ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[Υπόθεση Αρ. 1650/2008]

 

11 Φεβρουαρίου, 2010

 

[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

NORA ALVAREZ LOPENA

Αιτήτρια

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ

1.     ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

2.     ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

3.     ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

 

Μ. Χριστοφόρου για Α. Γιωρκάτζη για την αιτήτρια.

Γ. Χατζηχάννα για τους καθ' ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση της Επιτροπής Ελέγχου Μετανάστευσης, ημερομηνίας 9.5.08, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, σύμφωνα με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως (Τροποποιητικό) Νόμο του 2007, Ν. 8(Ι)/07.

 

Το αίτημα απορρίφθηκε για δυο λόγους:  Κατά τον πρώτο  «δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του σχετικού νομοθετικού πλαισίου όπως αυτό καθορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 18Ζ, του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως νόμου, για το λόγο ότι η διαμονή της στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές αφορούσε αποκλειστικά λόγους προσωρινού χαρακτήρα και η άδεια διαμονής της είχε επίσημα περιορισθεί σ' ότι αφορά τη χρονική της διάρκεια, έχοντας υπόψη τη φύση της επαγγελματικής της ιδιότητας, καθώς και τη διάρκεια της μέχρι σήμερα παραμονής της, συναρτούμενα ως προς τη φύση και το σκοπό της παραμονής της όπως αυτό αναλύεται στην Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση με αρ. 673/2006, (Cresencia Cabotage Motilla vs. K.Δ.), ημερ. 21/01/2008, όπου ρητά διευκρινίζεται ότι «.η φύση και ο σκοπός της παραμονής εσωτερικών οικιακών βοηθών, που η άδειά τους μάλιστα αφορά συγκεκριμένο εργοδότη, εμπεριέχει μια ειδικότητα και προσωρινότητα της παραμονής τους που δικαιολογεί την εξαίρεσή τους από το γενικό κανόνα, γνωρίζοντας ότι καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής της στην Κύπρο, εγνώριζε ότι αυτή θα ήταν περιορισμένης διάρκειας και δεν μπορούσε να της εδημιουργούντο ερείσματα εύλογων προσδοκιών για μονιμότερη παραμονή και εδραίωση της στην Κύπρο».

 

Κατά τον δεύτερο, επειδή, όπως σημειώνεται, «μετά από αξιολόγηση των προσωπικών περιστάσεων και δεδομένων της αιτήτριας έκρινε ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από το άρθρο 18Θ του νόμου, αναφορικά με την ανάγκη διάθεσης σταθερών και τακτικών οικονομικών πόρων».

 

Ο πρώτος λόγος

 

Η αιτήτρια αναγνωρίζει ευθέως ότι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης καλύπτονται από την απόφαση στην υπόθεση Μotilla v. Δημοκρατίας, Υπόθεση (2008) 3 ΑΑΔ 29, στην οποία η Πλήρης Ολομέλεια έκρινε ότι οικιακή βοηθός, όπως είναι και η αιτήτρια, δεν καλύπτεται από την Οδηγία αφού η άδεια παραμονής της είχε «επίσημα περιοριστεί».  Όσα άλλα προσθέτει αφορούν στην πρόθεσή της να ασκήσει έφεση και στο πλαίσιο της να ζητήσει προδικαστική παραπομπή στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η απόφαση στην Motilla (ανωτέρω) είναι βεβαίως δεσμευτική και, στη βάση των πιο πάνω, η προσβαλλόμενη απόφαση  σε σχέση με τον εξεταζόμενο λόγο, δεν μπορεί παρά να επικυρωθεί.

 

Ο δεύτερος λόγος

 

Είναι το κεντρικό επιχείρημα της αιτήτριας πως τα παρατεθέντα ως αιτιολογία της απόφασης, κατ' επίκληση του άρθρου 18Θ(1) συνιστούν γενικότητες που δεν επιτρέπουν το δικαστικό έλεγχο.  Δεν προσδιορίζονται ποιες προσωπικές περιστάσεις και δεδομένα λήφθηκαν υπόψη.  Ή, ακόμα, και τι εννοούν οι καθ' ων η αίτηση με την αναφορά στη φύση και τις περιστάσεις της εργοδότησης, στην οποία γίνεται αναφορά στην επιστολή προς την αιτήτρια, ημερομηνίας 11.8.08.  Ιδιαίτερα ενόψει της ύπαρξης σταθερού μισθού, μάλιστα, εγκριμένου από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, έστω μικρών αποταμιεύσεων αλλά και του γεγονότος ότι, πέραν του μισθού, η αιτήτρια καρπούτο και πρόσθετα ωφελήματα.  Οι καθ' ων η αίτηση επισημαίνουν πως η αιτήτρια δεν είχε αναφερθεί σε πρόσθετα ωφελήματα «από άλλες πηγές απασχόλησης» ώστε να ήταν δυνατό να εξεταστεί η περίπτωση κάτω από τέτοια άποψη.  Όμως, είναι προφανές πως η αιτήτρια αναφερόταν στα πρόσθετα ωφελήματα που προσδιορίζονταν στη συγκεκριμένη σύμβαση εργοδότησής της, η οποία βρισκόταν ενώπιον των καθ' ων η αίτηση.  Ενώ δε, στη συνέχεια, οι καθ' ων η αίτηση αναγνωρίζουν πως τα έξοδα διαμονής και διατροφής της αιτήτριας καλύπτονται από τον εργοδότη της, υποστηρίζουν πως και με αυτά υπόψη σε συνδυασμό με το μηνιαίο μισθό της των £150 αλλά και του γεγονότος ότι «στερείται ιδιόκτητου καταλύματος» οδηγούν στο συμπέρασμα πως «δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως οικονομικά ανεξάρτητη».

 

Το άρθρο 18Θ(1)(α) του Νόμου θέτει ως προϋποθέσεις και τα ακόλουθα:

 

«Ο υπήκοος τρίτης χώρας που διαμένει νόμιμα στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές κατά τα πέντε τελευταία έτη πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης, κατά την έννοια των άρθρων 18Ζ και 18Η, μπορεί να αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος.  Το αντίστοιχο καθεστώς έχει προσωποπαγή χαρακτήρα.  Για την απόκτησητου πιο πάνω αναφερόμενου καθεστώτος πρέπει να συντρέχουν σωρετικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις -

 

(α) Να διαθέτει σταθερούς και τακτικούς οικονομικούς πόρους, επαρκείς για τη συντήρηση του ιδίου και των εξαρτώμενων μελών της οικογένειάς του, χωρίς να απαιτείται προσφυγή στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας.  Για την αξιολόγηση των πόρων αυτών λαμβάνονται υπόψη -

 

(ι)   To εισόδημα από προσοδοφόρα πλήρη απασχόληση·

(ιι)  το εισόδημα από άλλες πηγές σταθερού και νόμιμου χαρακτήρα·

    (ιιι)   το κόστος ζωής, περιλαμβανομένου του ύψους του ενοικίου στην τρέχουσα αγορά·

     (ιv) το συμβόλαιο απασχόλησης διάρκειας ισχύος τουλάχιστο δεκαοκτώ μηνών ή ανοικτής διάρκειας· 

      (v) η διάθεση καταλύματος για τον ίδιο ή και για τα εξαρτώμενα μέλη της οικογένειάς του, όπου αυτό εφαρμόζεται, το οποίο θεωρείται ικανοποιητικό για αντίστοιχη οικογένεια στην ίδια περιοχή, πληρεί τις γενικές προδιαγραφές

            ασφάλειας και υγιεινής και γενικά διασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση·

(νι) σε περίπτωση που υπάρχει πρόθεση αυτοαπασχόλησης, η οικονομική βιωσιμότητα της επιχείρησης ή της σχετικής οικονομικής δραστηριότητας, περιλαμβανομένων δεξιοτήτων ή εμπειριών στο σχετικό τομέα της αυτοαπασχόλησης.».

 

Εν προκειμένω, είναι αδύνατο να εντοπίσουμε τις σκέψεις με αναφορά στα πιο πάνω που οδήγησαν στην απόρριψη του αιτήματος και για τον εξεταζόμενο λόγο.  Ούτε, βεβαίως, αν όσα αναφέρονται στην αγόρευση των καθ' ων η αίτηση, στην οποία περιλήφθηκε και η αναφορά σε «ιδιόκτητο κατάλυμα» ή σε «οικονομική ανεξαρτησία» πράγματι μπορούν να αποδοθούν στην Επιτροπή ώστε να ελεγχθούν ως προς τη σχετικότητα ή την ορθότητά τους, στο πλαίσιο της αναφερθείσας νομοθετικής διάταξης.  Σε συμφωνία, επομένως, προς την άποψη της αιτήτριας, καταλήγω πως, ως προς το συζητούμενο δεύτερο λόγο, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.

 

Ενόψει του πρώτου λόγου της προσβαλλόμενης απόφασης, ο οποίος λειτουργεί βεβαίως, αυτοτελώς, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.  Με αναφορά δε σ' αυτόν, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.  Δεν θα εκδώσω διαταγή για έξοδα.

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

μσιαμπαρτά

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο