ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1079/2009)

 

20 Αυγούστου, 2009

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤO  ΑΡΘΡΟ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

LOGICOM  PUBLIC  LIMITED,

Αιτήτρια,

v.

 

1.  ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ  ΑΡΧΗΣ  ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,

2.  ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ  ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ  ΥΓΕΙΑΣ,

Καθ' ων η Αίτηση.

_________________________

 

ΑΙΤΗΣΗ  ΓΙΑ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΣΤΗ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 

Α. Κ. Αδαμίδης, για την Αιτήτρια στην κυρίως αίτηση.

Δ. Νικολάτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ' ης η Αίτηση Αρ. 1 στην κυρίως αίτηση.

Θ. Ραφτοπούλου (κα), για Α. Ευαγγέλου, για τον Καθ' ου η Αίτηση Αρ.  2 στην κυρίως αίτηση.

Π. Πολυβίου, μαζί με Γ. Μίτλεττον, για τον παρεμβαίνοντα αιτητή -  κατ' ισχυρισμό Ενδιαφερόμενο Μέρος NCR.

Γ. Τριανταφυλλίδης, μαζί με Ν. Παρτασίδου (κα), για τον παρεμβαίνοντα αιτητή - κατ' ισχυρισμό Ενδιαφερόμενο Μέρος IBM ITALIA S.p.A (CYPRUS BRANCH).

_________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Η αιτήτρια, στις 3/8/2009, καταχώρισε την παρούσα προσφυγή, αμφισβητώντας τη νομιμότητα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, (η «Αναθεωρητική Αρχή»), με την  οποία η Ιεραρχική Προσφυγή της Αρ. 23/2009 απορρίφθηκε.  Αφορούσε αξίωσή της για ακύρωση απόφασης της Αναθέτουσας Αρχής -  (καθ' ου η αίτηση Αρ. 2), (η «Αναθέτουσα Αρχή») - να επιβάλει όρο εγγύησης εκτέλεσης της Σύμβασης που περιέχεται στην Πρόσκληση για Συμμετοχή στη Διαδικασία του Ανταγωνιστικού Διαλόγου (Invitation to Participate in the Competitive Dialogue Procedure "ITP"), σε σχέση με το Διαγωνισμό ΟΑΥ 02/2007 για ανάπτυξη, υλοποίηση, λειτουργία και υποστήριξη μιας συνολικής λύσης για το σύστημα πληροφορικής και άλλων επιχειρησιακών διαδικασιών του Εθνικού Συστήματος Ασφάλισης Υγείας στην Κύπρο.

 

Η αιτήτρια, την ίδια μέρα, καταχώρισε και μονομερή αίτηση, αξιώνοντας όπως η εκτέλεση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής ημερομηνίας 28/7/2009, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή της, ανασταλεί, μέχρι την εκδίκαση της παρούσας προσφυγής.  Με τη μονομερή της αίτηση, ζητά, επίσης, και άλλες προσωρινές θεραπείες σε σχέση με το συγκεκριμένο Διαγωνισμό, οι οποίες, όμως, δεν είναι του παρόντος.

 

Αδελφός Δικαστής, που επιλήφθηκε αυθημερόν της αίτησης, έκρινε ορθό όπως αυτή επιδοθεί στους καθ' ων η αίτηση και όρισε την υπόθεση στις 10/8/2009.  Κατά την εν λόγω ημερομηνία, εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο, εκτός από τους καθ' ων η αίτηση, οι συνήγοροι δύο ακόμη νομικών προσώπων που λαμβάνουν μέρος στον Ανταγωνιστικό Διάλογο και ζήτησαν όπως τόσο η αίτηση όσο και η προσφυγή τούς επιδοθεί, για το λόγο ότι επιθυμούν να γνωρίζουν τους ισχυρισμούς της αιτήτριας και να παρέμβουν στη διαδικασία.  Δόθηκαν ανάλογες οδηγίες και η υπόθεση, σ' ό,τι αφορά το αίτημά τους για παρέμβαση στη  διαδικασία, αφέθηκε να ακουστεί και ακούστηκε στις 13/8/2009, χωρίς την ανάγκη υποβολής γραπτής αίτησης, ενόψει του επείγοντος της αίτησης για προσωρινό διάταγμα.

 

Σύμφωνα με τα γεγονότα, η Αναθέτουσα Αρχή, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία του Ανταγωνιστικού Διαλόγου, που περιλαμβάνεται στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/18/ΕΚ, η οποία ενσωματώθηκε με τον περί του Συντονισμού των Διαδικασιών Σύναψης Δημόσιων Συμβάσεων Προμηθειών, ΄Εργων και Υπηρεσιών και για Συναφή Θέματα Νόμο του 2006, (Ν. 12(Ι)/2006), στην κυπριακή έννομη τάξη, προκήρυξε το Διαγωνισμό με Αρ. OAY 02/2007.  Κατά το πρώτο στάδιο της διαδικασίας, προεπιλέγησαν τρεις υποψήφιοι για συμμετοχή στο δεύτερο στάδιο του Ανταγωνιστικού Διαλόγου, όπως ακριβώς προβλεπόταν στην προκήρυξη της Σύμβασης.  Πρόκειται για την αιτήτρια στην κυρίως προσφυγή και τις δύο εταιρείες που ζητούν να παρέμβουν στη διαδικασία τόσο της προσφυγής όσο και της αίτησης για το ενδιάμεσο διάταγμα.  Στη συνέχεια, άρχισε το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας (Ανταγωνιστικός Διάλογος), με την έκδοση και αποστολή της πρόσκλησης για συμμετοχή σ' αυτό στους τρεις οικονομικούς φορείς που είχαν προεπιλεγεί από την Αναθέτουσα Αρχή και στις 30/5/2008, μετά από διευκρινίσεις και τροποποιήσεις, η Αναθέτουσα Αρχή εξέδωσε τις τελευταίες επιπρόσθετες πληροφορίες.  Η αιτήτρια, με ιεραρχική προσφυγή που καταχώρισε ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής, την Αρ. 40/2008, αμφισβήτησε τη νομιμότητα όρων της πρόσκλησης για συμμετοχή, οι οποίοι, κατά τους ισχυρισμούς της, είτε διαφοροποιούσαν, είτε ήταν αντίθετοι με τα διαλαμβανόμενα στην Προκήρυξη του Διαγωνισμού.   Η Αναθεωρητική Αρχή, με απόφαση της ημερομηνίας 3/11/2008, αποδέχθηκε τα όσα η αιτήτρια πρόβαλε, με σύσταση προς την Αναθέτουσα Αρχή για τροποποίηση των όρων.  Η Αναθέτουσα Αρχή, στη συνέχεια, προχώρησε σε σχετικές τροποποιήσεις και απέστειλε στους τρεις οικονομικούς φορείς τροποποιημένη Πρόσκληση για Συμμετοχή στη Διαδικασία του Ανταγωνιστικού Διαλόγου.  Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι ο σχετικός με την εγγύηση εκτέλεσης της Σύμβασης όρος δεν απαλείφθηκε, εξ ου και η καταχώριση νέας ιεραρχικής προσφυγής, της Αρ. 23/2009, η απόφαση στην οποία προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή, στα πλαίσια της οποίας και η αίτηση για προσωρινό διάταγμα. 

 

Οι δύο οικονομικοί φορείς που ζητούν να παρέμβουν ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι έχουν συμμορφωθεί πλήρως με τους όρους, ως συμμετέχοντες στον Ανταγωνιστικό Διάλογο έχουν έννομο συμφέρον να λάβουν μέρος στη διαδικασία, η οποία αφορά στο Διαγωνισμό, και ότι το αποτέλεσμα στην αίτηση και την προσφυγή τους επηρεάζει.  Εν πάση περιπτώσει, καταλήγουν, έχουν κάθε λόγο να παρέμβουν, αφού είναι προς το συμφέρον τους να μην υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση στη διαδικασία.

 

Οι συνήγοροι των δύο οικονομικών φορέων, με αναφορά στη νομολογία, εισηγήθηκαν ότι το δικαίωμα παρέμβασής τους στη διαδικασία προσομοιάζει με εκείνο του παρεμβαίνοντος κατά τα νομολογηθέντα στην Ελλάδα και τη Γαλλία, δηλαδή ότι αυτό κρίνεται με την ευρύτητα που κρίνεται το έννομο συμφέρον του αιτητή.  Περαιτέρω και με αναφορά στην ΄Εμετακλ Αλουμίνιουμ Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2964, όπου υιοθετήθηκαν τα αναφερόμενα στο σύγγραμμα του Θ. Δ. Τσάτσου  - «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», ΄Εκδοσις Τρίτη, σελ. 379, υπέβαλαν ότι η έννοια του συμφέροντος του παρεμβαίνοντος είναι ευρύτερη εκείνης του εννόμου συμφέροντος που απαιτείται για νομιμοποίηση του αιτητή.

 

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι η καθ' ης η αίτηση Αρ. 1 δήλωσε ότι δεν έχει ένσταση στο αίτημα για παρέμβαση στη διαδικασία ενώ ο καθ' ου η αίτηση Αρ. 2 άφησε το ζήτημα στο Δικαστήριο.  

 

Η αιτήτρια στην προσφυγή, με αναφορά, επίσης, σε νομολογία τόσο του Ανωτάτου Δικαστηρίου όσο και του Συμβουλίου Επικρατείας της Ελλάδας, εισηγήθηκε ότι το συμφέρον των αιτητών/παρεμβαινόντων δεν είναι άμεσο, αλλά ούτε αυτοί θα υποστούν οποιαδήποτε βλάβη σε περίπτωση επιτυχίας της αίτησης.  Τυχόν, ισχυρίζεται, ακύρωση του όρου που αφορά στην εγγύηση για εκτέλεση της Σύμβασης δε θα τους ζημιώσει, αντίθετα είναι προς όφελός τους.  Το συμφέρον τους, επίσης, δεν πληροί την προϋπόθεση του ενεστώτος συμφέροντος, αφού, και στην περίπτωση που ήθελε εναπομείνουν στο διαγωνισμό μόνον οι αιτητές/παρεμβαίνοντες, είναι άγνωστο το τι θα ακολουθήσει.

 

Σε σειρά αποφάσεων[1], το Ανώτατο Δικαστήριο έχει δεχθεί ότι η έννοια του συμφέροντος παρεμβαίνοντος στη διαδικασία προσομοιάζει με εκείνο του παρεμβαίνοντος στην Ελλάδα και τη Γαλλία, δηλαδή, όπως αναφέρεται στην Αίτησιν Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Θ. Δ. Τσάτσου, ΄Εκδοσις Τρίτη, σελ. 379:-

 

«... είναι ευρυτέρα της εννοίας του συμφέροντος, όπερ απαιτείται προς νομιμοποίησιν του αιτούντος (¹), δοθέντος ότι διά της αιτήσεως ακυρώσεως εκινήθη πλέον η ακυρωτική διαδικασία και αφ' ενός δεν υπάρχει ανάγκη να είναι το κίνητρον της προσθέτου παρεμβάσεως εξ ίσου προς το κίνητρον του αιτούντος ισχυρόν, αφ' ετέρου δε συντρέχει λόγος, προς ασφαλεστέραν απονομήν του δικαίου, ν' ακουσθή και η πρόσθετος τη διοικήσει παρέμβασις (²).  ...»

 

 

 

Στο «Δίκαιον των Διοικητικών Διαφορών», Μιχ. Δ. Στασινόπουλου, ΄Εκδοσις Τέταρτη, σελ. 245, σε σχέση με το έννομο συμφέρον του παρεμβαίνοντος, αναφέρονται τα εξής:-

 

«Το έννομον συμφέρον του παρεμβαίνοντος κρίνεται με την ίδιαν ευρύτητα, με την οποίαν κρίνεται το έννομον συμφέρον του ασκούντος την αίτησιν ακυρώσεως.  Π.χ. εις δίκην αφορώσαν το σχέδιον πόλεως, δύναται να παρέμβη ο οικείος δήμος, αλλά και πας παρόδιος ιδιοκτήτης[2], φαρμακευτικός σύλλογος έχει έννομον συμφέρον να παρέμβη εις δίκην αφορώσαν άρνησιν του αρμοδίου υπουργού, να χορηγήση άδειαν φαρμακείου[3], οι περιλαμβανόμενοι εις πίνακα προακτέων υπάλληλοι έχουν έννομον συμφέρον να παρέμβουν κατά την συζήτησιν αιτήσεως ακυρώσεως, στρεφομένης κατά του πίνακος τούτου[4] κλπ.»

 

 

 

Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 277-278, σε σχέση με το παραδεκτό της παρέμβασης και με αναφορά σε περιπτωσιολογία, αναφέρονται τα εξής:-

 

«Ι.  Παρέμβασις.

 

Ασκηθείσης αιτήσεως ακυρώσεως κατά πράξεως ή παραλείψεως τινός της Διοικήσεως, επιτρέπεται όπως εις την ούτως ανοιγείσαν δίκην παρέμβωσι τρίτα πρόσωπα θιγόμενα εκ της τυχόν ακυρώσεως της πράξεως, έχοντα έννομον συμφέρον, όπως απορριφθή η ασκηθείσα αίτησις ακυρώσεως : 1823 (56), 1936 (56).

 

Η παρέμβασις ασκείται παραδεκτώς μόνον προς απόκρουσιν της αιτήσεως ακυρώσεως ουχί δε και προς υποστήριξιν αυτής : 1550 (54), 1847 (56).  ...

 

..............................................................................................................

 

Επίσης επί περιπτώσεων σχεδίου πόλεων νομιμοποιούνται εις παρέμβασιν οι ιδιοκτήται ακινήτων ωφελουμένων εκ της τροποποιήσεως του σχεδίου : 2049 (56), ...»

 

 

 

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω και την ιδιότητα των αιτητών/παρεμβαινόντων - είναι οι δύο από τους τρεις που είχαν προεπιλεγεί και έλαβαν μέρος στην Ανταγωνιστικό Διάλογο - καταλήγω ότι τα συμφέροντα και των δύο επηρεάζονται από την έκβαση τόσο της προσφυγής όσο και της ενδιάμεσης αίτησης, έτσι ώστε έχουν δικαίωμα να λάβουν μέρος στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενα μέρη.  Το αίτημά τους γίνεται αποδεκτό.

 

Σ' ό,τι αφορά τα έξοδα, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, θεωρώ ότι είναι δίκαιο να μην εκδώσω οποιαδήποτε διαταγή και τέτοια δεν εκδίδεται.  

 

 

 

 

 

                                                          Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                      Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ, ΜΠ