ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 655/2009)

 

14 Ιουλίου, 2010

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

NOLIETA ABEQUIBEL MONTERERO,

Αιτήτρια,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Α. Φράγκου (κα) για  Ν. Νεοκλέους, για την Αιτήτρια.

Γ. Χατζηχάννα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Η Αιτήτρια ζητά από το Δικαστήριο την ακύρωση της απόφασης ημερ. 19.3.2009 των Καθ' ων η αίτηση, να μην της παραχωρήσουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος στην Κύπρο δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Η Αιτήτρια η οποία κατάγεται από τις Φιλιππίνες, αφίχθηκε στην Κύπρο στις 8.4.2000 για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε οικογένεια στη Λεμεσό.  Κατόπιν αίτησης της στις 12.5.2000 της παραχωρήθηκε άδεια για προσωρινή διαμονή και εργασία μέχρι τις 8.4.2003.  Στη συνέχεια της παραχωρήθηκαν περαιτέρω παρατάσεις, μέχρι τις 8.4.2006, η οποία έφερε την ένδειξη «final/not renewable» («τελική/μη ανανεώσιμη»).

 

Στο μεταξύ, στις 15.3.2006, η εργοδότρια της Αιτήτριας υπέβαλε αίτημα ανανέωσης της άδειας παραμονής της, ώστε αυτή να υποβάλει αίτηση για να της παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος.  Έτσι οι Καθ' ων η αίτηση στις 15.11.2007 με σχετική άδεια που δεν έφερε ένδειξη «τελική/μη ανανεώσιμη», παράτειναν την άδεια παραμονής της μέχρι τις 8.4.2008 και η Αιτήτρια στις 24.3.2008 υπέβαλε σχετική αίτηση για απόκτηση του επί μακρόν διαμένοντος, δυνάμει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2003/109/ΕΚ.

 

Στις 11.2.2009 συνεδρίασε η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης η οποία, αφού εξέτασε την αίτηση της, αποφάσισε την απόρριψη της για τους εξής λόγους:-

«Η Επιτροπή, αφού εξέτασε λεπτομερώς την υποβληθείσα από το Τ.Α.Π. & Μ. σχετική έκθεση, αποφάνθηκε επίσης ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του σχετικού νομοθετικού πλαισίου όπως αυτό καθορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 18Ζ, του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, για το λόγο ότι η διαμονή της στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές αφορούσε αποκλειστικά λόγους προσωρινού χαρακτήρα και η άδεια διαμονής της είχε επίσημα περιορισθεί σ' ότι αφορά τη χρονική της διάρκεια, έχοντας υπόψη τη φύση της επαγγελματικής της ιδιότητας, καθώς και τη διάρκεια της μέχρι σήμερα παραμονής της, συναρτούμενα ως προς τη φύση και το σκοπό της παραμονής της.  Εξάλλου, όπως παρατηρήθηκε, η άδειά της έφερε την ένδειξη FINAL, NON RENEWABLE, γεγονός που εύλογα μπορεί να θεωρηθεί ότι αναιρεί την εύλογη προοπτική εδραίωσης της παραμονής της, όπως αυτό αναλύεται στην απόφαση ημερ. 21.01.2008 του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση με αρ. 673/2006, (Cresencia Cabotaje Motilla Vs Κ.Δ.), ημερ. 21.01.2008, όπου ρητά διευκρινίζεται ότι «. η φύση και ο σκοπός της παραμονής εσωτερικών οικιακών βοηθών, που η άδειά τους μάλιστα αφορά συγκεκριμένο εργοδότη, εμπεριέχει μια ειδικότητα και προσωρινότητα της παραμονής τους που δικαιολογεί την εξαίρεσή τους από το γενικό κανόνα, γνωρίζοντας ότι καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής της στην Κύπρο, εγνώριζε ότι αυτή θα ήταν περιορισμένης διάρκειας και δεν μπορούσε να της εδημιουργούντο ερείσματα εύλογων προσδοκιών για μονιμότερη παραμονή και εδραίωσή της στην Κύπρο.  Με κάθε ανανέωση μάλιστα της ετονίζετο τούτο, μέσα από την ένδειξη ότι η άδεια δεν θα ανανεώνετο περαιτέρω, όρο τον οποίο απεδέχθη.»

Περαιτέρω, η Επιτροπή, μετά από αξιολόγηση των προσωπικών περιστάσεων και δεδομένων της αιτήτριας έκρινε ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από το άρθρο 18Θ του νόμου, αναφορικά με την ανάγκη διάθεσης σταθερών και τακτικών οικονομικών πόρων.

Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση για παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος στην ενδιαφερόμενη.»

 

 

Οι Καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 19.3.2009, προς την Αιτήτρια, της κοινοποίησαν την πιο πάνω απόφαση.  Επίσης την ενημέρωσαν όπως, εντός 15 ημερών από τη λήψη της, θα πρέπει να εγκαταλείψει το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού από τις 8.4.2008 η άδεια παραμονής της είχε λήξει.  Περαιτέρω, την πληροφόρησαν ότι εναντίον της απόφασης αυτής, μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.

 

Η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση αυτή, προβάλλοντας ως μόνο λόγο ακύρωσης την πλάνη περί τα πράγματα.

 

Η συνήγορος της Αιτήτριας προβάλλει ότι αυτή δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η απόφαση της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας στην Motilla ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 29, αφού η τελευταία ανανέωση της άδειας της δεν έφερε την ένδειξη «τελική και μη ανανεώσιμη», όπως στις περιπτώσεις που αφορά η σχετική απόφαση. Περαιτέρω υποδεικνύει, γενικά και αόριστα, στο Δικαστήριο ότι θα πρέπει να κάνει επαναξιολόγηση της ερμηνείας και εφαρμογής της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ όσο και του Περί Μετανάστευσης και Αλλοδαπών Νόμου του 2007 (Ν. 8(Ι)/2007), στο εξής «ο Νόμος».  Επίσης αναφέρθηκε στην απόφαση Pubblico Ministero v. Tullio Ratti (1979) ECR 1629 (1980) στην οποία αποφασίστηκε από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως ήταν τότε, ότι ένας υπήκοος τρίτης χώρας, όταν διαθέτει μόνιμη διαμονή η οποία να είναι αδιάλειπτη ώστε να δείχνει την εδραίωση του προσώπου στην χώρα ακόμα και αν η εκδιδόμενη άδεια παραμονής είναι εξ' αρχής περιορισμένης χρονικής διάρκειας μπορούν να δημιουργηθούν εύλογες προσδοκίες για μονιμότερη παραμονή.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν ότι η περίπτωση της Αιτήτριας εμπίπτει στην απόφαση Motilla, ανωτέρω, αφού, όπως εκεί κρίθηκε, σε περιπτώσεις οικιακών βοηθών, η άδεια που παραχωρείται έχει προσωρινό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να εξαιρούνται των προνοιών της Οδηγίας 2003/109/ΕΕ.  Επίσης απορρίπτουν τον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι επειδή η τελευταία ανανέωση της δεν έφερε την ένδειξη «τελική/μη ανανεώσιμη», δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις που αφορά η υπόθεση Motilla.  Όπως εξήγησε η δικηγόρος των Καθ'ων η αίτηση, οι άδειες που δόθηκαν στην Αιτήτρια, πάντα έφεραν ως όρο την ένδειξη αυτή.  Περαιτέρω κάνει εκτενή αναφορά σε αποσπάσματα, από την πιο πάνω απόφαση για να υποστηρίξει τις θέσεις της.

 

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Στην προκειμένη περίπτωση, το παράπονο της Αιτήτριας ότι οι Καθ'ων η αίτηση στην απόφαση τους έλαβαν λανθασμένα υπόψη ότι η τελευταία άδεια της Αιτήτριας ήταν «τελική/μη aνανεώσιμη», ευσταθεί.  Από τα στοιχεία του φακέλου φαίνεται ότι στην άδεια παραμονής της Αιτήτριας που εκδόθηκε στις 8.4.2003 και ίσχυε μέχρι 8.4.2006, αναγράφεται ότι αυτή είναι «τελική/μη ανανεώσιμη».  Όμως σε κατοπινό στάδιο (15.11.2007), η διοίκηση παρά την προηγούμενη ένδειξη, προχώρησε και ανανέωσε την άδεια, χωρίς την πιο πάνω προειδοποίηση ή περιορισμό.  Συνεπώς, η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης δεν δικαιολογείτο να λάβει υπόψη ότι η άδεια της Αιτήτριας έφερε ένα τέτοιο περιορισμό, αφού με την ανανέωση της άδειας της στις 15.11.2007, ο περιορισμός έπαυσε να ισχύει.

 

Όμως η διαπιστωθείσα πλάνη δεν μπορεί να οδηγήσει σε οποιοδήποτε όφελος για την Αιτήτρια, αφού η πλάνη δεν είναι ουσιώδους σημασίας, αφού η απόφαση των Καθ'ων η αίτηση στηρίζεται κατά κύριο λόγο στα αποφασισθέντα από την Πλήρη Ολομέλεια, στην Motilla, ανωτέρω.  Σ' εκείνη την υπόθεση, το καθοριστικό στοιχείο δεν ήταν ότι η άδεια παραμονής έφερε ένδειξη «τελική/μη ανανεώσιμη», αλλά ότι η άδεια παραμονής ήταν από την αρχή χρονικά περιορισμένη.  Αυτό, σύμφωνα με την πλειοψηφία στη Motilla, ήταν αποκαλυπτικό «της αντίληψης της Δημοκρατίας ότι η φύση και ο σκοπός της παραμονής εσωτερικών οικιακών βοηθών, που η άδεια τους μάλιστα αφορά συγκεκριμένο εργοδότη, εμπεριέχει μια ειδικότητα και προσωρινότητα της παραμονής τους που να δικαιολογεί την εξαίρεση τους από το γενικό κανόνα.».  Το ότι η τελευταία άδεια της Αιτήτριας στη Motilla, έφερε ένδειξη «τελική/μη ανανεώσιμη», θεωρήθηκε από την πλειοψηφία της Πλήρους Ολομέλειας ως ένα επιπρόσθετο στοιχείο ότι η άδεια ήταν «επίσημα περιορισμένη».  Σ' εκείνη την υπόθεση, κρίθηκε ότι οικιακή βοηθός, όπως είναι και η Αιτήτρια στην παρούσα υπόθεση, δεν καλύπτεται από την Οδηγία, αφού η άδεια παραμονής της είχε χρονικά «επίσημα περιοριστεί», όπως έγινε και στην περίπτωση της Αιτήτριας. 

 

Επομένως, και με δεδομένη την πλάνη, η Αιτήτρια και πάλι δεν θα ήταν δυνατό να επωφεληθεί της Οδηγίας, ενόψει των αποφασισθέντων στην Motilla.

 

Κατά την άποψη μου, η Αιτήτρια εμπίπτει πλήρως στις περιπτώσεις οικιακών βοηθών που έτυχαν χρονικά περιορισμένης άδειας παραμονής και οι οποίες σύμφωνα με την Motilla, εξαιρούνται της Οδηγίας.  Η Αιτήτρια από την πρώτη άφιξη της στην Κυπριακή Δημοκρατία, γνώριζε ότι η παραμονή της ήταν προσωρινού χαρακτήρα και ότι είχε χρονικούς περιορισμούς, τους οποίους η Πλήρης Ολομέλεια θεώρησε ότι ενέπιπταν στην Οδηγία. 

 

Παρά το ότι είχα διαφορετική άποψη από αυτή της πλειοψηφίας στη Motilla, θεωρώ ότι η απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας είναι δεσμευτική και γι' αυτό η προσφυγή της Αιτήτριας ούτως ή άλλως θα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία.

 

Όσον αφορά την εισήγηση της συνηγόρου της Αιτήτριας, για επαναξιολόγηση της ερμηνείας της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ που δόθηκε από την Motilla, θα ήθελα να αναφέρω ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο από την Πλήρη Ολομέλεια ή μετά από ενδεχόμενη αντίθετη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί του θέματος.

 

Τέλος, η υπόθεση Ratti, ανωτέρω, εξ όσων μπορώ να αντιληφθώ, επειδή δεν τέθηκε ενώπιον μου το πλήρες κείμενο της απόφασης, δεν αφορά την Οδηγία 2003/109/ΕΚ, αφού εκδόθηκε πολύ πριν την Οδηγία.  Εκείνη η υπόθεση αφορούσε την περίοδο ενσωμάτωσης Οδηγίας στο εθνικό δίκαιο και σε περίπτωση παράλειψης, κατά πόσο η σχετική Οδηγία μπορεί να έχει απευθείας ισχύ στο εθνικό δίκαιο.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €500 έξοδα υπέρ των Καθ'ων η αίτηση.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

/ΕΠς

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο