ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 1150/09]
9 Οκτωβρίου, 2009
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Καθ' ων η αίτηση
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.8.2009
Γ. Α. Παπαϊωάννου και Η. Α. Στεφάνου για τον αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Κατά του αιτητή και άλλων τεσσάρων καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας η ποινική υπόθεση με αριθμό 8211/09. Στις 18.8.09 ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης έθεσε σε διαθεσιμότητα τους τέσσερις από τους κατηγορούμενους, που είναι μέλη της Αστυνομίας, μέχρι την ολοκλήρωση της πιο πάνω ποινικής υπόθεσης. Ασκήθηκαν τέσσερις προσφυγές και, στην κάθε μια, υποβλήθηκε αίτηση για προσωρινό διάταγμα αναστολής της διαθεσιμότητας. Κατά το σύστημα τυχαίας κατανομής που εφαρμόζεται, οι τέσσερις υποθέσεις τέθηκαν ενώπιον τεσσάρων διαφορετικών δικαστών. Θα ανέμενα πως, με κατάλληλο διάβημα, αφού το ζήτημα που εγειρόταν στην κάθε μια ήταν ταυτόσημο, θα επιδιωκόταν η εκδίκαση όλων των υποθέσεων από ένα δικαστή. Όμως, οι τέσσερις υποθέσεις αφέθηκαν προς ξεχωριστή εκδίκαση και ήδη έχουν εκδοθεί τρεις αποφάσεις.
Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά ρητή επίκληση του Κανονισμού 47 των περί Αστυνομίας (Πειθαρχικών) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 53/1989) και, κατά την εισήγηση του αιτητή, εκδήλως δεν παρέχει αυτός ο Κανονισμός εξουσία για διαθεσιμότητα, όπως η ασκηθείσα. Ο παράλληλος ισχυρισμός πως η προσβαλλόμενη απόφαση, αν δεν ανασταλεί, θα προκαλέσει στον αιτητή ανεπανόρθωτη βλάβη, που αποτελεί τη δεύτερη από τις καθιερωμένες προϋποθέσεις στην περίπτωση, πέρα δηλαδή από την έκδηλη παρανομία, εγκαταλείφθηκε.
Ο Κανονισμός 47(1) και η πρώτη επιφύλαξη σ' αυτόν αφορά σε διαθεσιμότητα «σε περίπτωση κατά την οποία διεξάγεται αστυνομική έρευνα» και, όπως αναγνωρίζουν και οι καθ' ων η αίτηση, δεν έχουμε εδώ τέτοια περίπτωση. Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατ' επίκληση της δεύτερης επιφύλαξης στον Κανονισμό 47(1) και είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση πως, αντίθετα προς την εισήγηση του αιτητή, εξ αυτού προκύπτει εξουσία, όχι απλώς παράτασης ήδη υφιστάμενης διαθεσιμότητας κατά τον Κανονισμό 47(1) αλλά και απόφασης να τεθεί μέλος της αστυνομίας σε διαθεσιμότητα μέχρι την αποπεράτωσή της.
Σύμφωνα με τη δεύτερη επιφύλαξη στον Κανονισμό 47(1) «αν μετά το τέλος της έρευνας αποφασιστεί ποινική ή πειθαρχική δίωξη του μέλους και συντρέχουν ειδικοί λόγοι, ο Υπουργός με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας παρατείνει τη διαθεσιμότητα του μέλους μέχρι τη συμπλήρωση της υπόθεσης.».
Έχω το ευεργέτημα των τριών αποφάσεων των συναδέλφων μου Στ. Ναθαναήλ, Κ. Παμπαλλή και Κ. Κληρίδη στις υποθέσεις Χαράλαμπος Ιωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1147/2009, ημερομηνίας 30.9.2009, Αβραάμ Χαραλάμπους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1148/2009, ημερομηνίας 30.9.2009 και Παντελής Πολυβίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1149/2009 ημερομηνίας 23.9.2009. Και στις τρεις αποφάσεις, με αναφορά στη νομολογία σε σχέση με τις αρχές προσέγγισης του ζητήματος της έκδηλης παρανομίας, κρίθηκε πως εκδήλως η δεύτερη επιφύλαξη δεν παρέχει εξουσία άλλη από την παράταση ήδη υπάρχουσας διαθεσιμότητας. Και πως, συναφώς, ήταν χωρίς εξουσία που αποφασίστηκε, για πρώτη φορά, η διαθεσιμότητα στην κάθε περίπτωση. Αυτό, με αναφορά στο σαφές λεκτικό του Κανονισμού και στην έννοια του ρήματος «παρατείνω» στο οποίο αυτός ρητώς αναφέρεται. Περαιτέρω, με αναφορά στο σύνολο του Κανονισμού, στο ιστορικό του αλλά και σε συμπεράσματα που αναντιλέκτως προκύπτουν.
Σε συμφωνία προς τις αποφάσεις των συναδέλφων καταλήγω πως πράγματι, οφθαλμοφανώς, για τους λόγους που έχουν εξηγήσει, τους οποίους υιοθετώ, ο Κανονισμός 47 δεν παρέχει στον Υπουργό την εξουσία που άσκησε κατ' επίκλησή του.
Στη Χαράλαμπος Ιωάννου (ανωτέρω) ο Ναθαναήλ, Δ., ενόψει της διαπίστωσης έκδηλης παρανομίας, με αναφορά στις Νικολάου ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 3959 και Γεώργιος Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 1369/2008, ημερομηνίας 19.9.08 δεν περιορίστηκε στην έκδοση προσωρινού διατάγματος αλλά ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση. Η ευπαίδευτος συνήγορος για τους καθ' ων η αίτηση, ενώ διατήρησε βεβαίως τις θέσεις της επί της ουσίας, συμφώνησε πως σε περίπτωση τέτοιας κρίσης, αφού ακούστηκαν και οι δυο πλευρές, πράγματι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί σ' αυτό το στάδιο.
Καταλήγω πως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εκδήλως παράνομη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.