|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1666/2008)
5 Οκτωβρίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΛΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Ν. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Ιάσωνος, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής υπέβαλε στις 2/04/2004 αίτηση (Αρ. ΠΑ 182/04) για πολεοδομική άδεια για ανέγερση δύο οικιών επί του τεμαχίου του αρ. 1515 Φ/ΣΧ 54-41 στην Αγία Φύλαξη Λεμεσού. Η Πολεοδομική Επιτροπή του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου Λεμεσού εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης επειδή το τεμάχιο επηρεαζόταν από δρόμο πρωταρχικής σημασίας δημοσιευμένο στο Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού. Ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος ακολουθώντας την εισήγηση αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης. Ο αιτητής ενημερώθηκε για την απόφαση με σχετική γνωστοποίηση ημερ. 12.4.2005.
Στις 31/12/07 ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση (ΠΑ878/08) η οποία αφορούσε στην ίδια ανάπτυξη του ίδιου τεμαχίου. Η Πολεοδομική Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 22/01/08 αποφάσισε να εισηγηθεί την απόρριψη της αίτησης διότι το τεμάχιο, το οποίο διέπεται από την Πολεοδομική Ζώνη Κα6, επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από δρόμο πρωταρχικής σημασίας δημοσιευμένο με το Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού. Ακολούθως ο καθ' ου η αίτηση στις 22/05/08 εξέδωσε απορριπτική απόφαση με την αιτιολογία ότι το τεμάχιο επηρεάζεται σχεδόν ολόκληρο από την διάνοιξη οδικού δικτύου, την οποία κοινοποίησε στον αιτητή με τη Γνωστοποίηση Αρνήσεως Χορηγήσεως Πολεοδομικής Άδειας ημερ. 26/08/08. Αυτή η απόφαση προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται είναι η έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, παραβίαση της αρχής της καλής πίστης, παραβίαση του άρθρου 23 του Συντάγματος και των άρθρων 12 και 13 του Κεφ. 96, ελλείψει έγκυρου ρυμοτομικού σχεδίου, σε συνάρτηση με την εισήγηση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά στέρηση και όχι απλό περιορισμό της ιδιοκτησίας λόγω της απόλυτης απαγόρευσης οικοδόμησης της.
Η δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση με την οποία ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση στερείται εκτελεστότητας. Ισχυρίζεται ότι είναι βεβαιωτική της προηγούμενης απορριπτικής απόφασης ημερ. 12.04.05, αφού καμία αλλαγή δεν έχει επέλθει που αφορά στο Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού από την εξέταση της προηγούμενης πολεοδομικής άδειας ούτε οποιαδήποτε διαφοροποίηση των στοιχείων που θα έχρηζε περαιτέρω έρευνας.
Από πλευράς αιτητή υπάρχει παραδοχή ότι δεν μεσολάβησε έρευνα οποιουδήποτε νέου στοιχείου ούτε υπήρξε αλλαγή των δεδομένων κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την απόρριψη της πρώτης αίτησης μέχρι την υποβολή της δεύτερης. Παρά την ταυτοσημία της αιτιολογίας και του περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης με την προηγούμενη απόφαση απόρριψης της πολεοδομικής άδειας, ο αιτητής εισηγείται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι βεβαιωτική επειδή έχουν παρέλθει τρία χρόνια από τη λήψη της προηγούμενης απορριπτικής απόφασης αλλά και λόγω και του καθήκοντος διεξαγωγής νέας έρευνας, ανεξαρτήτως αν αυτή τελικά δεν έγινε.
Η νομολογία η οποία διέπει το θέμα βρίσκεται στη Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 394, 401, 402, από την οποία το πιο κάτω απόσπασμα:
«Αποτελεί πάγια θέση της νομολογίας μας ότι οι βεβαιωτικές πράξεις δεν είναι πράξεις εκτελεστές διότι δεν περιέχουν οποιαδήποτε επιταγή αλλά βεβαιούται απλώς η εμμονή της 'διοικήσεως εις προγενεστέραν επιταγήν'. Για να είναι νεώτερη πράξη βεβαιωτική προγενεστέρας απαιτείται:
(α) Ταυτότητα της Αρχής που έχει εκδώσει και τις δύο πράξεις.
(β) Ταυτότητα του προσώπου ή των προσώπων στα οποία αφορούν οι πράξεις.
(γ) Ταυτότητα της νομίμου διαδικασίας.
(δ) Ταυτότητα της πραγματικής αιτιολογίας και των δύο πράξεων.
(ε) Ταυτότητα του διατακτικού.
(Βλ. Τσάτσου, 'Αίτησις Ακυρώσεως', έκδοση Τρίτη, σελ. 131-132 - Βλ. και Pieris v. Republic (1983) 3 C. L.R. 1054, 1062, 1063 - απόφαση της Ολομέλειας).»
Στην προκειμένη περίπτωση παρά την μεσολάβηση μακρού χρονικού διαστήματος μεταξύ των δυο αποφάσεων, συντρέχουν όλες οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις. Πρόκειται για ακριβώς παρόμοια αίτηση που αφορά στην ίδια πολεοδομική άδεια και η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε στο ίδιο νομικό πλαίσιο, με το ίδιο περιεχόμενο και για πανομοιότυπους λόγους απόρριψης που ανάγονται στο αμετάκλητο πλέον Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού.
Από μια προσεκτική μελέτη του διοικητικού φακέλου μπορεί να διαπιστωθεί ότι η έρευνα που διεξήχθη από την Πολεοδομική Επιτροπή στην ουσία περιορίστηκε στα δεδομένα που λήφθηκαν υπόψη και κατά την πρώτη διερεύνηση της προηγούμενης αίτησης τα οποία και επανέλαβε. Ο αιτητής εξάλλου, δεν επισύναψε οποιοδήποτε νέο στοιχείο με την αίτηση του ούτε μεσολάβησε τροποποίηση του Τοπικού Σχεδίου που θα δικαιολογούσε επανεξέταση και νέα έρευνα.
Με παρόμοια περιστατικά, τηρουμένων κάποιων ιδιαίτερων εκεί δεδομένων, το θέμα απασχόλησε στη Μυριάνθης Λ. Μυριανθέας ν. Δημοκρατίας (2003) 3 ΑΑΔ 480 όπου το Εφετείο θεώρησε την πρώτη πολεοδομική απόφαση ως εκτελεστή και την μεταγενέστερη επίδικη απόφαση, που είχε εκδοθεί δυο χρόνια μετά, επιβεβαιωτική. (Βλ. επίσης Νίκος Α. Αντωνιάδης ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 1067/2003, ημερ. 20/12/04, Ράφτης Εστεϊτς Λτδ ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Λύσου (2001) 3(Α) ΑΑΔ 598.)
Παρόλο ότι είναι παραδεκτό πως πέραν της δημοσίευσης του Τοπικού Σχεδίου δεν έχει προχωρήσει το έργο προς υλοποίηση, εντούτοις δεν μπορεί να εξεταστεί στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής η νομιμότητα της αιτιολογίας που αφορά στο σχεδιασμό του οδικού δικτύου πρωταρχικής σημασίας που επικαλείται ο αιτητής γιατί, κάτι τέτοιο, θα συνεπαγόταν αναβίωση του δικαιώματος προσφυγής του αιτητή κατά της πρώτης απόρριψης της αίτησης, δικαίωμα που δεν ασκήθηκε σε 75 ημέρες από την έκδοση εκείνης της απόφασης. Παρά την υποβολή νέας αίτησης εκ μέρους του αιτητή, αυτή υποβλήθηκε, όπως ο ίδιος δήλωσε κατά τις διευκρινήσεις, εξαιτίας της αδράνειας της διοίκησης παρά την παρέλευση τριών χρόνων και όχι εξαιτίας νέων γεγονότων ή μεταβολής του νομοθετικού καθεστώτος. Συνεπώς η αίτηση του οδήγησε στην επίδικη απόφαση που απλά επιβεβαιώνει την αρχική αιτιολογία και την ήδη απορριπτική θέση της διοίκησης.
Η προσφυγή ως στρεφόμενη απαραδέκτως κατά βεβαιωτικής πράξης απορρίπτεται με €1000 έξοδα.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.