ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[Υπόθεση Αρ. 1132/2006]

 

7 Σεπτεμβρίου, 2009

 

[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΑΛΙΩΤΗΣ

Αιτητής

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Καθ' ων η αίτηση

 

Λ. Χριστοδούλου για Κ. Χρυσοστομίδη για τον αιτητή.

Λ. Λάμπρου Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

Χρ. Παρπόττα για Μ. Μυλωνά για ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Η αρχική προαγωγή του Πέτρου Παπασωζόμενου (ο ενδιαφερόμενος) στη θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο και είναι αρκετό για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης να αναφερθούμε στον πρώτο λόγο ακυρότητας που διαπιστώθηκε.  Ο αιτητής κατείχε το πλεονέκτημα που πρόβλεπε το σχέδιο υπηρεσίας[1], ο ενδιαφερόμενος δεν το κατείχε και η αιτιολογία που δόθηκε για την τελική επιλογή δεν ήταν επαρκής.

 

Πριν την επανεξέταση ο ενδιαφερόμενος, με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 2.1.06, ζήτησε να αξιολογηθούν εκ νέου τα στοιχεία του φακέλου επειδή η θέση του ήταν πως από αυτά προέκυπτε ότι στην πραγματικότητα κατείχε το πλεονέκτημα.  H Eπιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 20.1.06, απέρριψε την εισήγηση.  Όπως σημείωσε, χωρίς και να εξειδικεύει οτιδήποτε το συγκεκριμένο, με παραπομπή στο περιεχόμενο της επιστολής και στα στοιχεία του προσωπικού του φακέλου, αποφάσισε ότι «δεν κατέχει το πλεονέκτημα, όπως αυτό προβλέπεται στο οικείο σχέδιο υπηρεσίας».

 

Ακολούθησε νέα επιστολή του ενδιαφερομένου, ημερομηνίας 7.2.06.  Αυτή αφορούσε στη θέση του πως το 1984 είχε παρακολουθήσει μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας 6 μηνών.  Επισύναψε συναφώς δυο έγγραφα.  Το ένα ήταν πιστοποιητικό ότι συμπλήρωσε επιτυχώς κατ' οίκον πρόγραμμα (home study course) to 1984,  στο Foodborne Disease Control που διεξάχθηκε στο C.D.C., Department of Health and Human Services, Public Health Service, USA, με την περαιτέρω σημείωση, που την εκλαμβάνω να αφορά γενικά στη φύση εκείνου του προγράμματος, πως αυτό το ψηλού επιπέδου πρόγραμμα απευθυνόταν σε επαγγελματίες σε διάφορους κλάδους δημόσιας υγείας και η διάρκεια του ήταν 6 μήνες.  Αυτό το πιστοποιητικό δεν προερχόταν από τις ΗΠΑ αλλά από το Δρ. Αρίσταρχο Σεϋμένη, που περιγράφεται ως ο συντονιστής στην Ελλάδα για το αναφερθέν πρόγραμμα.  Αυτό το πιστοποιητικό, όπως αναφέρεται σ' αυτό, εκδόθηκε στην Αθήνα στις 6.2.2006.  Το δεύτερο έγγραφο ήταν επιστολή, στην οποία αναφέρεται το πρώτο έγγραφο, που στάληκε σε όλους τους κατά χώρα συντονιστές.  Είχε αποσταλεί το 1981 και δεν σχετίζεται με τον ενδιαφερόμενο.  Ήταν ενημερωτικό αναφορικά με τις δυνατότητες που παρέχονταν.  Συνάγεται πως είχε αποσταλεί από τον τότε συντονιστή στην Ελλάδα που ήταν άλλος από τον κ. Σεϋμένη.  Σ' αυτή την επιστολή γίνεται αναφορά και σε βιβλιάριο με λεπτομέρειες του προγράμματος που επισυνάφθηκε.

 

Η ΕΔΥ επανήλθε στο θέμα την 1.3.06.  Η απόφασή της αυτή τη φορά ήταν ευνοϊκή για τον ενδιαφερόμενο.  Την παραθέτω αυτούσια:

 

«Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της υποβληθέντα στοιχεία, τα οποία της διαβιβάστηκαν με επιστολή του Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, με αριθμό Π. 138 και ημερομηνία 7.2.06, τα οποία ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, και αφού άθροισε τη χρονική διάρκεια των σχετικών με τα καθήκοντα της θέσης εκπαιδευτικών προγραμμάτων τα οποία συμπλήρωσε ο Παπασωζόμενος Πέτρος, Κτηνιατρικός Λειτουργός Α', Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, αποφάσισε ότι αυτός κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, δηλαδή την 'ειδική εκπαίδευση διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέματα της Κτηνιατρικής Επιστήμης'.

 

Η Επιτροπή κατέληξε στην απόφασή της αφού έλαβε υπόψη τόσο την παράγραφο (3) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, στην οποία η ειδική εκπαίδευση ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους δεν καθορίζεται ως συνεχής, όσο και τη σχετική νομολογία.  (Α.Ε. 3192 και Α.Ε. 3518 ημερομηνίας 15.1.04)».

 

 

Ακολούθησε η τελική συνεδρία ημερομηνίας 14.3.06.  Κάτω από το δεδομένο πως και ο ενδιαφερόμενος κατέχει το πλεονέκτημα, εφόσον ήταν κατά πολύ αρχαιότερος των άλλων και δεν υστερούσε σε αξία με βάση τη βαθμολογία στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις, ο διευθυντής σύστησε τον ενδιαφερόμενο.  Σύσταση την οποία, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, υιοθέτησε η ΕΔΥ.

 

Οι λόγοι ακυρότητας που συζητήθηκαν αφορούν στη δυνατότητα που παρεχόταν να αναγνωριστεί στον ενδιαφερόμενο το πλεονέκτημα.  Επισημάνθηκε το γεγονός πως, επί των ίδιων δεδομένων, η ΕΔΥ είχε αρνηθεί την κατοχή του πλεονεκτήματος προηγουμένως και είναι γεγονός πως το αναφερθέν πρόσθετο πιστοποιητικό που αποστάληκε από τον ενδιαφερόμενο και το οποίο, όπως προκύπτει, έκαμε τη διαφορά, υπήρχε πράγματι στον προσωπικό του φάκελο.  Εκείνο που δεν υπήρχε ήταν αναφορά στη χρονική διάρκεια του προγράμματος και ως προς αυτό το ζήτημα αλλά και γενικότερα ως προς τη φύση του προγράμματος ο αιτητής ήγειρε σειρά θεμάτων.  Αυτά αφορούν στη διάρκεια του προγράμματος, στο περιεχόμενό του και στο κατά πόσο αυτό θα μπορούσε να ανταποκριθεί, ενόψει των διοργανωτών   και της φύσης του, στην απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Επίσης στο κατά πόσο ο ενδιαφερόμενος είχε επιτύχει στις εξετάσεις που αναφέρονται στο βιβλιάριο που επισυνάφθηκε και στο γιατί αυτό το πιστοποιητικό προερχόταν από το συντονιστή στην Ελλάδα και όχι από τις ΗΠΑ.  Η ΕΔΥ δεν είχε συγκεκριμενοποιήσει οτιδήποτε αλλά τα μέρη, για διευκόλυνση του Δικαστηρίου, αναφέρθηκαν σε όσα προέκυπταν ως εκπαιδευτικά προγράμματα που συνέθεταν, κατά την εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, το ακαδημαϊκό έτος που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας.  Αυτά ήταν, σύμφωνα με έγγραφο που ετοίμασε η ευπαίδευτη συνήγορος για τους καθ' ων η αίτηση, σειρά μαθημάτων στο Ισραήλ διάρκειας τεσσάρων μηνών στην υγιεινή του γάλακτος και άλλα μέχρι το Φεβρουάριο 1977, συμμετοχή σε εργαστήρια για την Κτηνιατρική Δημόσια Υγεία, πάλιν στο Ισραήλ διάρκειας 28 ημερών μέχρι τις 27.7.92 και παρακολούθηση προγράμματος στην Κινεζική Παραδοσιακή Κτηνιατρική, διάρκειας ενός μηνός μέχρι την 30.8.95.  Και επί των πιο πάνω ο αιτητής προέβη σε αμφισβητήσεις ειδικά ενόψει του γεγονότος ότι το πρώτο πρόγραμμα στο Ισραήλ, σύμφωνα με την επιστολή ημερομηνίας 27.1.77 που επισυνάφθηκε, άρχισε την 1^η Νοεμβρίου και θα συμπληρωνόταν στο τέλος Φεβρουαρίου 1977.  Δεν υπήρχε συναφώς στοιχείο που να δείχνει πως πράγματι ο ενδιαφερόμενος συμπλήρωσε αυτό το πρόγραμμα.  Σημειώνω όμως επ' αυτού τα ερυθρά 13 και 14 στον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερομένου που αναφέρονται σε παρακολούθηση μέχρι τον Φεβρουάριο 1977.

 

Αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης το κατά πόσο θα ήταν καν δυνατό να θεωρηθεί ότι ικανοποιείται το σχέδιο υπηρεσίας με επί μέρους προγράμματα σε διαφορετικά ιδρύματα ή οργανισμούς επειδή το άθροισμα των διαφόρων περιόδων συμπλήρωναν, έστω, το ένα ακαδημαϊκό έτος.  Έγινε συναφώς αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στη Νεοφύτου κ.α. ν. Γεωργιάδη κ.α. (2004) 3 ΑΑΔ 1, σε σχέση με τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση και δεν διαφώνησε στο τέλος ο αιτητής πως για τέτοιο σκοπό διάφορες περίοδοι σε διάφορα ιδρύματα θα μπορούσαν να αθροιστούν.  Παρέμεινε όμως η εισήγηση του, όπως την ανέπτυξε στη γραπτή του αγόρευση ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε, ως θέμα ουσίας, να αποτελεί ειδική εκπαίδευση και όχι μεταπτυχιακή το άθροισμα διαφόρων προγραμμάτων σε διάφορα θέματα από διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή οργανισμούς.

 

Μελέτησα τα δεδομένα και καταλήγω πως, κάτω από τις περιστάσεις της περίπτωσης, δεν θα έπρεπε η ΕΔΥ να περιοριστεί στην εντελώς γενική, χωρίς καμιά απολύτως εξειδίκευση, δήλωση πως στη βάση των στοιχείων του φακέλου ο ενδιαφερόμενος κατέχει το πλεονέκτημα.  Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι προηγουμένως, και πάλιν παραπέμποντας στο σύνολο των στοιχείων του φακέλου, άχθηκε σε διαφορετική απόφαση αλλά και τα διάφορα ζητήματα που εγείρονται από τον αιτητή, όπως τα έχω συνοψίσει, σε σχέση με τη χρονική διάρκεια, τη φύση και το περιεχόμενο των προγραμμάτων που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.  Αυτό, βεβαίως, θα προϋπέθετε περαιτέρω έρευνα η οποία δεν διεξάχθηκε, για να στηριχτεί η απόφαση πάνω στην επιστολή του ίδιου του ενδιαφερομένου και τα έγγραφα που εκείνος επισύναψε.  Περαιτέρω, θα ανέμενα αιτιολόγηση σε σχέση με την αναφορά σε ειδική εκπαίδευση και όχι σε μεταπτυχιακή.  Θεωρώ πως δεν είναι επιτρεπτό να προχωρούμε τώρα σε αναζήτηση των δεδομένων από τους φακέλους για να προβούμε σε πρωτογενείς συλλογισμούς αναφορικά με χρονικές διάρκειες, απαιτούμενη ή μη απαιτούμενη επιτυχία σε εξετάσεις και αν αυτή υπήρχε, αυθεντικότητα, ιδίως σε σχέση με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των έξι μηνών.  Ούτε, βεβαίως, και σε συζήτηση αναφορικά με το τι θα μπορούσε να θεωρηθεί «ακαδημαϊκό έτος» στην περίπτωση όταν ούτε επ' αυτού βρίσκουμε οτιδήποτε στην απόφαση της ΕΔΥ.   Σε τελική ανάλυση, η απόφαση σε σχέση με το πλεονέκτημα του ενδιαφερομένου ήταν το αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας, η δε αιτιολογία γι' αυτή δεν ήταν επαρκής.  Έπεται πως στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας αφού είναι δεδομένο πως η επιλογή του ενδιαφερομένου είχε στη βάση της την κατοχή από τον ίδιο του πλεονεκτήματος.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με €1.700 έξοδα πλέον ΦΠΑ.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

 

 

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

/ΜΣι.