ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1654/2008)

 

29 Σεπτεμβρίου, 2010

 

[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 16, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

RAGAB ABD EL GHAFFAR ISSA ALI,

 

                                                            Αιτητής,

- ν -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

 

                                                Καθ΄ου η αίτηση.

- - - - - -

Αρ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.

 

Γ.  Χατζηχάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή και στο πλαίσιο των εμπλεκομένων σ΄ αυτήν γεγονότων και επίδικων θεμάτων, εγείρεται προς εξέταση το ζήτημα της σημασίας την οποία ενέχει ή πρέπει να ενέχει στον υπολογισμό της περιόδου που θα έδιδε το δικαίωμα σε αιτητή να ζητήσει όπως τύχει του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, το γεγονός ότι για κάποια ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα, η παραμονή του στη Δημοκρατία δεν ήταν νόμιμη.

 

Συγκεκριμένα, το άρθρο 18Η, Θ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, προνοεί τα εξής:

 

"18Η.-(1) Η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης παραχωρεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές νόμιμα και αδιάλειπτα κατά τα τελευταία πέντε έτη αμέσως πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης."

 

"18Θ. Ο υπήκοος τρίτης χώρας που διαμένει νόμιμα στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές κατά τα πέντε τελευταία έτη πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης, κατά την έννοια των άρθρων 18Ζ και 18Η, μπορεί να αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος. Το αντίστοιχο καθεστώς έχει προσωποπαγή χαρακτήρα. Για την απόκτηση του πιο πάνω αναφερόμενου καθεστώτος πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις- ..."

 

Στην υπό εξέταση περίπτωση ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από την Αίγυπτο, είχε υποβάλει αίτηση στις 9.1.2008 για απόκτηση του καθεστώτος του Επί Μακρόν Διαμένοντος, με βάση τις προαναφερθείσες νομοθετικές πρόνοιες. Με την προσβαλλόμενη στην προσφυγή απόφασή του ημερομηνίας 12.8.2008, ο καθ΄ου η αίτηση πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αίτησή του απορρίφθηκε. Ως λόγοι απόρριψης προβλήθηκαν οι ακόλουθοι:   

 

α.    Το γεγονός ότι αυτός είχε παραμείνει παράνομα στη Δημοκρατία από τις 4.8.2004 που είχε λήξει η προσωρινή άδεια παραμονή που κατείχε, μέχρι τις 30.8.2004 που υπέβαλε νέα αίτηση για ανανέωση και από τις 23.3.2006 μέχρι τις 30.3.2006.

 

β. Ότι η παραμονή του στη Δημοκρατία ήταν προσωρινή και η διάρκεια παραμονής του χρονικά περιορισμένη με την ένδειξη "Τελική - Μη ανανεώσιμη".

 

γ. Ότι δεν είχε σταθερούς και επαρκείς εισοδηματικούς πόρους.

 

Σημειώνεται ότι ο αιτητής είχε αφιχθεί νόμιμα για πρώτη φορά στην Κύπρο στις 13.10.2000 για να εργαστεί ως εργάτης σε φάρμα αλόγων. Ακολούθως, η προσωρινή του άδεια παραμονής και εργασίας ανανεώθηκε επανειλημμένα και έληξε στις 12.8.2008.

 

Σύμφωνα με τον αιτητή, η απορριπτική του αιτήματóς του προσβαλλόμενη απόφαση του καθ΄ου η αίτηση είναι νομικά εσφαλμένη και ελήφθη καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και νόμου. Όπως υποστηρίζει, ο αιτητής είχε αδιάλειπτη νόμιμη παραμονή στη Δημοκρατία για περίοδο πέραν των πέντε ετών, από το 2000 που πρωτοήλθε στην Κύπρο μέχρι σήμερα και οι λόγοι που πρόβαλε ο καθ΄ου η αίτηση, δεν ευσταθούν. Κυρίως, ο ισχυρισμός ότι ο αιτητής παρέμεινε στην Κύπρο προηγουμένως παράνομα, είναι πεπλανημένος εφόσον ο αιτητής, καθ΄ όλους τους χρόνους παραμονής του στην Κύπρο, κατείχε τις απαραίτητες άδειες και ο καθ΄ου η αίτηση απέτυχε να διαπιστώσει τα πραγματικά γεγονότα. Περαιτέρω, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση δεν είναι καθόλου ή επαρκώς αιτιολογημένη.

 

Βεβαίως, παρά τις ανωτέρω θέσεις του αιτητή, αδιαμφισβήτητο παραμένει το γεγονός ότι, όπως είχε διαπιστώσει το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, σύμφωνα με τις αφιξοαναχωρήσεις του αιτητή και τις άδειες παραμονής του, κατά τα τελευταία πέντε χρόνια πριν από την υποβολή της αίτησής του, δηλαδή από τις 9.1.2003 μέχρι τις 9.1.2008, αν και είχε αδιάλειπτη παραμονή, εν τούτοις είχε παραμείνει στη Δημοκρατία χωρίς άδεια για ένα μήνα και μία μέρα (4.8.2004 - 30.8.2004 και 23.3.2006 - 30.3.2006). Αυτό δε το γεγονός συνιστά, σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία της προαναφερθείσας νομοθετικής διάταξης, κώλυμα στην άσκηση του δικαιώματος αναγνώρισης καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος. Αυτό αποφασίστηκε και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση Αρ. 2097/2006, Aster Asefaw Araya v. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 7.2.2008 (απόφαση Δ. Χατζηχαμπή, Δ.), όπου τονίστηκαν και τα εξής:

 

". Σημειώνω όμως και ένα άλλο λόγο για τον οποίο η προσφυγή δεν θα μπορούσε να επιτύχει. Η Αιτήτρια δεν είχε ποτέ την απαραίτητη πενταετή νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή στη Δημοκρατία αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησής της, όπως απαιτείται στην εν λόγω Οδηγία εφόσον με τη λήξη της άδειας παραμονής της την 9.7.2002 η περαιτέρω παραμονή της στη Δημοκρατία κατέστη παράνομη μέχρι την παραχώρηση νέας άδειας προσωρινής παραμονής την 30.6.2004. Το διάστημα εκείνο λοιπόν διέκοπτε τη νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή της στη Δημοκρατία για τα απαιτούμενα στην Οδηγία πέντε τελευταία χρόνια αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησης."

 

 

Πριν από την ανωτέρω απόφαση είχε εκδοθεί και η απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Motilla v. Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 29, όπου είχαν λεχθεί και τα ακόλουθα:

 

"Η Αιτήτρια δεν είχε ποτέ την απαραίτητη πενταετή νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή στη Δημοκρατία αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησής της, όπως απαιτείται στην εν λόγω Οδηγία εφόσον με τη λήξη της άδειας παραμονής της την 9.7.2002 η περαιτέρω παραμονή της στη Δημοκρατία κατέστη παράνομη μέχρι την παραχώρηση νέας άδειας προσωρινής παραμονής την 30.6.2004. Το διάστημα εκείνο λοιπόν διέκοπτε τη νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή της στη Δημοκρατία για τα απαιτούμενα στην Οδηγία πέντε τελευταία χρόνια αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησης."

 

 

Όπως διαπιστώνεται από τις πιο πάνω αποφάσεις, σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία της νομοθετικής διάταξης, η διαμονή κάθε αιτητή που επικαλείται τη διάταξη θα πρέπει να ήταν και νόμιμη και αδιάλειπτη κατά τα τελευταία πέντε χρόνια αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησης. Αυτό επιτάσσει ο Nόμος και δεν αφήνει περιθώρια άσκησης διακριτικής ευχέρειας ανάλογα με το πόσο μακρά ή βραχεία υπήρξε η διακοπή της νομιμότητας στη διαμονή, ούτε στον καθ΄ου η αίτηση, ούτε και στο διοικητικό Δικαστήριο.

 

Συμφωνώ δε περαιτέρω, με τη θέση που πρόβαλε η συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση, ότι η μετέπειτα παράταση της άδειας διαμονής του αιτητή από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, δεν ακυρώνει ούτε και καλύπτει την περίοδο παράνομης διανομής του στη Δημοκρατία. Ο σκοπός της ανανέωσης της άδειας διαμονής είναι η παροχή περαιτέρω χρονικής δυνατότητας παραμονής και εργασίας για περιορισμένο χρονικό διάστημα και δεν προσφέρεται για αναδρομική τακτοποίηση της παρανομίας.

 

Με τα πιο πάνω δεδομένα κρίνεται και η τύχη της προσφυγής και καθίσταται αχρείαστη η ενασχόληση και με άλλα θέματα που είχαν εγερθεί στο πλαίσιο της προσφυγής.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με €800 έξοδα πλέον ΦΠΑ εναντίον του αιτητή.

 

 

   Κ. Kληρίδης,

/ΧΤΘ                                                                    Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο