ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 278/2007)

 

24 Ιουλίου, 2009

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΛΟΥΚΑ,

Αιτητής,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Ρ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή.

Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

Α. Ευσταθίου (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση της προαγωγής του Λοΐζου Λοΐζου στο βαθμό του Τμηματάρχη (Προσωπικό Πληροφορικής) από 17.1.2007.

Σημειώνεται ότι αρχικά η προσφυγή στρεφόταν εναντίον ακόμη δύο υποψηφίων που προάχθηκαν στις άλλες τρεις θέσεις που είχαν κενωθεί, αλλά αποσύρθηκε γι' αυτούς, κατά τη διάρκεια των γραπτών αγορεύσεων.

 

Το Συμβούλιο των καθ'ων η αίτηση (στο εξής «το Συμβούλιο»), κατά τη συνεδρίαση του ημερομηνίας 17.1.2007, αποφάσισε την πλήρωση τεσσάρων θέσεων Τμηματάρχη (Προσωπικό Πληροφορικής), με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς της 20.12.2006.

 

Για την πλήρωση των θέσεων εξετάζονται οι περιπτώσεις όλων των υπαλλήλων που κατέχουν θέση Υποτμηματάρχη, που είναι οι αμέσως κατώτεροι βαθμοί του Τμηματάρχη και δικαιούνται κρίσης σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(3)(Β), 10(1) και 10(4) των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών.

 

Οι υποψήφιοι, για τις υπό πλήρωση θέσεις, είναι όσοι υπάλληλοι, κατά τον ουσιώδη χρόνο έχουν πληρώσει τριετή πραγματική υπηρεσία στη θέση Υποτμηματάρχη και διαθέτουν τα ελάχιστα ειδικά προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας του Τμηματάρχη (Προσωπικό Πληροφορικής) (Τομεάρχη Ανάπτυξης Συστημάτων Πληροφορικής), αφού σύμφωνα με τον Κανονισμό 8 των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών, δεν προβλέπονται ελάχιστα ειδικά προσόντα για το Προσωπικό Πληροφορικής.

 

Η πλειοψηφία του Συμβουλίου Προσωπικού και ο Ανώτατος Εκτελεστικός Διευθυντής της Αρχής, σύστησαν 4 από τους υποψηφίους.  Μεταξύ αυτών, ήταν ο Αιτητής, όχι όμως και το ΕΜ.  Το ΕΜ συστάθηκε από ένα μόνο μέλος του Συμβουλίου, το οποίο όμως δεν σύστησε τον Αιτητή.

 

Ακολούθως, το Συμβούλιο προχώρησε σε μελέτη και συζήτηση όλων των δεδομένων και στοιχείων των υποψηφίων.  Αναφορικά με τον Αιτητή και το ΕΜ, το Συμβούλιο της Αρχής διαπίστωσε τα ακόλουθα για τον καθένα τους:-

 

«Ο υποψήφιος Κυριάκος Λουκά (Αιτητής), κρίνεται ως υπάλληλος με άρτια επαγγελματική κατάρτιση, που διακρίνεται για τις καινοτόμες ιδέες, τη διορατικότητα, την πρωτοβουλία, την αξιοπιστία, την ευσυνειδησία, την εργατικότητα και τις διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες του.  Φέρνει σε πέρας τα έργα που αναλαμβάνει και έχει επιτύχει βελτιώσεις στην απόδοση της υπηρεσίας του.

 

Ο υποψήφιος Λοΐζος Λοΐζου (ΕΜ), κρίνεται ως άρτια καταρτισμένος υπάλληλος, που τον διακρίνει η ευσυνειδησία και ο ζήλος στην εκτέλεση των έργων που του έχουν ανατεθεί.  Διοικεί αποτελεσματικά το προσωπικό το οποίο προΐσταται, αφιερώνοντας σημαντικό χρόνο για την υποστήριξη και την επίλυση των προβλημάτων για αποδοτική διεκπεραίωση των καθηκόντων του προσωπικού αυτού.  Είναι εργατικός, τακτικός και επιμελής, με εξαίρετο πνεύμα συνεργασίας και επιτυγχάνει την αναγκαία συναίνεση για βελτίωση των δραστηριοτήτων του Τμήματος του.»

 

Στη συνέχεια, το Συμβούλιο αφού προχώρησε σε περαιτέρω αξιολόγηση και σύγκριση όλων των υποψηφίων μεταξύ τους, αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι οι καταλληλότεροι για προαγωγή ήταν τέσσερις υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και το ΕΜ γιατί έκρινε ότι αυτοί «.. υπερέχουν των υπόλοιπων υποψηφίων σε ουσιαστική καταλληλότητα για τις κενωθείσες θέσεις, γι' αυτό και αποφάσισε την προαγωγή τους στο βαθμό Τμηματάρχη (Προσωπικό Πληροφορικής)».  Μεταξύ αυτών δεν ήταν ο Αιτητής.  Η πλειοψηφία του Συμβουλίου, αποτελούμενη από τον Πρόεδρο και τρία μέλη, σημείωσε ότι το ΕΜ προτάθηκε από ένα μόνο μέλος του Συμβουλίου Προσωπικού και δεν προτάθηκε από τον Ανώτατο Εκτελεστικό Διευθυντή.  Σημείωσε επίσης ότι δεν παραγνωρίζει τη συμβουλή της πλειοψηφίας του Συμβουλίου Προσωπικού και την εισήγηση του Ανώτατου Εκτελεστικού Διευθυντή για προαγωγή του Αιτητή, αλλά συγκρίνοντας τους δύο αυτούς υποψηφίους μεταξύ τους (Αιτητή και ΕΜ), έκρινε ως καταλληλότερο για προαγωγή το ΕΜ.  Για να καταλήξει, έλαβε υπ' όψιν ότι οι δύο έχουν ίση βαθμολογία κατά τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά το ΕΜ είναι ο αρχαιότερος όλων των υποψηφίων και διαθέτει ευρεία πείρα σε διάφορες υπηρεσίες του Οργανισμού.

 

Από την άλλη, η μειοψηφία του Συμβουλίου, αποτελούμενη από τον Αντιπρόεδρο και ένα Μέλος διαφώνησε με την προαγωγή του ΕΜ και θεώρησε ότι αντί αυτού, έπρεπε να προαχθεί ο Αιτητής.  Η μειοψηφία του Συμβουλίου σημείωσε ότι δεν παραγνωρίζει την αρχαιότητα του ΕΜ, αλλά αποδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στη συμβουλή της πλειοψηφίας του Συμβουλίου Προσωπικού και την εισήγηση του Ανώτατου Εκτελεστικού Διευθυντή για προαγωγή του Αιτητή.

 

Η συνήγορος του Αιτητή, προβάλλει ως πρώτο λόγο ακυρώσεως τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, ως προς την κατοχή των απαιτούμενων από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντων και συγκεκριμένα ως προς τα απαιτούμενα «ακαδημαϊκά» προσόντα του ΕΜ.

 

Περαιτέρω προβάλλει ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης, ως προς τη διαπίστωση ότι ο Αιτητής δεν κατείχε την απαιτούμενη 17μηνη πραγματική πείρα στη θέση Τμηματάρχη.

 

Επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί, γιατί παραγνωρίστηκε η υπεροχή του Αιτητή σε προσόντα απόλυτα με τα καθήκοντα της θέσης, πρόσθετα από τα απαιτούμενα.

 

Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι οι καθ'ων η αίτηση παραγνώρισαν την υπεροχή του Αιτητή σε αξία.

 

Τέλος, προβάλλει τον ισχυρισμό ότι οι καθ'ων η αίτηση παρέλειψαν να δώσουν ειδική αιτιολογία για την κατά παρέκκλιση απόφαση από τη σύσταση, τόσο του Γενικού Διευθυντή όσο και του Συμβουλίου Προσωπικού, υπέρ του Αιτητή.

 

Θα ξεκινήσω με τον πρώτο λόγο ακύρωσης που αφορά στην έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς την κατοχή των απαιτούμενων προσόντων.

 

Σύμφωνα με το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, οι υποψήφιοι πρέπει να πληρούν και μία από τις τρεις υποπαραγράφους α1 ή α2 ή α3, οι οποίες καταγράφονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης, ως εξής:-

«4. Απαιτούμενα Προσόντα

4.1 Ακαδημαϊκά

α1 Πλήρης πανεπιστημιακός τίτλος στην επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ή/και στην Πληροφορική ή/και στην Ηλεκτρομηχανική Μηχανική (με ειδικότητα στην Πληροφορική)

ή

α2 Πλήρης πανεπιστημιακός ή επαγγελματικός τίτλος σε ένα από τα πιο κάτω θέματα:

Ηλεκτρομηχανική/Ηλεκτρονική Μηχανική (με ειδικότητα σε θέματα τηλεπικοινωνιών)

Διοίκηση Επιχειρήσεων

Οικονομικά

Λογιστική

με την προϋπόθεση ότι ο υποψήφιος έχει διετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα σχετική με την επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ή/και την Πληροφορική.

ή

α3 Πλήρης πανεπιστημιακός τίτλος/τίτλοι που να συνδυάζει/ συνδυάζουν την επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ή/και την Πληροφορική με ένα ή/και περισσότερα από τα θέματα που αναφέρονται στην α2 πιο πάνω.»

 

Το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούσε πλήρη πανεπιστημιακό τίτλο σε ένα από τα θέματα που προσδιορίζονταν στις τρεις παραγράφους του Σχεδίου.  Δεν θα επεκταθώ στο θέμα του κατά πόσο το πτυχίο του ΕΜ ήταν «πλήρης πανεπιστημιακός τίτλος», γιατί δεν θεωρώ ότι αυτή είναι η ουσία του προβλήματος.  Ο τίτλος θα έπρεπε να ήταν σε ένα από τα θέματα του Σχεδίου Υπηρεσίας.

 

Το ΕΜ, σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, κατέχει τίτλο «B.Sc. in Science» από το Polytechnic of North London (1978).  Ανεξάρτητα από το αν ο τίτλος είναι ή όχι πλήρης πανεπιστημιακός τίτλος, θα έπρεπε να είχε ερευνηθεί από το Συμβούλιο, κατά πόσο ήταν σε ένα από τα τρία θέματα που προσδιορίζονταν στο Σχέδιο Υπηρεσίας.  Τέτοια έρευνα δεν φαίνεται να έγινε, με αποτέλεσμα να μην προσδιοριστεί σε πιο ακριβώς θέμα ήταν ο τίτλος του ΕΜ.  Από έρευνα του φακέλου, παρατηρώ ότι ο τίτλος του ΕΜ κάλυπτε «Computation, Mathematical Methods, Statistics, Mathematical Methods IIA, Computation IIA, Statistics IIA, Computation IIB, Business Operations, Operational Research.»  Εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να εμπίπτει σ' ένα από τα τρία θέματα του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Δηλαδή, δεν φαίνεται να έχει σχέση με: (α1) Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές ή (α2) με Ηλεκτρομηχανική/Ηλεκτρική Μηχανική (με ειδικότητα στις τηλεπικοινωνίες) ή (α3) να συνδυάζει «την Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ή/και την Πληροφορική με ένα ή/και περισσότερα από τα θέματα που αναφέρονται στο α2 πιο πάνω.»

 

Διαφωνώ με το συμπέρασμα των ευπαίδευτων συνηγόρων των καθ'ων η αίτηση και του ΕΜ, ότι ο τίτλος του ΕΜ ήταν στην Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής και ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας.  Φαίνεται ότι οι συνήγοροι αναφέρονται σε κάποιο από τα πολλά διπλώματα που είχε το ΕΜ, κανένα από τα οποία δεν φαίνεται να είναι πανεπιστημιακού επιπέδου.  Ούτε τα υπόλοιπα που αναφέρουν οι συνήγοροι μπορούν να ληφθούν υπόψη, αφού πρωτίστως δεν ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, αλλά και κατά δεύτερο λόγο δεν διαφωτίζουν, αφού το γεγονός ότι το ΕΜ ήταν μέλος διαφόρων επαγγελματικών ινστιτούτων του εξωτερικού, δεν σημαίνει αυτόματα και ικανοποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Όμως και σε τέτοια περίπτωση, θα δημιουργείτο το πρόβλημα που εντόπισε η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Άννα Λοϊζίδου κ.α., Α.Ε. 16/2006, ημερ. 10.7.2008, όπου σημείωσε ότι:-

«Όμως, έστω και αν εθεωρείτο προφανές επί του προκειμένου σε ποιο πτυχίο βασίστηκε η ΕΔΥ, δηλαδή ότι βασίστηκε στον τίτλο MSc Politics with Sociology και πάλι δεν φαίνεται εάν αυτός μπορεί να θεωρηθεί τίτλος που ικανοποιεί ένα από τα θέματα του σχεδίου υπηρεσίας, αφού δεν διεξάχθηκε καμία έρευνα για να διαπιστωθεί σε ποιο ποσοστό το πτυχίο αυτό κάλυπτε θέματα εμπίπτοντα στο σχέδιο υπηρεσίας.»

 

Το Συμβούλιο Προσωπικού στα πρακτικά της Συνεδρίας του ημερομηνίας 28.12.06, αναφέρει ότι μετά από μελέτη των ακαδημαϊκών προσόντων όλων των υποψηφίων διαπίστωσε ότι μόνο 3 υποψήφιοι μεταξύ αυτών και το ΕΜ και ο Αιτητής κατείχαν «τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας».  Ενόψει των απαιτήσεων του Σχεδίου Υπηρεσίας και των προσόντων του ΕΜ, η πιο πάνω γενικόλογη και αόριστη πράξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική.  Είναι κατά την άποψη μου προφανής η έλλειψη έρευνας, η οποία όπως ήταν αναμενόμενο οδήγησε στη συνέχεια σε πλάνη τόσο τον Εκτελεστικό Διευθυντή όσο και το ίδιο το Συμβούλιο της Αρχής, το οποίο εσφαλμένα διαπίστωσε ότι το ΕΜ, το οποίο συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους 10 Υποτμηματάρχες, κατείχε τα ελάχιστα ειδικά προσόντα που προβλέπονταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας.

 

Ως αποτέλεσμα, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, πλάνης και έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας και θα πρέπει να ακυρωθεί, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξεταστούν οι εναπομείναντες λόγοι ακύρωσης.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1300 έξοδα πλέον ΦΠΑ, υπέρ του Αιτητή.  Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο