|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1270/2008)
26 Οκτωβρίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CHAPS PROPERTY DEVELOPERS LIMITED,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Α. Ευαγγέλου, για τους Αιτητές.
Α. Ζερβού (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι Αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση η οποία τους κοινοποιήθηκε με επιστολή η οποία τους επιδόθηκε στις 14.5.2008. Με αυτή τους επιβλήθηκε συνολικό ποσό ύψους €36.292,07 ως βεβαιωθείς οφειλόμενος φόρος προστιθέμενης αξίας για την χρονική περίοδο 1.6.2006 μέχρι 31.8.2007 για εμπορικές δραστηριότητές τους.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Οι Αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και δραστηριοποιούνται στην εκτέλεση οικοδομικών εργασιών και εργασιών ανάπτυξης γης. Στις 5.1.2004 αγόρασαν ακίνητο στην Αγλαντζιά, με σκοπό να ανεγείρουν πολυκατοικία με την ονομασία «Ζάππειο». Για το ακίνητο, μετά από αίτηση του προηγούμενου ιδιοκτήτη (ΛΕΥ/2293/2002), είχε ήδη εκδοθεί πολεοδομική άδεια από τις 16.4.2003 για ανέγερση πολυκατοικίας με 11 διαμερίσματα και 13 χώρους στάθμευσης. Η σχετική άδεια οικοδομής ημερ. 14.4.2005 εκδόθηκε και πάλιν στο όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη αλλά μετά την πώληση του ακινήτου στους καθ'ων η αίτηση. Επειδή οι Αιτητές μετά που αγόρασαν το ακίνητο ήθελαν να ανεγείρουν 12 διαμερίσματα του ενός υπνοδωματίου, αντί 11 διαμερίσματα (5 των δύο υπνοδωματίων και 6 του ενός), υπέβαλαν στην Πολεοδομική Αρχή αίτηση (ΛΕΥ/2293/2002Α), για μετατροπές σε εγκεκριμένη πολυκατοικία, με την προσθήκη ενός διαμερίσματος. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε από την Πολεοδομική Αρχή στις 19.10.2005. Στη συνέχεια, οι Αιτητές υπέβαλαν νέα αίτηση (ΛΕΥ/02624/2005) στην Πολεοδομική Αρχή για τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας. Το αίτημα αφορούσε τη μείωση των χώρων στάθμευσης κατά ένα και για διευκόλυνση οι Αιτητές εισηγούνταν την ενοποίηση δύο διαμερισμάτων. Και αυτή η αίτηση απορρίφθηκε στις 22.3.2006, με το σκεπτικό ότι ο απαιτούμενος επιπρόσθετος χώρος στάθμευσης που προτείνεται, δεν γίνεται αποδεχτός γιατί παρεμποδίζει τη διακίνηση άλλων οχημάτων. Στο μεταξύ, οι Αιτητές ξεκίνησαν την οικοδόμηση της πολυκατοικίας με βάση την αρχική εγκριθείσα άδεια (ΛΕΥ 2293/2002), αλλά με την οικοδόμηση 12 διαμερισμάτων του ενός υπνοδωματίου, αντί 5 των δύο και 6 του ενός υπνοδωματίου.
Το έργο ολοκληρώθηκε και τα διαμερίσματα πωλήθηκαν. Κάποιος από τους αγοραστές ενός διαμερίσματος, έχοντας, όπως ισχυρίζονται οι Αιτητές, εσφαλμένη εντύπωση ότι κατά την αγορά του διαμερίσματος κατέβαλε ΦΠΑ, αποτάθηκε στους Καθ'ων η αίτηση απαιτώντας επιστροφή ΦΠΑ. Στα πλαίσια εξέτασης αυτού του αιτήματος, ο Έφορος του ΦΠΑ, στο εξής «ο Έφορος», μέσω Λειτουργού του Επαρχιακού Γραφείου Λευκωσίας, ασκώντας τις εξουσίες του με βάση τον περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμο του 2000 (Ν. 95(Ι)/00), διενήργησε έλεγχο στα βιβλία και αρχεία των Αιτητών, ο οποίος άρχισε στις 11.3.2008 και ολοκληρώθηκε στις 24.4.2008. Η έρευνα αφορούσε την περίοδο από την 1.6.2006 μέχρι την 31.8.2007. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Υπηρεσίας ΦΠΑ, όπως αυτά καταγράφονται σε Έκθεση Ελέγχου ημερ. 16.4.2008, αναφορικά με τον φόρο εκροών:-
«Η εταιρεία πώλησε 11 διαμερίσματα στην πολυκατοικία Ζάππειο στην Αγλαντζιά, χωρίς να επιβάλει Φ.Π.Α.
Για την ανέγερση της εν λόγω πολυκατοικίας, η εταιρεία υπέβαλε αίτηση για πολεοδομική άδεια που υπέβαλε στις 12/11/02 με αριθμό ΛΕΥ/2293/2002 για την ανέγερση της εν λόγω πολυκατοικίας, με 11 διαμερίσματα:
5 των δύο υπνοδωματίων
και
6 του ενός υπνοδωματίου,
δεν ήταν δεόντως συμπληρωμένη όπως προβλέπεται σύμφωνα με τις διατάξεις της υποπαραγράφου 4(α), της παραγράφου (β) του Ογδόου Παραρτήματος των περί Φ.Π.Α. Νόμων 2000-2007, ένεκα του ότι η εταιρεία έχει αναγείρει πολυκατοικία 12 διαμερισμάτων του ενός υπνοδωματίου.
Για την εν λόγω ανάπτυξη, υποβλήθηκε στις 8/11/05 στο Τμήμα Πολεοδομίας νέα αίτηση, με αριθμό ΛΕΥ/02624/2005 για την χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση πολυκατοικίας με 12 διαμερίσματα, η οποία απορρίφθηκε.
Με βάση τα πιο πάνω, η παράδοση από την εταιρεία των 11 διαμερισμάτων είναι:
Φορολογητέα
και
φορολογείται με τον κανονικό θετικό συντελεστή 15%.
Με βάση τις καταστάσεις λογαριασμού των πελατών της, για την αγορά των διαμερισμάτων της εν λόγω πολυκατοικίας, όπως αυτές εμφανίζονται στο Παρ. 2, η εταιρεία εισέπραξε £674537,39 και οφείλει φόρο εκροών £87983,14, η οποία αναλύεται ανά φορολογική περίοδο όπως φαίνεται στον Πίνακα ΙΙ.
Αρ. Μητρώου Φ.Π.Α.: 10118577Χ
Ο φόρος εκροών υπολογίστηκε με εσωτερική αφαίρεση πάνω στο ποσό των εισπράξεων, λόγω του ότι ο εκ των διευθυντών της εταιρείας κ. Σταύρος Πετρακίδης, με πληροφόρησε ότι η εταιρεία δεν προτίθεται να εκδώσει φορολογικά τιμολόγια.»
Ενόψει των πιο πάνω, οι φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλαν οι Αιτητές, θεωρήθηκαν ότι ήταν ελλιπείς και ότι περιείχαν σφάλματα. Ως εκ τούτου, ο Έφορος με επιστολή του ημερ. 14.5.2008, πληροφόρησε τους Αιτητές ότι όφειλαν να καταβάλουν στον Έφορο το ποσό των €36.292,07 λαμβανομένου υπόψη του πιστωτικού υπολοίπου των Αιτητών ύψους €45.327,11, ποσό το οποίο βεβαιώθηκε ως φόρος εκροών δυνάμει του άρθρου 49(1), όπως τροποποιήθηκε από τον περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμο του 2000 (Ν. 95(Ι)/2000), στο εξής «ο Νόμος».
Οι Αιτητές μετά τη λήψη της απόφασης του Εφόρου και κατόπιν συνεννόησης με Λειτουργούς της Πολεοδομικής Αρχής, υπέβαλαν νέα αίτηση (ΛΕΥ/01002/2008) για τροποποίηση της άδειας, η οποία εγκρίθηκε από την Πολεοδομική Αρχή στις 13.6.2008. Στη συνέχεια καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή εναντίον της απόφασης, προβάλλοντας δύο λόγους ακύρωσης:- (1) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα νομικής πλάνης και πλάνης περί τα πράγματα και (2) ότι είναι αποτέλεσμα υπέρβασης και ή κατάχρησης εξουσίας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα νομικής πλάνης και πλάνης περί τα πράγματα - Λόγος ακύρωσης 1
Η συνήγορος των Αιτητών προβάλλει ότι οι Καθ' ων η αίτηση εσφαλμένα ερμήνευσαν το Όγδοο Παράρτημα του Νόμου, κρίνοντας ότι οι Αιτητές δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 4(α) του Παραρτήματος, η οποία προβλέπει ότι «..κτίρια για τα οποία έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας πριν την 1 Μαΐου 2004», απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ ύψους 15% επί της αγοραίας αξίας τους. Συγκεκριμένα προβάλλουν ότι λανθασμένα ερμήνευσαν την έννοια «δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας» της παραγράφου 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος. Όπως ανέφερε η συνήγορος τους, σύμφωνα με την γραμματική ερμηνεία των νομοθετικών κειμένων, όφειλαν να ερμηνεύσουν τον πιο πάνω όρο ότι εννοεί την υποχρέωση των Αιτητών να συμπληρώνουν με ορθά και πλήρη στοιχεία την σχετική αίτηση και όχι ότι ο όρος αναφέρεται σε διάσταση μεταξύ του περιεχομένου της αίτησης και της υλοποίησης της ανοικοδόμησης. Έτσι ενώ την αίτηση τους την υπέβαλαν στις 12.11.2002, δηλαδή πολύ πριν την καταλυτική ημερομηνία της 1.5.2004, οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι οι Αιτητές με το να δηλώσουν ότι θα ανεγείρουν 11 διαμερίσματα αλλά τελικά να ανοικοδομήσουν 12, παραβίασαν την πρόνοια παραγράφου 4(α). Επίσης ότι η αίτησή τους ήταν δεόντως συμπληρωμένη και η μόνη διαφορά που υπήρχε ήταν ότι αντί να οικοδομήσουν 11 διαμερίσματα (5 των δύο υπνοδωματίων και 6 του ενός), ανέγειραν 12 του ενός υπνοδωματίου. Περαιτέρω προβάλλουν ότι είναι πάγια αρχή η φορολογική νομοθεσία να ερμηνεύεται υπέρ του φορολογουμένου (βλ. National Bank of Greece v. Republic (1970) 3 CLR 430 και Golden Trans Co. Ltd v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 537/02, ημερ. 20.9.2003). Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον η διαδικασία για την έκδοση της πρώτης πολεοδομικής άδειας άρχισε πριν την εφαρμογή του Νόμου, ισχυρίζονται ότι οι Καθ' ων η αίτηση θα έπρεπε να εφαρμόσουν το καταργηθέν άρθρο 59(4) του Νόμου το οποίο προνοεί ότι:-
«59(4) Εάν η φορολογική περίοδος οποιουδήποτε υποκειμένου στο φόρο προσώπου άρχισε πριν και θα συμπληρωθεί μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τότε οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά την εν λόγω φορολογική περίοδο, ρυθμίζεται με βάση τις διατάξεις του καταργηθέντος Νόμου καθόσον αφορά το μέρος της φορολογικής περιόδου που προηγήθηκε της εν λόγω ημερομηνίας».
Αποτελεί εισήγηση της συνηγόρου των Αιτητών ότι, αν ισχύει ο πιο πάνω καταργηθείς Νόμος για την φορολογική περίοδο που προηγήθηκε της ημερομηνίας που καταργήθηκε, οι Αιτητές θα έπρεπε να είχαν φορολογηθεί μόνο για το δωδέκατο διαμέρισμα για το οποίο η αίτηση για προσθήκη υποβλήθηκε στις 15.4.2005, ήτοι σε χρόνο μεταγενέστερο της 1.5.2004, που προβλέπει η παράγραφος 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου.
Τέλος, η δικηγόρος της Αιτήτριας, στην προσπάθειά της να ερμηνεύσει τις σχετικές πρόνοιες του Νόμου για κατάργηση των προηγούμενων διατάξεων και την εισαγωγή νέων από 1.5.1004, για επιβολή ΦΠΑ στην παράδοση κατοικίας, ανέφερε τα εξής:-
«Ανεξάρτητα όμως και χωρίς επηρεασμό της πιο πάνω εισήγησης μας, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι η επίδικη φράση «δεόντως συμπληρωμένη αίτηση» δεν είναι ξεκάθαρη, και ανατρέξουμε στην πρόθεση του νομοθέτη για την τελεολογική ερμηνεία, εξετάζοντας ολόκληρο το σχετικό μέρος του Νόμου, η ερμηνεία που δίνουν οι καθ'ων η αίτηση στην πιο πάνω φράση δεν συνάδει με την πρόθεση του Νομοθέτη. Όπως γνωρίζουμε, από 1η Μαΐου 2004, ημερομηνία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η περί Φ.Π.Α. Νομοθεσία (Νόμος και Κανονισμοί) τροποποιήθηκε έτσι ώστε να περιλαμβάνει τις αναγκαίες ρυθμίσεις αναφορικά με ενδοκοινοτικές συναλλαγές, καθώς και το κοινοτικό κεκτημένο αναφορικά με το Φ.Π.Α. που εφαρμοζόταν μέχρι την εν λόγω ημερομηνία. Είναι η εισήγηση μας ότι μοναδικός σκοπός θέσπισης της σχετικής παραγράφου 4(α) ήταν να καθορίσει την 1.05.2004, ως η ημερομηνία από την οποία καταργείται η μέχρι τότε απαλλαγή Φ.Π.Α. στις συναλλαγές που αφορούν την παράδοση ακίνητης ιδιοκτησίας, νοουμένου ότι η αίτησης για έκδοση πολεοδομικής άδειας για το κτίριο έγινε πριν την ημερομηνία αυτή. Η φράση «δεόντως συμπληρωμένη αίτηση» αποσκοπεί στο να καθορίσει ότι κτίρια για τα οποία υποβλήθηκαν αιτήσεις στην πολεοδομική Αρχή πριν την 1η Μαΐου 2004, αλλά οι αιτήσεις αυτές ήταν ελλιπείς και/ή δεν ήταν συμπληρωμένες με τον δέοντα τρόπο, θα υπόκεινται στο θετικό συντελεστή Φ.Π.Α.
Έχοντας υπόψη τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, είναι η εισήγηση μας ότι η περίπτωση της Αιτήτριας εμπίπτει ξεκάθαρα στην εξαίρεση της παραγράφου 4(α), καθότι η αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας κατατέθηκε δεόντως συμπληρωμένη πριν τον Μάιο του 2004, και γι' αυτό και η αρμόδια αρχή εξέδωσε πολεοδομική άδεια.»
Από την άλλη, οι Καθ' ων η αίτηση το απορρίπτουν και εμμένουν στην απόφαση τους ότι η ερμηνεία που έχουν δώσει στην πρόνοια της παραγράφου 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου, ότι η συναλλαγή δεν είναι εξαιρούμενη, εφόσον για το κτίριο δεν κατατέθηκε «δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας», είναι ορθή. Ισχυρίζονται ότι η ερμηνεία θα πρέπει να γίνει στα πλαίσια του Νόμου και στα πλαίσια της πολεοδομικής νομοθεσίας, αφού αντικείμενο του Νόμου είναι το ίδιο το κτίριο και όχι η ορθή υποβολή της αίτησής τους. Περαιτέρω, προς τούτο επικαλούνται και παραθέτουν τη Διαδικαστική Εγκύκλιο της Εφόρου με Αρ. 36, ημερ. 23.3.2006, η οποία επί του θέματος αναφέρει ότι:-
«Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη και αν η αίτηση για πολεοδομική άδεια (ή άδεια οικοδομής ανάλογα με την περίπτωση) έχει υποβληθεί πριν την 1.5.2004, θα πρέπει να εξετάζεται και να λαμβάνεται αιτιολογημένη απόφαση, κατά πόσο η παράδοση του κτιρίου υπόκειται ή όχι σε Φ.Π.Α. Το ερώτημα που πρέπει να απαντάται, σε κάθε περίπτωση, είναι αν το κτίριο συνάδει με την αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδεια ή, αναλόγως, με την αίτηση για άδεια οικοδομής που υποβλήθηκε πριν την 1.5.2004. Αν απαιτούνται γνώσεις οποιωνδήποτε ειδικών, μπορούν να ζητηθούν οι συμβουλές του Τμήματος Πολεοδομίας ή άλλων ειδικών.».
Επίσης απορρίπτουν τον ισχυρισμό των Αιτητών ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί το άρθρο 59(4) του Νόμου 95(Ι)/2000, ώστε να φορολογηθούν μόνο για το δωδέκατο διαμέρισμα, για το οποίο η αίτηση για προσθήκη υποβλήθηκε μετά την εισαγωγή των τροποποιητικών διατάξεων του Νόμου. Θεωρούν την εισήγηση αόριστη, αφού δεν εξειδικεύει γιατί οι Αιτητές θεωρούν ότι το ζήτημα ξεκίνησε πριν την έναρξη ισχύος του Νόμου αυτού, δηλαδή πριν την 1.2.2002, αφού η επίδικη αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας υποβλήθηκε μεταγενέστερα και συγκεκριμένα στις 12.11.2002. Ως περαιτέρω λόγο για απόρριψη της εισήγησης για επιβολή φορολογίας μόνο για ένα διαμέρισμα, προβάλλουν και την Εγκύκλιο 36, ημερ. 23.3.2006 στη βάση της οποίας εξετάζεται αν η πραγματοποιηθείσα ανάπτυξη συνάδει με το περιεχόμενο της αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Διαφορετικά, αναφέρουν, η αποδοχή της πρότασης των Αιτητών θα οδηγούσε σε παράλογα αποτελέσματα, αφού με τον ίδιο τρόπο θα γινόταν αποδεκτή η όποια ανάπτυξη ήθελαν να υλοποιήσουν οι Αιτητές, π.χ. ανέγερση 5 διαμερισμάτων των τριών υπνοδωματίων, αντί 11 των δύο υπνοδωματίων.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Κατ' αρχάς σύμφωνα με τις νομολογιακές αρχές, η ερμηνεία του οποιουδήποτε νομοθετικού κειμένου γίνεται με βάση τη γραμματική ερμηνεία, δηλαδή τη συνήθη έννοια των λέξεων που περιέχονται σ' αυτόν, εκτός και αν υπάρχει ασάφεια, οπότε και καταφεύγουμε στον σκοπό του νομοθέτη (βλ. Καρκώτης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 ΑΑΔ 497 και Δήμος Γαλατάκης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 78. Η παράγραφος 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου, το οποίο αναφέρεται στην ακίνητη ιδιοκτησία, έχει ως εξής:-
«ΟΓΔΟΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
(Άρθρο 39)
ΑΚΙΝΗΤΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ
1. Οι ακόλουθες συναλλαγές είναι εξαιρούμενες συναλλαγές:
(α) μίσθωση ακίνητης ιδιοκτησίας, εξαιρουμένων-
.......................
.......................
(β) παράδοση ακίνητης ιδιοκτησίας εξαιρουμένων των πιο κάτω συναλλαγών:
(i) μεταβίβαση κτιρίων ή τμημάτων τους και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτά ή και εξ' αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ' αυτών εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σ' αυτά,
(ii) μεταβίβαση της κατοχής κτιρίων ή τμημάτων τους και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτά ή εξ' αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ' αυτών, δυνάμει σύμβασης πώλησης τους ή δυνάμει συμφωνίας που ρητά προβλέπει ότι θα μεταβιβαστούν και τα κτίρια μαζί με το οικόπεδο που μεταβιβάζεται μαζί με αυτά σε κάποιο χρόνο στο μέλλον ή δυνάμει μίσθωσης τους με δικαίωμα εξαγοράς, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σ' αυτά.
2. ......................
3. Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, πρώτη εγκατάσταση σημαίνει την πρώτη χρησιμοποίηση, με οποιοδήποτε τρόπο, των κτιρίων ύστερα από την ανέγερση τους, περιλαμβανομένων της ιδιοκατοίκησης, ιδιόχρησης, μίσθωσης ή οποιασδήποτε άλλης χρήσης.
4.(α) Οι διατάξεις των παραγράφων 1(β)(i) και (ii), 2 και 3 του παρόντος Παραρτήματος δεν εφαρμόζονται για τα κτίρια για τα οποία έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας πριν την 1 Μαΐου 2004.
(β) .......................»
Με βάση τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, η αίτηση υποβλήθηκε στις 12.11.2002 και θα πρέπει να ήταν δεόντως συμπληρωμένη, αφού στις 16.4.2003 εκδόθηκε η Γνωστοποίηση χορήγησης της επίδικης πολεοδομικής άδειας από την αρμόδια αρχή, η οποία βέβαια προέβλεπε για την ανέγερση 11 διαμερισμάτων, ενώ οι Αιτητές ανέγειραν 12. Στις 15.4.2005 και 8.11.2005, αντίστοιχα, οι Αιτητές υπέβαλαν αιτήσεις για προσθηκομετατροπές στην επίδικη οικοδομή, στις οποίες περιλαμβάνετο το δωδέκατο διαμέρισμα, λαμβάνοντας από την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή αρνητική απάντηση. Τελικά η Πολεοδομική Αρχή στις 13.6.2008 ενέκρινε την αίτηση, αναφέροντας στη σχετική Γνωστοποίηση Χορήγησης Πολεοδομικής Άδειας ότι αφορούσε σε «προσθηκομετατροπές στον Υποστ. Χετ. & Μετ. του διαμ. των 2 υπνοδωμ. σε διαμ. του 1 υπν.».
Οι Αιτητές θεωρούν ότι η αίτηση που υποβλήθηκε στις 12.4.2002 για πολεοδομική άδεια, ήταν «δεόντως συμπληρωμένη». Αμφισβητούν την εγκυρότητα της Εγκυκλίου στην οποία στηρίχθηκαν οι Καθ'ων η αίτηση και ισχυρίζονται ότι οι πρόνοιες της είναι αντίθετες με το Νόμο, καθότι προσθέτουν σε αυτόν όρους οι οποίοι δεν υπάρχουν στο κείμενο του Νόμου.
Είναι νομολογιακά αποδεχτό ότι τα δικαστήρια δεν δεσμεύονται από το περιεχόμενο τέτοιων Εγκυκλίων, αφού η νομιμότητα της ερμηνείας που περιέχουν, εξαρτάται από την ορθότητα της ερμηνείας, πάντοτε αντικειμενικά κρινόμενης στη βάση των προνοιών του σχετικού Νόμου.
Στην προκειμένη περίπτωση συμφωνώ με τη συνήγορο των Αιτητών, ότι η διασύνδεση της Εγκυκλίου με το «αν το κτίριο συνάδει με την αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας», τείνει να διαφοροποιήσει την πρόνοια του άρθρου 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου, ότι οι παραγρ. 1(β)(i) και (ii) του άρθρου 4(α) δεν εφαρμόζονται για τα κτίρια για τα οποία έχει κατατεθεί «δεόντως συμπληρωμένη αίτηση» πριν την 1.5.2004 για έκδοση πολεοδομικής άδειας.
Όμως και αν ακόμη η Εγκύκλιος δεν ήταν αντίθετη με το Νόμο και θεωρήσω ότι η Εγκύκλιος ερμηνεύει ορθά τη σχετική πρόνοια του Νόμου, η Έφορος όφειλε να απαντήσει το ερώτημα που έθετε η Εγκύκλιος για ερμηνεία της παραγράφου 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος κατά πόσον «.. το κτίριο συνάδει με την αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας ή, αναλόγως, με την αίτηση για άδεια οικοδομής που υποβλήθηκε πριν την 1.5.2004.». Η Εγκύκλιος προέβλεπε επίσης ότι «.. Αν απαιτούνται γνώσεις οποιωνδήποτε ειδικών, μπορούν να ζητηθούν οι συμβουλές του Τμήματος Πολεοδομίας ή άλλων ειδικών», Όμως στην παρούσα περίπτωση, η αρμόδια Πολεοδομική Αρχή δεν έκρινε ότι υπήρξε οποιαδήποτε παρανομία από μέρους των Αιτητών, αλλά αντίθετα φαίνεται να νομιμοποίησε την προσθηκομετατροπή με τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας το 2008. Από τη στιγμή που υπήρχε αυτή η διάσταση στο όλο θέμα, οι Καθ' ων η αίτηση, κατά την άποψή μου, πριν προχωρήσουν στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, θα έπρεπε να είχαν απευθυνθεί προς την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή, για να πληροφορηθούν κατά πόσον υπήρχε οποιοδήποτε πρόβλημα με την επίδικη αίτηση και κατ' επέκταση με την αρχική πολεοδομική άδεια. Έτσι και αν ακόμη η Εγκύκλιος θεωρηθεί νόμιμη και ότι ορθά ερμήνευε το άρθρο 4(α) του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου, οι Καθ'ων η αίτηση όφειλαν να διενεργήσουν δέουσα έρευνα για να εξακριβώσουν αν η αίτηση ήταν «δεόντως συμπληρωμένη» ή κατά πόσον «το κτίριο συνάδει με την αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας που υποβλήθηκε πριν την 1.5.2004 όπως προέβλεπε η Εγκύκλιος». Ούτε το ένα έπραξαν, ούτε το άλλο. Ακόμη και αν η Εγκύκλιος θεωρείτο ότι ορθά ερμήνευε το άρθρο 4(α) του Παραρτήματος, κατά την άποψή μου, οι Καθ' ων η αίτηση, λόγω μη δέουσας έρευνας, ενήργησαν υπό πραγματική πλάνη, αφού θεώρησαν λανθασμένα ότι υφίσταντο οι προϋποθέσεις μη εφαρμογής της πρόνοιας της παραγράφου 4(α) του Νόμου για μη απαλλαγή από την επιβολή του 15%, γιατί η περίπτωση των Αιτητών αφορούσε σε κτίρια για τα οποία δεν είχε «κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας πριν την 1 Μαΐου 2004».
Με δεδομένο ότι οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν αρχικά υπό καθεστώς πλάνης περί το νόμο και στη συνέχεια υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα, κρίνω ότι ευσταθεί και ο δεύτερος λόγος ακύρωσης ότι η συμπεριφορά τους συνιστά κατάχρηση εξουσίας. Αυτό γιατί με την μη ορθή εφαρμογή του Νόμου, δεν εξυπηρετήθηκε ο πραγματικός σκοπός που τάσσει η σχετική φορολογία και που ήταν η εναρμόνιση της σχετικής νομοθεσίας με τη φορολογική επιβάρυνση της αγοράς πρώτης κατοικίας, μόνο για τις περιπτώσεις που η σχετική πολεοδομική άδεια εκδόθηκε μετά την 1.5.2004.
Ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε παράνομα και θα πρέπει να ακυρωθεί.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ