|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.515/2008)
20 Σεπτεμβρίου, 2010
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΑΒΒΑΣ Χ" ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΠΑΦΟΥ,
Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
Ξένια Ευγενίου (κα), για Α.Σ. Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
΄Αντρη Κακογιάννη (κα), για τον Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Πάφου, (το «Συμβούλιο»), ημερομηνίας 5/11/2007, με την οποία, στη θέση του Μηχανικού Αποχετεύσεων, διορίστηκε, αντί αυτός, το ενδιαφερόμενο μέρος Γιώργος Χ" Γεωργίου.
Στις 26/9/2002, το Συμβούλιο, κατόπιν αναλογικής εφαρμογής των διατάξεων του ΄Αρθρου 34 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Ν. 1/(90), (όπως τροποποιήθηκε), (ο «Νόμος»), αποφάσισε ομόφωνα το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση του Μηχανικού Αποχετεύσεων - (η «επίδικη θέση»).
Η απόφαση προσεβλήθη από τον αιτητή και ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι υπήρξε παρατυπία κατά τη διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή - (βλ. Σάββας Χατζηνεοκλέους v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Πάφου, Υπόθεση Αρ. 1145/02, 18/11/03).
Ακολούθησε διορισμός του ενδιαφερομένου μέρους σε έκτακτη βάση και επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης, με κατάληξη, στις 10/11/2005, τον επαναδιορισμό του αναδρομικά από 1/11/2002.
Ο αιτητής καταχώρισε νέα προσφυγή, η οποία είχε επιτυχή κατάληξη, αφού, όπως κρίθηκε, το Συμβούλιο δεν προέβη στη δέουσα έρευνα και εκτίμηση των δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων του, ενώ προσέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα σε ανάλογο προσόν του ενδιαφερομένου μέρους - (βλ. Σάββας Χατζηνεοκλέους v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Πάφου, Υπόθεση Αρ. 434/06, 4/9/07), (η «ακυρωτική απόφαση»).
Ακολούθησε νέα επανεξέταση στις 5/11/2007. Σύμφωνα με τα σχετικά πρακτικά, το Συμβούλιο αποφάσισε, λαμβάνοντας υπόψη τα λεχθέντα στην ακυρωτική απόφαση, να αξιολογήσει η ίδια το μεταπτυχιακό προσόν του αιτητή στην Πολιτική Μηχανική.
Στη συνέχεια και αφού σημειώθηκαν αναλυτικά τα ακαδημαϊκά προσόντα και η επαγγελματική πείρα των διαδίκων, σε συνάρτηση με το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης, έγινε συγκριτική αξιολόγησή τους, με βάση την οποία το Συμβούλιο οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι οι δύο υποψήφιοι βρίσκονταν, «από άποψη αριθμού και επιπέδου πανεπιστημιακών διπλωμάτων στο ίδιο επίπεδο», όπως και ότι είχαν παρόμοια πείρα από άποψη διάρκειάς της.
Το Συμβούλιο, ενόψει της πιο πάνω εικόνας της ισοδυναμίας, αποφάσισε να εξετάσει «το είδος και την ποιότητα των πανεπιστημιακών διπλωμάτων και της πείρας» τους, προς το σκοπό διαπίστωσης του καταλληλοτέρου για διορισμό. Αφού τα εξέτασε, κατέληξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε υπέρτερη διευθυντική πείρα, η οποία, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της επίδικης θέσης, το καθιστούσε καταλληλότερο από τον αιτητή.
Στα πρακτικά ημερομηνίας 5/11/2007 αναφέρονται τα εξής:-
«Αναγόμενοι στον ουσιώδη χρόνο 2001 κατά τον οποίο η στελέχωση και η δομή του Σ.Α.ΠΑ ήταν στα αρχικά στάδια και λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της Υπηρεσίας σε εκείνη την φάση που αναζητείτο στελέχωση μιας ανώτερης θέσης του Μηχανικού Αποχετεύσεων καθώς επίσης και το επίπεδο της θέσης, τα διευθυντικά προσόντα, ικανότητες και δεξιότητες των υποψηφίων αποκτούν κατά την κρίση της Ολομέλειας ιδιαίτερη και βαρύνουσα αξία στην προσπάθεια επιλογής του καταλληλότερου μεταξύ δύο ισάξιων υποψηφίων. Το Σ.Α.ΠΑ εξέφρασε τη δυσκολία με την οποία θα πρέπει να γίνει η επιλογή γιατί πρόκειται για δύο προσοντούχους και πεπειραμένους υπαλλήλους που είναι σχεδόν ισάξιοι από άποψη προσόντων και πείρας. Κατά την κρίση του Συμβουλίου Αποχετεύσεων παρόλον ότι οι δύο υποψήφιοι είναι ισάξιοι από άποψη ακαδημαϊκών προσόντων και πείρας ζυγιζόμενα αριθμητικά και από άποψη επιπέδου, τα προσόντα και η πείρα του κ. Χ"Γεωργίου υπό τις περιστάσεις και υπό το φως των αναγκών της Υπηρεσίας και της θέσης θεωρούνται ότι οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Χ"Γεωργίου υπερτερεί και κρίνεται καταλληλότερος για τη θέση.»
Ακολούθως, ζητήθηκε η άποψη του Γενικού Διευθυντή του Συμβουλίου, (ο «Γενικός Διευθυντής»), ο οποίος εισηγήθηκε για διορισμό το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στη συνέχεια, το Συμβούλιο, αφού, όπως σημείωσε, έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία του φακέλου, τη γνώμη του Γενικού Διευθυντή και την ΄Εκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στην επίδικη θέση.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί, γιατί:-
(ι) Υπήρξε άνιση μεταχείριση αναφορικά με τα προσόντα, εσφαλμένη ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας και παραβίαση του δικαστικού δεδικασμένου και των αρχών της επανεξέτασης.
(ιι) Εσφαλμένα και πεπλανημένα ζητήθηκε, κατά την επανεξέταση, από το Γενικό Διευθυντή να υποβάλει νέα σύσταση· και
(ιιι) Δε διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα σε σχέση με την απαιτούμενη στο Σχέδιο Υπηρεσίας οκταετή μεταπτυχιακή πείρα και λήφθηκε λανθασμένη απόφαση αναφορικά με το πλεονέκτημα.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης, τα καθήκοντα και οι ευθύνες, καθώς και τα απαιτούμενα προσόντα της, καθορίζονται ως εξής:-
«Μηχανικός Αποχετεύσεων: (Θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής)
Εγκεκριμένη Μισθολογική Κλίμακα: Α13: £4939 Χ 195-6109
Καθήκοντα και Ευθύνες:
(1) Υπεύθυνος για:
(α) την οργάνωση, διοίκηση και αποτελεσματική λειτουργία των διαφόρων υπηρεσιών του Συμβουλίου,
(β) την εκπόνηση μελετών και σχεδίων, τον προγραμματισμό, εκτέλεση και εποπτεία αποχετευτικών και άλλων αναπτυξιακών έργων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου καθώς και την τήρηση όλων των σχετικών στοιχείων.
(γ) το συνεχή έλεγχο της λειτουργίας και τη συντήρηση του συστήματος αποχετεύσεων καθώς και των εγκαταστάσεων για επεξεργασία λυμάτων,
(δ) την εφαρμογή της περί Αποχετευτικών συστημάτων Νομοθεσίας, της περί Οδών και Οικοδομών Νομοθεσίας καθώς και οποιασδήποτε άλλης Νομοθεσίας σχετικά με τα καθήκοντα του,
(ε) την ετοιμασία τεχνικών προδιαγραφών, όρων ή δελτίων ποσοτήτων που απαιτούνται για προσφορές ή συμβόλαια του Συμβουλίου για την αξιολόγηση μελετών, προσφορών και συμβολαίων αναφορικά με τεχνικά θέματα της ειδικότητας του,
(στ) τον έλεγχο, ασφαλή φύλαξη και συντήρηση του εξοπλισμού, ανταλλακτικών και άλλου υλικού που προμηθεύονται οι τεχνικές υπηρεσίες του Συμβουλίου σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς και οδηγίες, και
(ζ) την εποπτεία, καθοδήγηση και εκπαίδευση του προσωπικού των τεχνικών υπηρεσιών.
(2) Συμβουλεύει πάνω σε θέματα της αρμοδιότητας του.
(3) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα συναφή καθήκοντα που θα του ανατεθούν.
Απαιτούμενα Προσόντα:
(1) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα:
(α) Πολιτική Μηχανική και εγγραφή στο μητρώο Πολιτικών Μηχανικών σύμφωνα με τον περί Εγγραφής Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Νόμο.
(β) Χημική Μηχανική.
(2) Οκταετής τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα στην εκτέλεση ή/και επίβλεψη έργων πολιτικής μηχανικής ή/και αποχετευτικών συστημάτων.
(3) Ακεραιότητα χαρακτήρα, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.
(4) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας.
(5) Μεταπτυχιακό προσόν σε κατάλληλο θέμα ή/και πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην Υγειονομική Μηχανική ή/και πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης θα αποτελεί πλεονέκτημα.
Σημείωση:
Οι υποψήφιοι θα πρέπει να επιτύχουν σε γραπτές ή/και προφορικές εξετάσεις όπως ήθελε καθοριστεί από το Συμβούλιο του Σ.Α.ΠΑ.»
Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω αυτούσιο το σκεπτικό της ακυρωτικής απόφασης:-
«Στην παρούσα υπόθεση ενώ η Συμβουλευτική Επιτροπή από άποψης αξίας όπως προέκυπτε από την προφορική εξέταση χαρακτήρισε τόσο τον αιτητή όσο και το ε.μ. ως εξαίρετους και ότι και οι δυο διαθέτουν το πλεονέκτημα με δυο τρόπους και σύστηνε αμφότερους για τη θέση (μαζί βέβαια με δυο άλλους υποψήφιους) ο καθ' ου η αίτηση στην τελική του απόφαση φαίνεται να έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στο μεταπτυχιακό προσόν του ε.μ. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στην εντεκάχρονη πείρα του, χωρίς καν να αναφέρει ή να σχολιάζει την πείρα του αιτητή που ήταν μεγαλύτερη ή την αξία των δικών του μεταπτυχιακών προσόντων, ένα στην Υγειονομική Μηχανική και ένα στην Πολιτική Μηχανική. Το μεταπτυχιακό του ε.μ. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων δεν αναφέρεται ρητά στο Σχέδιο Υπηρεσίας σε αντίθεση με το μεταπτυχιακό στην Υγειονομική Μηχανική που παρόλο ότι αναφέρεται ρητά, δεν ασχολήθηκε καθόλου ο καθ' ου η αίτηση με αυτό. Αιτιολογώντας την ιδιαίτερη και βαρύνουσα σημασία του μεταπτυχιακού του ε.μ. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων περιγράφοντας μάλιστα το προσόν αυτό ότι είναι 'το καθοριστικό' στην όλη υπόθεση, ο καθ' ου η αίτηση επικαλέστηκε την παράγραφο 1(α) των Καθηκόντων και Ευθυνών σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Αγνοήθηκαν τελείως οι υπόλοιπες παράγραφοι που εκτός από την 'οργάνωση, διοίκηση και αποτελεσματική λειτουργία των διαφόρων υπηρεσιών του Συμβουλίου' που καλύπτει η παράγραφος 1(α), αναφέρονται σε αρκετά θέματα τεχνικής φύσης, όπως με λεπτομέρεια περιγράφεται στις υπόλοιπες υποπαραγράφους.
Με βάση τα πιο πάνω κρίνω ότι έχει αποδοθεί στο επιπρόσθετο προσόν του ε.μ. ανεπίτρεπτη βαρύτητα που δεν φαίνεται να πηγάζει από το λεκτικό του Σχεδίου Υπηρεσίας, με ταυτόχρονη παράλειψη εξέτασης και εκτίμησης των προσόντων του αιτητή συμπεριλαμβανομένων των δυο μεταπτυχιακών από τα οποία το ένα (Υγειονομική Μηχανική) καθοριζόταν ρητά στο Σχέδιο Υπηρεσίας τη στιγμή που στο κριτήριο αξία είχε κριθεί και αυτός ως Εξαίρετος από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και είχε μεγαλύτερη πείρα από το ε.μ. Ο καθ' ου αναφέρθηκε και τόνισε την εντεκάχρονη πείρα του ε.μ. χωρίς να αναφέρει οτιδήποτε για την πείρα του αιτητή. Ο τρόπος ενέργειας του καθ' ου η αίτηση, εκτός του ότι δείχνει ότι δεν προέβηκε σε δέουσα έρευνα όσον αφορά τα προσόντα του αιτητή, με τη σημαντική βαρύτητα που δόθηκε στο πρόσθετο προσόν του ε.μ. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων συνδέοντάς το με την παράγραφο 1(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας αγνοώντας τα υπόλοιπα καθήκοντα, ισοδυναμεί με τροποποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας, κάτι που δεν είναι επιτρεπτό. (Βλ. μεταξύ άλλων Πολυβίου v. Κεντρ. Φορέας Ισότιμης Κατανομής Βαρών (2001) 3(Β) ΑΑΔ 828 σελ. 833 και Παπαδόπουλος κ.α. v. Οργ. Χρηματοδοτήσεως Στέγης (2002) 3 ΑΑΔ 276 σελ. 288, 289.) Η ερμηνεία που δόθηκε στο Σχέδιο Υπηρεσίας είναι αυθαίρετη και μη λογική. Θεωρώ επίσης και την άποψη της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι το επιπρόσθετο προσόν του αιτητή, το μεταπτυχιακό δηλαδή στην Πολιτική Μηχανική, δεν είναι 'σε κατάλληλο θέμα' ως εσφαλμένη. Αυτό της Διοίκησης Επιχειρήσεων του ε.μ. το θεώρησε σχετικό συνδέοντάς το με την παράγραφο 1(α) των καθηκόντων και ευθυνών της θέσης. Όμως φαίνεται να είναι σχετικό και αυτό της Πολιτικής Μηχανικής αν συνδεθεί με τις υπόλοιπες παραγράφους των καθηκόντων της θέσης, όπως ήδη ανέφερα πιο πάνω.
Με βάση όλα τα πιο πάνω, καταλήγω ότι η προσφυγή αυτή θα πρέπει να επιτύχει (α) διότι ο καθ' ου η αίτηση δεν προέβηκε στη δέουσα έρευνα και εκτίμηση των δυο μεταπτυχιακών διπλωμάτων του αιτητή και (β) διότι προσέδωσε τέτοια σημαντική βαρύτητα στο μεταπτυχιακό του ε.μ. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων σε βαθμό που να το θεωρεί ως το καθοριστικό προσόν στην όλη υπόθεση, κάτι που δεν επιτρεπόταν με βάση τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας.»
Ο αιτητής εισηγείται, επικαλούμενος τα πρακτικά του Συμβουλίου ημερομηνίας 5/11/2007, ότι το συμπέρασμα που καταγράφηκε αναφορικά με τα πανεπιστημιακά προσόντα του ιδίου και του ενδιαφερομένου μέρους είναι λανθασμένο και παραβιάζει το δεδικασμένο. Συγκεκριμένα, ενώ στην ακυρωτική απόφαση κρίθηκε ότι αυτός διέθετε δύο μεταπτυχιακούς τίτλους έναντι ενός του ενδιαφερόμενου μέρους, το Συμβούλιο κατέληξε στην εξίσωσή τους, σημειώνοντας ότι τους προσέδιδαν «του ιδίου επιπέδου πλεονέκτημα».
Επιπρόσθετα, το Συμβούλιο αξιολόγησε, προς όφελος του ενδιαφερομένου μέρους, το βασικό ακαδημαϊκό του τίτλο (Δίπλωμα Χημικού Μηχανικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου) και ως βασικό πανεπιστημιακό προσόν, με βάση την παράγραφο (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, αλλά και ως πλεονέκτημα, με βάση την παράγραφο (5) των απαιτούμενων προσόντων.
Κατά την άποψη του αιτητή, η ακυρωτική απόφαση έχει δημιουργήσει γι' αυτόν δεδικασμένο υπεροχής του σε προσόντα και σε πείρα, το οποίο παραβιάστηκε από τις εκτιμήσεις του Συμβουλίου, όπως αυτές διατυπώθηκαν στα πρακτικά της επίδικης απόφασης και, ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την περίοδο της επαγγελματικής του πείρας και την αξιολόγηση αλλά και τη βαρύτητα που δόθηκε στα μεταπτυχιακά προσόντα του ιδίου και του ενδιαφερομένου μέρους.
Τέλος, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι το δεδικασμένο επέβαλλε δέουσα έρευνα αναφορικά με τη σχετικότητα του μεταπτυχιακού τίτλου του ενδιαφερομένου μέρους, σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Το Συμβούλιο, όμως, χωρίς να αποταθεί στους αρμόδιους φορείς για να αντλήσει την αναγκαία πληροφόρηση, κατέληξε στην αυθαίρετη και αναιτιολόγητη κρίση ότι το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό ήταν σε «κατάλληλο θέμα» και, ως εκ τούτου, αποτελούσε πλεονέκτημα.
Οι αρχές του δεδικασμένου είναι γνωστές στη νομολογία. Μεταξύ άλλων, δεν επιτρέπουν την αναθεώρηση των ζητημάτων που έχουν ήδη κριθεί σε προηγούμενη απόφαση.
΄Οπως έχει λεχθεί στην Παπαδόπουλος v. Οργ. Χρημ. Στέγης (1998) 3 Α.Α.Δ. 608:- (σελ. 614-615)
«Ας σημειωθεί ότι οι αρχές που διέπουν το δεδικασμένο στο αστικό δίκαιο δεν αφίστανται εκείνων που ισχύουν για τη διοικητική δικαιοσύνη: Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 και Κλεάνθης Ηλία Γεωργίου v. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 349. ΄Οπως όμως επισημαίνεται στην Pieris, ανωτέρω, στη σελ. 1065:
'As it can be gathered from a study of a number of English and Cyprus cases, the doctrine of res judicata, as applied in civil cases, has many features in common with the doctrine of res judicata as applied in administrative law. In both fields there must be an adjudication on the merits, similarly the estoppel arising therefrom extends to all matters in issue, directly or by necessary implication.'
Πρόσφατα ο Πικής Π., που είχε εκδώσει την ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου στην Pieris συνόψισε στην πρόσφατη απόφαση του στην προσφ. Αρ. 515/93, Μιχαλάκης Ραφτόπουλος v. Δημοκρατίας, ημερ. 19/1/98 ως εξής τη βασική αρχή που διέπει το δεδικασμένο:
'Προϋπόθεση για τη γένεση δέσμευσης αποτελεί η κρίση επί της ουσίας της διαφοράς, αναγκαία για την επίλυση του επιδίκου θέματος ................................................................................................
..............................................................................................................
Δέσμευση προκύπτει από τα ευρήματα του Δικαστηρίου ως προς τα ουσιώδη γεγονότα εκείνα στα οποία θεμελιώνεται η απόφασή του. Τα ευρήματα αυτά, τα οποία χαρακτηρίζονται ως τα λειτουργικά ευρήματα (operative findings), είναι εκείνα τα οποία επενεργούν στη γένεση της δέσμευσης και στοιχειοθετούν και δεσμεύουν το διοικητικό όργανο να τα λάβει ως δεδομένα κατά την επανεξέταση. Ευρήματα, παρεμφερή προς τα λειτουργικά ευρήματα, δεν δημιουργούν δέσμευση, υπέχει όμως υποχρέωση και σ' εκείνη την περίπτωση η Διοίκηση να τα ακολουθήσει εκτός αν συντρέχουν βάσιμοι λόγοι περί του αντιθέτου οι οποίοι καταγράφονται στην απόφαση.'»
Στην παρούσα περίπτωση, με την ακυρωτική απόφαση, κρίθηκε ότι η πείρα του αιτητή ήταν μεγαλύτερη και ότι αυτός κατείχε δύο μεταπτυχιακά - (ένα στην Υγειονομική Μηχανική και ένα στην Πολιτική Μηχανική) - με τα οποία δεν ασχολήθηκε το Συμβούλιο, παρόλο που το θέμα του πρώτου μεταπτυχιακού αναφέρεται ρητά στο Σχέδιο Υπηρεσίας, ενώ και το δεύτερο φαίνεται να είναι σχετικό, αν συνδεθεί με τα καθήκοντα της θέσης και, κυρίως, με τις υποπαραγράφους (β) - (ζ) της παραγράφου (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, οι οποίες, όμως, «αγνοήθηκαν τελείως» από το Συμβούλιο.
Κρίθηκε, επίσης, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε ένα επιπρόσθετο προσόν - (μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων) - στο οποίο δόθηκε «ανεπίτρεπτη βαρύτητα», που δε δικαιολογείτο από το λεκτικό του Σχεδίου Υπηρεσίας, αφού η Διοίκηση Επιχειρήσεων δεν συμπεριλαμβανόταν ρητά στα θέματα της παραγράφου (5) των απαιτουμένων προσόντων. Τέλος, κρίθηκε ότι η ενέργεια του Συμβουλίου να συνδέσει το μεταπτυχιακό του ενδιαφερομένου μέρους με την παράγραφο 1(α) - («Καθήκοντα και Ευθύνες») - του Σχεδίου Υπηρεσίας και να αγνοήσει, παράλληλα, τα υπόλοιπα καθήκοντα ισοδυναμούσε με ανεπίτρεπτη τροποποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Κατά την επανεξέταση, το Συμβούλιο, σε σχέση με τα προσόντα των διαδίκων, κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα:-
«Διαπιστώθηκε ότι τα δύο Μεταπτυχιακά του κ. Σ. Χ"Νεοκλέους έγιναν εντός της ίδιας περιόδου. Η Ολομέλεια σημείωσε τον τρόπο που αποκτήθηκαν τα δύο μεταπτυχιακά με διακοπή του ενός και έναρξη και συμπλήρωση του άλλου και ακολούθως συμπλήρωση του πρώτου που εκκρεμούσε και θεωρεί ότι δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος απόκτησης μεταπτυχιακού διπλώματος να το διακόπτεις και να το συμπληρώνεις μετά από 3 χρόνια.
Η Ολομέλεια θεωρεί ότι το Δίπλωμα Χημικού Μηχανικού του ΕΜΠ που κατέχει ο κ. Γ. Χ"Γεωργίου είναι του ιδίου επιπέδου με το Master των Αγγλοσαξονικών Πανεπιστημίων και επομένως ισοφαρίζει με αυτή την έννοια το Πτυχίο Πολιτικής Μηχανικής και το Μεταπτυχιακό στην Πολιτική Μηχανική του κ. Χ"Νεοκλέους. Απομένει επομένως η κατοχή ενός μεταπτυχιακού στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από τον κ. Γ. Χ"Γεωργίου και η κατοχή ενός μεταπτυχιακού στην Περιβαλλοντική Μηχανική από τον κ. Χ"Νεοκλέους. Η Ολομέλεια θεωρεί τα δύο μεταπτυχιακά του ιδίου επιπέδου παρόλο που είναι σε διαφορετικό κλάδο από άποψη κατοχής ακαδημαϊκών προσόντων και σε σχέση με το πλεονέκτημα όπως καθορίζεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Θεωρεί επομένως ότι προσδίδουν στους δύο υποψηφίους του ιδίου επιπέδου πλεονέκτημα.
Με βάση τα πιο πάνω η Ολομέλεια καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δύο υποψήφιοι βρίσκονται από άποψη αριθμού και επιπέδου πανεπιστημιακών διπλωμάτων στο ίδιο επίπεδο.
΄Οσον αφορά την πείρα των δύο αιτητών, διαπιστώνεται ότι από άποψη διάρκειας έχουν παρόμοια πείρα 10 χρόνια και 11 μήνες. Η Ολομέλεια θεωρεί ότι έστω και αν λάβει υπόψη και τα δύο χρόνια μεταξύ 1988 - 1990 που ο κ. Χ"Νεοκλέους ενώ ήταν φοιτητής μεταπτυχιακού διπλώματος εργαζόταν σαν βοηθός ερευνητής ή βοηθός καθηγητής, προφανώς με μερική απασχόληση, η διάρκεια της πείρας των δύο αιτητών δεν προσδίδει υπεροχή του ενός έναντι του άλλου.
Τα υπόλοιπα πιστοποιητικά που υπέβαλαν οι αιτητές για συμμετοχή σε μικρής διαρκείας προγράμματα ή σεμινάρια ή συλλόγους, κ.λ.π., παρόλο που δείχνει το ενδιαφέρον και των δύο υποψηφίων στην παρακολούθηση των εξελίξεων του επαγγέλματος τους, δεν θεωρούνται από την Ολομέλεια σαν στοιχεία που μπορεί η Ολομέλεια να στηριχθεί για να προσδώσουν υπεροχή του ενός έναντι του άλλου.»
Με βάση την ακυρωτική απόφαση, ο αιτητής είχε μεγαλύτερη πείρα και κατείχε δύο σχετικά μεταπτυχιακά έναντι ενός του ενδιαφερομένου μέρους. Η αναφορά του Συμβουλίου ότι το βασικό προσόν του ενδιαφερομένου μέρους - (Δίπλωμα Χημικού Μηχανικού) - «ισοφαρίζει» το βασικό πτυχίο και το μεταπτυχιακό στην Πολιτική Μηχανική του αιτητή, με αποτέλεσμα να απομένει προς αξιολόγηση η κατοχή ενός μεταπτυχιακού από κάθε υποψήφιο, στην ουσία, ανατρέπει τα αποφασισθέντα.
Παράβαση, επίσης, του δεδικασμένου συνιστά και η εξομοίωση της διάρκειας της πείρας των διαδίκων. Οι σχετικές αναφορές σε παρόμοια πείρα από άποψης διάρκειας - δέκα χρόνια και έντεκα μήνες - και ότι αυτή δεν προσδίδει υπεροχή του ενός έναντι του άλλου έρχονται σε αντίθεση με την κρίση του ακυρωτικού Δικαστή, ο οποίος ανέφερε ότι ο καθ' ου η αίτηση παρέλειψε να σχολιάσει την πείρα του αιτητή, που ήταν μεγαλύτερη.
Οι διαπιστώσεις του Δικαστηρίου ως προς τα προσόντα και την πείρα συνιστούσαν λειτουργικά ευρήματα (operative findings) δεσμευτικά για το Συμβούλιο κατά την επανεξέταση, από τα οποία δεν μπορούσε να αποστεί.
Κατά την αρχική διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης, αποφασίστηκε όπως, λόγω απουσίας σχετικών κανονισμών που να διέπουν θέματα διορισμών και προαγωγών στο Συμβούλιο, εφαρμοστούν ανάλογα οι πρόνοιες του ΄Αρθρου 34 του Νόμου, (ως ίσχυε τότε). Κατ' ανάλογη εφαρμογή του πιο πάνω ΄Αρθρου, συστάθηκε Συμβουλευτική Επιτροπή, με έργο την αξιολόγηση των αιτήσεων και την υποβολή εισήγησης στο Συμβούλιο.
Επειδή στην ακυρωτική απόφαση κρίθηκε ότι η άποψη της Συμβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με την καταλληλότητα του ενός εκ των δύο μεταπτυχιακών του αιτητή ήταν εσφαλμένη, το Συμβούλιο αποφάσισε, κατά την επανεξέταση, να αξιολογήσει το ίδιο το συγκεκριμένο στοιχείο.
Ο αιτητής εισηγείται ότι το ζήτημα θα έπρεπε να παραπεμφθεί εκ νέου στη Συμβουλευτική Επιτροπή, για να θεραπευθεί το σημείο που κρίθηκε τρωτό από το Δικαστήριο και να αρχίσει η επανεξέταση από το προπαρασκευαστικό στάδιο της Συμβουλευτικής, με βάση το ακυρωτικό αποτέλεσμα.
Η πλευρά του καθ' ου η αίτηση απαντά ότι δεν ήταν δυνατή η επανασύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής με την ίδια σύνθεση, γιατί είχαν μεσολαβήσει Δημοτικές Εκλογές, που, αναγκαστικά, θα επέφεραν αλλαγές στη σύνθεσή της. Προσθέτουν δε, κατ' επίκληση της Πιερίδης v. Ρ.Ι.Κ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 61, ότι το Συμβούλιο δεν είχε υποχρέωση επανασύστασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής κατά την επανεξέταση.
Ο λόγος ακύρωσης είναι βάσιμος. Στην Πιερίδης ν. Ρ.Ι.Κ., (πιο πάνω), κρίθηκε ότι το διοικητικό όργανο δεν ήταν υποχρεωμένο να αναζητήσει, κατά την επανεξέταση, νέα σύσταση από τον αρμόδιο προϊστάμενο, εφόσον αυτή δεν αποτελούσε, σύμφωνα με τους σχετικούς Κανονισμούς, απαραίτητη προϋπόθεση της διαδικασίας, κάτι το οποίο εδώ δεν ισχύει.
Στη Σιακαλλή v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 223, αποφασίστηκε ότι κακώς η Ε.Δ.Υ. παρέκαμψε τη διαδικασία της Συμβουλευτικής Επιτροπής που δεν ήταν νόμιμα συγκροτημένη κατά τη διάρκεια των προσωπικών συνεντεύξεων, γιατί η έκθεση της Συμβουλευτικής απαιτείται ρητά από το ΄Αρθρο 34(6) του Νόμου. Κρίθηκε, συναφώς, ότι η Ε.Δ.Υ. είχε καθήκον να παραπέμψει το θέμα στη Συμβουλευτική Επιτροπή, γιατί ο Νόμος καθιστούσε τούτο υποχρεωτικό, και ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή μπορούσε να επανασυσταθεί με διαφορετική σύνθεση, με σκοπό τη διερεύνηση των προσόντων των υποψηφίων και την ετοιμασία του καταλόγου που προβλεπόταν από το ΄Αρθρο 34(6) του Νόμου, χωρίς, βέβαια, να λάβει υπόψη τα αποτελέσματα της συνέντευξης των υποψηφίων.
Ενόψει των πιο πάνω, συνάγεται ότι και στην παρούσα υπόθεση το Συμβούλιο, παραλείποντας να παραπέμψει το θέμα προς επανεξέταση στη Συμβουλευτική Επιτροπή, ενήργησε κατά παράβαση του ΄Αρθρου 34(6) του Νόμου, το οποίο είχε δεσμευτεί να εφαρμόσει ανάλογα. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει και γι' αυτόν το λόγο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με €1.200,00 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει, υπέρ του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΣ, ΜΠ