|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. αρ.1706/2009)
21 Δεκεμβρίου, 2009
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΙΝΤΡΑΚΑΤ- Intrakom Κατασκευές Ανώνυμη Εταιρεία Τεχνικών ΄Εργων και Μεταλλικών Κατασκευών εκ Παιανίας, Αττικής, Ελλάδα
Αιτητές,
-και -
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (ΑΤΗΚ) [Cyprus Telecommunications Athority (CYTA)]
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Μονομερής αίτηση ημερ. 17.12.2009
A.Φακοντή, για Π.Σαρρή, για τους Αιτητές.
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Οι αιτητές ήταν ένας από τους προσφοροδότες στο διαγωνισμό που είχαν προκηρύξει οι καθ΄ων η αίτηση με στόχο την επέκταση του ευρυζωνικού δικτύου στις αγροτικές περιοχές με τη μέθοδο των μικροσκαμμάτων για τις περιφέρειες Λευκωσίας, Λεμεσού, Λάρνακας και Πάφου. Στις 30.11.2009 οι καθ΄ων η αίτηση αποφάσισαν την κατακύρωση του διαγωνισμού σε τρίτο προσφοροδότη εκτός από τους αιτητές. Ως αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας των καθ΄ων η αίτηση οι αιτητές καταχώρισαν στις 17.12.2009 την παρούσα προσφυγή και ταυτοχρόνως με μονομερή αίτηση ιδίας ημερομηνίας επιδιώκουν την έκδοση διατάγματος αναστολής της πιο πάνω απόφασης για κατακύρωση του διαγωνισμού στον τρίτο προσφοροδότη με το όνομα ΕΤΕΡΝΙΑ Τεχνική Κατασκευαστική και Συμβουλευτική Ανώνυμη Εταιρεία στο εξής, το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κ.΄Αγγελου Τσοροβά ο οποίος εργάζεται στην εταιρεία των αιτητών ως μηχανικός και ένας από τα βασικά άτομα που είχαν, όπως αναφέρει, ασχοληθεί με τη μελέτη των εγγράφων του διαγωνισμού και την ετοιμασία της προσφοράς των αιτητών. Η συγκεκριμένη αρνητική απόφαση ημερ. 30.11.2009 είχε παραληφθεί όπως αναφέρει ταχυδρομικώς από την εταιρεία των αιτητών στις 10.12.2009 αμέσως, συνεχίζει, ήλθαν σε επαφή στην Κύπρο για την καταχώριση της παρούσας προσφυγής.
Στην παράγραφο 10 της ενόρκου δηλώσεως γίνεται αναφορά σε διάφορα στοιχεία που κατά την άποψη του ενόρκως δηλούντα συνηγορούν υπέρ της εισήγησης ότι η προσφορά των αιτητών ήταν η χαμηλότερη και ότι δεν υστερούν σε κανένα σημείο έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους με τέτοιο τρόπο που έπρεπε να κατακυρωθεί η προσφορά υπέρ τους. Υπάρχει συνεχίζει ο ενόρκως δηλών σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση και οι αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεν εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα και οι καθ΄ων η αίτηση προχωρήσουν στην υπογραφή συμβολαίου με το ενδιαφερόμενο μέρος. Ταυτόχρονα αναφέρει η πράξη των καθ΄ων η αίτηση είναι έκδηλα αδικαιολόγητη και/ή αναιτιολόγητη και/ή αβάσιμη και παράνομη.
Κατά το στάδιο της συζήτησης ενώπιον του Δικαστηρίου είχα εκφράσει τους προβληματισμούς μου κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση προσωρινού διατάγματος όπως καθορίζονται από τη νομολογία. Μελετώντας το θέμα περαιτέρω η ιδία ανησυχία εξακολουθεί να υφίσταται.
Η προσφερόμενη στο Δικαστήριο δυνατότητα έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων, μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση μιας προσφυγής εδράζεται στον Καν.13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η δικαιοδοσία αυτή ασκείται με φειδώ και μόνο όταν στοιχειοθετηθούν ένα από τα δυο πιο κάτω απαραίτητα στοιχεία ήτοι:
α) ΄Εκδηλη παρανομία στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ή
β) Πρόκληση ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή από τη μη έκδοση του διατάγματος.
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ν. Marfin Popular Bank (2007) 3 Α.Α.Δ. 32.
«η εξαιρετική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση προσωρινού διατάγματος όπως είναι πάγια νομολογημένο, αναλαμβάνεται μόνο εφόσον διαπιστώνεται πως η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση είναι έκδηλα παράνομη ή εφόσον, στο πλαίσιο του συνόλου των δεδομένων, δικαιολογείται νε εκδοθεί ενόψει επαπειλούμενης, εξαιτίας της, ανεπανόρθωτης βλάβης.»
Στην υπόθεση Frangos & Οthers v. Republic (1982) 3 Α.Α.Δ.53, ιδιαίτερα στη σελίδα 57, αναφέρεται σε μετάφραση ότι:
«για να ενεργήσει το Δικαστήριο, η παρανομία πρέπει να είναι πρόδηλα αναγνωρίσιμη χωρίς να χρειάζεται να διερευνηθούν τα αμφισβητούμενα γεγονότα».
Περαιτέρω στην ίδια υπόθεση αναφέρεται το πιο κάτω απόσπασμα επίσης σε μετάφραση:
«αν και το τι αποτελεί έκδηλη παρανομία δεν έχει εξαντλητικά οριστεί φαίνεται ότι συνεπάγεται καθαρή παράβαση της διαδικασίας που προβλέπεται από το νόμο ή αδιαμφισβήτητη περιφρόνηση των θεμελιωδών αρχών του διοικητικού δικαίου.»
Ο ορισμός της «έκδηλης παρανομίας» απαντάται επίσης στην υπόθεση Λοϊζίδης ν. Yπ.Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233 ως εξής:
«έκδηλη παρανομία είναι εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ότι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης».
Το πιο κάτω απόσπασμα σε μετάφραση από την απόφαση Sofocleous ν. Republic (1971) 3 Α.Α.Δ. 345, δίδει πιστεύω το στίγμα και προσδιορίζει τις παραμέτρους μέσα από τις οποίες το Δικαστήριο μπορεί να προχωρήσει για να διαπιστώσει την ύπαρξη ανεπανόρθωτης ζημιάς
«αποτελεί καλώς θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η κατ΄ισχυρισμόν ζημιά που θα προκύψει από την επικείμενη εκτέλεση της επίδικης διοικητικής πράξης πρέπει να εξειδικεύεται στην αίτηση με συγκεκριμένο τρόπο. Ασαφείς ισχυρισμοί για τη ζημιά καθιστούν δύσκολη την αξιολόγηση της και γι΄αυτό και μόνο το λόγο η αίτηση για προσωρινό διάταγμα μπορεί να απορριφθεί.»
Όπως καταφαίνεται από το περιεχόμενο της ενόρκου δηλώσεως οι αιτητές αμφισβητούν την ορθότητα της συγκεκριμένης απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 30.11.2009, με την οποία όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός ΑΤ.1/2009 στο ενδιαφερόμενο μέρος, βασιζόμενο σε διάφορους νομικούς λόγους. Το Δικαστήριο δεν εξετάζει την ουσία της προσφυγής, κάτι το οποίο θα συμβεί κατά το στάδιο εξέτασης της κυρίως αιτήσεως ακυρώσεως Το τι έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή το Δικαστήριο είναι κατά πόσο με βάση το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιον του με τη μορφή της ένορκης δήλωσης και των επισυνημμένων εγγράφων καταδεικνύεται έκδηλη παρανομία που να επηρεάζει τη συγκεκριμένη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση. Κάτι τέτοιο δεν έχει με οποιοδήποτε τρόπο στοιχειοθετηθεί, συνεπώς δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη.
Το άλλο θέμα που πρέπει να εξεταστεί είναι κατά πόσο οι αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. Όπως καταφαίνεται από το περιεχόμενο της ενόρκου δηλώσεως εκείνο που αμυδρώς ισχυρίζονται οι αιτητές είναι ότι θα υποστούν απώλεια εάν δεν κατακυρωθεί υπέρ τους η προσφορά. Αυτό αποτελεί μια εξειδικευμένη χρηματική ζημιά η οποία ενδεχομένως θα μπορεί να ικανοποιηθεί αν και εφόσον βεβαίως οι αιτητές επιτύχουν στην κυρίως αίτηση ακυρώσεως τους. Η χρηματική ζημιά όπως αναφέρθηκε πρόσφατα εις την υπόθεση ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ POSEIDON GRAND MARINA OF PAPHOS κ.ά. ν. CYΒARCO PLC κ.ά. ΑΕ6/2009, ημερ. 17.7.2009 δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει και να αιτιολογήσει την έκδοση διατάγματος βασιζόμενο στο στοιχείο της ανεπανόρθωτης ζημιάς.
Με γνώμονα τα πιο πάνω βρίσκω ότι η αίτηση είναι αβάσιμη και ως εκ τούτου απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.