|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1203/2008)
10 Μαΐου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΤΣΙΛΛΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερ. 2.6.08 με την οποία προήγαγε την Μαρία Ξερού (εφεξής ενδ. μέρος) στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Αναδασμού, από 15.6.08 αντί τον ίδιο.
Στην επίδικη συνεδρία παρέστη και ο Διευθυντής του Τμήματος Αναδασμού ο οποίος σύστησε το ενδ. μέρος για τους παρακάτω λόγους:
«Οσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, η Ξερού υπερέχει των ανθυποψηφίων της.
Οσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι είναι απόφοιτοι Σχολών Μέσης Εκπαίδευσης. Ορισμένοι όμως από αυτούς, όπως οι υποψήφιοι Λάμπρου, Ξερού και Ιωακείμ, κατέχουν επιπρόσθετα προσόντα και συγκεκριμένα διπλώματα Ανώτερων Τεχνικών Σχολών, τα οποία δεν συνιστούν πλεονέκτημα, αλλά είναι σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης και τα οποία συνεκτίμησα κατά την τελική μου κρίση και απόφαση, αφού τους απέδωσα την ανάλογη βαρύτητα. Επίσης, ο υποψήφιος με α/α 2, Πίτσιλλος Ανδρέας, διαθέτει Accounting Higher, το οποίο, ωστόσο, δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Οσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητος, στην παρούσα θέση του Τεχνικού, η Ξερού υστερεί έναντι των ανθυποψηφίων της Θεμιστοκλέους, Πίτσιλλου, Ιωάννου και Λάμπρου κατά πέντε περίπου χρόνια, αλλά υπερέχει έναντι αυτών σημαντικά σε αξία. Ελαβα, επίσης, υπόψη μου ότι η Ξερού υπερτερεί και σε προσόντα σε σχέση με τους Θεμιστοκλέους, Πίτσιλλο και Ιωάννου που προηγούνται αυτής σε αρχαιότητα, αφού κατέχει και επιπρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Σημείωσα ότι και ο Λάμπρου έχει επιπρόσθετα σχετικά προσόντα, υστερεί όμως σημαντικά σε αξία.»
Αφού απεχώρησε o Διευθυντής από τη συνεδρία, η Επιτροπή αξιολόγησε και σύγκρινε τους υποψηφίους με βάση τους προσωπικούς φακέλους και τις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδ. μέρος υπερείχε των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των κριτηρίων των προσόντων, της αξίας και της αρχαιότητας και αποφάσισε να της προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση. Η αιτιολογία που παρέθεσε ήταν η εξής:
«Η Επιτροπή, επιλέγοντας την Ξερού Μαρία, έλαβε υπόψη ότι αυτή, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερέχει σημαντικά έναντι όλων των άλλων υποψηφίων που δεν επιλέγηκαν και, επίσης, υπερτερεί ή/και είναι ίση σε προσόντα έναντι αυτών, δεδομένου ότι διαθέτει επιπρόσθετο προσόν, το οποίο, αν και δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, όπως και οι υποψήφιοι Λάμπρου, που προηγείται σε αρχαιότητα, και Ιωακείμ που έπεται σε αρχαιότητα. Επιπλέον, η επιλεγείσα έχει υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων.
Επιλέγοντας την Ξερού, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι αυτή υστερεί σε αρχαιότητα έναντι των Θεμιστοκλέους Αικατερίνης, Πίτσιλλου Ανδρέα, Ιωάννου Ανδρέα και Λάμπρου Λοϊζου κατά πέντε χρόνια περίπου στην παρούσα θέση, εντούτοις οι εν λόγω υποψήφιοι υστερούν σημαντικά έναντι της επιλεγείσας σε αξία, δεν υπερέχουν (Λάμπρου) ή/και υστερούν (Θεμιστοκλέους, Πίτσιλλου και Ιωάννου) σε προσόντα και, επιπλέον, δεν διαθέτουν τη σύσταση του Διευθυντή. Ως εκ τούτου, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, η Ξερού κρίνεται καταλληλότερη για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση.»
Ο αιτητής υποστηρίζει με τον πρώτο λόγο ακύρωσης ότι πάσχει η σύσταση διότι, αφενός, δεν αποκαλύπτει τις πηγές, τα στοιχεία και τις πληροφορίες που έλαβε υπόψη ο Διευθυντής και, αφετέρου, η αναφερόμενη «προσωπική γνώση» που μάλιστα αφορούσε τη διεξαγωγή εργασίας και την προσφορά των υποψηφίων δεν τεκμηριώνεται και αποτελεί εξωγενή παράγοντα. Είναι η θέση του αιτητή ότι τα παραπάνω είναι στοιχεία των εκθέσεων και από εκεί πρέπει να κρίνονται αποκλειστικά.
Είναι φανερό ότι η αναφορά στην προσωπική γνώση δεν την καθιστά αυτομάτως και αυτοτελές στοιχείο κρίσης. Η χρήση της προσωπικής γνώσης όπου γίνεται ενισχυτικά με την εντύπωση που αποκομίζει ο Διευθυντής από τα αντικειμενικά στοιχεία των φακέλων και δεν αντιφάσκει προς αυτά, είναι βέβαια επιτρεπτή. Ο προϊστάμενος τμήματος βρίσκεται εξάλλου σε μοναδική θέση να εκτιμήσει τις ανάγκες συγκεκριμένης θέσης και την καταλληλότητα των υποψηφίων για την εκπλήρωση των καθηκόντων που επάγεται η θέση, ιδιαίτερα όταν τους γνωρίζει προσωπικά.
Επίσης ο Διευθυντής δεν είναι υποχρεωμένος να αναφέρεται στο αντικείμενο των διαβουλεύσεων με τους άμεσα προϊσταμένους των υποψήφιων. Η αναζήτηση πληροφοριών από τους κατά καιρούς προϊσταμένους των υποψηφίων συμβάλλει θετικά στην πλήρη αξιολόγηση από τον συστήνοντα, χωρίς να απαιτείται η καταγραφή των απόψεων που συνέλεξε ο Διευθυντής ούτε η αποκάλυψη των σχετικών πηγών (Μεστάνας ν. Δημοκρατίας ( 2001) 3 ΑΑΔ 213).
Ως επιπρόσθετο λόγο αμφισβήτησης της εγκυρότητας της σύστασης του Διευθυντή, προβάλλεται η ανεπάρκεια χρόνου που είχε στη διάθεση του ο Διευθυντής για να μελετήσει τους φακέλους των υποψηφίων. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται ως αβάσιμος. Ηδη από την πρώτη συνεδρία της ΕΔΥ είχε αποφασισθεί όπως κληθεί να παραστεί, στην επόμενη συνεδρία ο Διευθυντής του Τμήματος Αναδασμού. Ο Διευθυντής δηλαδή, γνώριζε από τότε, ότι θα καλείτο να προβεί σε σχετική σύσταση και είχε επαρκή χρόνο να μελετήσει τους φακέλους. Υπάρχει ρητή αναφορά στο κείμενο του πρακτικού της ΕΔΥ ημερ. 2.6.08, ότι προτού προβεί στη σύστασή του ο Διευθυντής, είχε στη διάθεση του όλους τους προσωπικούς φακέλους και φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων όλων των υποψηφίων και ότι του δόθηκε επαρκής χρόνος για να τους μελετήσει. Λειτουργεί επομένως το τεκμήριο της νομιμότητας και/ή κανονικότητας της επίδικης πράξης το οποίο δεν έχει ανατραπεί.
Ο αιτητής επίσης υποστηρίζει ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη. Επιχειρηματολογεί πως ο Διευθυντής μείωσε την αξία του προσόντος του Accounting Higher, LCCI, διότι δήθεν δεν απαιτείτο από το Σχέδιο Υπηρεσίας και κατέληξε σε αυθαίρετο συμπέρασμα για υπεροχή των προσόντων του ενδ. μέρους.
Η σύσταση του Διευθυντή συνάδει με το περιεχόμενο και τα στοιχεία των φακέλων. Οσον αφορά τα προσόντα όλοι οι υποψήφιοι είναι απόφοιτοι Σχολών μέσης εκπαίδευσης, ορισμένοι όμως υποψήφιοι μεταξύ των οποίων και το ενδ. μέρος που κατείχε επιπρόσθετα δίπλωμα Τεχνικής Σχολής (Ανωτέρα Σχολή Τεχνολόγων Μηχανικών Αθηνών), το οποίο εύλογα θεωρήθηκε τόσο από το Διευθυντή όσο και από την Επιτροπή σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Είναι γνωστή η βαρύτητα που αποδίδεται στα προσόντα που δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε αποτελούν πλεονέκτημα (Πούρος κ.α. ν. ΕΔΥ (2001) 3 ΑΑΔ 374, Δρ Ανδρέας Παπανδρέου ν. ΕΕΥ (2004) 3 ΑΑΔ 225). Αντιθέτως το επιπρόσθετο προσόν του αιτητή λόγω του γνωστικού του αντικειμένου (λογιστική), παρόλο που σημειώθηκε από τον Διευθυντή δε θεωρήθηκε σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης ώστε να έχει οποιαδήποτε βαρύτητα.
Αναφορικά με την αξία όπως αυτή αντανακλάται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, το ενδ. μέρος υπερέχει σταθερά κατά 1 τετραγωνάκι στα τελευταία έτη 2004-2007. Η ΕΔΥ επέλεξε την ενδιαφερόμενη στη βάση της κρίσης της πως, σωρευτικά, η ενδιαφερόμενη υπερείχε και στην αξία. Η γενική εικόνα που αναδεικνύεται από τη συνολική θεώρηση των βαθμολογιών τους είναι εκείνη της υπεροχής του ενδ. μέρους κατά τα τελευταία έτη στα οποία δόθηκε και περισσότερη έμφαση. Συνεπώς τα συμπεράσματα ως προς την διαφορά τους σε αξία διαμορφώθηκαν μέσα σε επιτρεπτά όρια. Δεν συντρέχει οποιαδήποτε πλάνη, ώστε να μπορεί το Δικαστήριο να παρέμβει.
Η πρόσφατη απόφαση στη Μαρούλα Θεοδότου ν. ΕΔΥ, Α.Ε 23/2007, ημερ.18.1.10, την οποία επικαλείται ο αιτητής δεν βοηθά την υπόθεση του, αφού η Ολομέλεια εκεί έκρινε αδικαιολόγητη την κάθετη εκτίμηση της υπεροχής σε αξία απλώς με παραπομπή σε τρία εξαίρετος διαφορά, ωστόσο τα δεδομένα εκεί διαφοροποιούνταν από την παρούσα.
Τέλος, στο κριτήριο της αρχαιότητας, ο αιτητής έχει σημαντικό προβάδισμα (5 χρόνια), εξαιτίας της οποίας προβάλλει τον ισχυρισμό ότι διέθετε και υπέρτερη πείρα. Το συμπέρασμα του αιτητή προϋποθέτει ισοδυναμία στην αξία, που δεν συνέτρεχε κατά τεκμήριο στην προκειμένη περίπτωση. Η αρχαιότητα του αιτητή σε καμία περίπτωση δεν παραγνωρίστηκε αφού τόσο ο Διευθυντής όσο και η Επιτροπή έκαναν ιδιαίτερη μνεία σε αυτή. Ωστόσο δεν αποτέλεσε το καταλυτικό κριτήριο επιλογής και το ρυθμιστικό παράγοντα για την απόφαση προαγωγής, αφού οι διάδικοι δεν θεωρήθηκαν ίσοι στα δυο άλλα κριτήρια. Το ενδ. μέρος υπερείχε σε αξία, στην οποία πιστώθηκε και προσμέτρησε αυξητικά και η υπέρ της σύσταση καθώς και η οριακή υπεροχή της σε προσόντα έναντι του αιτητή.
Ούτε οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης που προωθεί ο αιτητής αναφορικά με την παράλειψη δέουσας έρευνας ως προς το πρόσθετο προσόν του και την ανεπαρκή αιτιολογία ευσταθούν. Το προσόν του αιτητή στη Λογιστική σημειώθηκε αλλά δεν θεωρήθηκε σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, Τεχνικού στο Τμήμα Αναδασμού. Περαιτέρω διερεύνηση στην προκείμενη περίπτωση δεν χρειαζόταν, αφού δεν θα εξεταζόταν η ακαδημαϊκή βαρύτητα του πρόσθετου προσόντος αλλά το κατά πόσο αυτό ήταν βοηθητικό ή θα τον καθιστούσε καταλληλότερο για τη θέση. Είναι προφανές γιατί, το προσόν του αιτητή στη Λογιστική, δεν μπορούσε να έχει οποιαδήποτε συνάφεια με τα καθήκοντα της θέσης.
Η απόφαση της Επιτροπής επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο και κινήθηκε για τους λόγους που αναλύθηκαν ανωτέρω μέσα στα εύλογα όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1200 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.