|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 404/2007)
12 Ιουλίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Μ. Καλλιγέρου (κα.), για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Σ. Ανδρέου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η παρούσα προσφυγή εκδικάστηκε ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου και εκδόθηκε ακυρωτική απόφαση στις 15.11.2007. Στη συνέχεια το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε αίτηση παραμερισμού της προαναφερόμενης απόφασης επειδή, από αβλεψία, δεν είχε επιδοθεί η προσφυγή στο ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο δεν είχε την ευκαιρία να προβάλει τις θέσεις του. Το δικαστήριο με τη συναίνεση του αιτητή και των καθ΄ ων η αίτηση ενέκρινε την αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους και διέταξε τον παραμερισμό της απόφασης που εκδόθηκε στις 15.11.2007.
Στη συνέχεια δόθηκε η ευκαιρία στο ενδιαφερόμενο μέρος να προβάλει τις θέσεις του. Καταχώρισε, συγκεκριμένα, γραπτή αγόρευση στις 10.5.2010.
Δεν προτίθεμαι να επαναλάβω τα γεγονότα της υπόθεσης αυτής τα οποία εκτίθενται, σε συντομία, στην προαναφερόμενη απόφαση της 15.11.2007. Το βασικό ερώτημα που εγέρθηκε με την υπό εξέταση προσφυγή είναι το κατά πόσον η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 3607, ημερ. 7.7.2006, δημιούργησε οποιεσδήποτε υποχρεώσεις στους καθ΄ ων η αίτηση αναφορικά με τη δεύτερη επανεξέταση και την εκ δευτέρου προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διευθυντή Τμήματος Υπηρεσιών Πληροφορικής, η οποία έγινε στις 3.4.2003, με αναδρομική ισχύ από 1.12.1997.
Ήταν η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι η προαναφερόμενη απόφαση στην Α.Ε. 3607, ημερ. 7.7.2006, δεν επηρέασε καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την προγενέστερη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, ημερ. 3.4.2003, ούτε και δημιούργησε οποιεσδήποτε υποχρεώσεις σ΄ αυτούς δεδομένου μάλιστα ότι η απόφαση της 3.4.2003 δεν προσβλήθηκε ποτέ. Αντίθετα, ήταν η θέση του αιτητή ότι οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να συμμορφωθούν με το δεδικασμένο της απόφασης εκείνης εφόσον η ακυρωτική εκείνη απόφαση είχε αναδρομικό αποτέλεσμα και ανάγετο στον ουσιώδη χρόνο, που στην προκείμενη περίπτωση είναι η 1.12.1997. Κατά τον αιτητή, οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν «υποχρεώσεις αποκατάστασης», δηλαδή ανάκλησης πράξεων που ίσχυαν επειδή εκδόθηκαν πριν την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης, αλλά μετά τον ουσιώδη χρόνο, όπως ήταν η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, ημερ. 3.4.2003.
Ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο, στην Α.Ε. 3607, ακύρωσε την προαγωγή του Ε/Μ Κώστα Αγρότη, ήταν ότι παρανόμως δεν κλήθηκε να δώσει συστάσεις ο Γενικός Διευθυντής του αρμοδίου Υπουργείου, κατά την πρώτη επανεξέταση του ζητήματος της προαγωγής. Επειδή και κατά τη δεύτερη επανεξέταση της υπόθεσης, που έγινε στις 3.4.2003, επίσης δεν κλήθηκε ο Γενικός Διευθυντής να δώσει συστάσεις, κατά τον αιτητή, υπάρχει μη συμμόρφωση με το δεδικασμένο. Επομένως και η δεύτερη επεναξέταση παραβιάζει το δεδικασμένο της προαναφερόμενης απόφασης και κατά συνέπεια οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν, συνεχή, υποχρέωση να λάβουν τα δέοντα μέτρα για να συμμορφωθούν με αυτό.
Το ενδιαφερόμενο μέρος, στην αγόρευση του, υποστήριξε και υιοθέτησε τις θέσεις των καθ΄ ων η αίτηση. Τόνισε ότι η επανεπιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους στις 3.4.2003 έγινε, εκκρεμούσης της Α.Ε. 3607 (και της συναφούς Α.Ε. 3608), και ότι η απόφαση στην Α.Ε. 3607, η οποία εκδόθηκε στις 7.7.2006, αφορούσε μόνο στην προηγούμενη πρώτη επανεξέταση της υπόθεσης, ημερ. 6.2.2001, και όχι στη δεύτερη επανεξέταση ημερ. 3.4.2003. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην Α.Ε. 3607, ακύρωσε την απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 6.2.2001 για την αναδρομική προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους από 1.12.1997, αλλά βέβαια δεν ασχολήθηκε με τη δεύτερη επανεξέταση ημερ. 3.4.2003. Κατά το ενδιαφερόμενο μέρος, η απόφαση στην Α.Ε. 3607 ουδόλως επηρεάζει την απόφαση της 3.4.2003, η οποία είναι νέα εκτελεστή διοικητική πράξη και περιβάλλεται από το μαχητό τεκμήριο της νομιμότητας. Συνεπώς η ΕΔΥ δεν είχε οποιαδήποτε υποχρέωση να επανεξετάσει εκ νέου την περίπτωση, μετά την έκδοση της απόφασης στην Α.Ε. 3607. Εάν προέβαινε σε τέτοια επανεξέταση θα οδηγείτο στο να ανακαλέσει τη νόμιμη τελεσίδικα και αμετάκλητα διοικητική πράξη της 3.4.2003.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και ιδιαίτερα τους ισχυρισμούς και τις θέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω ούτε με το ενδιαφερόμενο μέρος, ούτε και με τους καθ΄ ων η αίτηση. Αντίθετα, συμφωνώ με τις θέσεις του αιτητή αλλά και τη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, η οποία φαίνεται στο Παράρτημα 5 επί της ενστάσεως, σύμφωνα με την οποία η απόφαση στην Α.Ε. 3607 «εκθεμελιώνει εκ βάθρων τη δεύτερη επανεξέταση της διαδικασίας που έγινε από την Επιτροπή κατά τη συνεδρία της με ημερ. 3.4.2003». Συμφωνώ ακόμα με την ίδια γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα ότι «καθίσταται αναγκαίο, προς συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με ημερ. 7.7.2006 στην Α.Ε. 3607, η Επιτροπή να ανακαλέσει την απόφασή της με ημερ. 3.4.2003 για την από 1.12.1997 αναδρομική προαγωγή του Αγρότη Κώστα στην πιο πάνω θέση και να επανεξετάσει τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης Διευθυντή Τμήματος Υπηρεσιών Πληροφορικής, με βάση τα ευρήματα του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 3607».
Σύμφωνα με το δεδικασμένο της προαναφερόμενης απόφασης οι καθ΄ ων η αίτηση όφειλαν, δηλαδή είχαν υποχρέωση να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα, ανακαλώντας την απόφαση τους ημερ. 3.4.2003, για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην προαναφερόμενη θέση από 1.12.1997, και επανεξετάζοντας τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης με βάση τις παρατηρήσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 3607, δηλαδή με βάση το ότι, κατά την επανεξέταση θα πρέπει να κληθεί και ο Γενικός Διευθυντής του αρμοδίου Υπουργείου για σκοπούς υποβολής της σύστασης του (Δέστε τη σελ. 12 της απόφασης ημερ. 7.7.2006 στις Α.Ε. 3607 και 3608).
Οι καθ΄ ων η αίτηση δεν συμμορφώθηκαν με το δεδικασμένο και δεν έπραξαν οτιδήποτε προς αποκατάσταση της νομιμότητας παρά την παρέλευση μεγάλου (πέραν του ευλόγου) χρονικού διαστήματος, από 7.7.2006.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο Α του παρακλητικού της, με έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του αιτητή και εις βάρος των καθ΄ ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.