|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1215/2008)
19 Μαΐου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
CHIGOZIE EZENWA EMEGOAKOR,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Μ. Ιωάννου, για τον Αιτητή.
Ε. Καρακάννα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι αλλοδαπός από τη Νιγηρία. Στις 26/10/01 αφίχθηκε νόμιμα στην Κύπρο με άδεια επισκέπτη. Στις 21/11/03 υπέβαλε αίτηση ασύλου. Το Δεκέμβριο του 2003 καταδικάστηκε για κατοχή ναρκωτικών και φυλακίστηκε για 5 χρόνια.
Στις 5/2/08 αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου πήρε συνέντευξη από τον αιτητή κατά την οποία ο τελευταίος πρόβαλε ως λόγο εγκατάλειψης της χώρας του ότι ήταν ενεργό μέλος της ομάδας Prayer Warriors με αποτέλεσμα, οι Μουσουλμάνοι στην πόλη Kano, όπου κατά το 2001 είχε ξεσπάσει θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών, να του κάψουν το σπίτι. Ισχυρίστηκε επίσης ότι μια μέρα που βρισκόταν στην αγορά πληροφορήθηκε ότι καταζητείται από μουσουλμάνους, οι οποίοι λίγο μετά έβαλαν φωτιά στην αγορά και κάηκαν πολλοί άνθρωποι. Ούτε στο χωριό του ήταν ασφαλής αφού το 2000, αρνήθηκε την αρχηγία που του είχε επιβληθεί διότι ως χριστιανός δεν μπορούσε να ασκεί τα καθήκοντα του παραδοσιακού αρχηγού. Η τιμωρία που θα υποστεί αν επιστρέψει είναι ο θάνατος μέσω θρησκευτικής τελετής, όπου θα προσφερθεί ως θυσία στους θεούς.
Η εισήγηση του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν αρνητική. Την εν λόγω εισήγηση υιοθέτησε ο Προϊστάμενος Ασύλου ο οποίος απέρριψε το αίτημα του αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000-2007. Ο αιτητής καταχώρησε διοικητική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων η οποία εξετάστηκε από αρμόδιο λειτουργό. Μετά από έρευνα, ετοιμάστηκε έκθεση στην οποία, πέραν των σημείων αναξιοπιστίας που διαπιστώθηκαν πρωτοβάθμια από την Υπηρεσία Ασύλου, σημειώθηκαν επιπλέον λόγοι που έπληξαν σημαντικά την αξιοπιστία του αιτητή και δεν δικαιολογούσαν την παραχώρηση του ευεργετήματος της αμφιβολίας:
· «Ο προσφεύγων στην αίτησή του για άσυλο, ισχυρίστηκε ότι ήταν ενεργό μέλος της ομάδας "Prayer Warriors" και κατείχε τη θέση του λειτουργού δημοσίων σχέσεων. Όμως, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του όταν ερωτήθηκε εάν ανήκει σε οποιοδήποτε οργανισμό, κόμμα ή ομάδα που να αφορά πολιτικά, θρησκευτικά, στρατιωτικά, εθνικά ή κοινωνικά θέματα στη χώρα καταγωγής του, απάντησε ότι δεν ανήκει.
· Ο προσφεύγων κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του, ισχυρίστηκε ότι διέμενε στο χωριό Uke μέχρι την υλικία των 23 ετών, δηλαδή μέχρι το έτος 1988, όπου υπήρξε αρχηγός του εν λόγω χωριού και ακολούθως μετάβηκε στην πολιτεία Kano. Όμως, ο προσφεύγων στην αίτηση του για άσυλο δήλωσε ότι το έτος 2000 αρνήθηκε την αρχηγία του χωριού του η οποία του είχε επιβληθεί.»
Η Αναθεωρητική Αρχή απέρριψε τη διοικητική προσφυγή με απόφαση ημερ. 16/5/08, η οποία επιδόθηκε στον αιτητή στις 19/5/08. Αυτή είναι η προσβαλλόμενη απόφαση στην παρούσα προσφυγή.
Τα όσα ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ανέφερε σχετικά με τη μακροχρόνια κράτηση του πελάτη του και τα γεγονότα της απέλασης του, δεν θα με απασχολήσουν αφού αυτά δεν αποτελούν το επίδικο θέμα.
Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακύρωσης ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, όπως και η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας. Συγκεκριμένα o αιτητής ισχυρίζεται ότι δεν λήφθηκαν υπόψη σωρεία επισήμων εγγράφων από τη Νιγηρία, ενισχυτικών του αιτήματος του.
Ο λόγος δεν ευσταθεί. Στην έκθεση της λειτουργού (παράρτημα 11 της ένστασης, σελ.8-11) εκτίθενται αναλυτικά τα έγγραφα και οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορούσε να τεκμηριωθεί βάσιμος λόγος δίωξης, εφόσον οι ίδιοι οι ισχυρισμοί του αιτητή δεν κρίθηκαν αξιόπιστοι. Σαφώς δεν αφορούσαν σε αίτημα πάνω σε νέα βάση ούτε μπορούσε να χαρακτηριστούν ως νέα στοιχεία, ώστε να κρίνεται σκόπιμη η κλήση του αιτητή σε επιπρόσθετη συνέντευξη σύμφωνα με το άρθρο 28Ζ του Νόμου.
Τόσο ο λειτουργός ασύλου όσο και ο λειτουργός της Αναθεωρητικής Αρχής αναφέρουν αναλυτικά στις εκθέσεις τους τα αντιφατικά σημεία καθώς και τις ερωτήσεις που έμειναν αναπάντητες από τον αιτητή, που εύλογα οδήγησαν στο συμπέρασμα αναξιοπιστίας και του στέρησαν το ευεργέτημα της αμφιβολίας.
Ενώ ισχυρίστηκε ότι υπήρξε ηγετική μορφή μεταξύ των χριστιανών της πόλης Kano, δεν γνώριζε στοιχειώδεις πληροφορίες αναφορικά με το ποσοστό μουσουλμάνων και χριστιανών, τον τόπο διαμονής των μειονοτήτων καθώς και το χρόνο εφαρμογής του νόμου Sharia. Ερωτηθείς για τον λόγο προσωπικής δίωξης του από φανατικούς μουσουλμάνους της πόλης Kano, είπε ότι οφειλόταν στο ότι ήταν ηγετικό στέλεχος των χριστιανών ενώ αργότερα ισχυρίστηκε ότι διώχθηκε γιατί σκότωσε μουσουλμάνους κατά την διάρκεια εχθροπραξιών και εκκρεμούσε ποινική υπόθεση εναντίον του.
Ανακόλουθος βρέθηκε και ως προς το δεύτερο προβαλλόμενο λόγο δίωξης του από τους συγχωριανούς του λόγω άρνησης της αρχηγίας. Ενώ στη συνέντευξη είπε ότι διέμενε στο χωριό του μέχρι το 1988 (ηλικίας 23 ετών), στην αίτηση του δήλωσε ότι αρνήθηκε την αρχηγία που του είχε επιβληθεί το 2000.
Ο αιτητής στην αρχική του αίτηση ανέφερε τους λόγους που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τη χώρα του και τον εμπόδιζαν να επιστρέψει. Ο εξεταστής ασύλου έδωσε κατά την συνέντευξη την ευκαιρία στον αιτητή να αναφερθεί με λεπτομέρειες σε κάθε σχετικό γεγονός και στοιχείο αναφορικά με αυτούς τους λόγους. Επίσης διεξήγαγε έρευνα και συνέλεξε αρκετά στοιχεία προκειμένου να διασταυρώσει τα γεγονότα και τις πληροφορίες που του έδωσε ο αιτητής. Μέσα στο διοικητικό φάκελο εντόπισα πηγές, κυρίως από το διαδίκτυο, που ανατρέπουν ουσιώδη στοιχεία και γεγονότα όπως τα παρουσίασε ο αιτητής και ενισχύουν τα συμπεράσματα αναξιοπιστίας του.
Ο αιτητής παραπονείται επίσης ότι δεν τηρήθηκαν οι κανόνες φυσικής δικαιοσύνης διότι δεν κλήθηκε να παραστεί με το δικηγόρο του κατά τη εξέταση της διοικητικής του προσφυγής. Αυτό δεν ήταν απαραίτητο αφού κατά την έρευνα που προηγήθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου είχαν συλλεγεί και διερευνηθεί όλα τα ουσιώδη στοιχεία. Επιπλέον, η προσωπική συνέντευξη κατά τη δευτεροβάθμια διαδικασία, έχει μόνο δυνητικό χαρακτήρα και ήταν εντός της ευχέρειας της Αναθεωρητικής Αρχής να μην καλέσει τον αιτητή σε νέα συνέντευξη, εφόσον όπως εύλογα κρίθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή, όσα είχαν τεθεί ενώπιον της με τη διοικητική προσφυγή δεν συνιστούσαν νέα στοιχεία. Η νομολογία επιβεβαιώνει τα πιο πάνω, απόρροια των προνοιών του άρθρου 28Ζ (1), (3) και (4) του περί Προσφύγων Νόμου αρ. 6(Ι)/00, ως έχει τροποποιηθεί (Singh v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 393, Sayed Md Abu v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 2053/06, ημερ. 17.3.08, Mobarak Hossain v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 172/07, ημερ. 4.3.08, Bablu Bablu v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 175/06, ημερ. 22.11.06).
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €500 έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.