ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                          (Υποθ. αρ.1160/2007)

 

24  Ιουνίου, 2010

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]

 

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

1.     ΠΑΜΠΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,

2.    ΛΕΩΝΙΔΑ ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΥ

                                                            Αιτητές,

-και -

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω

Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου Εταιρειών

                                                                   Καθ΄ων η αίτηση.

------------------------

Π.Παναγιώτου για Αλ.Μαρκίδη, για τους Αιτητές.

Λ.Χριστοδουλίδου, (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση

Κ.Κακουλλή, (κα.) για το ενδιαφερόμενο μέρος

-----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:    Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές αμφισβητούν την απόφαση του καθ΄ου η αίτηση με την οποία έκαμε αποδεκτή την εγγραφή ομόρρυθμου συνεταιρισμού, με την επωνυμία «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες». 

 

Στις 7 Μαϊου 2007 υποβλήθηκαν αιτήσεις στο τμήμα του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη για την έγκριση συνεταιρισμών με τις επωνυμίες «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες» και «Ν.Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες».  Ο ΄Εφορος Εταιρειών έκαμε δεκτό το αίτημα υπό τον όρο προσκόμισης γραπτής εξουσιοδότησης από το φυσικό πρόσωπο Τάσσος Παπαδόπουλος.  Η συγκατάθεση ημερ. 20 Φεβρουαρίου 2007, κατατέθηκε στις 17 Μαϊου 2007, μαζί με αίτηση για εγγραφή ομορρύθμου εταιρείας με βάση το Κεφ.116 με την επωνυμία «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες».  Ομόρρυθμος συνεταιρισμός, με την πιο πάνω ονομασία, ενεγράφη την ιδία ημέρα.

 

Στις 23 Μαϊου 2007 ο αιτητής αρ.1, ως διευθύνων συνέταιρος του οίκου Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία με σχετική επιστολή του εξέφρασε ένσταση στην εν λόγω εγγραφή, τονίζοντας ιδιαιτέρως ότι υπήρχε τη δεδομένη στιγμή άλλος συνεταιρισμός με το ίδιο όνομα και δεν είχε εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του πιο πάνω συνεταιρισμού κατά το στάδιο της εγγραφής της νέας ομορρύθμου εταιρείας. 

 

Οι καθ΄ων η αίτηση απάντησαν, με επιστολή ημερ.6 Ιουνίου 2007, απορρίπτοντας εισήγηση για ανάκληση της εγγραφής και ως αποτέλεσμα τούτου  καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.  Πριν συμπληρώσω τα γεγονότα της υπόθεσης θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι αποτελεί κοινό έδαφος για όλες τις πλευρές ότι την εποχή της εγγραφής και συγκεκριμένα στις 17 Μαϊου 2007, ημερομηνία εγγραφής του συνεταιρισμού «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες» υπήρχε εγγεγραμμένος συνεταιρισμός με την επωνυμία «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σια».  

Μετά που επιφύλαξα την απόφαση, θεώρησα απαραίτητο να ακούσω όλες τις πλευρές επί του θέματος της ύπαρξης ή όχι εννόμου συμφέροντος από τους αιτητές, έτσι προχώρησα στο επανάνοιγμα της υπόθεσης.

 

Τόσο οι αιτητές, όσο και οι καθ΄ων η αίτηση, υποστήριξαν ότι ο μεν αιτητής 1, ως διευθύνων συνεταίρος και ο αιτητής 2, ως συνεταίρος του οίκου «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σια» είχαν και έχουν ενεστώς έννομο συμφέρον προώθησης της εν λόγω προσφυγής.  Αντίθετη επί του προκειμένου η θέση του ενδιαφερόμενου μέρους.

 

Σύμφωνα με την αρχική αίτηση για εγγραφή της ομορρύθμου εταιρείας «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία» ημερ. 5 Γενάρη 1982, οποιοσδήποτε των συνεταίρων θα μπορούσε να διευθύνει και υπογράφει για την εταιρεία.  (Τεκμ.1).

 

Με αυτό το πραγματικό πλαίσιο, και το δοσμένο ότι ο ΄Εφορος αποδέχτηκε εγγραφή ομορρύθμου εταιρείας «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες», χωρίς να ζητηθεί η συγκατάθεση του συνεταιρισμού «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία», ο ενδεχόμενος επηρεασμός των δικαιωμάτων των αιτητών ως συνεταίρων, είναι αρκετός ώστε να νομιμοποιούνται να προσφύγουν στο Δικαστήριο με βάση την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος, ως αμέσως «βαρυνόμενοι» από την προσβαλλόμενη πράξη.

 

Εκκινώντας από το δεδομένο ότι η ομόρρυθμος εταιρεία «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σια», ήταν κατά το στάδιο της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης εγγεγραμμένη, σύμφωνα με το άρθρο 23 του περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Σημάτων Νόμου (Κεφ.116), «Ο Νόμος» το οποιοδήποτε αποκτηθέν περιουσιακό στοιχείο του συνεταιρισμού, ανήκει στο συνεταιρισμό και κατέχεται και διατίθεται στους συνεταίρους σύμφωνα με τη συμφωνία του συνεταιρισμού.  Η επωνυμία του οίκου σύμφωνα με την οποία διεξάγει τις εργασίες του ο οίκος αποτελεί ιδιοκτησία του συνεταιρισμού.

 

Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από το σύγγραμμα του Π.Δ.Δαγτόγλου «Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο» 3η έκδοση παρ.541, σελ.517:

 

«Ορθότερο είναι να δεχθούμε ότι έννομο συμφέρον θεμελιώνει σκοπός του νομικού προσώπου προβλεπόμενος από το καταστατικό του ή το νόμο, μόνο εάν το συμφέρον αυτό είναι και προσωπικό συμφέρον των μελών του, υπό την ιδιότητα με την οποία μετέχουν στο νομικό πρόσωπο.  Φυσικά δεν τίθεται θέμα, όπου ο νόμος ρητώς προβλέπει την εξουσία νομικού προσώπου να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως, προσφυγή ή παρέμβαση.  Επίσης, το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχεται ότι η συμμετοχή του παρεμβαίνοντος στη διαδικασία εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξεως θεμελιώνει το έννομο συμφέρον του.»

 

Ο ΄Εφορος, στην προκείμενη υπόθεση, είχε υποχρέωση να μην εγκρίνει και στη συνέχεια εγγράψει ομόρρυθμο συνεταιρισμό με την επωνυμία «Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες», τη στιγμή που υπήρχε όχι μόνο παρόμοια εγγεγραμμένη επωνυμία αλλά ταυτόσημη «Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία».  Η μη επικέντρωση της προσοχής των καθ΄ων η αίτηση και σ΄αυτή τη πτυχή της υπόθεσης,  απολήγει σε έλλειψη δέουσας έρευνας, και κατ΄επέκταση πλάνης που καλύπτεται από την ανεπιθύμητη εγγραφή, που προβλέπει το άρθρο 56 του Νόμου.  Ερμηνεία επί του προκειμένου δόθηκε στην υπόθεση J.M.C. Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294.

 

Σε κανένα σημείο του διοικητικού φακέλου, τεκμ.1, δεν φαίνεται να έγινε οποιαδήποτε μνεία για την άλλη ομόρρυθμη εταιρεία και είναι άγνωστο κατά πόσο θα επηρέαζε την κρίση του Εφόρου, αφού δεν φαίνεται να επικέντρωσε την προσοχή του σ΄αυτή τη πτυχή.

 

Με γνώμονα τα πιο πάνω η ανυπαρξία έρευνας επηρεάζει καταλυτικά την τύχη της προσφυγής και δεν θεωρώ απαραίτητο να ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρώσεως.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει, η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β).  Ποσό €1.700,00 πλέον ΦΠΑ επιδικάζεται ως έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση. 

 

 

                                                                   Κ. Παμπαλλής,

                                                                              Δ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο