|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 535/2008)
21 Ιουνίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Α. Παπαντωνίου, για την Αιτήτρια.
Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το ενδιαφερόμενο μέρος 1.
Γ. Παπαδόπουλος για Τ. Χατζηγεωργίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος 3.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερομηνίας 4.3.2008, με την οποία προήγαγε τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, Τελωνεία, από 15.3.2008.
Στη συνεδρία της Επιτροπής ημερομηνίας 4.3.2008, κατά τη διάρκεια της οποίας ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση, συμμετείχε και η Διευθύντρια του Τμήματος Τελωνείων, η οποία και προέβη σε συστάσεις. Συγκεκριμένα σύστησε τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη Α. Κούτρα, Α. Χριστοφορίδου, Α. Τσολάκη και Ν. Π. Συμεωνίδου. Στην ίδια συνεδρία, μετά την αποχώρηση της Διευθύντριας, η Επιτροπή κατέληξε ότι οι τέσσερις συστηθέντες υπερείχαν και τους επέλεξε ως τους καταλληλότερους για προαγωγή.
Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι υπερέχει των τεσσάρων ενδιαφερομένων μερών, με αποτέλεσμα, τόσο η Διευθύντρια προβαίνοντας στη σύστασή της, όσο και η Επιτροπή καταλήγοντας στην απόφασή της, να ενήργησαν υπό πλάνη. Σύμφωνα πάντα με την αιτήτρια η σύσταση της Διευθύντριας υπέρ των ενδιαφερομένων μερών πάσχει αφού συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων.
Κάτω από τις περιστάσεις χρήσιμο είναι να ασχοληθούμε με τη σύγκριση της αιτήτριας με το κάθε ενδιαφερόμενο μέρος χωριστά με σκοπό να καταλήξουμε κατά πόσο η σύσταση συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων.
Ως προς την αξία, όπως καταγράφεται στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας ημερομηνίας 4.3.2008, λήφθηκαν υπ΄ όψιν οι αξιολογήσεις των τελευταίων δέκα χρόνων. Για τα έτη 2002-2006, τόσο η αιτήτρια, όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν με οκτώ «εξαίρετος» κάθε έτος. Για τα έτη 1997-2001 υπάρχουν ελαφρές διαφοροποιήσεις με τις οποίες θα ασχοληθούμε με κάποια λεπτομέρεια.
Ενδιαφερόμενο μέρος Αδάμος Κούτρας.
Η αιτήτρια δεν υπερέχει του Κούτρα σε αξία, γεγονός εξάλλου που γίνεται αποδεκτό και από την ίδια. Ως προς τα προσόντα ο Κούτρας φαίνεται ότι συμπλήρωσε πρόγραμμα στελέχωσης επιχειρήσεων με ειδίκευση βοηθού στο Γενικό Διευθυντή, Αρχή Βιομηχανικής Κατάρτισης διάρκειας 12 μηνών, ενώ η αιτήτρια επιπροσθέτως των απαιτουμένων από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντων είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος στην Κύπρο.
Ως προς την αρχαιότητα φαίνεται ότι υπερτερεί το ενδιαφερόμενο μέρος. Και οι δύο προάχθηκαν στην αμέσως προηγούμενη θέση του Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Α΄, στις 15.8.1996. Προηγουμένως η αιτήτρια ήταν Τελωνειακός Λειτουργός 2ης τάξης, κλίμακα Α7, θέση την οποία κατέλαβε την 1.7.1994, ενώ ο Κούτρας ήταν Λειτουργός Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (κλίμακες Α8-Α10) από την 1.7.1992. Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι ο Κούτρας φαίνεται να είναι αρχαιότερος της αιτήτριας, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται έτσι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της.
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία δεν φαίνεται ότι η αιτήτρια υπερέχει σε οποιοδήποτε από τα κριτήρια του ενδιαφερόμενου μέρους Κούτρα και συνεπώς δεν βλέπω πως η σύσταση της Διευθύντριας, ως προς αυτόν, πάσχει.
Ομοίως δεν βρίσκω τρωτή, ούτε και την επιλογή του, στη συνέχεια, από την Επιτροπή. Στη σύστασή της η Διευθύντρια ως προς τον Κούτρα σημειώνει ότι δεν υστερεί ουσιωδώς σε αξία τα τελευταία δέκα χρόνια έναντι των υποψηφίων που δεν συστήνονται, μεταξύ των οποίων και η αιτήτρια, αλλά υπερέχει σε αρχαιότητα, με εξαίρεση τον Γρηγόριο Νικολάου.
Στην απόφασή της η Επιτροπή, αφού σημειώνει την υπεροχή του Κούτρα σε αρχαιότητα (πλην ενός άλλου υποψήφιου), το γεγονός ότι είναι τουλάχιστον ισάξιος με τους άλλους υποψήφιους και ότι διαθέτει υπέρ του τη σύσταση της Διευθύντριας, προχωρεί στην επιλογή του. Δεν βρίσκω οποιαδήποτε πλημμέλεια στην επιλογή του Κούτρα.
Ενδιαφερόμενο μέρος ΄Αννα Χριστοφορίδου.
Η Χριστοφορίδου υπερέχει οριακά της αιτήτριας σε αξία, αφού συνολικά σε δύο χρόνια διαθέτει δύο «εξαίρετος» περισσότερο από την αιτήτρια. Συγκεκριμένα το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί κατά ένα «εξαίρετος» στις αξιολογήσεις των ετών 2000 και 2001. Από την άλλη η αιτήτρια υπερτερεί του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα κατά ένα χρόνο, ενώ είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος.
Η διαφορά του ενδιαφερόμενου μέρους από την αιτήτρια σε αξία, αλλά και η υπεροχή της σε αρχαιότητα σημειώνονται από τη Διευθύντρια στη σύστασή της.
Δεν συμφωνώ με την αιτήτρια ότι η σύσταση της Διευθύντριας συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Πρόκειται περί δύο υπαλλήλων, λίγο-πολύ ισοδύναμων και η Διευθύντρια δίδοντας κάποια περισσότερη σημασία στην οριακή, έστω, διαφορά στην αξία επέλεξε να συστήσει το ενδιαφερόμενο μέρος.
Αφού η σύσταση δεν είναι πλημμελής, συνεπώς και η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής η οποία βασίστηκε σ΄ αυτήν, δεν είναι τρωτή. Η Επιτροπή σημειώνει τις διαφορές σε αξία και αρχαιότητα αντιστοίχως, αλλά σημειώνει και το γεγονός ότι η Χριστοφορίδου διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Διευθύντριας.
Ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέας Τσολάκης.
Ο Τσολάκης και η αιτήτρια τα πρώτα πέντε χρόνια της αξιολόγησης (2002-2006) είναι ισοδύναμοι ως εξαίρετοι. Ο Τσολάκης όμως υπερέχει έχοντας συνολικά πέντε «εξαίρετος» περισσότερα για την περίοδο 1997-2001.
Ως προς τα πρόσθετα μη απαιτούμενα προσόντα ο Τσολάκης αντιπαραθέτει στην εγγραφή της αιτήτριας ως δικηγόρου, το επαγγελματικό προσόν Fellow Member, The Association of Certified Public Accountants και το ακαδημαϊκό προσόν Accounting Higher, London Chamber of Commerce and Industry.
Ως προς την αρχαιότητα η αιτήτρια υπερέχει κατά τρία χρόνια και τέσσερις περίπου μήνες. Σύμφωνα με τη νομολογία η αρχαιότητα υποψήφιου λαμβάνεται υπ΄ όψιν σοβαρά, εφ΄ όσον τα υπόλοιπα στοιχεία είναι περίπου ίσα.
Οι πιο πάνω διαφορές μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και της αιτήτριας σημειώνονται από τη Διευθύντρια, πριν αυτή καταλήξει σε σύσταση του Τσολάκη, ενώ επαναλαμβάνονται και στην αιτιολογία της τελικής απόφασης της Επιτροπής στην οποία περιλαμβάνεται βέβαια και το γεγονός ότι ο Τσολάκης διαθέτει υπέρ του τη σύσταση της Διευθύντριας.
Κάτω από τις περιστάσεις δεν θεωρώ ότι η σύσταση συγκρούεται με το περιεχόμενο των φακέλων, ούτε και είναι αναιτιολόγητη, παρά την κάποια ουσιώδη υπεροχή της αιτήτριας σε αρχαιότητα. Το ενδιαφερόμενο μέρος προηγείται ελαφρά σε αξία. Λαμβάνοντας όλα τα στοιχεία υπ΄ όψιν θεωρώ, θα πρέπει να ομολογήσω με κάποια δυσκολία, ότι η σύσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μη αιτιολογημένη και συνεπώς καταλήγω ότι ούτε η σύσταση, αλλά ούτε η τελική απόφαση της Επιτροπής πάσχουν από οποιαδήποτε πλημμέλεια.
Ενδιαφερόμενο μέρος Νάγια-Παναγιώτα Συμεωνίδου.
Η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ίσοι σε αξία στα πέντε πιο πρόσφατα χρόνια 2002-2006, ενώ κατά την προηγούμενη πενταετία 1997-2001 το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει κατά δύο «εξαίρετος» το 1997 και ανά ένα το 1998 και 2000.
Από την άλλη, η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα κατά πέντε χρόνια και ένα μήνα, αφού, η μεν αιτήτρια προήχθη στη θέση Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Α΄ στις 15.8.1996 και το ενδιαφερόμενο μέρος στις 15.9.2001.
Ως προς τα πρόσθετα μη απαιτούμενα προσόντα έναντι της εγγραφής της αιτήτριας ως δικηγόρου, το ενδιαφερόμενο μέρος παρατάσσει το Δίπλωμα Διεύθυνσης, Diploma in Management του Μεσογειακού Ινστιτούτου Διεύθυνσης, Mediterranean Institute of Management που εξασφάλισε το 1989.
Στη σύστασή της η Διευθύντρια αναφέρει, ορθά, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει της αιτήτριας σε αξία, αλλά και ότι η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα.
Ένα σημείο που μου προκάλεσε την προσοχή είναι το σημείο στη σύσταση της Διευθύντριας για τη Νάγια-Παναγιώτα Συμεωνίδου όταν την συγκρίνει με το Δημητράκη Στυλιανού. Βέβαια ο Στυλιανού δεν είναι διάδικος στην παρούσα διαδικασία, αλλά το σημείο που τον αφορά ενισχύει τις σκέψεις μου για τη σύγκριση στην οποία η Διευθύντρια προβαίνει μεταξύ του ενδιαφερόμενου μέρους και της αιτήτριας. Ως προς τον Στυλιανού, λοιπόν, ο οποίος φαίνεται να υπερέχει απομακρυσμένα και οριακά σε αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους, αρχαιότητα η οποία ανάγεται στην ημερομηνία του πρώτου διορισμού και η οποία συνίσταται σε ενάμιση μόνο μήνα, η απομακρυσμένη, όπως χαρακτηρίζεται και από τη Διευθύντρια υπεροχή σε αξία της Συμεωνίδου, που ανάγεται σε παλαιότερα έτη, ήταν αρκετή για να επιλεγεί από τη Διευθύντρια ως καταλληλότερη.
Στην περίπτωση όμως της αιτήτριας η επίσης οριακή διαφορά του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία από την αιτήτρια η οποία ανάγεται όχι στην αμέσως προηγούμενη πενταετία, δεν σχολιάστηκε έναντι της άνω των πέντε ετών, υπεροχής σε αρχαιότητα της αιτήτριας.
Η ουσιαστική παραγνώριση σημαντικής διαφοράς στην αρχαιότητα μεταξύ δύο υποψηφίων που ουσιαστικά ήταν ίσοι, πλήττει την εγκυρότητα της αιτιολογίας της σύστασης. Το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε οριακή υπεροχή σε αξία σε παλαιότερα έτη έναντι της αιτήτριας και υστερούσε αυτής σε αρχαιότητα περισσότερο από πέντε χρόνια.
΄Οσο κι΄ αν η σημασία της αρχαιότητας έχει κάπως υποτονιστεί από τη νομολογία, η αρχαιότητα υποψήφιου υπερτερεί όταν στα υπόλοιπα κριτήρια οι συγκρινόμενοι υποψήφιοι είναι ίσοι. Μάλιστα στην περίπτωση αυτή η υπεροχή στην αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει λόγο απόκλισης από τη σύσταση του Διευθυντή από την Επιτροπή (Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406, 411). Εξάλλου, η πείρα που αποκτάται από την αρχαιότητα, αποτελεί στοιχείο που εμπίπτει στον παράγοντα της αξίας (Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 286) και προσμετρά ως στοιχείο αξίας, όταν είναι σχετική με τα καθήκοντα της θέσης (Δημοκρατία ν. Παπαχριστοδούλου (2002) 3 Α.Α.Δ. 329 και Δημοκρατία κ.α. Γερμανού κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 93, 104).
Από το ενώπιόν μου υλικό θεωρώ ότι η σύσταση της Διευθύντριας ξεφεύγει από τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας, ενώ ουσιαστικά στερείται αιτιολογίας. Η Διευθύντρια είχε συγκρίνει από τη μια οριακή διαφορά σε αξία η οποία αναγόταν σε παλαιότερα έτη και από την άλλη υπεροχή σε αρχαιότητα, η οποία υπερέβαινε τα πέντε χρόνια. Έχοντας το καθήκον να επιλέξει μεταξύ υπαλλήλων λίγο πολύ ισοδυνάμων θα έπρεπε η τόσο μεγάλη αρχαιότητα της αιτήτριας να είχε ληφθεί σοβαρότερα υπ΄ όψιν. Ανάλογα, αφού η σύσταση της Διευθύντριας κρίνεται μεμπτή και η τελική προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής η οποία στηρίχτηκε στη σύσταση αυτή, είναι επίσης τρωτή.
Πριν καταλήξω θεωρώ χρήσιμο να απαντήσω τον ισχυρισμό της αιτήτριας ότι παράνομα τόσο η Διευθύντρια κατά τις συστάσεις, όσο αργότερα και η Επιτροπή κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, έλαβαν υπ΄ όψιν τις αξιολογήσεις των τελευταίων δέκα ετών και όχι των τελευταίων πέντε ετών, όπως συνηθίζεται. Η νομολογία επισημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι μεμπτό. Αντίθετα, άνκαι αναγνωρίζεται η αξία των πρόσφατων αξιολογήσεων, πρέπει να λαμβάνεται υπ΄ όψιν ολόκληρη η σταδιοδρομία των υποψηφίων (Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 404, 414, όπου γίνεται αναφορά και στην υπόθεση Πούρος κ.α. ν. ΄Αννας Μαρίας Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 (Α) Α.Α.Δ. 374).
Εν όψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους Νάγιας-Παναγιώτας Συμεωνίδου, επιτυγχάνει και η προαγωγή του συγκεκριμένου ενδιαφερόμενου μέρους ακυρώνεται. Η προσφυγή εναντίον των υπολοίπων ενδιαφερόμενων μερών απορρίπτεται.
Τα έξοδα της διαδικασίας τα οποία υπολογίζω στα €1.500 πλέον Φ.Π.Α., θα βαρύνουν τους καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ