|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 307/2009)
3 Μαΐου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NADEEM MASIH,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για τον Αιτητή.
Λ. Ζαννέττου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, η οποία του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 6.2.09, με την οποία αποφάσιζαν να μην του παραχωρήσουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος στην Κύπρο, δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γεγονότα της υπόθεσης
Ο Αιτητής ο οποίος κατάγεται από το Πακιστάν, αφίχθηκε στην Κύπρο την 1.3.2002 για να εργαστεί ως τραπεζοκόμος σε εταιρεία στην Λευκωσία. Στις 6.3.2002 του παραχωρήθηκε άδεια για προσωρινή διαμονή και εργασία μέχρι τις 21.1.2003.
Στη συνέχεια του παραχωρήθηκαν διάφορες παρατάσεις, για παραμονή και εργασία μέχρι τις 28.2.2008. Η τελευταία άδεια έφερε την ένδειξη «τελική και μη ανανεώσιμη».
Στις 26.2.2008, υπέβαλε προς τον Υπουργό Εσωτερικών αίτηση με την οποία ζητούσε να του παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, με βάση την Οδηγία 2003/109/ΕΚ.
Στις 16.1.2009 συνεδρίασε η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης, η οποία αφού εξέτασε την αίτηση του, αποφάσισε την απόρριψη της για τους εξής λόγους:-
«Η Επιτροπή, αφού εξέτασε λεπτομερώς την υποβληθείσα από το Τ.Α.Π. & Μ. σχετική έκθεση, αποφάνθηκε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν ικανοποιεί το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, όπως αυτό καθορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 18Η, του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, αναφορικά με την προϋπόθεση της συνεχούς νόμιμης και αδιάλειπτης διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές, τα τελευταία πέντε έτη πριν από την υποβολή της αίτησης, έχοντας υπόψη και τη σχετική Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 07/02/2008, στην Υπόθεση με αρ. 2097/2006 (Aster Asefaw Araya vs Κ.Δ.), καθότι αυτός είχε παραμείνει παράνομα στην Κ.Δ. μεταξύ 26/02/2003-11/04/2003, 10/04/2004-23/04/2004, 22/04/2005- 07/09/2005, 31/01/2006-19/05/2006 και 01/05/2007-21/05/2007, περίοδοι που εμπίπτουν στο διάστημα των πέντε ετών πριν από την υποβολή της αίτησης του.
Η Επιτροπή εξετάζοντας περαιτέρω την υποβληθείσα από το Τ.Α.Π. & Μ. σχετική έκθεση, αποφάνθηκε επίσης ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν εμπίπτει ούτε στο πεδίο εφαρμογής του σχετικού νομοθετικού πλαισίου, όπως αυτό καθορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 18Ζ, του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, για το λόγο ότι η διαμονή του στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές αφορούσε αποκλειστικά λόγους προσωρινού χαρακτήρα και η άδεια διαμονής του είχε επίσημα περιορισθεί σ' ότι αφορά τη χρονική της διάρκεια, έχοντας υπόψη τη φύση της επαγγελματικής του ιδιότητας, καθώς και τη διάρκεια της μέχρι σήμερα παραμονής του, συναρτούμενα ως προς τη φύση και το σκοπό της παραμονής του. Εξάλλου, όπως παρατηρήθηκε, η άδεια του έφερε την ένδειξη FINAL, NON RENEWABLE, γεγονός που εύλογα μπορεί να θεωρηθεί ότι αναιρεί, την εύλογη προοπτική εδραίωσης της παραμονής του, έτσι, όπως αυτό αναλύεται στην Απόφαση ημερ. 21/01/2008 του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση με αρ. 673/2006, (Cresencia Cabotaje Mottila vs Κ.Δ.)
Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση για παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος στον ενδιαφερόμενο.»
Οι Καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους, ημερομηνίας 6.2.2009, προς τον Αιτητή του κοινοποίησαν την πιο πάνω απόφαση. Επίσης τον ενημέρωσαν ότι αν επιθυμεί να συνεχίσει την παραμονή του στην Κύπρο, θα πρέπει να αποταθεί για έκδοση άδειας προσωρινής παραμονής. Περαιτέρω τον πληροφόρησαν ότι εναντίον της απόφασης αυτής, μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση αυτή, προβάλλοντας ως μόνους λόγους ακύρωσης την πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο και την κατάχρηση εξουσίας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για τον Αιτητή προβάλλει ότι ο πελάτης της δεν εμπίπτει στην κατηγορία των προσώπων που εισέρχονται σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η παραμονή τους είναι προσωρινή, αφού ο Αιτητής ήρθε στην Κύπρο και εργαζόταν και ήταν εγγεγραμμένος στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις τα πέντε τελευταία χρόνια, ενώ την περίοδο αυτή διέμενε νόμιμα και αδιάλειπτα στην Κύπρο. Ως προς τις περιόδους παράνομης διαμονής του Αιτητή, ουσιαστικά δεν τις αμφισβητεί. Όμως τις δικαιολογεί προβάλλοντας ότι δεν έφταιγε ο ίδιος αν για την ανανέωση της άδειας εργασίας του, μεσολαβούσε κάποιο χρονικό διάστημα.
Οι Καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν, αφού, όπως προβάλλουν, εκτός του ότι ο Αιτητής διέμενε, κατά διαστήματα, παράνομα στην Κύπρο, οι άδειες που του παραχωρούνταν είχαν προσωρινό χαρακτήρα.
Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 4(1) της Οδηγίας για να παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε πολίτες τρίτων χωρών, αυτοί θα πρέπει να διαμένουν νομίμως και αδιαλείπτως τα τελευταία 5 χρόνια, πριν την υποβολή της αίτησης, σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κατά την άποψη μου, ο Αιτητής δεν μπορεί να επικαλείται την Οδηγία, αφού κατά το χρονικό διάστημα που διέμενε στην Κύπρο, σε διάφορα χρονικά διαστήματα, η παραμονή του ήταν παράνομη και έτσι δεν πληρούσε την πρόνοια της πενταετούς αδιάλειπτης νόμιμης παραμονής. Ενώ τα όσα προβάλλει η συνήγορος του, προς ενίσχυση του λόγου ακύρωσης, για να δικαιολογήσει την παράνομη διαμονή του Αιτητή, είναι αβάσιμα και σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιούν την παρανομία του. Κατά την άποψη μου, με βάση τα πραγματικά περιστατικά, η συμπεριφορά της Διοίκησης και καλόπιστη ήταν και στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης. Ο Αιτητής από την πρώτη άφιξη του στην Κυπριακή Δημοκρατία, γνώριζε ότι η παραμονή του ήταν προσωρινού χαρακτήρα και ότι με την ημερομηνία λήξης ήταν υποχρεωμένος να φύγει.
Οι Καθ' ων η αίτηση είχαν ενώπιον τους όλα τα ουσιώδη στοιχεία της υπόθεσης και ορθά προχώρησαν στην αξιολόγηση τους, διαπιστώνοντας ότι η περίπτωση του Αιτητή δεν ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας, αφού δεν συμπλήρωνε 5 χρόνια αδιάλειπτης και νόμιμης παραμονής στη Δημοκρατία, αμέσως πριν την υποβολή της αίτησης της. Σχετική με την παρούσα περίπτωση είναι η απόφαση της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλεια στην υπόθεση Motilla v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 673/06, ημερ. 21.1.08, στην οποία η Πλήρης Ολομέλεια έκρινε ότι αλλοδαποί των οποίων η άδεια παραμονής είναι «επίσημα περιορισμένη» όπως στην περίπτωση του Αιτητή, δεν καλύπτονται από την Οδηγία. Τα επιχειρήματα της συνηγόρου του Αιτητή αναφορικά με την εμβέλεια της Οδηγίας, έχουν συζητηθεί και απορριφθεί στην υπόθεση Motilla. Παρά το γεγονός ότι είχα διαφορετική άποψη από αυτή της πλειοψηφίας στην υπόθεση Motilla, ανωτέρω, εντούτοις η απόφαση της πλειοψηφίας είναι δεσμευτική και γι' αυτό η παρούσα προσφυγή ούτως ή άλλως θα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, αφού ο Αιτητής αναμφίβολα περιλαμβάνεται στην ομάδα αλλοδαπών που καλύπτει η υπόθεση Motilla, ανωτέρω.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €500 έξοδα υπέρ των Καθ'ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ