|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 505
20 Ιουλίου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΣΗΦ ΠΕΚΡΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1123/2006)
Έννομο Συμφέρον ― Έννομο συμφέρον προβολής συγκεκριμένου λόγου ακυρώσεως ― Κρίθηκε ότι δεν υπήρχε στην εξετασθείσα υπόθεση ― Περιστάσεις.
Προσφυγή, βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Αντισυνταγματικότητα νόμου ― Δεν προβλήθηκε μετ' εννόμου συμφέροντος στην κριθείσα περίπτωση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού, χωρίς δημοσίευση, δυνάμει του Άρθρου 33(9) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου αρ. 1/90.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Άρθρο 33(7) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου αρ. 1/90 ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε ότι παραβιάστηκε στην εξετασθείσα υπόθεση.
Διοικητικό Δίκαιο ― Γενικές αρχές ― Άρθρο 9 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99) ― Περιστάσεις παραβίασής του στην κριθείσα περίπτωση.
Διοικητικό Δίκαιο ― Γενικές αρχές ― Άρθρο 24 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99) ― Δεν παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Ο αιτητής αξίωσε την ακύρωση του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που αφορά στη μη δημοσίευση των πρόσθετων θέσεων κατά παράβαση του Άρθρου 33(1) και (9) του Ν.1/90, δεν ευσταθεί. Ο Αιτητής δεν μπορεί να εγείρει θέμα μη δημοσίευσης των πρόσθετων θέσεων, εφόσον ο ίδιος υπέβαλε αίτηση και ήταν υποψήφιος για όλες τις θέσεις, αλλά δεν επιλέγηκε. Τα συμφέροντα του δεν επηρεάστηκαν ως αποτέλεσμα της μη δημοσίευσης των πρόσθετων 6 θέσεων.
2. Τα ίδια ισχύουν και για το δεύτερο λόγο ακύρωσης, με τον οποίο ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι το Άρθρο 33(9), το οποίο αφορά στην ετοιμασία του τελικού καταλόγου είναι αντισυνταγματικό, γιατί, όπως ισχυρίζεται, παραβιάζει την αρχή της ισότητας και χρηστής διοίκησης.
3. Ο Αιτητής ισχυρίζεται περαιτέρω ότι στον Προκαταρκτικό Κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής θα έπρεπε, σύμφωνα με το Άρθρο 33(7) του Ν.1/90 του Νόμου, να περιλαμβανόταν αριθμός υποψηφίων, τετραπλάσιος του αριθμού των «κενών θέσεων», ενώ στον κατάλογο που υποβλήθηκε υπήρχαν μόνο 8 άτομα για 8 θέσεις. Πέραν τούτου, προβάλλει ότι στον τελικό Κατάλογο που ετοίμασε η Ε.Δ.Υ., προστέθηκαν άλλα 4 άτομα, για να αυξηθεί ο τελικός αριθμός υποψηφίων στους 12, έναντι 8 θέσεων, που πάλιν δεν ικανοποιεί την πρόνοια του Νόμου. Ο λόγος αυτός ακύρωσης, ευσταθεί. Το νομικό καθεστώς που θα έπρεπε να εφαρμοστεί εν προκειμένω, ήταν αυτό που ίσχυε κατά το χρόνο της έκδοσης της πράξης, ανεξάρτητα αν αυτό ήταν διαφορετικό κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης. Αυτό εξάλλου, προβλέπεται και από το Άρθρο 9 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99). Το Άρθρο 33(7) όπως τροποποιήθηκε, προέβλεπε ότι στις περιπτώσεις όπως στην παρούσα, που διεξήχθη προφορική εξέταση, ο αριθμός των υποψηφίων στον προκαταρκτικό κατάλογο, θα έπρεπε να ήταν τετραπλάσιος των «κενών θέσεων» (όχι των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί), δηλαδή θα έπρεπε να περιλαμβάνει σε αλφαβητική σειρά τα ονόματα 32 υποψηφίων. Ο καταρτισμός καταλόγου με 8 υποψηφίους δεν ικανοποιεί, αφού ο αριθμός του Προκαταρκτικού Καταλόγου θα έπρεπε να περιελάμβανε 32 υποψηφίους.
4. Στην προκειμένη περίπτωση, η αρχή για τήρηση άρτιου πρακτικού, έχει ικανοποιηθεί με την τήρηση ενός ενιαίου πρακτικού, το οποίο φαίνεται αρκετά λεπτομερές, ώστε να ικανοποιεί τη σχετική πρόνοια του Άρθρου 24 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99).
Η προσφυγή επέτυχε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Αρχή Λιμένων Κύπρου v. Βασιλείου κ.ά. (1996) 3(Α) Α.Α.Δ. 54,
Μενελάου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 370.
Προσφυγή.
Ρ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά (κα), για την Καθ' ης η Αίτηση.
Καμία εμφάνιση για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1, 5-8.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, στο εξής «ο Γενικός Διευθυντής» με επιστολή του ημερ. 10.11.03, ζήτησε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση τεσσάρων θέσεων Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος.
Επειδή σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας η θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, είναι θέση πρώτου διορισμού, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρία της στις 16.12.03 αποφάσισε οι θέσεις να δημοσιευτούν και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων. Όμως έκρινε ότι μόνο οι δύο από τις τέσσερις ζητηθείσες θέσεις θα πρέπει να δημοσιευτούν, επειδή οι δύο άλλες καταλήφθηκαν από τους προκατόχους των θέσεων, των οποίων η προαγωγή στο μεταξύ είχε ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, με αποτέλεσμα να επανέλθουν στην αρχική τους θέση που ήταν η θέση του Εκτελεστικού Μηχανικού.
Τελικά, οι πιο πάνω δύο θέσεις δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 30.1.04. Τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων, ορίστηκε η 24.2.04. Σε ανταπόκριση στη δημοσίευση, υποβλήθηκαν 83 Αιτήσεις.
Τρεις περίπου μήνες μετά τη δημοσίευση των δύο κενών θέσεων, ο Γενικός Διευθυντής, με νέα επιστολή του ημερομηνίας 20.4.2004, ζήτησε από την Ε.Δ.Υ. να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση ακόμη μίας θέσης Εκτελεστικού Μηχανικού στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, η οποία δεν ήταν ακόμη κενή, αλλά αναμενόταν να κενωθεί από 1.12.04, δηλαδή σε 7½ μήνες από τότε, λόγω αφυπηρέτησης του κατόχου της. Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της στις 14.5.04, αποφάσισε όπως η πιο πάνω πρόσθετη θέση, πληρωθεί μέσα στα πλαίσια της διαδικασίας που βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη, έτσι ώστε ο συνολικός αριθμός των υπό πλήρωση θέσεων να ανέλθει σε τρεις.
Ο Γραμματέας της Ε.Δ.Υ., ενεργώντας σύμφωνα με το Άρθρο 33(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων, στις 10.8.04, έστειλε στο Διευθυντή Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, ως Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, στο εξής «ο Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής», τις 83 αιτήσεις.
Με τρίτη επιστολή του ημερομηνίας 11.10.2004, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. ότι στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων προέκυψαν άλλες δύο κενές μόνιμες θέσεις Εκτελεστικού Μηχανικού, λόγω αναδρομικής προαγωγής των κατόχων τους, από 15.12.00.
Ενόψει τούτου, η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 5.11.04, αποφάσισε όπως οι πιο πάνω δύο πρόσθετες θέσεις ενταχθούν και αυτές στην υπό εξέλιξη διαδικασία, έτσι ώστε ο συνολικός αριθμός των υπό πλήρωση θέσεων να ανέλθει στις πέντε.
Όμως τα πράγματα δεν τελειώνουν εδώ. Με τέταρτη επιστολή του ημερομηνίας 15.12.2004, δηλαδή 10½ μήνες μετά την αρχική δημοσίευση των 2 θέσεων, ο Γενικός Διευθυντής πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. ότι στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων προέκυψαν άλλες τρεις κενές μόνιμες θέσεις Εκτελεστικού Μηχανικού, μία λόγω της υπεράριθμης προαγωγής του κατόχου της στη θέση Ανώτερου Υδραυλικού Μηχανικού, αναδρομικά από 1.1.03 και δύο θέσεις λόγω προαγωγής των κατόχων τους στη θέση Ανώτερου Υδραυλικού Μηχανικού από 15.12.04.
Ενόψει τούτου, η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 29.12.04, αποφάσισε όπως οι τρεις πρόσθετες θέσεις ενταχθούν και αυτές στην υπό εξέλιξη διαδικασία, έτσι ώστε ο συνολικός αριθμός των υπό πλήρωση θέσεων να ανέλθει σε οκτώ.
Ο Πρόεδρος της Συμβουλευτικής, με επιστολή του ημερομηνίας 20.12.04, υπέβαλε στην Ε.Δ.Υ. την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής με την οποία υποβλήθηκε προκαταρκτικός κατάλογος που περιείχε οκτώ υποψήφιους με αλφαβητική σειρά, οι οποίοι κρίθηκαν ως οι καταλληλότεροι για διορισμό στις θέσεις που έχουν δημοσιευθεί. Σημειώνεται ότι στον εν λόγω κατάλογο δεν περιλαμβανόταν ο Αιτητής.
Στη συνεδρία της με ημερομηνία 22.2.05 η Ε.Δ.Υ. μελέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιον της στοιχεία, αποφάσισε να ζητήσει από τη Συμβουλευτική Επιτροπή να υποβάλει συμπληρωματική έκθεση, αφού εξετάσει τις συγκεκριμένες παρατηρήσεις που διατύπωσε, μεταξύ των οποίων και την μη περίληψη φραστικής αιτιολογίας της Συμβουλευτικής Επιτροπής σε ό,τι αφορά την τελική αξιολόγηση κάθε υποψηφίου. Ενόψει της πιο πάνω εξέλιξης, ο Γραμματέας της Ε.Δ.Υ., με επιστολή του ημερομηνίας 3.3.05, επέστρεψε στον Πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τις 83 αιτήσεις με τις προαναφερθείσες παρατηρήσεις της Ε.Δ.Υ., προκειμένου η Συμβουλευτική Επιτροπή να επιληφθεί των προβλημάτων που επισημάνθηκαν.
Ο Πρόεδρος της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, με επιστολή ημερομηνίας 27.7.05, υπέβαλε στην Ε.Δ.Υ. την συμπληρωματική έκθεση που ζητούσε, προβαίνοντας μεταξύ άλλων και σε φραστική αξιολόγηση για τον κάθε υποψήφιο ξεχωριστά.
Στη συνέχεια, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να ζητήσει από τη Συμβουλευτική Επιτροπή να υποβάλει και δεύτερη συμπληρωματική έκθεση σε σχέση με παρατήρηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, σχετικά με τη απόδοση ίσης βαρύτητας σε κάθε διαζευκτικό προσόν του πλεονεκτήματος. Συγκεκριμένα, θεωρήθηκε ότι η ενέργεια αυτή της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν συνάδει με πρόσφατη νομολογία με την οποία νομολογήθηκε ότι η κατοχή οποιασδήποτε διάζευξης του πλεονεκτήματος συνιστά πλεονέκτημα, χωρίς να εξυπακούεται ότι κατοχή και των δύο διαζευκτικών προσόντων επαυξάνει τη σημασία του πλεονεκτήματος. Στην περίπτωση που υποψήφιος διαθέτει πέραν του ενός των διαζευκτικών προσόντων, ως πλεονέκτημα μέτρα μόνο το ένα προσόν. Οτιδήποτε άλλο λαμβάνεται υπόψη σε μικρότερο βαθμό, ως πρόσθετο προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Ενόψει των πιο πάνω, ο Γραμματέας της Ε.Δ.Υ., με νέα επιστολή του ημερομηνίας 3.11.05, ενημέρωσε τον Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, για τις παρατηρήσεις της Ε.Δ.Υ. και του ζήτησε να επιληφθεί των προβλημάτων που επισημάνθηκαν στην έκθεσή της.
Ο Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερομηνίας 9.12.05, υπέβαλε στην Ε.Δ.Υ. δεύτερη συμπληρωματική έκθεση, όπως του ζητήθηκε, στην οποία αιτιολογήθηκε η βαρύτητα για κάθε κριτήριο αξιολόγησης, περιλαμβανομένου του πλεονεκτήματος, ξεχωριστά, όπως ήταν και οι οδηγίες της Ε.Δ.Υ.. Καταλήγοντας η Συμβουλευτική Επιτροπή, προχώρησε στον καταρτισμό του προκαταρκτικού καταλόγου οκτώ υποψηφίων με αλφαβητική σειρά, οι οποίοι κρίθηκαν ως οι καταλληλότεροι για τις θέσεις που έχουν δημοσιευθεί. Σημειώνεται ότι στον εν λόγω κατάλογο και πάλιν δεν περιλήφθηκε ο Αιτητής.
Η Ε.Δ.Υ. σε νέα συνεδρία της στις 13.2.06, μελέτησε τη συμπληρωματική έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αφού έλεγξε τον προκαταρκτικό κατάλογο με βάση τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που έγινε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το πλεονέκτημα, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, προέβη στον καταρτισμό τελικού καταλόγου με 12 υποψηφίους, στον οποίο περιλαμβάνονταν τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, όχι όμως και ο Αιτητής.
Τελικά η Ε.Δ.Υ. στις 3.4.2006, παρισταμένου και του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, δέχτηκε σε ατομική προφορική εξέταση τους δώδεκα υποψηφίους. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, ο Διευθυντής, αφού αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων, αποχώρησε από τη συνεδρία.
Στη συνέχεια, η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή και των άλλων στοιχείων και ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων. Αφού έλαβε δεόντως υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που διεξήχθη από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως επίσης και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της, έκρινε ότι τα 8 Ε.Μ. υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων, τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους και αποφάσισε να τους προσφέρει διορισμό στη μόνιμη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.
Η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της ημερομηνίας 2.5.06, αφού έλαβε υπόψη ότι οι πιο πάνω αναφερόμενοι αποδέχτηκαν την προσφορά διορισμού που τους έγινε, καθόρισε την 1.6.06 ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού τους στη μόνιμη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.
Επειδή η Χαρούλα Στυλιανού (Ε.Μ. 8), με επιστολή της ημερομηνίας 3.5.06, ενημέρωσε την Ε.Δ.Υ. ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη θέση, η Επιτροπή ακύρωσε το διορισμό της και αποφάσισε να την προσφέρει στον Άγι Ιακωβίδη, αφού έκρινε ότι αυτός υπερέχει των άλλων δύο υποψηφίων.
Ο Άγις Ιακωβίδης, με επιστολή του ημερομηνίας 15.5.06, ενημέρωσε την Ε.Δ.Υ. ότι δεν αποδέχεται την προσφορά, γι' αυτό η Επιτροπή στις 23.5.06, ακύρωσε την προς αυτόν προσφορά. Στη συνέχεια, αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στη θέση από 15.6.06 στον Κυριάκο Καπρή, τον οποίο έκρινε ότι υπερέχει γενικά του ανθυποψήφιου του, Γεώργιου Μαλέκκου.
Ο διορισμός των Ενδιαφερομένων Μερών 1-7, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 2.6.06 και αριθμό γνωστοποίησης 3451, ενώ του Κυριάκου Καπρή (Ε.Μ. 8) δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 15.6.06 και αριθμό γνωστοποίησης 3801.
Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Ε.Δ.Υ. με την οποία τα οκτώ Ενδιαφερόμενα Μέρη διορίστηκαν στην επίδικη θέση, αντί του ιδίου.
Κατά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, η συνήγορος του Αιτητή απέσυρε την προσφυγή εναντίον των Ε.Μ. 2, 3 και 4.
Κατ' αρχάς η συνήγορος του Αιτητή προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του Άρθρου 33(1) και (9) του Ν. 1/90, αφού η Ε.Δ.Υ. προχώρησε στην πλήρωση των πρόσθετων θέσεων, χωρίς προηγουμένως αυτές να δημοσιευτούν.
Επίσης προβάλλει ότι το Άρθρο 33(9) που αφορά στην ετοιμασία του Προκαταρκτικού Καταλόγου, είναι αντισυνταγματικό γιατί όπως ισχυρίζεται παραβιάζει την αρχή της ισότητας και χρηστής διοίκησης.
Ακόμη προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του Άρθρου 33(7) του Ν. 1/90, ως προς τον αριθμό των συστηθέντων προς την Ε.Δ.Υ., καθώς και ως προς την ενέργεια της Ε.Δ.Υ. να τον υιοθετήσει.
Η συνήγορος του Αιτητή ακόμη προβάλλει τον ισχυρισμό ότι κατά την διαδικασία ενώπιον της Συμβουλευτικής δεν τηρήθηκαν πρακτικά.
Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι υπήρξε ουσιώδης πραγματική πλάνη καθώς και έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας ως προς την πείρα του αιτητή, καθώς και διπλή προσμέτρηση της ίδιας διάρκειας.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι υπήρξε πλάνη ως προς το μεταπτυχιακό τίτλο του αιτητή Master of Philosophy καθώς και ως προς τα πρόσθετα προσόντα του.
Τέλος προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι υπήρξε από μέρους της Ε.Δ.Υ., εκ των υστέρων αντί εκ των προτέρων, πρόσδοση βαρύτητας στα κριτήρια αξιολόγησης.
Κατά την άποψή μου, ο πρώτος λόγος ακύρωσης που αφορά στη μη δημοσίευση των πρόσθετων θέσεων κατά παράβαση του Άρθρου 33(1) και (9), δεν ευσταθεί.
Το Άρθρο 33 του Νόμου το οποίο διέπει την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού, προβλέπει ότι:-
«33.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Άρθρου 29 μέσα στο πρώτο τετράμηνο κάθε έτους δημοσιεύονται στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας από την Επιτροπή με βάση τα στοιχεία που της παρέχει η αρμόδια αρχή, όλες οι θέσεις Πρώτου Διορισμού που είναι κενές ή προβλέπεται ότι θα κενωθούν μέχρι το τέλος του έτους:
Νοείται ότι, σε περίπτωση που το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προβλέπει τον καθορισμό των απαιτούμενων προσόντων κατά τη δημοσίευση της θέσης, η αρμόδια αρχή καθορίζει και επεξηγεί τις ανάγκες της υπηρεσίας που επέβαλαν την επιλογή των συγκεκριμένων προσόντων.
..........................
(9) Μετά τον καταρτισμό του τελικού καταλόγου όλες οι θέσεις που έχουν δημοσιευτεί ή οποιεσδήποτε άλλες θέσεις με τον ίδιο τίτλο οι οποίες θα κενωθούν ή θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος του έτους θα πληρούνται από αυτόν:
Νοείται ότι, σε περίπτωση κένωσης θέσης για οποιοδήποτε λόγο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία πλήρωσής της, η θέση που παραμένει κενή πληρούται από τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων.
..........................
(13) Η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων, δυνάμει των διατάξεων των πιο πάνω εδαφίων μπορεί να συνεχίζεται μέχρι την 30ή Απριλίου του επόμενου χρόνου, εφόσον οι θέσεις συνεχίζουν να είναι κενές κατά την ημέρα της πλήρωσης τους.»
Ο Αιτητής κατά την άποψη μου δεν μπορεί να εγείρει θέμα μη δημοσίευσης των πρόσθετων θέσεων, εφόσον ο ίδιος υπέβαλε αίτηση και ήταν υποψήφιος για όλες τις θέσεις, αλλά δεν επιλέγηκε. Ανεξάρτητα από τα όσα λέχθηκαν στις υποθέσεις Αρχή Λιμένων Κύπρου v. Βασιλείου κ.ά. (1996) 3(A) Α.Α.Δ. 54 και Μενελάου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 370, τα συμφέροντα του δεν επηρεάστηκαν ως αποτέλεσμα της μη δημοσίευσης των πρόσθετων 6 θέσεων.
Τα ίδια ισχύουν και για το δεύτερο λόγο ακύρωσης, με τον οποίο ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι το Άρθρο 33(9) το οποίο αφορά στην ετοιμασία του τελικού καταλόγου είναι αντισυνταγματικό, γιατί, όπως ισχυρίζεται, παραβιάζει την αρχή της ισότητας και χρηστής διοίκησης.
Με τον τρίτο λόγο ακύρωσης, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του Άρθρου 33(7) του Ν. 1/90, ως προς τον αριθμό των συστηθέντων προς την Ε.Δ.Υ., καθώς και ως προς την ενέργεια της Ε.Δ.Υ. να τον υιοθετήσει.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι στον Προκαταρκτικό Κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής θα έπρεπε, σύμφωνα με το Άρθρο 33(7) του Νόμου, να περιλαμβανόταν αριθμός υποψηφίων, τετραπλάσιος του αριθμού των «κενών θέσεων», ενώ στον κατάλογο που υποβλήθηκε υπήρχαν μόνο 8 άτομα για 8 θέσεις. Πέραν τούτου, προβάλλει ότι στον Τελικό Κατάλογο που ετοίμασε η Ε.Δ.Υ., προστέθηκαν άλλα 4 άτομα για να αυξηθεί ο τελικός αριθμός υποψηφίων στους 12, έναντι 8 θέσεων, που πάλιν δεν ικανοποιεί την πρόνοια του Νόμου.
Από την άλλη, η ευπαίδευτη συνήγορος για τους καθ'ων η αίτηση, εισηγήθηκε ότι ο συγκεκριμένος λόγος δεν πρέπει να εξεταστεί, αφού δεν εγείρεται αντίστοιχος λόγος στο δικόγραφο της προσφυγής.
Δεν ευσταθεί το διαδικαστικής φύσης επιχείρημα της δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση, αφού με τροποποίηση της Αίτησης, η οποία έγινε με τη συγκατάθεση των υπόλοιπων διαδίκων, ο Αιτητής εισήξε στην παράγραφο 11 της Αίτησης του ισχυρισμό για παραβίαση του Άρθρου 33(1), (7) και (9).
Όμως ο λόγος ακύρωσης, ευσταθεί επί της ουσίας.
Οι αρχικές θέσεις δημοσιεύτηκαν στις 30.1.2004. Την δεδομένη στιγμή, το Άρθρο 33(7) του Νόμου 1/90 προτού τροποποιηθεί, προέβλεπε ότι:-
«33(7) Ο αριθμός των υποψηφίων ο οποίος περιέχεται στον προκαταρκτικό κατάλογο θα είναι τετραπλάσιος από τον αριθμό των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί, εφόσον υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι.»
Διαρκούσης της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων και συγκεκριμένα στις 28.4.2006, το άρθρο τροποποιήθηκε με το Νόμο 96(Ι)/2006. Το νέο άρθρο διαμορφώθηκε ως εξής:-
«(7) Ο αριθμός των υποψηφίων ο οποίος περιέχεται στον προκαταρκτικό κατάλογο, σε περίπτωση που έχει διεξαχθεί μόνο γραπτή εξέταση, θα είναι τριπλάσιος του αριθμού των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί ή δημιουργηθεί ή κενωθεί μέχρι το χρόνο ετοιμασίας του προκαταρκτικού καταλόγου από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, εφόσον υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι και, σε περίπτωση που έχει διεξαχθεί μόνο προφορική εξέταση ή προφορική και γραπτή εξέταση, ο αριθμός των υποψηφίων που περιέχεται στον προκαταρκτικό κατάλογο θα είναι τετραπλάσιος.»
Τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η Ε.Δ.Υ. φαίνεται να στηρίχθηκαν στο Άρθρο 33(7) όπως είχε, προτού τροποποιηθεί. Δηλαδή, θεώρησαν ότι το νομικό καθεστώς που θα έπρεπε να εφαρμοστεί πρόβλεπε ότι στο προκαταρκτικό κατάλογο θα έπρεπε να υπάρχει αριθμός τετραπλάσιος των θέσεων που «είχαν δημοσιευτεί». Εφόσον οι θέσεις που δημοσιεύτηκαν ήταν 2, έκριναν ότι ο αριθμός των 8 υποψηφίων που περιλαμβάνονταν στον κατάλογο ήταν ικανοποιητικός.
Όμως η θέση αυτή είναι κατά την άποψή μου εσφαλμένη, εφόσον το νομικό καθεστώς που θα έπρεπε να εφαρμοστεί ήταν αυτό που ίσχυε κατά το χρόνο της έκδοσης της πράξης, ανεξάρτητα αν αυτό ήταν διαφορετικό κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης. Αυτό εξάλλου, προβλέπεται και από το Άρθρο 9 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), ο οποίος είναι Κωδικοποιητικός Νόμος των αρχών που ίσχυαν μέχρι τότε.
Το Άρθρο 33(7) όπως τροποποιήθηκε, προέβλεπε ότι στις περιπτώσεις όπως στην παρούσα, που διεξήχθη προφορική εξέταση, ο αριθμός των υποψηφίων στον προκαταρκτικό κατάλογο, θα έπρεπε να ήταν τετραπλάσιος των «κενών θέσεων» (όχι των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί), δηλαδή θα έπρεπε να περιλαμβάνει σε αλφαβητική σειρά τα ονόματα 32 υποψηφίων. Φαίνεται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή θεώρησε ότι η πρόνοια για τετραπλάσιο αριθμό αφορούσε στις δημοσιευθείσες θέσεις που ήταν 2. Όμως η θεώρηση αυτή, κατά την άποψή μου είναι λανθασμένη, εφόσον το Άρθρο 33(7) προβλέπει ότι ο αριθμός θα πρέπει να είναι «τετραπλάσιος», εννοώντας «του αριθμού των θέσεων που έχουν δημοσιευτεί ή δημιουργηθεί ή κενωθεί μέχρι το χρόνο ετοιμασίας του προκαταρκτικού καταλόγου από τη Συμβουλευτική Επιτροπή», όπως προέβλεπε το πρώτο σκέλος του Άρθρου 33(7).
Επομένως, η Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία κατάρτισε τον πρώτο Προκαταρκτικό Κατάλογο στις 20.12.2004, δηλαδή 8 περίπου μήνες μετά την τροποποίηση του Άρθρου 33(7), όφειλε να εφαρμόσει τις τροποποιημένες πρόνοιες του άρθρου. Η Ε.Δ.Υ. στις 22.5.05 δεν αποδέχθηκε τον κατάλογο και τον επέστρεψε για να γίνει αξιολόγηση κάθε υποψηφίου ξεχωριστά. Δεν εντόπισε όμως το κενό με τον ελλιπή αριθμό των υποψηφίων. Η Ε.Δ.Υ. στις 13.2.2006, επιλήφθηκε του Προκαταρκτικού Καταλόγου που περιείχε μόνο 8 υποψηφίους, προσθέτοντας και η ίδια άλλους 4 ώστε ο συνολικός αριθμός να γίνει 12. Όμως ούτε σ' αυτό το στάδιο εντόπισε το κενό που είχε δημιουργηθεί. Ως αποτέλεσμα ο καταρτισμός καταλόγου με 8 υποψηφίους δεν ικανοποιεί, αφού ο αριθμός του Προκαταρκτικού Καταλόγου θα έπρεπε να περιελάμβανε 32 υποψηφίους.
Η παράβαση της συγκεκριμένης νομοθετικής πρόνοιας επηρέασε τον Αιτητή, αφού αν το όνομα του περιλαμβανόταν στον Προκαταρκτικό Κατάλογο ενδεχομένως η Ε.Δ.Υ. να τον επέλεγε για συμπερίληψη στον Τελικό Κατάλογο.
Παρά την επιτυχία του πιο πάνω λόγου ακύρωσης, θα εξετάσω μόνο έναν από τους εναπομείναντες λόγους, αυτόν που αφορά στη μη τήρηση πρακτικού. Στην προκειμένη περίπτωση, η αρχή για τήρηση άρτιου πρακτικού, έχει ικανοποιηθεί με την τήρηση ενός ενιαίου πρακτικού, το οποίο φαίνεται αρκετά λεπτομερές, ώστε να ικανοποιεί τη σχετική πρόνοια του Άρθρου 24 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99).
Δεν θα εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης που αφορούν στον τρόπο αξιολόγησης των Ενδιαφερομένων Μερών και των Αιτητών, εφόσον ενδέχεται να υπάρξει επανεξέταση από την Ε.Δ.Υ..
Με βάση τα πιο πάνω, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε παράνομα και θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η προσφυγή σε ό,τι αφορά τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1, 5-8, επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή €1.300 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α..
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.