδη χρόνο. Ακόμα, οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι οι αιτητές επιχειρούν να προσαγάγουν μαρτυρία με την οποία να αλλοιώνουν το περιεχόμενο των στοιχείων που ήσαν ενώπιον των καθ΄ων η αίτηση και ισχυρισμοί όπως η έλλειψη δέουσας έρευνας, επαρκούς αιτιολογίας κλπ, θα πρέπει να εξακριβώνονται με βάση το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου. Περαιτέρω, οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προτεινόμενη μαρτυρία δεν άπτεται της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, είναι δευτερεύουσας σημασίας και δεν μπορεί να επηρεάσει την κρίση του Δικαστηρίου, ενώ εάν επιτραπεί η εισαγωγή της στο στάδιο τούτο κατά το οποίο έχουν συμπληρωθεί τα δικόγραφα, αυτό το γεγονός θα εισήγαγε νέα θέματα προς συζήτηση.
Οι συνήγοροι των αντίδικων πλευρών υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους στις αγορεύσεις τους με παραπομπή σε χρήσιμη επί του εξεταζόμενου θέματος νομολογία, στην οποία θα αναφερθώ εκεί όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Οι βασικές αρχές που διέπουν το θέμα της προσαγωγής μαρτυρίας κατά την ενάσκηση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, συνοψίστηκαν ως ακολούθως στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Sportsman Betting Co Limited v. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 591, στη σελίδα 595:
". Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. (Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106, Τάσου Μιχαηλίδη κ.ά. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Υπόθ. Αρ. 530/97, ημερ. 5.7.2000). Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίζει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξή τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (Αρ. 1) (1992) 4 Α.Α.Δ. 3330, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) 4 Α.Α.Δ. 609, Lordos Hotels Holdings Ltd. v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υπόθ. Αρ. 71/97, ημερ. 18.11.99)."
Επίσης, διαφωτιστική επί της ουσίας του εξεταζόμενου θέματος, αλλά και επί της διαδικασίας, είναι και η απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Έφεση Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 ΑΑΔ 507, όπου στις σελίδες 510-510 του τόμου αποφάσεων αναφέρθηκαν και τα εξής:
"Ο Κανονισμός 12 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 προνοεί ότι,
"(1) Το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να διατάξη οιονδήποτε αιτητήν να παρουσιασθή αυτοπροσώπως είτε διά να δώση ενόρκως ή άλλως πως πληροφορίας προς το Δικαστήριον, είτε διά να παρουσιάση έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά μέσα. Εάν αιτητής τις διαταχθείς να εμφανισθή αυτοπροσώπως αρνηθή να πράξη ούτω, η ακολουθητέα διαδικασία εξαναγκασμού προς συμμόρφωσιν του τοιούτου αιτητού, η οποία δυνατόν να εφαρμοσθή, θα είναι ως η ισχύουσα δια τον εξαναγκασμόν εμφανίσεως μάρτυρος, όστις αρνήται να συμμορφωθή προς μαρτυρικήν κλήσιν. . .
(2) Το Δικαστήριον δύναται να διατάξη τον καθ΄ου η αίτησις να δώση ενόρκως ή άλλως πως πληροφορίας ή να παρουσιάση έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά μέσα διά δεόντως εξουσιοδοτημένου υπαλλήλου."
Ο Κανονισμός 19 προνοεί ότι,
"Καθ΄οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης."
Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. (Βλ. Phedias Kyriakides v. The Republic (1961) 1 R.S.C.C. 66, Skourides v. Attorney General (1967) 3 C.L.R. 518, Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 71 και Antoniou v. Republic (1971) 3 C.L.R. 417). Το θέμα εξετάστηκε λίγο αργότερα στην υπόθεση Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106, όπου το Δικαστήριο υιοθετώντας την απόφαση Phedias Kyriakides παρατήρησε ότι,
". ένας από τους καθοδηγητικούς παράγοντες που θα ακολουθούνται στην εξέταση της αποδοχής οποιασδήποτε μαρτυρίας είναι κατά πόσο τέτοια μαρτυρία είναι εύλογα σχετική προς οιονδήποτε επίδικο θέμα και αποδειχτική οιουδήποτε επίδικου θέματος ενώπιον του Δικαστηρίου και μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση σύμφωνα με τη δικαιοδοσία του."
(Βλ. επίσης Constantinides v. The Electricity Authority of Cyprus (1982) 3 C.L.R. 387, Λέλλα Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, 668/90 της 30/9/93, Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Κωνσταντίνου κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 145, 162 και Μάρω Ράφτη και Άλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335). Επιπρόσθετα πρέπει να σημειωθεί ότι "δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μαρτυρία η οποία να διαφοροποιεί, να αλλοιώνει ή να μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης", αφού "το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς των πραγμάτων που λήφθηκε υπόψη". (Βλ. Ρούσος ν. Ιωαννίδης και Άλλων (1999) 3 Α.Α.Δ. 549).
Πρέπει να τονιστεί ότι οι διάδικοι δεν μπορούν να προσαγάγουν μαρτυρία χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου. Η παροχή της άδειας του Δικαστηρίου αποτελεί βασική προϋπόθεση για την παρουσίαση μαρτυρίας. Η σχετική άδεια μπορεί να δοθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 19 των Κανονισμών του 1962 κατόπιν αίτησης που υποβάλλεται, είτε προφορικά είτε εγγράφως. (Βλ. Σταύρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1023 και Ευθυμίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 281). .."
Χρήσιμη επίσης σύνοψη των αρχών που διέπουν το υπό εξέταση θέμα είχε γίνει και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Στυλιανός Ακάμας ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Γ ΑΑΔ 2321, στην οποία παρέπεμψε ο συνήγορος των αιτητών, όπου στις σελίδες 2323-2324, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Η αίτηση και η ειδοποίηση για πρόθεση υποβολής ένστασης έχουν ως βασικό νομικό έρεισμα τον Κανονισμό 10(2)* του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αναθεωρητική Δικαιοδοσία) Διαδικαστικό Κανονισμό, 1975, ο οποίος παρέχει στο Δικαστήριο ευρεία διακριτική εξουσία να εκδίδει οδηγίες αναφορικά με αποδεικτικά μέσα οποτεδήποτε κρίνει αυτό αναγκαίο. Ο Κανονισμός 10(2) υπήρξε αντικείμενο εξέτασης και ερμηνείας, σε συνάρτηση με τον Κανονισμό 19, σε σειρά υποθέσεων στις οποίες γίνεται αναφορά σε δύο πρόσφατες αποφάσεις μου στις υποθέσεις Λέλλα Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2188 και Sunrise Industry Clothing Ltd v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2254, που δεν έχουν ακόμα δημοσιευτεί. Στις υποθέσεις αυτές γίνεται εκτεταμένη αναφορά στις αρχές που καθορίζουν την προσέγγιση του Δικαστηρίου στο επίδικο αυτό θέμα. Δεν κρίνω, ως εκ τούτου, αναγκαίο να επαναλάβω με λεπτομέρεια τις αρχές αυτές. Αρκεί να πω ότι το καθοριστικό κριτήριο στην κάθε περίπτωση είναι κατά πόσο η προτεινόμενη να προσαχθεί μαρτυρία είναι σχετική προς ένα ή περισσότερα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή με την έννοια ότι τείνει να αποδείξει την αλήθεια γεγονότων πάνω στα οποία βασίζει την υπόθεση του οποιοσδήποτε διάδικος και θα βοηθήσει, ως εκ τούτου, το Δικαστήριο να απονέμει δικαιοσύνη στην κάθε περίπτωση, πάντοτε μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας του κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος.
*10(2) Κατά την διάρκειαν της τοιαύτης ακροάσεως το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώση τοιαύτας οδηγίες αναφορικώς προς περαιτέρω εγγράφους προτάσεις, λεπτομέρειας, αποκάλυψιν ή επιθεώρησιν εγγράφων, αποδεικτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένων ενόρκων ομολογιών απιοδεικνυουσών τα γεγονότα εφ΄ ων βασίξεται έκαστος διάδικος, επιθεώρησιν του Άρθρου 134, ημερομηνίαν δημοσίας ακροάσεως, καταχώρισιν και ανταλλαγήν μεταξύ των διαδίκων εγγράφου επιχειρηματολογίας εντός καθοριξομένων χρονικών ορίων ως και την διάρκειαν τυχόν μεταγενεστέρων ακροάσεων, ή οιασδήποτε άλλας οδηγίας σχετικώς προς την διαδικασίαν της υποθέσεως ως ήθελε κρίνη αναγκαίου."
Το συγκεκριμένο και ιδιαίτερο θέμα προσαγωγής μαρτυρίας σε προσφυγή όπου καταλογίζεται έλλειψη αμεροληψίας οργάνου της διοίκησης, είχε απασχολήσει και στην υπόθεση Ακάμας (ανωτέρω). Στην περίπτωση εκείνη, ο αιτητής με την προσφυγή του ήγειρε ισχυρισμό για έλλειψη αντικειμενικότητας και για προκατάληψη από τη διοίκηση εναντίον του.
Επεδίωξε δε να παρουσιάσει στο Δικαστήριο μέσω ενόρκου δηλώσεως μαρτυρία για να αποκαλύψει συνομιλίες τις οποίες είχε με δύο λειτουργούς της υπηρεσίας του. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ασφαλώς, ως εκ της φύσεως των ισχυρισμών του αιτητή, τίποτε σχετικό δεν θα μπορούσε να υπάρχει στο διοικητικό φάκελο. Το Δικαστήριο έκρινε περαιτέρω ότι μέρος της προτεινόμενης μαρτυρίας ήταν σχετικό με το θέμα της έλλειψης αντικειμενικότητας και αμεροληψίας, έστω και αν δεν οδηγούσε σε ασφαλές συμπέρασμα για το βάσιμο των ισχυρισμών που έτεινε να τεκμηριώσει. Κατάλληλα δε αξιολογούμενη στο όλο πλέγμα της προσφυγής, η μαρτυρία εκείνη θα μπορούσε να επηρεάσει την έκβασή της.
Επανερχόμενος στα ιδιαίτερα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, παρατηρώ τα εξής:
Κατ΄ αρχάς διαπιστώνω ότι οι αιτητές εγείρουν, με ικανοποιητικό τρόπο στο κυρίως σώμα της προσφυγής τους, το θέμα της κατ΄ ισχυρισμό έλλειψης αμεροληψίας και αντικειμενικότητας κατά την αξιολόγηση και κρίση της ένστασης τους στην προώθηση της προταθείσας ονομασίας. Κάτω από το Νομικό Σημείο με αρ. 10, οι αιτητές ρητά αναφέρουν ότι με ενέργειές του ο καθ΄ου η αίτηση αρ. 1:
" ... καταπατεί το καθήκον του να πράξει αμερόληπτη αξιολόγηση που αναφέρεται στο άρθρο 42 του Νόμου των Αρχών του Διοικητικού Δικαίου και/ή το καθήκον του να πράξει ίση μεταχείριση που αναφέρεται στο άρθρο 38 του Νόμου και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου..."
Περαιτέρω, κάτω από την παράγραφο (ζ) των Γεγονότων προς υποστήριξη της αίτησής τους, οι αιτητές, αφού προηγουμένως παραθέτουν άλλα γεγονότα, αναφέρουν ότι οι καθ΄ων η αίτηση αρ. 1, κατά τη διάρκεια της καταχώρησης του ονόματος "Halloumi" ως Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, και κατά την αξιολόγηση της ένστασης των αιτητών, παραμέλησαν το καθήκον τους να κάνουν αμερόληπτη αξιολόγηση. Αυτό είναι κατά την άποψή μου ικανοποιητικός τρόπος έγερσης του θέματος για να δικαιολογήσει την υποβολή αίτησης για προσαγωγή μαρτυρίας προς απόδειξή του. Και στην υπόθεση Ακάμας (ανωτέρω), με την ίδια ή περισσότερη γενικότητα εγειρόταν το θέμα, αφού στους λόγους ακύρωσης αναφερόταν απλά ότι "οι καθ΄ων η αίτηση ενήργησαν υπό καθεστώς δυσμενούς διάκρισης σε βάρος του Αιτητή και/ή κάτω από συνθήκες προκατάληψης και/ή δυσμένειας έναντι αυτού" και ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις για το άτομό του δεν ήσαν αντικειμενικές. Επομένως, το θέμα το οποίο πραγματεύεται η προτεινόμενη μαρτυρία και ικανοποιητικά εγείρεται στα δικόγραφα και σχετικό είναι προς ένα από τα εγειρόμενα σ΄ αυτά επίδικο θέμα, αυτό δηλαδή της καταλογιζόμενης έλλειψης αμεροληψίας και αντικειμενικότητας από την πλευρά της διοίκησης. Περαιτέρω, διαπιστώνεται ότι σε σχέση με το θέμα τούτο και με την προτεινόμενη μαρτυρία, δεν υπάρχουν και δεν θα μπορούσε ή δεν θα αναμενόταν να υπάρχουν στοιχεία για τεκμηρίωσή του στο διοικητικό φάκελο. Χωρίς δε να προβαίνω σε αξιολόγηση προτεινόμενης μαρτυρίας ή σε αποτίμηση της βαρύτητας η οποία μπορεί και πρέπει αργότερα να αποδοθεί σ΄ αυτήν, δεν μπορώ να αποκλείσω στο στάδιο τούτο το ενδεχόμενο η μαρτυρία αυτή να αποτελέσει βάσιμη πηγή η οποία θα μπορούσε να στηρίξει λόγο ακύρωσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων.
Θα συμφωνούσα, βέβαια, με τη θέση της πλευράς των καθ΄ων η αίτηση ότι το Δικαστήριο μπορεί και πρέπει να ελέγξει αν υπήρξε αντικειμενικότητα ή αμεροληψία κατά τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης των αιτητών από το σύνολο των στοιχείων που περιλαμβάνονται στο διοικητικό φάκελο. Σ΄ αυτό όμως το εγχείρημα, οτιδήποτε το σχετικό θα έτεινε ενδεχόμενα να χύσει φως και να υποβοηθήσει την ορθή άσκηση αυτού του ελέγχου, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στο περιεχόμενο του φακέλου, δεν θα έπρεπε να αποκλεισθεί.
Καταλήγω στο ότι η αίτηση θα πρέπει να εγκριθεί, αφού βέβαια δοθεί παράλληλα η ευκαιρία και στους καθ΄ων η αίτηση να απαντήσουν με ανάλογη μαρτυρία στους ισχυρισμούς των αιτητών.
Για τούτο εκδίδονται οδηγίες ως ακολούθως:
1. Δίδεται άδεια στους αιτητές όπως παρουσιάσουν μαρτυρία υπό τη μορφή μιας ή περισσοτέρων ενόρκων δηλώσεων σχετικά με τους ισχυρισμούς τους οι οποίοι παρατίθενται στο αιτητικό της αίτησης τους ημερομηνίας 14.1.2010. Η ένορκη δήλωση ή ένορκες δηλώσεις να καταχωρηθούν εντός 15 ημερών από σήμερα.
2. Οι καθ΄ων η αίτηση έχουν δικαίωμα όπως, εάν κρίνουν τούτο αναγκαίο, παρουσιάσουν μαρτυρία σε απάντηση των ισχυρισμών των αιτητών, υπό την ίδια, ως ανωτέρω μορφή, εντός 15 ημερών από της ημερομηνίας παράδοσης σ΄ αυτούς αντιγράφου/ων της ένορκης δήλωσης/ενόρκων δηλώσεων που θα καταχωρήσουν οι αιτητές.
Εκκρεμούσας της εφαρμογής των ανωτέρω οδηγιών, η προσφυγή ορίζεται για Οδηγίες στις 6.12.2010 και ώρα 8.30π.μ.
Τα έξοδα της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης να είναι έξοδα στο αποτέλεσμα της προσφυγής.
Κ. Kληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ