|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1954/2008
12 Απριλίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
READ MAHMUD
Aιτητή
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/Η
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ'ων η αίτηση
............................
Γ. Γεωργαλλής, για τον αιτητή
Β. Χριστοφόρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
....................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία, την οποία παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση που περιέχεται σε επιστολή της προς τον αιτητή ημερομηνίας 30/10/2008 με την οποία η έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου απερρίφθη, είναι εξ' υπαρχής άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής γεννήθηκε στην Μπαγκλαντές το 1982 και ήλθε στην Κύπρο ως φοιτητής το 2006, παράνομα, από την κατεχόμενη περιοχή. Στις 16/3/06 υπέβαλε αίτηση ασύλου μαζί με έντυπο προσωπικών στοιχείων. Η Υπηρεσία Ασύλου απέστειλε επιστολή στον αιτητή στις 23/1/08 και τον καλούσε σε συνέντευξη στις 12/3/08. Διεξήχθη η συνέντευξη από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 13/3/08 ο λειτουργός ετοίμασε εισήγηση προς τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου και την επομένη ο ίδιος ο Προϊστάμενος απέρριψε την αίτηση. Ο αιτητής ενημερώθηκε με επιστολή της Υπηρεσίας Ασύλου ημερ. 20/3/08 και στις 15/4/08 καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή. Στις 30/10/08 ετοιμάστηκε έκθεση από αρμόδιο λειτουργό προς την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων η οποία, αφού μελέτησε αυτή, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή. Αποστάληκε επιστολή ημερ. 6/11/08 προς τη διεύθυνση του αιτητή αλλά αυτή επιστράφηκε με την ένδειξη «Αζήτητο». Προηγουμένως στις 4/11/08 αποστάληκε και επιστολή προς το δικηγορικό γραφείο Γ. Γεωργαλλή και Συνεργάτες για ενημέρωση. Στις 29/12/08 καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση υπέβαλε ότι (α) η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, (β) η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας, (γ) υπήρξε παραβίαση βασικών αρχών του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(1)/2000), (δ) η απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και τον Νόμο, και (ε) η καθ' ης η αίτηση καταχράστηκε την εξουσία της.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος της Δημοκρατίας υπέβαλε ότι οι νομικοί ισχυρισμοί του αιτητή δεν ευσταθούν και εισηγήθηκε την απόρριψη της προσφυγής.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Από εξέταση πρώτα της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και στη συνέχεια της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής (καθής η αίτηση), φαίνεται ότι η ουσία της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι το ότι ο αιτητής, για τους λόγους που εξηγούνται με λεπτομέρεια στην απόφαση, κρίθηκε αναξιόπιστος. Η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε αριθμό αποφάσεων σχετικά με το θέμα αυτό, η ουσία των οποίων είναι ότι, από τη στιγμή που η καθής η αίτηση έχει ακολουθήσει την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και τους περί Προσφύγων Νόμους του 2000-2004 (Ν. 6(1)/2000 ως έχει τροποποιηθεί), διαδικασία, το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε θέματα εκτίμησης των γεγονότων (βλ. μεταξύ άλλων Harpreet Singh v. Δημοκρατίας, (2006) 3 Α.Α.Δ. 393, Shahadat v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 573,Batim Bokov v. Δημοκρατίας, (2006) 3 Α.Α.Δ. 614, Αbul Kalam Kalam v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 585, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 609 και Μehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 578). Όπως διατυπώθηκε σε μια από τις πιο πάνω υποθέσεις (βλ. Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας σελ. 613):
«...το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητα της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.»
Παρομοίως στην υπόθεση Κhalifa v. Αναθεωρητής Αρχής (2006) 3 Α.Α.Δ. 402 (επίσης της Πλήρους Ολομέλειας) σελ. 405-406 επαναλήφθηκε ότι:
«..Το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε επανεκτίμηση των γεγονότων ούτε και υποκαθιστά την κρίση της αρμόδιας διοικητικής αρχής με τη δική του. Το Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης κατ' εφαρμογή των αρχών δικαίου που διέπουν το θέμα.»
Εξετάζοντας τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και στη δική μας περίπτωση, δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να επιτρέπει στο δικαστήριο να επέμβει στην κατάληξη της Αναθεωρητικής Αρχής. Αναφέρονται οι καθών η αίτηση με λεπτομέρεια στους λόγους για τους οποίους ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος. Αποφεύγω να παραθέσω τους λόγους αυτούς, για σκοπούς προστασίας των προσωπικών δεδομένων του αιτητή. Επομένως ο ισχυρισμός περί πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο, απορρίπτεται.
Αναφορικά τώρα με το λόγο ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και πάλιν κρίνω ότι δεν ευσταθεί. Από μελέτη της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και ιδιαίτερα της Αναθεωρητικής Αρχής, και γενικά του υλικού που ήταν ενώπιον της, φαίνεται ότι έγινε ενδελεχής εξέταση και δόθηκαν επαρκείς λόγοι για την κατάληξη της. Κατά τη συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου ο αιτητής είχε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Η συνέντευξη κράτησε 40 λεπτά. Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος ελάχιστος χρόνος για μια συνέντευξη τον οποίο να έχουν παραβεί οι καθών η αίτηση. Αυτή εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης και στην παρούσα φαίνεται να ήταν πολύ ικανοποιητική.
Σημειώνω ότι παρά την πιο πάνω απόφαση τους, οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν και εξέτασαν και το κατά πόσο μπορούσε να αναγνωρισθεί στον αιτητή το καθεστώς της προσωρινής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(1) του Νόμου και κατέληξαν ότι δεν δικαιούται. Δεν υπάρχει παράπονο για αυτή την κατάληξη.
Ενόψει όλων των πιο πάνω και λαμβανομένου υπόψη ότι όλοι οι νομικοί λόγοι που αναφέρονται στην αγόρευση του αιτητή έχουν ήδη απαντηθεί από την προαναφερθείσα, αλλά και άλλη, νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που δεν το θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω, η προσφυγή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €500 έξοδα πλέον ΦΠΑ εναντίον του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς