ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1206/2009)

 

 

7 Ιουλίου 2010

 

 

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

PETROLINA (HOLDINGS) PUBLIC LTD

Αιτήτρια,

ν.

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ

Καθ΄Ων η Αίτηση

_________

 

 

Γ. Ζαχαρίου (κα), για την Αιτήτρια.

Μ. Θεοκλήτου (κα),  για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

_________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Ex Tempore)

 

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:.  Στις 6.8.2009 εστάλη εκ των υστέρων βεβαίωση τελωνειακής οφειλής στην Αιτήτρια σε σχέση με έλλειμμα σε ακαθάριστο πετρέλαιο το οποίο είχε παραλάβει η Αιτήτρια.  Η Αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή κατά της απόφασης εκείνης στις 3.9.2009, έχοντας όμως προηγουμένως, στις 13.8.2009, καταβάλει το ποσό που απαιτήθηκε.  Είναι ως εκ τούτου που η Δημοκρατία ήγειρε προδικαστική ένσταση στην προσφυγή, συνιστάμενη στο ότι η Αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επίδικη πράξη εν όψει του ότι είχε ανεπιφύλακτα και αδιαμαρτύρητα ήδη καταβάλει προ της έγερσης της προσφυγής το απαιτηθέν ποσό. 

 

Το Δικαστήριο θεώρησε ότι αυτό το θέμα, ως προδικαστικό, προηγείτο να δικαστεί της ουσίας της προσφυγής και καταχωρήθησαν, με οδηγίες του Δικαστηρίου, γραπτές αγορεύσεις επ΄αυτού.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος για τη Δημοκρατία είχε αναπτύξει στη γραπτή της αγόρευση σε μεγάλη έκταση τις αρχές της νομολογίας με παραπομπή στην επί μέρους νομολογία και έχει τονίσει το γεγονός, που είναι παραδεκτό οπωσδήποτε, ότι όντως η πληρωμή έγινε χωρίς επιφύλαξη δικαιωμάτων και μάλιστα και η απόδειξη που εξεδόθη δεν αναφέρει οποιαδήποτε τέτοια επιφύλαξη.

 

Άλλη όμως είναι η βάση στην οποία η ευπαίδευτη συνήγορος για την Αιτήτρια εισηγείται ότι η πληρωμή του ποσού δεν μπορούσε να ερμηνευθεί ως ανεπιφύλακτη αποδοχή της διοικητικής απόφασης.  Παραπέμπει η κα Ζαχαρίου στο γεγονός ότι, στην επιστολή που εστάλη και με την οποία επεβλήθη η βεβαίωση της οφειλής, γίνεται αναφορά στην προτελευταία παράγραφο αυτής στο ότι, σε περίπτωση που το οφειλόμενο ποσό δεν καταβληθεί εντός 21 ημερών «δεν έχω άλλη επιλογή από τη λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον σας».  Η εισήγηση της είναι λοιπόν ότι η Αιτήτρια, με αυτό τον τρόπο, παραπλανήθηκε και προέβη στην πληρωμή μόνο και μόνο για να αποφύγει τη λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον της και με την εντύπωση ότι αυτό θα ήταν προϋπόθεση για να μπορέσει να προσφύγει στη συνέχεια εναντίον της νομιμότητας της διοικητικής απόφασης.  Δεν ισοδυναμεί επομένως, λέει, έτσι με ανεπιφύλακτη αποδοχή της απόφασης αλλά απλώς με συμμόρφωση με αυτή προς την κατεύθυνση προσβολής της απόφασης.  Αναφέρεται μάλιστα και στην απόφαση του Προέδρου Τριανταφυλλίδη στην υπόθεση Myrianthis v. The Republic (1977) 3 CLR 165, για να καταδείξει την όντως δεδομένη αρχή ότι η αποδοχή εξυπακούει απουσία φόβου συνεπειών. 

 

Φρονώ ότι η απόφαση εκείνη πόρρω απέχει από την προκειμένη.  Εδώ δεν θα μπορούσε αντικειμενικά να δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση στην Αιτήτρια, εφ΄όσον η αναφορά που γίνεται στην ενδεχόμενη λήψη δικαστικών μέτρων είναι αναφορά στο νόμο ο οποίος διέπει την είσπραξη των οφειλόμενων ποσών και τα οποία δεδομένα νόμιμα οφείλονται δυνάμει της διοικητικής απόφασης.  Η περαιτέρω αναφορά που γίνεται στην απόφαση στην τελευταία παράγραφο αυτής διευκρινίζει πλήρως τα πράγματα προς την κατεύθυνση αυτή, αφού επεσήμανε στην Αιτήτρια το δεδομένο δικαίωμά της να προσφύγει εις το Ανώτατο Δικαστήριο εάν θεωρεί ότι διαφωνεί με τη νομιμότητα της διοικητικής πράξης, αναφέροντας επί λέξει «Η παρούσα απαίτηση μου δυνατόν να αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη την οποία αν αμφισβητείτε, μπορείτε ενδεχομένως να την προσβάλετε στο Ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146 του Συντάγματος μέσα σε 75 ημέρες από την ημερομηνία λήψης της επιστολής αυτής.».  Η επισήμανση αυτή αναιρεί κάθε εντύπωση που μπορούσε να είχε δημιουργηθεί για υποχρέωση καταβολής χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης εκ των προτέρων της διοικητικής πράξης και φρονώ ότι όντως η νομολογία στην οποία παραπέμπει η ευπαίδευτη συνήγορος για τη Δημοκρατία έχει πλήρη εφαρμογή στην περίπτωση αυτή.

 

Για τους λόγους αυτούς η προδικαστική ένσταση γίνεται αποδεκτή και αυτό οδηγεί και στην απόρριψη της ίδιας της προσφυγής βεβαίως.

 

      Καμιά διαταγή για έξοδα.

 

 

 

 

                                                     Δ. Χατζηχαμπής,

                                                                  Δ.

 

 

 

 

 

/ΚΧ"Π


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο