|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. αρ.1432/2008)
4 Φεβρουαρίου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 29 και 146 του Συντάγματος
ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ
Αιτητή,
-και -
ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθ΄ης η αίτηση.
------------------------
Χρ.Χριστοφόρου, για τον Αιτητή.
Ν.Μαθηκολώνη (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ως κάτοχος ενός σνακ μπαρ με την ονομασία HYPPER, (πρώην Down Under) που βρίσκεται στην οδό Γεωργίου Α΄ 54 στη Γερμασόγεια Λεμεσού, παραπονείται ότι η απόρριψη του αιτήματος του για ανανέωση της άδειας χρήσης μεγαφωνικών συσκευών, που περιλαμβάνεται στην επιστολή της καθ΄ης η αίτηση, ημερ. 14.8.2008 είναι άκυρη και παράνομη.
Το υποστατικό του αιτητή είχε άδεια λειτουργίας μεγαφώνων για την περίοδο 20.8.2002 μέχρι 31.12.2004. Επειδή υπήρχαν παράπονα για πρόκληση οχληρίας στην περιοχή Γερμασόγειας και ιδιαιτέρως στο κτιριακό συγκρότημα Galatex, που λειτουργεί το εν λόγω υποστατικό του αιτητή, έγινε σύσκεψη στα γραφεία του Επάρχου Λεμεσού και αποφασίστηκε η επιβολή όρων, στα υποστατικά στα οποία επρόκειτο να παραχωρηθούν άδειες χρήσης μεγαφώνων. Την περίοδο 2006 και 2007 ο αιτητής δεν υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση αδείας χρήσης μεγαφώνων.
Στις 6.6.2008 υπέβαλε νέα αίτηση και του παραχωρήθηκε προσωρινή άδεια μέχρι 20.6.2008, περίοδο εντός της οποίας, θα εξεταζόταν το αίτημα του. Ο Αστυνομικός Διευθυντής Λεμεσού ήταν αντίθετος στην παραχώρηση αδείας στον αιτητή γιατί, όπως αναφέρεται σε σχετική επιστολή, το συγκεκριμένο υποστατικό ήταν μέσα στα «προβληματικά υποστατικά του συγκροτήματος Galatex» και είχε καταγγελθεί οκτώ φορές από την Αστυνομία εντός του 2007 και μια φορά μέσα στο 2008. Μετά την αρνητική απάντηση που γνωστοποίησε ο ΄Επαρχος στον αιτητή ο δικηγόρος του με επιστολή ημερ. 28.7.2008 ζήτησε εξηγήσεις γιατί δεν δόθηκε άδεια στον πελάτη του. Ο ΄Επαρχος με επιστολή του ημερ. 29.7.2008 πληροφόρησε το δικηγόρο του αιτητή ότι η αίτηση δεν ανανεώθηκε και
«αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι έχουν υποβληθεί πρόσφατα στο γραφείο μου παράπονα από γείτονες για πρόκληση οχληρίας από τη λειτουργία των μεγαφωνικών συσκευών στο συγκεκριμένο κέντρο.»
Εν πάση περιπτώσει, ο ΄Επαρχος δήλωσε προθυμία να επανεξετάσει το θέμα και προχώρησε στην παραχώρηση άδειας χρήσης μεγαφωνικών συσκευών για μετάδοση μουσικής, μέχρι τις 18.8.2008. Στο μεταξύ λήφθηκε επιστολή από τον Αστυνομικό Διευθυντή Λεμεσού ημερ. 12.8.2008 με την οποία επαναλαμβανόταν η αντίθεση της Αστυνομίας στην παραχώρηση αδείας ενόψει του γεγονότος ότι
«το αναφερόμενο πιστοποιητικό συγκαταλέγεται στα προβληματικά υποστατικά του συγκροτήματος Galatex που προκαλούν οχληρία στην περιοχή από τη μετάδοση μουσικής.»
Με το ίδιο δικαιολογητικό ο ΄Επαρχος Λεμεσού με επιστολή του ημερ. 14.8.2008 απέρριψε την αίτηση του αιτητή, το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Με την παρούσα προσφυγή έχουν τεθεί πολλοί νομικοί λόγοι ακυρώσεως οι οποίοι όμως δεν προωθήθηκαν με τη γραπτή αγόρευση του συνήγορου του αιτητή. Ο ευπαίδευτος συνήγορος υποστήριξε ουσιαστικά ότι τα γεγονότα που συμπεριλαμβάνονται στην ένσταση της Δημοκρατίας απαντούν με ένα γενικό και αόριστο τρόπο. Επικεντρώνεται η άρνηση στον προβληθέντα ισχυρισμό ότι το συγκεκριμένο υποστατικό είναι προβληματικό, χωρίς ταυτοχρόνως να υπάρχει οποιαδήποτε καταδίκη εναντίον του αιτητή για οχληρία δυνάμει του άρθρου 187(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154. Ούτε υπάρχει, πρόσθεσε ο συνήγορος, οποιαδήποτε αιτιολογία στη συγκεκριμένη απορριπτική απόφαση γιατί δεν εγκρίθηκε η άδεια. Ούτε μπορεί να διαφανεί αν όσα λένε στη συγκεκριμένη απορριπτική επιστολή ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αν υπήρχε οποιαδήποτε καταδίκη σαφώς και θα την παρουσίαζαν πρόσθεσε ο συνήγορος.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου λαμβανομένου υπόψη ότι ο αιτητής έχει εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας μεγαφωνικών συσκευών για το συγκεκριμένο υποστατικό του. Η άδεια φέρει ημερομηνία 2.4.2009 και ίσχυε μέχρι την 31.12.2009. Ως αποτέλεσμα αυτού, πρόσθεσε η συνήγορος, η συγκεκριμένη ενέργεια της διοίκησης θα πρέπει να εκληφθεί ότι αποτελεί ανάκληση της προγενέστερης πράξης της με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε συγκεκριμένη ενέργεια προς συζήτηση, επομένως η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως εκπίπτουσα.
Απαντώντας στο σημείο αυτό ο συνήγορος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι υπάρχουν ζημιογόνες συνέπειες από την ενέργεια της καθ΄ης η αίτηση, να μην ανανεώσει την άδεια χρήσης μεγαφώνων την περίοδο μετά τις 14.8.2008, συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προγενέστερη απόφαση έχει ανακληθεί και κάλεσε το Δικαστήριο να προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας της προσφυγής.
Ως προς το πρώτο εγειρόμενο θέμα έχω να σημειώσω ότι η εισήγηση της συνηγόρου της καθ΄ης η αίτηση δεν μπορεί να ευσταθήσει για το λόγο ότι η παραχωρηθείσα άδεια χρήσης μεγαφώνων ημερ. 2.4.2009 εδράζεται σε νέα αίτηση την οποία υπέβαλε ο αιτητής στις 23.1.2009. Η κάθε αίτηση και η συνακόλουθη έγκριση, έχει ημερομηνία λήξης, συνεπώς δεν υπάρχει θέμα να θεωρηθεί ότι η παραχωρηθείσα άδεια είναι ανάκληση της προγενέστερης απόφασης 14.8.2008. Ούτε τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, οποιοδήποτε γεγονός που να καταδεικνύει διαφοροποίηση των πραγματικών γεγονότων, έτσι ώστε να μπορώ να οδηγηθώ σε συμπέρασμα ότι υπήρξε αναθεωρημένη προσέγγιση της διοίκησης έναντι του αιτήματος του αιτητή, πόσο μάλλον να μιλούμε για ανάκληση. Συνεπώς θα προχωρήσω στην εξέτασης της ουσίας της προσφυγής.
Με βάση το άρθρο 187(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 προσφέρεται η δυνατότητα χρήσης μεγαφωνικών συσκευών ή άλλων ηλεκτρονικών μηχανημάτων μετάδοσης ενισχυμένου ήχου «μόνο δυνάμει αδείας που εκδίδεται από τον ΄Επαρχο». Η άδεια αυτή υπόκειται σε όρους.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε υποβληθεί άδεια από τον Ιούνιο του 2008 η οποία ανανεωνόταν μέχρι και τις 14.8.2008. Με τη συγκεκριμένη επιστολή ο ΄Επαρχος αρνείται την παραχώρηση αδείας ισχυριζόμενος ότι «αυτή δεν μπορεί να εγκριθεί για περαιτέρω περίοδο ενόψει του γεγονότος ότι το υποστατικό σας συγκαταλέγεται μεταξύ των προβληματικών που προκαλούν οχληρία στην περιοχή από την μετάδοση μουσικής».
Είναι σαφές και έκδηλο ότι δεν υπάρχει καμία αιτιολογία ή εξήγηση στο τι σημαίνει ή τι υπονοούν οι λέξεις «προβληματικό υποστατικό» σε βαθμό που να μπορεί το Δικαστήριο να εξετάσει τους λόγους για τους οποίους η άδεια δεν έχει ανανεωθεί. Κατατέθηκε στο Δικαστήριο ένας ογκωδέστατος φάκελος σύμφωνα με τον οποίο υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες από κατοίκους της περιοχής και επίσης επιστολές του Αστυνομικού Διευθυντή προς τον ΄Επαρχο Λεμεσού και αναφέρομαι στην επιστολή ημερ. 3.6.2005 όπου γίνεται αναφορά σε καταγγελίες εναντίον του συγκεκριμένου υποστατικού για το 2005. Με το ίδιο περιεχόμενο είναι και η επιστολή ημερ. 29.11.2005. Σημειώνω ότι την περίοδο 2006 και 2007 για το συγκεκριμένο υποστατικό, δεν υποβλήθηκε αίτηση για την παραχώρηση αδείας χρήσης μεγαφωνικών συσκευών. Η επιστολή του Αστυνομικού Διευθυντή ημερ. 10.4.2009 προς τον ΄Επαρχο, σε σχέση με την παρούσα υπόθεση, κάμνει αναφορά σε σειρά καταγγελιών που έγιναν εναντίον του συγκεκριμένου υποστατικού για τη χρήση μεγαφωνικών συσκευών χωρίς άδεια. Σε καμία όμως περίπτωση δεν υπάρχει καταγγελία ή καταδίκη για οχληρία υπαρχούσης αδείας. Συνεπώς δεν μπορεί το περιεχόμενο του φακέλου να βοηθήσει και να τεκμηριώσει τη θέση περί «προβληματικού υποστατικού» το οποίο θα επέτρεπε στο Δικαστήριο να καταλήξει σε συμπέρασμα ως προς τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε επί του προκειμένου η διοίκηση.
Η αιτιολογία μιας πράξης πρέπει να είναι σαφής έτσι ώστε να φαίνεται ο πραγματικός λόγος που οδήγησε στη λήψη της απόφασης. Το αν υπάρχει επάρκεια ή όχι κρίνεται από τα ιδιαίτερα περιστατικά κάθε υπόθεσης. Απλή αναφορά στο τι λήφθηκε υπόψη δεν είναι αρκετό (βλ. Φανίδης ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Α.Ε. 60/2006, ημερ. 22.2.2008. Η αιτιολογία πρέπει να είναι επαρκής και εντελώς πειστική, όπως επαναλήφθηκε στην υπόθεση Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας Α.Ε.48/2006, ημερ. 14.10.2008.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει αιτιολογία και η απόφαση στερείται τέτοιας.
Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι η αιτιολογία, για τους λόγους που εξέθεσα πιο πάνω, υπάρχει στο περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου (βλ. Δημοκρατία ν. Bellfoods A.E.43/2006, ημερ. 16.12.2008).
Με γνώμονα τα πιο πάνω βρίσκω ότι η συγκεκριμένη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και ως αποτέλεσμα τούτου η προσφυγή θα πρέπει να επιτύχει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, η απόφαση ημερ. 14.8.2008 παραμερίζεται. Ποσό €1.700 επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ΄ης η αίτηση.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.