ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1235/2007)
22 Φεβρουαρίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΙΡΗ ΙΩΝΙΔΟΥ
ΣΟΦΙΑ ΜΑΡΚΙΔΟΥ
OLIVADHIA INVESTMENTS LTD,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Αίτηση ημερ. 2.10.2009 για παροχή άδειας
για προσαγωγή μαρτυρίας
Μ. Ι. Κυριακίδης, για τις Αιτήτριες.
Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτήτριες αξιώνουν ακύρωση της επιβολής πολεοδομικών ζωνών για τη διοικητική περιοχή του Νέου Χωριού, Πάφου, η οποία διενεργήθηκε με αναθεώρηση του προηγούμενου καθεστώτος και η οποία γνωστοποιήθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.6.2007.
Οι αιτήτριες είναι συνιδιοκτήτριες τεμαχίου γης στην περιοχή, το οποίο, προφανώς, παρέμεινε εκτός των πολεοδομικών ζωνών. Υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βασίστηκε σε προτάσεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, οι οποίες στην ουσία δεν είχαν ως βάση πολεοδομικά κριτήρια, αλλά απέβλεπαν σε εξυπηρέτηση σκοπών ξένων προς οποιανδήποτε έννοια καλής πίστης. Οι υπηρεσιακοί αυτοί παράγοντες, σύμφωνα πάντα με τις αιτήτριες, υποκινήθηκαν από ιδιωτικά συμφέροντα και όχι με γνώμονα το συμφέρον της κοινότητας του Νέου Χωριού.
Ισχυρίζονται περαιτέρω ότι ο Υπουργός Εσωτερικών προέβη σε αναθεώρηση των ζωνών, αφού διαπίστωσε το αληθοφανές καταγγελιών πολιτών για διαπλοκή ιδιωτικών συμφερόντων σε σχέση με τις ζώνες. Ο Υπουργός όφειλε όμως, σύμφωνα πάντα με τις αιτήτριες, να ανακαλέσει τις ζώνες παραθεριστικών κατοικιών στο σύνολό τους και να επανεξετάσει τη δημιουργία τέτοιων ζωνών με πολεοδομικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν και τη συνταγματική αρχή για ίση μεταχείριση των πολιτών. Αντίθετα, οι επιβληθέντες περιορισμοί στο δικαίωμα ιδιοκτησίας των αιτητριών είναι αποτέλεσμα άνισης μεταχείρισης και, εν πάση περιπτώσει, αδικαιολόγητη και παράνομη.
Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας οι αιτήτριες καταχώρισαν αίτηση με την οποία αξιώνουν διάταγμα που να τους επιτρέπει να κλητεύσουν τον Υπουργό Εσωτερικών για να δώσει μαρτυρία ότι τα δεδομένα που επαναξιολογήθηκαν και οδήγησαν στην απόφαση περικοπών στη ζώνη παραθεριστικών κατοικιών στη συγκεκριμένη περιοχή ήταν η διαπλοκή προς εξυπηρέτηση συμφερόντων ιδιωτών οι οποίοι αγόρασαν έγκαιρα γη πριν την ένταξη της περιοχής στη νέα ζώνη παραθεριστικών κατοικιών και όχι η εκ των υστέρων διαπίστωση ότι δήθεν η έκταση των ζωνών ήταν υπερβολική, όπως υποστηρίχτηκε.
Αξιώνουν επίσης διάταγμα που να τους επιτρέπει να κλητεύσουν τον αρμόδιο υπάλληλο του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών για να καταθέσει πιστοποιημένα αντίγραφα αποσπασμάτων του ημερήσιου τύπου του Μαΐου 2007, με τα οποία προβάλλονται ισχυρισμοί για αγορά γης από εταιρείες ανάπτυξης οι οποίες προφανώς γνώριζαν την επέκταση των ζωνών.
Οι αρχές που διέπουν την άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία έχουν τεθεί επανειλημμένως. ΄Ηδη από την Kyriakides v. Republic, 1 R.S.C.C. 66, 68 λέχθηκε ότι ένας από τους καθοδηγητικούς παράγοντες που ακολουθούνται στην εξέταση αποδοχής οιασδήποτε μαρτυρίας είναι κατά πόσο τέτοια μαρτυρία είναι εύλογα σχετική προς οποιοδήποτε επίδικο θέμα και αποδεικτική οιουδήποτε επίδικου θέματος ενώπιον του δικαστηρίου (Ράφτη κ.α. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335, Petrolina Ltd κ.α. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. Αρ. 223/2000 κ.α., ημερ. 4.4.2002). Κατά πόσο είναι μαρτυρία που μπορεί να βοηθήσει στην απονομή της δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση (Ζαβρού ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106).
Είναι αλήθεια ότι η Ολομέλεια στην υπόθεση Δημοκρατία ν. C. Kassinos Construction Ltd (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835 διέκρινε ότι ο ρυθμιστικός ρόλος του δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη αναθεωρητική διαδικασία είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην αστική διαδικασία. Σε αντίθεση με το κατ΄ αντιμωλία σύστημα που διέπει την αστική δίκη στην οποία η ευθύνη για προσαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο εξεταστικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή. Ο δικαστής και όχι οι διάδικοι, διευθύνει την έρευνα του πραγματικού μέρους της υπόθεσης.
Η μαρτυρία ακόμα θα πρέπει να σχετίζεται με την εγκυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης με τέτοιο τρόπο που το ίδιο το δικαστήριο να θέλει να την αναζητήσει (Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, 74) αφού πρωταρχικό καθήκον του δικαστηρίου είναι η διερεύνηση των συνθηκών λήψης της απόφασης (Σταύρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1023).
Προσαγωγή μαρτυρίας επιτρέπεται μόνο όταν η απόδειξη των συγκεκριμένων γεγονότων δυνατόν να τεκμηριώσει οποιονδήποτε των λόγων ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης (Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 3330, Lordos Hotels Holdings Ltd ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. Αρ. 71/97, ημερ. 18.11.1999), αλλά και όπου η απόδειξή τους δυνατόν να απορρίψει κάποιο λόγο ακύρωσης.
Στην παρούσα υπόθεση η μαρτυρία που γίνεται απόπειρα να εισαχθεί δεν τεκμηριώνει ή αποδεικνύει οποιονδήποτε των λόγων ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης. Δεν αναφέρεται καν στην προσβαλλόμενη πράξη. Οι αιτήτριες επιζητούν να προσάψουν μαρτυρία για τους λόγους για τους οποίους ο Υπουργός Εσωτερικών προχώρησε να αναθεωρήσει τις προηγούμενες πολεοδομικές ζώνες και να μειώσει την έκτασή τους. Υποστηρίζουν ότι οι λόγοι αυτοί είναι ότι υπήρξε διαπλοκή ή και ανεντιμότητα μεταξύ τουλάχιστον υπηρεσιακών παραγόντων που ήταν αναμεμειγμένοι στη διαμόρφωση των ζωνών αυτών, με αποτέλεσμα πολλοί επιχειρηματίες ανάπτυξης γης να ενημερωθούν και να αγοράσουν μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή στην οποία είχαν πληροφορηθεί ότι θα επεκτείνονταν οι ζώνες παραθεριστικών κατοικιών. Οι αιτήτριες προσπαθούν επίσης να προσαγάγουν ως μαρτυρία δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου που ουσιαστικά επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα.
΄Εχω την εντύπωση ότι η επίσημη εκδοχή για την αναθεώρηση των πολεοδομικών ζωνών ήταν η ανάγκη περιορισμού τους, αφού οι ζώνες υπερτερούν των υφιστάμενων αναγκών. Δεν έχει όμως ούτε αυτό σημασία. Σημασία έχει ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, το αρμόδιο όργανο, αποφάσισε για κάποιους λόγους να περιορίσει την έκταση των ζωνών. Οποιαδήποτε διαπλοκή ή διαρροή των προθέσεων της διοίκησης προς επιχειρηματίες ανάπτυξης γης στην περιοχή, δεν επιδρά επί του κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης.
Πέραν όμως αυτών θα πρέπει να σημειωθεί και αυτό θα έχει, πιθανόν, σημασία και κατά την εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης, αφού μπορεί να αφορά ίσως το έννομο συμφέρον των αιτητριών, η ακίνητη περιουσία των αιτητριών δεν ενέπιπτε, ούτως ή άλλως, στις ζώνες παραθεριστικών κατοικιών, ούτε με τον πρώτο ορισμό των ζωνών, ούτε βέβαια και με την αναθεώρησή τους, η οποία αποτέλεσμα είχε τον περιορισμό των ζωνών.
Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, καταλήγω ότι δεν θα πρέπει να επιτραπεί η προσαγωγή μαρτυρίας και η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητριών, όπως θα υπολογιστούν στο τέλος της υπόθεσης.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ