ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση  Αρ.  942/2008)

 

23 Μαρτίου, 2010

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ  146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΔΩΡΑ ΖΗΝΩΝΟΣ ΠΑΡΤΑΣΙΔΟΥ,

Αιτήτρια,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Α. Σ. Αγγελίδης, για  την Αιτήτρια.

Λ. Ουστά (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:   Με την εξεταζόμενη προσφυγή η αιτήτρια ζητά:

 

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 11.4.2008 και με την οποία προήγαγε την Μαρία Ρούσου - Αλετράρη, στην μόνιμη θέση Ανώτερου Χημικού, Γενικό Χημείο του Κράτους από τις 15.3.2008 αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.».

 

 

Κατά τη διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης προαγωγής κατά την οποία μεταξύ των προσοντούχων υποψηφίων ήταν η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, η Διευθύντρια, προβαίνοντας στη σύστασή της, ανέφερε τα εξής:

 

«Προάξιμοι για τη διαδικασία αυτή είναι οι υποψήφιοι με αυξ. αρ. 2 μέχρι 5 και 7 μέχρι 18 του καταλόγου αρχαιότητας.

 

Το πλεονέκτημα το κατέχουν οι Κοντογιώργη-Νεοκλέους Κατερίνα (α/α 5), Παπαγεωργίου Γεώργιος (α/α 9), Ελευθεριάδου Μαίρη (α/α 13), Παρτασίδου-Ζήνωνος Δώρα (α/α 14), Φρεναρίτου Χαριτίνη (α/α 15), Λοϊζου-Ιωάννου Ελένη (α/α 17) και Κοκκινόφτα. Ρεβέκκα (α/α 18).

 

Γνωρίζω προσωπικά πολύ καλά όλους τους υποψηφίους και έχω προσωπική γνώση της απόδοσης και προσφοράς τους στην Υπηρεσία. Προκειμένου όμως να προβώ σε συστάσεις, έχω μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεών τους. Στην εκτίμηση της συνολικής εικόνας όλων των υποψηφίων έλαβα επίσης υπόψη την επιστημονική-τεχνική καθώς και τη διοικητική πείρα των υποψηφίων, η οποία προσμετρά στην αξία των υποψηφίων, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη εμπειρογνωμοσύνης και ικανοτήτων που είναι σχετικές με τις απαιτήσεις της θέσης Ανώτερου Χημικού. Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, κρίνω ως καταλληλότερη και συστήνω για προαγωγή την Αλετράρη-Ρούσου Μαρία.

 

Η Αλετράρη-Ρούσου Μαρία υπερτερεί σε αρχαιότητα των υπόλοιπων υποψηφίων, επίσης υπερτερεί στην πείρα σε επιστημονική θέση, η οποία προσμετρά στην αξία. Επίσης, η Αλετράρη δεν υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων, αξιολογηθείσα ως καθόλα Εξαίρετη.

 

Σημείωσα ότι η συστηθείσα δεν διαθέτει το πλεονέκτημα, ενώ οι υποψήφιοι με α/α 5, 9, 13, 14, 15, 17 και 18 το διαθέτουν, όμως αυτοί δεν υπερέχουν ή/και υστερούν σε αξία και, επιπλέον, υστερούν σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση, κατά τέσσερα χρόνια και δύο μήνες η υποψήφια με α/α 5, έξι χρόνια και δέκα μήνες οι υποψήφιοι με α/α 9,13, 14 και 15, κατά 15 χρόνια και τέσσερις μήνες η υποψήφια με α/α 17 και κατά 15 χρόνια και έξι μήνες η υποψήφια με α/α 18. Η διαφορά στην αρχαιότητα συνεπάγεται ανάλογη διαφορά στην πείρα (τεχνική και διοικητική), η οποία, όπως έχει ήδη αναφερθεί, προσμετρά στην αξία»

 

 

 

Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια προαγωγής ήτοι  αξία, προσόντα, αρχαιότητα, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας στο καθένα την ανάλογη βαρύτητα, έκρινε ότι η Αλετράρη-Ρούσου Μαρία (α/α 2) υπερέχει των άλλων υποψηφίων, αναφέροντας συγκεκριμένα για αυτήν τα πιο κάτω:

 

«Η Αλετράρη-Ρούσου Μαρία υπερτερεί ουσιαστικά σε αρχαιότητα των υπόλοιπων υποψηφίων, στην παρούσα θέση, υπερέχει ή δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων, αξιολογηθείσα ως καθόλα Εξαίρετη και, επιπλέον, έχει υπέρ της τη σύσταση της Διευθύντριας, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων»

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την αιτήτρια αμφισβητεί κατά κύριο λόγο τη νομιμότητα της σύστασης της Διευθύντριας. Ισχυρίζεται  ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη και αντιστρατεύεται τη νομαλογία του  Ανωτάτου Δικαστηρίου και ειδικά τα όσα αναφέρθηκαν στην απόφαση της πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.  Όπως υποβάλλει, η Διευθύντρια, με την αναφορά της στο  ότι για την επιλογή της ουσιαστικά έλαβε υπόψη την επιστημονική-τεχνική καθώς και τη διοικητική πείρα των υποψηφίων, η οποία προσμέτρησε στην αξία των υποψηφίων, μετέφερε το μήνυμα της υπεροχής της συσταθείσας (Ε/Μ) έναντι της αιτήτριας. Με δεδομένη ωστόσο την υπηρεσιακή εικόνα όπως προκύπτει από τους φακέλους, και εφόσον η αιτήτρια έχει βαθμολογηθεί με  εξαίρετα  σε όλα τα κριτήρια αξιολόγησης κατά τα τελευταία έτη και  διαθέτει και  το πλεονέκτημα, που η συστηθείσα δεν διαθέτει, η σύσταση της Διευθύντριας, σύμφωνα πάντοτε με την εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για την αιτήτρια, συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Μεταξύ των καθηκόντων που εκτελούσε η αιτήτρια, καθώς επισημαίνει, ο ευπαίδευτος συνήγορος για την αιτήτρια, ήταν και καθήκοντα που απαιτούσαν ιδιαίτερη εμπειρογνωμοσύνη και ιδιαίτερες διοικητικές ικανότητες. Θα έπρεπε, λοιπόν, η Διευθύντρια να είχε εξειδικεύσει ή να είχε συγκεκριμενοποιήσει γιατί θεώρησε καταλληλότερο το ενδιαφερόμενο  πρόσωπο, μη κάτοχο του πλεονεκτήματος, (έναντι της αιτήτριας που διέθετε το πλεονέκτημα), για να αναλάβει τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Η αναφορά της Διευθύντριας στο ότι η διαφορά στην αρχαιότητα συνεπάγεται ανάλογη διαφορά και  στην πείρα (τεχνική και διοικητική), δε συνιστά, στην προκείμενη περίπτωση και στη βάση των δεδομένων της αιτήτριας, πειστικό και επαρκή λόγο για την παραγνώριση του πλεονεκτήματός της.  Η κατοχή του πλεονεκτήματος του σχεδίου υπηρεσίας είναι  παράγοντας ουσιώδους σημασίας που επαυξάνει, σε μεγάλο βαθμό, τις διεκδικήσεις για προαγωγή. Τα όσα κατάγραψε η Διευθύντρια στη σύστασή της,  σύμφωνα πάντοτε με τον ισχυρισμό του  ευπαιδεύτου συνηγόρου για την αιτήτρια, δεν αποτελούν λόγους πειστικούς και ούτε ειδική αιτιολογία για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος  που κατέχει η αιτήτρια.

 

Ισχυρίζεται περαιτέρω ο ευπαίδευτος συνήγορος, ότι η αιτήτρια κατέχει και δεύτερο πτυχίο ήτοι Πτυχίο Τεχνολογίας Τροφίμων (Zeugniss), του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου.  Κατόπιν παράθεσης του  περί Συμφωνίας Νόμου μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας για την Αμοιβαία Αναγνώριση της Ισοτιμίας Τίτλων Σπουδών Ανώτερης Εκπαίδευσης (Κυρωτικού) Νόμου του 2006 (Ν. 3(ΙΙΙ)/2006) και του Καν.2 της Κ.Δ.Π. 594/03, υποβάλλει, ότι θα έπρεπε η ΕΔΥ να είχε αναγνωρίσει το πτυχίο της αιτήτριας στην Τεχνολογία Τροφίμων (Zeugniss) ως τίτλο σπουδών πρώτου επιπέδου και το Diplom Ingenieur ως τίτλο σπουδών δεύτερου επιπέδου. Το πτυχίο (Zeugniss) αποτελεί, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο,  δεύτερο πτυχίο πέραν του μεταπτυχιακού προσόντος της αιτήτριας και θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη και/ή ακόμη να θεωρηθεί και σαν μετεκπαίδευση εφόσον αποκτήθηκε, όπως διατείνεται, κατόπιν σπουδών, θεωρητικής και εργαστηριακής εξέτασης των διαφόρων τροφίμων προσθέτοντας έτσι σημαντική πείρα στην αιτήτρια. Υποστήριξε επίσης, πως τα επιπλέον ακαδημαϊκά προσόντα της αιτήτριας σχετίζονται άμεσα με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης και της προσδίδουν σαφή υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου.

 

Αντίθετα, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τους  καθ΄ ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζονται ότι η Διευθύντρια, χωρίς να αποκλίνει από την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων, εξέφρασε  αιτιολογημένα τη γνώμη της  για το πρόσωπο που η ίδια  θεωρούσε καταλληλότερο να ανταποκριθεί  στα καθήκοντα της θέσης.   Όπως υποδεικνύουν,  το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σημαντικά σε αρχαιότητα και επομένως υπερέχει και σε αντίστοιχη πείρα, που προσθέτει στην αξία. Τόσο η Διευθύντρια όσο και η ΕΔΥ αιτιολόγησαν ειδικά την παραγνώριση του πλεονεκτήματος της Αιτήτριας, όχι μόνο με αναφορά  στη σημαντική αρχαιότητα του Ενδιαφερόμενου Μέρους, αλλά και με αναφορά στην πείρα, που προσθέτει στην αξία του. Αναφορικά με τον ισχυρισμό της αιτήτριας για κατοχή και δεύτερου πτυχίου,  οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τους καθ΄  ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο  μέρος,  αντιτείνουν  ότι τέτοιο θέμα δεν το πρόβαλε ποτέ η αιτήτρια σε προηγούμενες προσφυγές της οπότε εμποδίζεται, ένεκα δεδικασμένου, να επικαλείται, στην παρούσα διαδικασία, την κατοχή επιπρόσθετου ακαδημαϊκού προσόντος και την έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς αυτό. Το δεδικασμένο, ότι τα ακαδημαϊκά προσόντα της αιτήτριας κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν μόνο δυο[1] προκύπτει, καθώς υποδεικνύουν, από την Παρτασίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 4(Δ) Α.Α.Δ. 2701  καθώς και την Δημοκρατία ν.  Κοντογιώργη και Παρτασίδου (2000) 3 Α.Α.Δ. 625.

 

 Το άρθρο 35(4) του Νόμου περί Δημόσιας Υπηρεσίας του 1990, όπως τροποποιήθηκε,   που αφορά στη διαδικασία για πλήρωση θέσεων προαγωγής τυγχάνει εφαρμογής στην εξεταζόμενη υπόθεση και απαιτεί αιτιολογημένη σύσταση της Διευθύντριας. 

 

Οι εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις αναδεικνύουν και τις δύο υποψήφιες  ως εξαίρετες  λειτουργούς.  Το σημείωσε τόσο η Διευθύντρια όσο και η ΕΔΥ πως από αυτή την άποψη ήταν ισοδύναμες. Όσον αφορά τα προσόντα, επισημάνθηκε στη σύστασή της Διευθύντριας το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν κατέχει προσόν που με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας αποτελεί πλεονέκτημα, ενώ η αιτήτρια διαθέτει.

 

Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά αμφιβολία πως στο πλαίσιο του συνόλου της σύστασης εκείνο που εξειδικεύθηκε ως καθιστόν το Ε/Μ καταλληλότερο, ήταν η  υπέρτερη αρχαιότητα που συνεπαγόταν υπεροχή σε πείρα επιστημονική, τεχνική  καθώς και διοικητική, η οποία (πείρα) κρίθηκε αποφασιστικής σημασίας καθ' ότι αποκτήθηκε  κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του Ε/Μ σε θέση που προηγείτο της επίδικης με αποτέλεσμα να προσμετρήσει  στην αξία, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη εμπειρογνωμοσύνης και ικανοτήτων σχετικών με τις απαιτήσεις της θέσης Ανώτερου Χημικού.

 

Η αιτήτρια είχε διοριστεί  ως Τεχνικός Χημείου 2ης Τάξης στις 16.11.92, προήχθη σε Χημικό 2ης Τάξης στις 2.3.93 και σε Χημικό 1ης Τάξης την 1.4.96. Το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο διορίστηκε ως Τεχνικός Χημείου 2ης Τάξης στις 2.10.82, προήχθη σε Χημικό 2ης Τάξης την 1.6.86 και σε Χημικό 1ης Τάξης την 1.6.89.  Επομένως προδήλως το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί σε  αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας στην αμέσως προηγούμενη  θέση της επίδικης, κατά έξι χρόνια  και δέκα μήνες.

 

Συνακόλουθα προκύπτει από τα  όσα αναφέρθηκαν στο πρακτικό λήψης της επίδικης απόφασης ότι τόσο η Διευθύντρια όσο και η ΕΔΥ, αντιπαράβαλαν το πλεονέκτημα της αιτήτριας από τη  μια, με τη σημαντική αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους, σε συνάρτηση με τη συνεπακόλουθη πείρα, που προσθέτει στην αξία του (Ε/Μ) από την άλλη.

 

Έχει  νομολογηθεί ότι η σημαντική υπεροχή σε αρχαιότητα στο πλαίσιο της, κατά τα άλλα, ισοδυναμίας των νόμιμων κριτηρίων προαγωγής, συνεπάγεται και υπεροχή σε πείρα, η οποία είναι αποφασιστικής σημασίας ιδιαίτερα όταν έχει αποκτηθεί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σε θέση που προηγείται της επίδικης. (Δέστε:  Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 112 -  Δέστε, επίσης:  Constantinou ν. Republic (1983) 3 C.L.R. 136 και  Ρούσος ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1217).

 

Κρίνω επομένως πως η υπέρτερη αρχαιότητα και η ανάλογη, αποκτηθείσα, πείρα αποτέλεσε,  στην προκείμενη περίπτωση, τη νόμιμη αιτιολογία της σύστασης της Διευθύντριας και τους λόγους για την υποσκέλιση του προσόντος του πλεονεκτήματος της αιτήτριας και την προτίμηση της Διευθύντριας για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

 

Είναι θεμελιωμένο ότι  η βαρύτητα των νομίμων κριτηρίων προαγωγής δεν μπορεί να προκαθοριστεί και η  στάθμιση καθώς και η βαρύτητα τους σε συνάρτηση με τα στοιχεία των φακέλων αποτελεί αποκλειστικό έργο της αρμόδιας διοικητικής αρχής.  Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη σχετική διεργασία (Δέστε. Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374) καθώς παρέχεται στο διοικητικό όργανο ευρεία ευχέρεια μέσα στο πλαίσιο στάθμισης των διαφόρων στοιχείων, να αποδώσει περισσότερη σημασία στο ένα στοιχείο αντί στο άλλο.  Η ευχέρεια αυτή δεν ελέγχεται εκτός εάν, από τη σχετική σύγκριση, προκύπτει ότι παραγνωρίστηκε  υπάλληλος ο οποίος υπερείχε έκδηλα των προαχθέντων.

 

Η κατ΄  ισχυρισμό πλάνη ως προς το  επιπρόσθετο μη απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας δεύτερο πτυχίο το οποίο η αιτήτρια λέγει ότι διαθέτει και πεπλανημένα δεν λήφθηκε υπόψη, δεν θα μπορούσε, κατά την κρίση μου,  υπό τις περιστάσεις,  να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην επίδικη προαγωγική κρίση. Ούτε η κατ΄ ισχυρισμόν  έλλειψη έρευνας  από μέρους της ΕΔΥ ως προς το ζήτημα δεν  έχει επηρεάσει, κατά την κρίση μου, το κύρος της προσβαλλόμενης πράξης  εφόσον το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερεί   έναντι της αιτήτριας στο κριτήριο της αρχαιότητας, στη σημασία και τις  προεκτάσεις του οποίου, σε συνάρτηση με τα άλλα κριτήρια προαγωγής και δεδομένα, η Διευθύντρια νόμιμα προσέδωσε ανάλογη βαρύτητα και νόμιμα αποτέλεσε την  αιτιολογία της σύστασης της υπέρ του ενδιαφερομένου προσώπου.

Ενόψει των όσων έχουν λεχθεί,  κρίνω ότι η σύσταση της Διευθύντριας συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και η απόφαση της  να συστήσει το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν εύλογα επιτρεπτή.

 

Συνακόλουθα η σύσταση της Διευθύντριας  νόμιμα και αιτιολογημένα  υιοθετήθηκε,  ως στοιχείο αξίας, από την ΕΔΥ.

 

Η αιτήτρια  δεν έχει κατορθώσει να αποσείσει  το βάρος απόδειξης και να θεμελιώσει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου  προσώπου  όπως απαιτείται από τη νομολογία.

 

Με βάση τα πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται με  €1.200.- έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εις βάρος της αιτήτριας και υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.  Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος.

 

 

                                                      Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                     Δ.

/ΕΑΠ.