AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                          (Υποθ. αρ.1280/2009)

 

                                       30 Ιουλίου, 2010                                      

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]

 

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ

                                                            Αιτητής,

      -και -

 

           ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΠΑΦΟΥ

 

                                                          Καθ΄ων η αίτηση.

------------------------

Aίτηση ημερ. 23.11.2009

Π.Ευθυμίου,  για τον Αιτητή

Αντωνίου (κα.) για Κακογιάννη, για τους Καθ΄ων η αίτηση

Αρ.Κορακίδου (κα.) για το ενδιαφ.μέρος

-----------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:  Η παρούσα προσφυγή απορρίφθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2009 γιατί δεν εμφανίστηκε κανείς ούτε  από πλευράς αιτητή, ούτε από πλευράς καθ΄ων η αίτηση.  Στις 23 Νοεμβρίου 2009 υποβλήθηκε αίτηση από τον αιτητή ζητώντας επαναφορά της πιο πάνω προσφυγής.  Η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση 1 δήλωσαν δια του δικηγόρου τους ότι δεν ενίστανται.  Η πλευρά του ενδιαφερόμενου μέρους - καθ΄ων η αίτηση 2 καταχώρισε ένσταση και η αίτηση προωθήθηκε για ακρόαση. 

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υιοθέτησε το περιεχόμενου της ενόρκου δηλώσεως του κ.Πέτρου Λάμνισου - δικηγόρου, ο οποίος μετά από οδηγίες του κ.Ευθυμίου καταχώρισε την παρούσα προσφυγή μέσα Σεπτεμβρίου 2009.  Επειδή όπως αναφέρει παρατηρήθηκε μεγάλη καθυστέρηση στη γνωστοποίηση της ημερομηνίας ορισμού της υπόθεσης από το πρωτοκολλητείο ο συνήγορος από τη Πάφο έμαθε στις 13 Νοεμβρίου 2009 ότι η υπόθεση ήταν ορισμένη στις 3 Νοεμβρίου 2009 και επειδή δεν εμφανίστηκε κανείς η υπόθεση απερρίφθη στις 4 Νοεμβρίου.  Στη συνέχεια της ενόρκου δηλώσεως ο κ.Λάμνισος αναφέρει ότι ουδέποτε έλαβε σημείωμα από το Δικαστήριο για την ημερομηνία ορισμού και ότι ο αιτητής ουδέποτε είχε πρόθεση να εγκαταλείψει την προώθηση της προσφυγής του. 

 

Στο ίδιο μήκος κινήθηκε και η αγόρευση του συνήγορου του αιτητή σε μια προσπάθεια να καταδείξει στο Δικαστήριο ότι έγινε μια κακή συνεννόηση η οποία με κανένα τρόπο δεν πρέπει να εκληφθεί από το Δικαστήριο ως παραγνώριση της διαδικασίας ή έλλειψη ενδιαφέροντος για προώθηση της υπόθεσης. 

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους τόνισε ιδιαίτερα ότι παρατηρήθηκε έλλειψη ενδιαφέροντος αφού από τα μέσα Σεπτεμβρίου που καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή, ο αιτητής ή ο δικηγόρος του δεν επέδειξαν κανένα ενδιαφέρον μέχρι και τα μέσα Νοεμβρίου.  Η κα.Κορακίδου έκαμε αναφορά στον περί Εφέσεων Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996 Καν.13(ε) που ισχύει κατ΄αναλογία και στις προσφυγές και η επαναφορά γίνεται αποδεκτή εφόσον η μη εμφάνιση οφείλεται σε λόγον πέραν των δυνάμεων του αιτητή.  Ούτε, καταλήγει η συνήγορος, δόθηκε οποιοδήποτε δικαιολογητικό που να επιτρέπει την επαναφορά της προσφυγής και την προώθηση της υπόθεσης σε ακρόαση.

 

Η κρινόμενη αίτηση βασίζεται μεταξύ άλλων στον Καν.18 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, όπως έχει τροποποιηθεί.  Ο εν λόγω Κανονισμός παραπέμπει στα ισχύοντα στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς και εφαρμόζεται κατ΄αναλογία η Δ.26 θ.14. 

 

Όπως έχει νομολογιακά καθιερωθεί και αναφέρομαι στις υποθέσεις Roussos and another v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 119 και Καρακάννα ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 627,  μια προσφυγή η οποία απορρίπτεται χωρίς να εξεταστεί η ουσία της λόγω έλλειψης προώθησης θεωρούμενη ως εγκαταληφθείσα μπορεί να επαναφερθεί εάν και εφόσον φανεί στο Δικαστήριο ότι δεν υπήρξε στην πραγματικότητα εγκατάλειψη της.  Είναι επομένως απαραίτητο να διαπιστωθεί αν οι ενέργειες του αιτητή ήταν τέτοιες που να υποδηλούν πρόθεση εγκατάλειψης. 

 

Με γνώμονα τα γεγονότα τα οποία παρουσιάζονται στην ένορκη δήλωση πουθενά δεν καταφαίνεται πρόθεση εγκατάλειψης.  Υπήρξε μια καθυστέρηση στη διερεύνηση της τύχης της προσφυγής από το δικηγόρο του αιτητή, αλλά δεν μου διαφεύγει της προσοχής ότι τη συγκεκριμένη μέρα δηλαδή 3 Νοεμβρίου 2009 δεν είχε εμφανιστεί στο Δικαστήριο καμία πλευρά.  Είναι επίσης απαραίτητο να διαπιστωθεί ο χρόνος υποβολής της αίτησης για επαναφορά η οποία συνδυαζόμενη με τα άλλα γεγονότα μπορεί να καταδείξει πρόθεση εγκατάλειψης.  Ο παράγοντας χρόνος είναι σημαντικός όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Σωματείο Μεταφορών ΣΕΚ κ.α. ν. Δημοκρατία (1992) 3 Α.Α.Δ. 1.  Στην προκείμενη περίπτωση ο συνήγορος του αιτητή διαπίστωσε στις 13 Νοεμβρίου 2009 ότι η προσφυγή είχε απορριφθεί και καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση 23 Νοεμβρίου 2009, χρόνος ο οποίος δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως σύντομος.

 

Κάτω από αυτές τις περιστάσεις θεωρώ ότι δικαιολογείται η επαναφορά της προσφυγής.  Εκδίδεται διάταγμα επαναφοράς της προσφυγής.  Τα έξοδα της αίτησης θα βαρύνουν τον αιτητή.

 

 

                                                          Κ.Παμπαλλής,

                                                                   Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο