ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 701/2009)
16 Σεπτεμβρίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
NANA SIKHARULIDZE,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Χρ. Χριστούδιας, για την Αιτήτρια.
Λ. Χριστοδουλίδου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Επιτροπή Ελέγχου Μεταναστεύσεως με απόφασή της ημερ. 11.2.2009 απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος σύμφωνα με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως (Τροποποιητικό) Νόμο του 2007, Ν. 8(1)/07.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης. Πρόβαλε διάφορους λόγους ακύρωσης τους οποίους, εκτός από ένα, εγκατέλειψε στο στάδιο των διευκρινίσεων. Ο λόγος ακύρωσης που παρέμεινε προς εξέταση αφορά στην πρώτη παράγραφο της επιστολής ημερ. 19.3.2009 των καθ΄ ων η αίτηση προς την αιτήτρια ήτοι,
«I am directed to inform you that your application for the acquisition of the long-term residence status in the Republic dated 11/03/2008 was examined by the Immigration Control Committee on the basis of the Aliens and Immigration (Amendment Law, No. 8(1)/07) which decided to reject it for the reason that you have stayed illegally in the Republic from 11/03/2003-19/03/203, 30/06/2003-31/0/2003, 31/12/2003-20/01/2004, 30/06/2004-11/10/2004, 30/06/2005-17/08/2005 and 31/12/206-26/03/2007 a period which falls within the last five years prior to the submission of your application (article 18H, Law No.8(1)/2007).»
Η προσβαλλόμενη απόφαση φαίνεται ότι στηρίχθηκε στο άρθρο 18Η(1) του νόμου το οποίο προβλέπει:
«18Η - (1) Η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης παραχωρεί το καθεστώς του επί μακρό διαμένοντος σε υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές νόμιμα και αδιάλειπτα κατά τα τελευταία πέντε έτη αμέσως πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.»
Η αιτήτρια, η οποία κατάγεται από τη Γεωργία, ήρθε στην Κύπρο στις 18.10.2000 και εξασφάλισε άδεια επισκέπτη μέχρι τις 24.10.2000. Στις 25.11.2002 υπέβαλε αίτηση στην Ειδική Επιτροπή για να πάρει Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενών από τον Πόντο. Στις 23.12.2002 αποτάθηκε για άδεια παραμονής και εργασίας ως υπάλληλος υποδοχής σε ξενοδοχείο της Πάφου. Η αίτηση εγκρίθηκε και της παραχωρήθηκε άδεια μέχρι 28.2.2003 η οποία παρατάθηκε ακόμα τέσσερις φορές μέχρι 30.6.2003 και μετά μέχρι 31.12.2003 και μετά μέχρι 30.6.2004 και μετά μέχρι 30.6.2005. Στο μεταξύ το αίτημά της για χορήγηση του Ειδικού Δελτίου Ταυτότητας Ομογενών απορρίφθηκε από τις ελληνικές αρχές στις 26.3.04. Στις 26.11.04 ζήτησε επανεξέταση της απόφασης με την οποία απορρίφθηκε το προαναφερόμενο αίτημά της.
Η αιτήτρια στις 17.8.2005 ζήτησε παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας στην Κύπρο και προτού εκδοθεί η σχετική άδεια, υπέβαλε στις 18.5.2006 νέα αίτηση με παρόμοιο αίτημα. Στις 26.10.2006 εκδόθηκε η ζητηθείσα άδεια με ισχύ μέχρι τις 31.12.2006 η οποία ανανεώθηκε και πάλι μέχρι τις 26.3.2008 κατόπιν έγκρισης σχετικής αίτησης.
Στις 11.3.2008 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος η οποία απορρίφθηκε για το λόγο που έχει προαναφερθεί. Από τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιόν μου προκύπτει ότι η παραμονή της αιτήτριας στην Κύπρο υπήρξε αδιάλειπτη κατά τα τελευταία πέντε έτη αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησης για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος. Προκύπτει επίσης ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δέχονταν προς καταχώρηση όλες τις αιτήσεις που υπέβαλλε η αιτήτρια ακόμη και εκείνες που είχαν υποβληθεί εκπρόθεσμα δηλαδή μετά τη λήξη της ισχύος της προηγούμενης άδειας. Το γεγονός ότι οι καθ΄ ων η αίτηση εξέτασαν όλες αυτές τις αιτήσεις χωρίς να εγείρουν ζήτημα εκπρόθεσμης καταχώρησης τους και τελικά αποφάσισαν, σε όλες τις περιπτώσεις, την έγκριση τους χωρίς ποτέ να εγείρουν οποιοδήποτε ζήτημα παράνομης παραμονής της αιτήτριας στην Κύπρο λογικά ερμηνεύεται ότι η διοίκηση δεν θέλησε να αποδώσει οποιαδήποτε σημασία είτε στο χρόνο υποβολής των αιτήσεων είτε στην ίδια την παραμονή της αιτήτριας εφόσον δεν πήραν οποιαδήποτε νομικά μέτρα εναντίον της ώστε να υποδηλώνεται έμπρακτα η απαξίωση στην παρανομία. Η εκ των υστέρων επίκληση παρανομίας αναφορικά με την παραμονή της αιτήτριας στην Κύπρο σε συνάρτηση με τους χρόνους υποβολής των αιτήσεων της για παράταση των αντίστοιχων αδειών παραμονής ως λόγου απόρριψης της αίτησης για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, συνιστά συμπεριφορά η οποία θεωρώ ότι αντίκειται στην αρχή της χρηστής διοίκησης. Οι καθ΄ ων η αίτηση εμφανίζονται από τη μια να ανέχονται ή να παραβλέπουν τις τυπικές ή επουσιώδεις παραλείψεις της αιτήτριας αναφορικά με το χρόνο υποβολής των υπό αναφορά αιτήσεων της και να εγκρίνουν παρατάσεις παραμονής ενώ από την άλλη να επικαλούνται αυτές τις παραλείψεις και να τις προβάλλουν ως λόγο απόρριψης του αιτήματος για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος. Σε τελευταία ανάλυση πρόκειται για συμπεριφορά η οποία αντίκειται στις πράξεις των ιδίων των καθ΄ ων η αίτηση αλλά και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της αιτήτριας ότι η παραμονή της κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα των πέντε ετών ήταν καθόλα νόμιμη ώστε να μπορούσε να αποταθεί για την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.