|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 26/2005)
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1216/2004,
1220/2004, 22/2005 και 26/2005)
30 Οκτωβρίου, 2009
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΟΦΟΥΛΛΑ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Χ"ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
3. ΜΑΡΙΑ ΑΧΙΛΛΕΩΣ,
Αιτήτριες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
_________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 26 ΜΑΪΟΥ, 2009 -
ΑΙΤΗΤΡΙΩΝ 1 ΚΑΙ 2 - ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
_________________________
Παύλος Κυπριανού, για Μιχ. Κυπριανού, για τις Αιτήτριες.
Μαρίνα Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Α. Ευσταθίου κα, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 8 - Ελένη Χατζηπαναγή, 9 - Ανδρούλα Κυριάκου, 11 - Μαρίνο Κωνσταντίνου, 16 Ιωσηφίνα Η. Μούσα, 18 - Χρυστάλλα Χριστοδούλου.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτήτριες αμφισβητούν τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), με την οποία διορίστηκαν, μεταξύ άλλων, τα ενδιαφερόμενα μέρη Ελένη Χατζηπαναγή, Ανδρούλα Κυριάκου, Μαρίνος Κωνσταντίνου, Ιωσηφίνα Η. Μούσα και Χρυστάλλα Χριστοδούλου στη μόνιμη θέση Κτηματολογικού Γραφέα, στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Μετά τη συμπλήρωση των γραπτών αγορεύσεων, οι αιτήτριες Σοφούλλα Σοφοκλέους και Παναγιώτα Χ"Χριστοδούλου καταχώρισαν την παρούσα αίτηση, με την οποία ζητούν όπως τους επιτραπεί να παρουσιάσουν μαρτυρία, υπό μορφή ενόρκων δηλώσεων.
Νομικό έρεισμα της αίτησης αναφέρθηκε το ΄Αρθρο 11 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964, (Ν. 33/64), (όπως τροποποιήθηκε), οι Κανονισμοί 17 και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, η Δ.48, θ. 1 και 2, η Δ.39, θ. 1, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και οι γενικές εξουσίες του δικαστηρίου.
Το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης προκύπτει από την ένορκη δήλωση που την συνοδεύει. Σύμφωνα με αυτή, ένας από τους λόγους προσβολής της επίδικης διοικητικής πράξης είναι ότι οι αιτήτριες κατείχαν το προβλεπόμενο στην παράγραφο (4) των απαιτούμενων προσόντων πλεονέκτημα της τριετούς συνεχούς πείρας σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης, το οποίο, όμως, δεν τους πιστώθηκε και είναι επ' αυτού που ζητούν να παρουσιάσουν μαρτυρία.
Τόσο η πλευρά των καθ' ων η αίτηση όσο και αυτή των ενδιαφερομένων μερών καταχώρισαν ένσταση.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη αντικρούουν τον ισχυρισμό των αιτητριών και παραπέμπουν σε δύο Βεβαιώσεις του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, (ο «Διευθυντής»), ημερομηνίας 19/4/2004, σύμφωνα με τις οποίες οι αιτήτριες, οι οποίες είχαν προσληφθεί στο Τμήμα ως Βοηθοί Γραφείου - (η μεν Σοφοκλέους στις 8/5/1989 ως έκτακτη και η δε Χ"Χριστοδούλου στις 15/6/1993 ως μόνιμη) - από την ημερομηνία της πρόσληψής τους μέχρι και την ημερομηνία λήξης της υποβολής, από μέρους τους, αίτησης για διορισμό στη θέση Κτηματολογικού Γραφέα, δεν ασχολήθηκαν «με καθήκοντα που σχετίζονται με εκείνα της θέσης Κτηματολογικού Γραφέα». Οι αιτήτριες, αμφισβητώντας το περιεχόμενο των εν λόγω Βεβαιώσεων, ζητούν να τους επιτραπεί να καταχωρίσουν ένορκες δηλώσεις, αναφορικά με τα καθήκοντα που ασκούσαν τον ουσιώδη χρόνο.
Οι καθ' ων η αίτηση και τα ενδιαφερόμενα μέρη υποστηρίζουν ότι η αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας αφορά σε θέμα που εντάσσεται αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Διοίκησης, για το οποίο δεν μπορεί να αναζητείται πρωτογενής εκτίμηση από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο, ο ρόλος του οποίου περιορίζεται σε έλεγχο νομιμότητας της διοικητικής απόφασης.
Οι αρχές που διέπουν το ζήτημα της προσαγωγής μαρτυρίας στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία έχουν αναλυθεί στην απόφαση Sportsman Betting Co. Ltd ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, όπου αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 595-596)
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. (Βλέπε Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106, Τάσου Μιχαηλίδη κ.ά. ν. Συμβούλιο Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Υπόθ. αρ. 530/97, ημερ. 5.7.2000). Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξή τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (Αρ. 1) (1992) 4 Α.Α.Δ. 3330, Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1993) 4 Α.Α.Δ. 609, Lordos Hotels Holdings Ltd. ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υπόθ. Αρ. 71/97, ημερ. 18.11.99).»
Στη Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549, αποφασίστηκε ότι:- (σελ. 559-560)
«... δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μαρτυρία η οποία να διαφοροποιεί, να αλλοιώνει ή να μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης. Το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς πραγμάτων που λήφθηκε υπόψη. Αν τα στοιχεία ενώπιον του διοικητικού οργάνου είναι ασαφή, η αποσαφήνισή τους δεν εναπόκειται στο δικαστήριο αλλά στο ίδιο το διοικητικό όργανο που έχει την ευθύνη για την αξιολόγηση τους (Βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 3330 και Σταύρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 317, 325). Βλ. επίσης και Συμεωνίδου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145 - απόφαση της Ολομέλειας, στην οποία κρίθηκε ότι δεν ήταν δυνατή η πρωτογενής κρίση στοιχείων τα οποία δεν είχαν τεθεί ενώπιον της Ε.Δ.Υ. (Βλ. και Κολοκοτρώνη ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 590/96/13.6.97 και Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 716/96/27.3.98).»
Αποτελεί, επίσης, πάγια νομολογιακή αρχή ότι το ζήτημα της κατοχής των προβλεπόμενων στα σχέδια υπηρεσίας προσόντων πρέπει να διερευνάται από το διορίζον όργανο - (βλ. Συμεωνίδου ν. Δημοκρατίας, (πιο πάνω)).
Από την εξέταση της αίτησης, σε συνάρτηση με τις πιο πάνω αρχές, προκύπτει ότι η προτεινόμενη μαρτυρία δεν είναι αναγκαία για την επίλυση των επιδίκων θεμάτων. Οι Βεβαιώσεις του Διευθυντή, που αφορούν στις αιτήτριες και τις οποίες οι ίδιες αμφισβητούν, στηρίζονται, καθώς αναφέρεται σ' αυτές, σε στοιχεία των προσωπικών τους φακέλων, ώστε δεν τίθεται τώρα ζήτημα παρουσίασης μαρτυρίας.
Είναι καλά γνωστό ότι ο δικαστικός έλεγχος μιας διοικητικής πράξης γίνεται με βάση τα δεδομένα που το διοικητικό όργανο είχε ενώπιόν του κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, τα οποία δεν είναι δυνατό να διαφοροποιούνται εκ των υστέρων - (βλ. Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, (πιο πάνω)). Προκύπτει από τα ενώπιόν μου τεθέντα ότι η επιδιωκόμενη να προσαχθεί μαρτυρία θα διαφοροποιήσει τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη για την αιτιολογία της επίδικης απόφασης, κάτι που δεν επιτρέπεται. Οι αιτήτριες, ουσιαστικά, ζητούν από το Δικαστήριο να δεχθεί και, στη συνέχεια, να αξιολογήσει με πρωτογενή κρίση στοιχεία σε επίπεδο ισχυρισμών, αναφορικά με τα καθήκοντά τους.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ