|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2009) 4 ΑΑΔ 494
15 Ιουλίου, 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΚΑΙ 25 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Προσφυγή Αρ. 1745/2008)
ΘΕΤΙΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1746/2008)
ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΠΕΤΡΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1747/2008)
ΛΕΥΚΟΘΕΑ ΦΑΙΔΩΝΟΣ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1748/2008)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1749/2008)
ΓΙΩΡΓΟΥΛΑ ΙΑΚΩΒΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1750/2008)
ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΜΩΥΣΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1751/2008)
ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΡΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1752/2008)
ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1753/2008)
ΧΡΙΣΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1754/2008)
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΧΑΤΖΗΘΩΜΑ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1755/2008)
ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΕΡΚΕΖΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1756/2008)
ΑΝΔΡΟΥΛΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1757/2008)
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΚΟΝΙΚΚΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Προσφυγή Αρ. 1758/2008)
ΜΑΡΙΑ ΛΑΖΑΡΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ης η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1745/2008, 1746/2008, 1747/2008,
1748/2008, 1749/2008, 1750/2008, 1751/2008, 1752/2008, 1753/2008, 1754/2008, 1755/2008, 1756/2008, 1757/2008, 1758/2008)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Σχέδια υπηρεσίας ― Σχέδιο υπηρεσίας Ειδικού Εκπαιδευτικού στην ειδικότητα Λογοθεραπείας ― Ερμηνεία ― Περιστάσεις υπό τις οποίες η ερμηνεία που δόθηκε από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κρίθηκε πεπλανημένη στην εξετασθείσα υπόθεση.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της απόρριψης της αίτησης εγγραφής τους στον κατάλογο διοριστέων ειδικών εκπαιδευτικών, για την ειδικότητα της Λογοθεραπείας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας τις επίδικες αποφάσεις, αποφάσισε ότι:
1. Το ζητούμενο εν προκειμένω, ήταν κατά πόσο το πτυχίο των Τ.Ε.Ι. Ελλάδος των Αιτητών ήταν ισότιμο προς πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο. Αυτό προέκυπτε ως το ζητούμενο από τους ίδιους τους σαφείς όρους του σχεδίου υπηρεσίας που περιορίζοντο στην ισοτιμία και δεν επεκτείνοντο στην αντιστοιχία. Η ισοτιμία όμως ήταν δεδομένη από το 2002 και για το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. και για την Ε.Ε.Υ. (όπως μάλιστα ήταν και η αντιστοιχία). Το τι έκανε ουσιαστικά η Ε.Ε.Υ. ήταν να αναιρέσει τη δεδομένη ισοτιμία βασιζόμενη σε στοιχεία που αφορούσαν όχι την ισοτιμία αλλά την αντιστοιχία τους για σκοπούς διορισμού στην Ελλάδα. Εφ' όσον όμως ο Κύπριος νομοθέτης δεν εισήξε τέτοιες ρυθμίσεις, αλλά περιορίσθηκε στον ενιαίο καθορισμό και προκήρυξη θέσεων στη βάση της ισοτιμίας, δεν υπάρχουν περιθώρια άλλης ερμηνείας του σχετικού σχεδίου υπηρεσίας. Αν καλό θα ήταν να υπάρχουν διακρίσεις στον καθορισμό και στις προκηρύξεις θέσεων μεταξύ πανεπιστημιακού/ακαδημαϊκού και τεχνολογικού/επαγγελματικού πτυχίου, είναι για τον Κύπριο νομοθέτη να σταθμίσει και αποφασίσει ασκώντας τις ευθύνες του. Το Δικαστήριο απλώς διαπιστώνει ότι αυτό δεν έγινε.
2. Η Ε.Ε.Υ. θεώρησε ότι είχε το δικαίωμα να επεκταθεί σε κρίση ισοτιμίας, εφ' όσον στο νέο σχέδιο υπηρεσίας αναφέροντο «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα», αντιλαμβανόμενη ότι αυτό «προϋποθέτει την ισοτιμία και αντιστοιχία τίτλων σπουδών». Η άποψη αυτή όμως είναι πεπλανημένη ως μη συνάδουσα με την συνήθη ερμηνεία των λέξεων. Ο νομοθέτης δεν προνόησε για «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο και αντίστοιχο προσόν», όπως το αντελήφθη η Ε.Ε.Υ., όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε να προνοήσει αν έτσι ήθελε. Η αναφορά «στην αντίστοιχη ειδικότητα» δεν είναι αναφορά σε αντιστοιχία του ισότιμου πτυχίου προς πανεπιστημιακό αλλά αναφορά, όπως οι λέξεις σημαίνουν, στην αντίστοιχη ειδικότητα, δηλαδή στην ειδικότητα που ενδιαφέρει, εφ' όσον η προκήρυξη ως προς την παράγραφο 1.2, ήταν κοινή για έξι ειδικότητες. Συνιστούσε λοιπόν θεμελιακή παρερμηνεία η αντίληψη της Ε.Ε.Υ. ότι η αναφορά «στην αντίστοιχη ειδικότητα» εισήγαγε στοιχεία «αντιστοιχίας» πτυχίου.
3. Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει €200 έξοδα σε κάθε Αιτητή, λαμβανομένου υπ' όψη, ότι οι προσφυγές συνεκδικάσθησαν και αφορούν κοινά νομικά σημεία.
Οι προσφυγές επέτυχαν με έξοδα.
Προσφυγή.
Ρ. Καλλιγέρου, για τους Αιτητές σε όλες τις προσφυγές.
Ν. Μαθηκολώνη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση σε όλες τις προσφυγές.
Ε. Λουκά, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1 σε όλες τις προσφυγές.
Χατζηδημήτρης και Μαμαντόπουλος, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2 σε όλες τις προσφυγές.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Στα πλαίσια της προκήρυξης θέσεων όλων των ειδικοτήτων Ειδικού Εκπαιδευτικού, οι Αιτητές υπέβαλαν αιτήσεις για εγγραφή τους στον κατάλογο διοριστέων για την ειδικότητα της Λογοθεραπείας, με βάση το πτυχίο Λογοθεραπείας των Τ.Ε.Ι. Ελλάδος. Οι αιτήσεις τους απερρίφθησαν καθ' όσον εκρίθη ότι δεν επληρούσαν την πρόνοια 1.2 του σχεδίου υπηρεσίας για «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα». Συγκεκριμένα, η Ε.Ε.Υ. ανέφερε τα ακόλουθα:
«Σύμφωνα με την πρόνοια 1.2 του σχεδίου υπηρεσίας, για εγγραφή στον προαναφερόμενο πίνακα διοριστέων απαιτείται 'πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα'.
Η Επιτροπή, προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσο τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. πληρούν την προαναφερόμενη απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας, ζήτησε διευκρινιστικές πληροφορίες από τους αρμόδιους εκπαιδευτικούς φορείς της Ελλάδας. Σύμφωνα με γραπτή πληροφόρηση που πήρε η Επιτροπή από την Πρεσβεία της Ελλάδας στην Κύπρο, η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς: (α) τον πανεπιστημιακό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και (β) τον τεχνολογικό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.). Με τον όρο 'Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα' νοούνται τα ιδρύματα τα οποία ανήκουν στον πανεπιστημιακό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. και τα ισότιμα προς αυτά διακρίνονται σαφώς από τα πτυχία των Πανεπιστημίων. Η ελληνική νομοθεσία διακρίνει τους τίτλους αυτούς ως προσόν διορισμού των δημοσίων υπαλλήλων. Για τις θέσεις κατηγορίας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης απαιτούνται τίτλοι σπουδών τμημάτων ή σχολών τεχνολογικού τομέα ανώτατης εκπαίδευσης και ισότιμοι αυτών.
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. και των ισότιμων προς αυτά σχολών δεν αποτελούν 'πανεπιστημιακά διπλώματα ή τίτλους ή ισότιμα προσόντα', και επομένως δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι πληρούν την προαναφερόμενη πρόνοια 1.2 του σχεδίου υπηρεσίας.»
Ενστάσεις των αιτητών κατά της μη συμπερίληψης τους απερρίφθησαν. Στο σχετικό πρακτικό της Ε.Ε.Υ. αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Κατά την εξέταση των ενστάσεων, η Επιτροπή μελέτησε τη σχετική ανακοίνωση του Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ., Αυγούστου 2008, σε συνάρτηση με τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Ειδικού Εκπαιδευτικού (ΣΥ35/2008).
Σύμφωνα με την πιο πάνω ανακοίνωση του Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ., παρόλο που η διάρκεια της φοίτησης των προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών των Τ.Ε.Ι. είναι η ίδια όπως και των προπτυχιακών προγραμμάτων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Ελλάδας, τα προγράμματα των δύο τομέων διακρίνονται σαφώς ως προς τη φυσιογνωμία τους. Τα προγράμματα του πανεπιστημιακού τομέα έχουν πρωτίστως ακαδημαϊκό προσανατολισμό. Το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. καταλήγει, συμπερασματικά, ότι το Πτυχίο που απονέμεται από Τ.Ε.Ι. της Ελλάδας είναι ισότιμο πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά όχι ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου στην αντίστοιχη ειδικότητα.
Σύμφωνα με την πρόνοια 1.2 του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Ειδικού Εκπαιδευτικού, για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων Ειδικών Εκπαιδευτικών, για τις ειδικότητες Εργοθεραπείας, Λογοθεραπείας και Φυσιοθεραπείας, απαιτείται 'Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα'.
Η Επιτροπή ερμηνεύει ότι η φράση 'ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα' που περιέχεται στην πιο πάνω πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας προϋποθέτει την ισοτιμία και αντιστοιχία τίτλων σπουδών.
Όπως προκύπτει από την προαναφερόμενη ανακοίνωση του Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ., οι απόφοιτοι των Τ.Ε.Ι. Ελλάδας κατέχουν τίτλους ισότιμους προς πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών τους δεν είναι αντίστοιχο πτυχίων πανεπιστημίου στις ειδικότητες Εργοθεραπείας, Λογοθεραπείας και Φυσιοθεραπείας.
Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε να απορρίψει τις υπό εξέταση ενστάσεις, για τη μη συμπερίληψη των πιο πάνω αιτητών στους πίνακες διοριστέων Ειδικών Εκπαιδευτικών, για τις ειδικότητες Εργοθεραπείας, Λογοθεραπείας και Φυσιοθεραπείας, Ιουλίου 2008.»
Μη περιληφθέντες λοιπόν και στον αναθεωρημένο πίνακα διοριστέων, οι Αιτητές κατεχώρησαν τις προσφυγές αυτές κατά της μη συμπερίληψής τους και κατά του διορισμού των δύο Ενδιαφερομένων Μερών.
Χρήσιμη προς κατανόηση των εισηγήσεων των Αιτητών είναι η προϊστορία του πράγματος. Το 2001 με νόμο της Ελλάδος τα Τ.Ε.Ι. Ελλάδος αναγνωρίσθησαν ως σχολές Ανώτατης Εκπαίδευσης και τα πτυχία τους ως ισότιμα με τα πτυχία πανεπιστημίων. Με το Ν. 219(Ι)/2002, τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. Ελλάδος που εκδόθησαν πριν από τον ελληνικό νόμο θεωρήθησαν ότι τυγχάνουν της ίδιας αναγνώρισης με αυτής που τυγχάνουν στην Ελλάδα. Περαιτέρω, βάσει του Ν. 68(Ι)/1996, τροποποιητικός του οποίου ήταν ο Ν. 219(Ι)/2002, το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. ανεγνώρισε τα Τ.Ε.Ι. Ελλάδος ως Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα παρέχοντας και βεβαιώσεις, σε όσους Αιτητές είχαν ζητήσει, ότι το πτυχίο τους από τα Τ.Ε.Ι. Ελλάδος αναγνωρίζεται ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος προς πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης Τεχνολογικού Τομέα στην ειδίκευση της Λογοθεραπείας. Ως αποτέλεσμα, η Ε.Ε.Υ., η οποία μέχρι τότε δεν δεχόταν για εγγραφή στους πίνακες τους αποφοίτους των Τ.Ε.Ι. ως μη πληρούντες την απαίτηση 3(α) του τότε σχεδίου υπηρεσίας («Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην απαιτούμενη ειδικότητα») απεφάσισε να δεχθεί ως προσοντούχους τους αποφοίτους των Τ.Ε.Ι. Ελλάδος στην ειδικότητα της Λογοθεραπείας, εκδίδοντας και σχετική ανακοίνωση. Σε αυτή τη βάση ήταν που οι Αιτητές περιλήφθησαν στους καταλόγους διοριστέων πριν από τις 13.6.2008. Την ημερομηνία εκείνη δημοσιεύθηκε νέο σχέδιο υπηρεσίας, οπότε και οι πίνακες διοριστέων έπαυσαν να υφίστανται, εξ ου και οι Αιτητές, με την προκήρυξη των εν λόγω θέσεων, ζήτησαν να εγγραφούν στο νέο πίνακα, με κατάληξη τη διαφοροποίηση της θέσης της Ε.Ε.Υ. ως ανωτέρω. Υπήρξε και ανακοίνωση του Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. ότι το ίδιο θεωρούσε ότι «τα πτυχία των δύο τομέων της Ανώτατης Εκπαίδευσης της Ελλάδας, του πανεπιστημιακού τομέα, όπου εντάσσονται τα Πανεπιστήμια, και του τεχνολογικού τομέα, όπου εντάσσονται τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.), είναι ισότιμα μεταξύ τους, αλλά όχι αντίστοιχα», και συνεπώς «το πτυχίο που απονέμεται από Τ.Ε.Ι. της Ελλάδας είναι ισότιμο πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου στη συγκεκριμένη ειδικότητα, αλλά δεν είναι ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου στη συγκεκριμένη ειδικότητα». Και τούτο, όπως εξηγείτο, διότι, ενώ η διάρκεια φοίτησης στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. είναι η ίδια, τα προγράμματα φοίτησης διαφοροποιούνται ως προς τη φυσιογνωμία τους καθ' όσον εκείνα του πανεπιστημίου έχουν πρωτίστως ακαδημαϊκό προσανατολισμό ενώ εκείνα των Τ.Ε.Ι. έχουν προτίστως επαγγελματικό προσανατολισμό. Την ανακοίνωση αυτή είχε υπ' όψη της η Ε.Ε.Υ. κατά την απόρριψη των ενστάσεων των Αιτητών. Και η επιστολή της Πρεσβείας της Ελλάδος, στην οποία ανεφέρθη η Ε.Ε.Υ. κατά την προηγηθείσα απόρριψη των αιτήσεων των Αιτητών, είχε την ίδια κατεύθυνση, παραπέμποντας στη φυσιογνωμική διάκριση μεταξύ πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα, και μάλιστα σημείωνε τη διάκριση που γίνεται στην Ελλάδα στις προκηρύξεις θέσεων μεταξύ θέσεων Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (πανεπιστημίων), που δεν περιλαμβάνουν τα Τ.Ε.Ι., και θέσεων Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή/και Τ.Ε.Ι., που περιλαμβάνουν και τα Τ.Ε.Ι..
Με βάση το ταυτόσημο της απαίτησης 3(α) του παλαιού σχεδίου υπηρεσίας και της απαίτησης 1.2 του νέου σχεδίου υπηρεσίας, («πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν»), οι Αιτητές εισηγούνται ότι η Ε.Ε.Υ. δεν είχε ευχέρεια ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας το οποίο απαιτούσε μόνο ισοτιμία και όχι αντιστοιχία του προσόντος προς πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο. Εφ' όσον, λέγουν, η ισοτιμία αυτή ήταν δεδομένη εκ του νόμου, εξ ου και η Ε.Ε.Υ. δέχθηκε πριν από το νέο σχέδιο υπηρεσίας την εγγραφή των Αιτητών στον πίνακα διοριστέων, η Ε.Ε.Υ. δεν μπορούσε να εισάξει περαιτέρω θέμα αντιστοιχίας όπως έπραξε.
Συμφωνώ με τη θέση των Αιτητών και φρονώ ότι το λάθος της Ε.Ε.Υ. είναι ακόμα βαθύτερο. Το ζητούμενο ήταν κατά πόσο το πτυχίο των Τ.Ε.Ι. Ελλάδος των Αιτητών ήταν ισότιμο προς πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο. Αυτό προέκυπτε ως το ζητούμενο από τους ίδιους τους σαφείς όρους του σχεδίου υπηρεσίας που περιορίζοντο στην ισοτιμία και δεν επεκτείνοντο στην αντιστοιχία. Η ισοτιμία όμως ήταν δεδομένη από το 2002 και για το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. και για την Ε.Ε.Υ. (όπως μάλιστα ήταν και η αντιστοιχία). Το τι έκανε ουσιαστικά η Ε.Ε.Υ. ήταν να αναιρέσει τη δεδομένη ισοτιμία βασιζόμενη σε στοιχεία που αφορούσαν όχι την ισοτιμία αλλά την αντιστοιχία τους για σκοπούς διορισμού στην Ελλάδα. Η επιστολή του Τ.Ε.Ι. Πειραιά που διαβίβασε η Πρεσβεία της Ελλάδας στην οποία και βασίσθηκε αφορούσε όχι την ισοτιμία αλλά, όπως παρατηρεί και η κα Καλλιγέρου, τα κρατούντα στην Ελλάδα ως προς τους διορισμούς στη δημόσια υπηρεσία, τα οποία και καθορίζονται με νόμους και προεδρικά διατάγματα που διακρίνουν μεταξύ θέσεων πανεπιστημιακού πτυχίου και θέσεων πτυχίου Τ.Ε.Ι., οπότε ανάλογες είναι και οι προκηρύξεις των θέσεων. Τέτοιες νομικές ρυθμίσεις όμως δεν υπάρχουν στην Κύπρο όπου ασφαλώς δεν ισχύουν τα ελληνικά νομοθετήματα. Εφ' όσον ο Κύπριος νομοθέτης δεν εισήξε τέτοιες ρυθμίσεις, αλλά περιορίσθηκε στον ενιαίο καθορισμό και προκήρυξη θέσεων στη βάση της ισοτιμίας, δεν υπάρχουν περιθώρια άλλης ερμηνείας του σχετικού σχεδίου υπηρεσίας. Αν καλό θα ήταν να υπάρχουν διακρίσεις στον καθορισμό και στις προκηρύξεις θέσεων μεταξύ πανεπιστημιακού / ακαδημαϊκού και τεχνολογικού / επαγγελματικού πτυχίου, είναι για τον Κύπριο νομοθέτη να σταθμίσει και αποφασίσει ασκώντας τις ευθύνες του. Το Δικαστήριο απλώς διαπιστώνει ότι αυτό δεν έγινε. Πλήρως αποκαλυπτικό ως προς τούτο είναι και το συμπέρασμα στην προαναφερθείσα επιστολή ότι «ο 'σκόπελος' της συμμετοχής τους [των πτυχιούχων των Τ.Ε.Ι.] ή όχι στην προκήρυξη μπορεί να αποφευχθεί με ένα σαφές κείμενο, όπως γίνεται στην Ελλάδα». Τα ίδια ισχύουν βεβαίως ως προς την ανακοίνωση του Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ., η οποία μάλιστα αποκαλύπτει την πλάνη της Ε.Ε.Υ., αφού παραπέμπει στο ότι το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ. θεωρεί το πτυχίο των Τ.Ε.Ι. ως ισότιμο αλλά όχι αντίστοιχο του πανεπιστημιακού διπλώματος.
Η Ε.Ε.Υ. θεώρησε ότι είχε το δικαίωμα να επεκταθεί σε κρίση ισοτιμίας εφ' όσον στο νέο σχέδιο υπηρεσίας αναφέροντο «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα», αντιλαμβανόμενη ότι αυτό «προϋποθέτει την ισοτιμία και αντιστοιχία τίτλων σπουδών». Η άποψη αυτή όμως είναι πεπλανημένη ως μη συνάδουσα με την συνήθη ερμηνεία των λέξεων. Ο νομοθέτης δεν προνόησε για «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο και αντίστοιχο προσόν», όπως το αντελήφθη η Ε.Ε.Υ., όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε να προνοήσει αν έτσι ήθελε. Η αναφορά «στην αντίστοιχη ειδικότητα» δεν είναι αναφορά σε αντιστοιχία του ισότιμου πτυχίου προς πανεπιστημιακό αλλά αναφορά, όπως οι λέξεις σημαίνουν, στην αντίστοιχη ειδικότητα, δηλαδή στην ειδικότητα που ενδιαφέρει, εφ' όσον η προκήρυξη ως προς την παράγραφο 1.2, ήταν κοινή για έξι ειδικότητες ως εξής:
«1.2 Για τις ειδικότητες Λογοθεραπείας, Φυσιοθεραπείας, Εργοθεραπείας, Μουσικοθεραπείας, Εκπαιδευτικής Ακουολογίας και Ειδικής Γυμναστικής
Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην αντίστοιχη ειδικότητα.»
Συνιστούσε λοιπόν θεμελιακή παρερμηνεία η αντίληψη της Ε.Ε.Υ. ότι η αναφορά «στην αντίστοιχη ειδικότητα» εισήγαγε στοιχεία «αντιστοιχίας» πτυχίου.
Δεν θα με απασχολήσουν οι άλλες εισηγήσεις των Αιτητών οι οποίες αφορούν, μεταξύ άλλων, στο αναιτιολόγητο της αλλαγής ερμηνείας εκ μέρους της Ε.Ε.Υ. κατά παράβαση της αρχής της καλής πίστης. Ούτε βεβαίως με απασχόλησαν οι προδικαστικές ενστάσεις της Δημοκρατίας αφού είναι εντελώς ανεδαφικές. Οι δύο προσβαλλόμενες πράξεις είναι απολύτως συναφείς, το δικαίωμα δε της Αιτήτριας να περιλαμβάνεται στον κατάλογο συμπλέκεται προς το έννομο συμφέρον της.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει €200 έξοδα σε κάθε Αιτητή, λαμβανομένου υπ' όψη ότι οι προσφυγές συνεκδικάσθησαν και αφορούν κοινά νομικά σημεία.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.