|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 787/2010)
25 Ιουνίου 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΜΠΕΛΙΤΗΣ Π.Ε.Α.Λ. ΛΙΜΙΤΕΔ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄Ου η Αίτηση
_________
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 17.6.2010
_________
Λ. Λουκαΐδης, για την Αιτήτρια.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
EX TEMPORE
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:. Η προσφυγή αυτή επιδιώκει την ακύρωση απόφασης ημερ. 8.4.2010 με την οποία η Αιτήτρια εταιρεία ειδοποιήθηκε ότι οι άδειες οδικής χρήσης των επιβατικών της οχημάτων που χρησιμοποιούντο για εσωτερικές οδικές επιβατικές μεταφορές σε τακτικές γραμμές παύουν να ισχύουν οριστικά και αμετάκλητα από τις 5.7.2010.
Η προσφυγή κατεχωρήθη στις 17.6.2010 και την ίδια μέρα κατεχωρήθη μονομερής αίτηση προς εξασφάλιση διατάγματος αναστολής της ισχύος εκτέλεσης και εφαρμογής της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης. Η αίτηση αυτή είναι που είναι ενώπιον μου σήμερα και ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Αιτήτρια έχει αγορεύσει επί της αιτήσεως του. Αφέθη η αίτηση από την 21.6.2010, που ήταν αρχικά ορισμένη, για σήμερα εφ΄όσον ο κ. Λουκαΐδης παρέπεμψε σε άλλες υποθέσεις παρόμοιες που αφορούν την ίδια διοικητική πράξη αλλά άλλους αιτητές, παραπέμποντας και στο ότι είχε επιφυλαχθεί απόφαση από αδελφό Δικαστή, το Δικαστή Ναθαναήλ. Η απόφαση, όπως πληροφορήθηκα σήμερα, έχει εκδοθεί. Ο κ. Λουκαΐδης ακούστηκε όμως για σκοπούς της αίτησής του.
Η αίτηση βασίζεται και στα δύο σκέλη στα οποία η νομολογία παραπέμπει για σκοπούς έκδοσης ενδιάμεσου διατάγματος σε προσφυγή, και την έκδηλη παρανομία και την ανεπανόρθωτη ζημιά. Ως προς την έκδηλη παρανομία, η εισήγηση είναι ότι υπάρχουν εκδήλως παραβιάσεις άρθρων του Συντάγματος, και δη των άρθρων 23, 25, 26 και 28, ώστε να δικαιολογείται η έκδοση του διατάγματος. Ως προς δε την ανεπανόρθωτη ζημιά γίνεται η εισήγηση ότι ουσιαστικά η Αιτήτρια εταιρεία και οι μέτοχοί της θα παραμείνουν χωρίς επάγγελμα, χωρίς εισόδημα και με λεωφορεία καμιάς αξίας, ουσιαστικά εισήγηση προς την οποία συναρτάται και η προηγούμενη εισήγηση για έκδηλη παρανομία ως προς απαλλοτρίωση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας.
Έχω μελετήσει όλα τα στοιχεία τα οποία αναφέρονται στην αίτηση και έχω μελετήσει την απόφαση του αδελφού μου Δικαστή Ναθαναήλ, ο οποίος επελήφθη παρόμοιας αίτησης σε σχέση με την ίδια διοικητική πράξη σε μεγάλη έκταση και εξετάζοντας κάθε πτυχή των εισηγήσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου. Δεν έχω οτιδήποτε να προσθέσω στην ανάλυση της νομολογίας η οποία γίνεται στην απόφαση αυτή, με ιδιαίτερη παραπομπή στην υπόθεση Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ν. Marfin Popular Bank Public Co Ltd, (2007) 3 AAΔ 32 και την εν γένει ανάλυση της έννοιας της έκδηλης παρανομίας.
Υιοθετώ επίσης τις παρατηρήσεις του αδελφού μου Δικαστή ως προς τη διάσταση των εισηγήσεων που έχουν γίνει στην υπόθεση εκείνη, όπως και στην υπόθεση αυτή, σε σχέση με συνταγματικές παραβιάσεις, για να πω ότι το θέμα ασφαλώς δεν μπορεί να αντικριστεί ως θέμα έκδηλης παρανομίας παρά μόνο ως θέμα συζήτησης σε συνάρτηση με την ουσία της προσφυγής και αφού ακουστούν τα επιχειρήματα από τις δύο πλευρές. Δεν υπάρχει έκδηλη παρανομία στην όψη του πράγματος και δεν μπορεί να γίνεται λόγος για έκδηλη παρανομία μέσω εφαρμογής προνοιών του Συντάγματος με το συνοπτικό τρόπο που έχει τεθεί στην αίτηση.
Ως προς την άλλη πτυχή της ανεπανόρθωτης ζημιάς, παρατηρώ ότι έχει τεθεί μια γενική αναφορά στην ένορκη δήλωση ως προς τη ζημιά την οποία θα υποστεί η εταιρεία και οι μέτοχοί της χωρίς οπωσδήποτε οποιαδήποτε εξειδίκευση ώστε να προσδιορίζεται τέτοια ανεπανόρθωτη ζημιά που, σύμφωνα και πάλι με τη νομολογία, να επιτρέπει στο Δικαστήριο να εκδώσει εξαιρετικώς το διάταγμα αναστολής της διοικητικής πράξης. Όμως συμμερίζομαι και πάλι τα όσα έχουν, εν πάση περιπτώσει, αναφερθεί από το Δικαστή Ναθαναήλ σε σχέση με το θέμα αυτό.
Παρατηρώ και εγώ ότι η προσφυγή και ακολούθως και η αίτηση που κατεχωρήθη την ίδια μέρα για προσωρινό διάταγμα κατεχωρήθησαν με πέραν της δίμηνης καθυστέρηση, αν και δεν θα παρέμενα στο σημείο αυτό σε σχέση με την κρίση της αίτησης, βασιζόμενος περισσότερο στα ήδη λεχθέντα.
Μη διαπιστώνοντας έρεισμα στην αίτηση, αυτή απορρίπτεται.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π