|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1580/2007)
27 Μαΐου, 2010
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΑΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του συναδέλφου του Γεώργιου Μιχαηλίδη στη μόνιμη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, από τις 15/9/2007, αντί του ιδίου, ως άκυρης, παράνομης και στερημένης οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα προσφυγή είναι απλά και συνοψίζονται ως εξής:
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) σε συνεδρίαση της που έλαβε χώρα στις 30/8/2007, προήγαγε τους Χριστοδούλου Μάριο και Μιχαηλίδη Γεώργιο (ενδιαφερόμενο μέρος) στη μόνιμη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών, από 15/9/2007, αντί του αιτητή, ο οποίος ήταν επίσης υποψήφιος.
Επειδή, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής, της πιο πάνω συνεδρίας προηγήθηκε άλλη συνεδρίαση της Επιτροπής (22/6/2007), κατά την οποία η Επιτροπή ανταποκρινόμενη θετικά σε σχετικό γραπτό αίτημα του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση δύο μόνιμων θέσεων Πρώτου Δασικού Λειτουργού, σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα, καθώς επίσης και ότι στη νέα συνεδρία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών.
Στη συνεδρίαση της 30/8/2007 παρέστη και ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών, ο οποίος αφού εφοδίασε την Επιτροπή με τις συστάσεις του, απεχώρησε. Στη συνέχεια η Επιτροπή προχώρησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Οι προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 5/10/2007.
Σαν λόγοι ακύρωσης προβάλλονται οι εξής:
(α) Η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
(β) Η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και προϊόν ελλιπούς έρευνας.
Η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων
Στα πλαίσια προώθησης του πιο πάνω λόγου ακύρωσης, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προβάλλει αριθμό ισχυρισμών οι οποίοι στην ουσία περιστρέφονται γύρω από τη θέση ότι οι συστάσεις του Διευθυντή δεν συνάδουν ούτε και συμβαδίζουν με την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων, όπως αυτή προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων. Παράλληλα ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή διατυπώνει αριθμό ερωτημάτων, «που δείχνουν ότι είναι αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος νομιμότητας όλων αυτών των στοιχείων» όπως «και του τρόπου αξιολόγησης τους» από το Διευθυντή.
Επειδή στόχο των επί του προκειμένου επιχειρημάτων του κ. Αγγελίδη συνιστούν οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος Δασών, θεωρώ σκόπιμο να τις παραθέσω αυτούσιες, όπως αυτές προκύπτουν από το σχετικό πρακτικό της συνεδρίασης της Επιτροπής ημερομηνίας 30/8/2007:
"Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους. Προκειμένου όμως να προβώ στη σύστασή μου έχω διαβουλευθεί και έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες και από τους κατά καιρούς προϊσταμένους τους σ' ό,τι αφορά την απόδοσή τους αλλά και την προθυμία τους και συμμετοχή τους στις προσπάθειες για προώθηση των στόχων και της πολιτικής του Τμήματος. Έχω, επίσης, μελετήσει τα στοιχεία τόσο των Προσωπικών Φακέλων όσο και τα στοιχεία των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.
Έχοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης που απορρέουν από τη μελέτη των Υπηρεσιακών Φακέλων των υποψηφίων, τις ικανότητές τους και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα, και αφού έλαβα υπόψη μου τα νομολογημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - στο σύνολό τους, τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων για την υπό πλήρωση θέση, συστήνω για προαγωγή τους Χριστοδούλου Μάριο και Μιχαηλίδη Γεώργιο.
Η σύστασή μου για τους Χριστοδούλου Μάριο και Μιχαηλίδη Γεώργιο βασίζεται στα ακόλουθα:
Οι δύο συστηνόμενοι είναι ίσοι ή/και υπερέχουν σε αξία έναντι των άλλων υποψηφίων.
Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι είναι απόφοιτοι του Δασικού Κολεγίου Κύπρου και υπηρετούν στη θέση του Ανώτερου Δασικού Λειτουργού για περισσότερα από τρία χρόνια και, επομένως, όλοι κατέχουν τα προσόντα που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Ουδείς από τους υποψηφίους έχει το πλεονέκτημα που προνοείται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, ο Χριστοδούλου Μάριος υπερτερεί όλων των υποψηφίων, ενώ ο Μιχαηλίδης Γεώργιος υπερτερεί έναντι των άλλων υποψηφίων, πλην του Πάλλη Κυριάκου, ο οποίος προηγείται κατά ένα χρόνο στην προηγούμενη τους θέση, έναντι του οποίου όμως ο Μιχαηλίδης υπερτερεί σε αξία.
Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας, θεωρώ ότι οι Χριστοδούλου Μάριος και Μιχαηλίδης Γεώργιος είναι οι καταλληλότεροι για να αναλάβουν τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, γι' αυτό και συστήνω την προαγωγή τους."
Σύμφωνα με την κρατούσα γνώμη η αναζήτηση από το Διευθυντή πληροφοριών για την υπηρεσιακή απόδοση υφιστάμενου προσωπικού είναι παραδεκτή (Στυλιανίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 124 και Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695). Οι συστάσεις όμως δεν μπορούν να προσθέτουν ή να αφαιρούν από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων, απλά θα πρέπει να συνάδουν και να συμβαδίζουν με τα στοιχεία του φακέλου. Με άλλα λόγια δεν παρέχεται στο Διευθυντή η δυνατότητα με τις συστάσεις του να διαμορφώνει εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την αξιολογηθείσα ποιότητα των λειτουργών και να ανατρέπει τις αξιολογήσεις (Κουάλης ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 742 και Δημοκρατία ν. Πογιατζή (2001) 3 Α.Α.Δ. 787).
Έχει επίσης νομολογηθεί ότι ο τρόπος που ο Διευθυντής αξιολογεί τις απόψεις των άλλων λειτουργών με τους οποίους διαβουλεύεται, δεν ελέγχεται δικαστικά. (Βλ. Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ 2480, Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213). Επομένως, ενώ οι συστάσεις του Διευθυντή θα πρέπει να τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου για έλεγχο, το ίδιο δεν ισχύει και για την περίπτωση των απόψεων που ο Διευθυντής άκουσε στα πλαίσια διαβουλεύσεων του με άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Επομένως, η μη αποκάλυψη του περιεχομένου των διαβουλεύσεων και της ταυτότητας των ατόμων με τα οποία έγιναν οι διαβουλεύσεις, δεν καθιστούν τη σύσταση τρωτή και αναιτιολόγητη. (Παπαϊωάννου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, Μαυρομμάτη ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 662).
Στην παρούσα υπόθεση εκείνο που με ασφάλεια προκύπτει από τα ενώπιον μου στοιχεία είναι πως η σύσταση του Διευθυντή είναι προϊόν στάθμισης του συνόλου των στοιχείων κρίσης που η νομολογία αναγνωρίζει, ήτοι αξίας, προσόντων και αρχαιότητας, αφού ο Διευθυντής είχε αναφέρει ότι το Ε.Μ. δεν υπερτερεί σε αξία των άλλων υποψηφίων αλλά υπερέχει του αιτητή σε αρχαιότητα. Σχετικά με το στοιχείο κρίσης (αρχαιότητα) η νομολογία μας έχει αναγνωρίσει ότι σύσταση υποψηφίου ο οποίος δεν υπερτερεί σε αξία, αλλά υπερτερεί σε αρχαιότητα, είναι έγκυρη. (Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 613).
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω κρίνω ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό αναφορικά με το θέμα των εν λόγω πληροφοριών και της αξιολόγησης τους από το Διευθυντή. Επομένως η εισήγηση του κ. Αγγελίδη περί ασυμφωνίας της σύστασης με την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων δεν ευσταθεί. Σύσταση που συνάδει με τα υπηρεσιακά στοιχεία είναι, σύμφωνα με τη νομολογία μας, δεόντως αιτιολογημένη (Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 327).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η σύσταση ήταν καθόλα έγκυρη και συνεπώς ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης αποτυγχάνει.
Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας
Τον πυρήνα του πιο πάνω προβαλλόμενου λόγου ακύρωσης συνιστά η θέση ότι,
"Η τελική πράξη της ΕΔΥ πάσχει, γιατί στηρίχθηκε σε πάσχουσα, ... σύσταση. Όφειλε η ΕΔΥ να ζητήσει εξηγήσεις για τα όσα έλαβε υπόψη ο Διευθυντής «προκειμένω να συστήσει». ΄Ηταν στοιχεία και πληροφορίες άγνωστα στην ΕΔΥ. Γι' αυτό το λόγο όφειλε να τα θέσει υπό ιεραρχικό έλεγχο νομιμότητας, στα πλαίσια της δικής της έρευνας. Αντί τούτου η ΕΔΥ, .. υιοθέτησε δέσμια τη σύσταση του Διευθυντή, χωρίς περαιτέρω δική της έρευνα.
Η ΕΔΥ ως διορίζον όργανο όμως, όφειλε να διεξάγει τη δική της έρευνα και να παραγνωρίσει τη σύσταση του Διευθυντή, αφού δεν ήταν συγκεκριμενοποιημένη και διάφανη στα όσα έλαβε υπόψη στη διαβούλευση."
Η πιο πάνω θέση του αιτητή φέρνει στο προσκήνιο το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης. Το παραθέτω αυτούσιο όπως αυτό προκύπτει από το πρακτικό της 30/8/2007:
"Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Διευθυντή.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια.
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σ' αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, και αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων, τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτούς προαγωγή στη μόνιμη θέση Πρώτου Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών, από 15.9.07:
1. ........
2. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Γεώργιος
............................
Η Επιτροπή, επιλέγοντας το Μιχαηλίδη, έλαβε υπόψη ότι αυτός, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι ίσος ή και υπερτερεί έναντι των άλλων υποψηφίων που δεν επιλέγηκαν, παρουσιάζοντας σχεδόν καθόλα εξαίρετη υπηρεσιακή εικόνα, αξιολογηθείς κατά τα πέντε τελευταία χρόνια με 39 στα 40 εξαίρετος, υπερέχει έναντι αυτών σε αρχαιότητα εκτός του Πάλλη Κυριάκου, έναντι του οποίου υστερεί σε αρχαιότητα, όσον αφορά την ημερομηνία προαγωγής στην προηγούμενη θέση κατά ένα έτος, υπερτερεί όμως αυτού σε αξία (39 Εξαίρετος έναντι 36 Εξαίρετος αντίστοιχα), δεν υστερεί σε προσόντα και έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων."
Ούτε ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης μπορεί να πετύχει. Είναι πιστεύω αρκετό να διεξέλθει ένας το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης για να διαπιστώσει, διαπίστωση την οποία συμμερίζομαι, ότι η Επιτροπή κάθε άλλο παρά περιόρισε την έρευνα της στα στοιχεία και στις πληροφορίες που ο Διευθυντής έθεσε ενώπιον της στα πλαίσια των συστάσεων του ή «υιοθέτησε δέσμια τη σύσταση του Διευθυντή χωρίς περαιτέρω δική της έρευνα».
Διεξήλθα προσεκτικά τους προσωπικούς φακέλους τόσο του αιτητή όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους. Αν και οι δύο τους κατέχουν τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, κανένας τους δεν έχει το πλεονέκτημα που προνοείται στο σχέδιο υπηρεσίας. Τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος όσο και ο αιτητής, είναι ίσοι σε αξία - 39 στα 40 εξαίρετος τα τελευταία πέντε χρόνια - το ενδιαφερόμενο μέρος όμως υπερτερεί, έστω και οριακά, σε αρχαιότητα του αιτητή. Συγκεκριμένα, το ενδιαφερόμενο μέρος προηγείται του αιτητή κατά ένα χρόνο στην προηγούμενη τους θέση. Πρόσθετα το ενδιαφερόμενο μέρος έχει υπέρ του και τη σύσταση του Διευθυντή.
Συνιστά πάγια νομολογιακή αρχή, σύμφωνα με την οποία το έργο του Δικαστηρίου εξαντλείται στον έλεγχο της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης στη βάση των αρχών που διέπουν το θέμα. Το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε επανεκτίμηση των γεγονότων, ούτε και υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητά της. Από τη στιγμή που έχει ακολουθηθεί η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και το σχετικό Νόμο διαδικασία και έχει διαπιστωθεί ότι το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας και η απόφαση λήφθηκε στα πλαίσια της νομιμότητας και της καλής πίστης, το έργο του Δικαστηρίου τελειώνει. Με άλλα λόγια, το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση της διοικητικής αρχής με τη δική του. Το έργο του εξαντλείται στον έλεγχο της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης στη βάση των αρχών του διοικητικού δικαίου που διέπουν το θέμα (Κλ. Μιλτιάδους κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318 και την εκεί νομολογία στην οποία η απόφαση παραπέμπει).
Έχει επίσης νομολογηθεί ότι περιθώριο δικαστικής επέμβασης σε απόφαση διοικητικού οργάνου χωρεί μόνο εκεί όπου το Δικαστήριο ικανοποιείται ότι ο αιτητής υπερέχει έκδηλα του υποψηφίου που έχει επιλεγεί (Δημοκρατία ν. Μ. Παπαχριστοδούλου (2002) 3 Α.Α.Δ. 329). Το βάρος απόδειξης για την ύπαρξη έκδηλης υπεροχής βαρύνει τον αιτητή. (Alexandridou v. C.T.O. (1980) 3 C.L.R. 360).
Εξέτασα με προσοχή τα επιχειρήματα των δύο συνηγόρων σε συνάρτηση με το σύνολο των ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχείων. Είναι η κατάληξη μου ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Η Επιτροπή ενήργησε μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας και ο προσβαλλόμενος διορισμός/προαγωγή ήταν εύλογα επιτρεπτή σε αυτήν.
Ως εκ τούτου και ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης αποτυγχάνει.
Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.250 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. υπέρ των καθ'ων η αίτηση. Η επίδικη πράξη επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ