ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

Υπόθεση αρ. 1141/2008

 

7 Ιουλίου, 2009

 

[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

HARPAL SINGH

Αιτητής

 

- και -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

1.    ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

2.    ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ

ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Καθών η αίτηση

 

...........

Μ. Μικελλίδου (κα), για τον αιτητή

Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση

 

..........

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.:  Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά τις ακόλουθες θεραπείες, τις οποίες παραθέτω αυτούσιες:

 

«Α.  Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξις και/ή απόφασις των Καθ' ων η Αίτηση κατά/ή περί την 7/7/08 διά της οποίας οι Καθ' ων η Αίτηση εξέδωσαν Διάταγμα σύλληψης και κράτησης του Αιτητή προς τον σκοπό απέλασής του και/ή διάταγμα σύλληψης και/ή απέλασης του Αιτητή είναι άκυρος και/ή παράνομος και/ή ελήφθη καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.

 

Β.  Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η ενέργεια των Καθ' ων η Αίτηση και/ή σύλληψη του Αιτητού χωρίς διάταγμα σύλληψης ήτο παράνομος.

 

Γ.  Οιανδήποτε άλλη έννομο και/ή ενδεδειγμένη υπό τις περιστάσεις θεραπεία.»

 

Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι ο αιτητής ουσιαστικά προσβάλλει τη νομιμότητα της εναντίον του έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο αιτητής γεννήθηκε στην Ινδία στις 5/3/80 και αφίχθηκε στην Κύπρο στις 9/9/03 με άδεια εργασίας ως εργάτης γεωργίας με τον Θεοχάρη Αναστάση από την Ξυλοτύμπου.  Στις 8/10/03 εγκατέλειψε τον τόπο διαμονής και εργασίας του και διέμενε σε άγνωστο μέρος.  Σε αργότερο στάδιο (21/7/04), υπέβαλε αίτηση ως αιτητής ασύλου στο Κλιμάκιο Αλλοδαπών Λάρνακας.  Επειδή τα στοιχεία του εντοπίστηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων συνελήφθηκε για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία.

 

Στις 4/10/05 εκδόθηκε άδεια προσωρινής παραμονής, ως αιτητής ασύλου, με ισχύ μέχρι 4/4/06.  Στις 7/1/08 ο αιτητής αποτάθηκε για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής του ως αιτητής ασύλου και στις 23/1/08 του εκδόθηκε άδεια παραμονής ως αιτητής ασύλου με ισχύ μέχρι 23/7/08.  Στο μεταξύ η αίτηση του εξετάστηκε και στις 31/5/08 αυτή απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου.  Έκτοτε ο αιτητής παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο.  Στις 7/7/08 εντοπίστηκε και συνελήφθηκε για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία και τέθηκε υπό κράτηση στα κρατητήρια της Λάρνακας.  Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης.   Ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αυτή στις 9/7/08.   Στις 11/7/08 ο αιτητής απελάθηκε στη χώρα του. 

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η ευπάιδευτη συνήγορος του αιτητή με τη γραπτή της αγόρευση προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως το ότι δεν ενημερώθηκε ο αιτητής για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου και ότι ο ίδιος είχε άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι 23/7/08. Συνελήφθη στις 7/7/08 όταν ο ίδιος πήγε στο Τμήμα Αλλοδαπών για να δηλώσει αλλαγή της διεύθυνσης του.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθών η αίτηση, στην αγόρευση της εγείρει προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να αξιώνει την αιτούμενη με την προσφυγή θεραπεία, αφού από την ημέρα της τελεσίδικης απόφασης  της Υπηρεσίας Ασύλου, δηλαδή από τις 31/5/08, βρισκόταν στην Κύπρο χωρίς άδεια και ούτε αποτάθηκε στους καθών η αίτηση με αίτηση για άδεια παραμονής του στην Κύπρο μετά την απόρριψη της αίτησης για άσυλο.  Επομένως, αυτός στερείται εννόμου συμφέροντος σύμφωνα με το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος να προωθεί αυτή την υπόθεση.  Εγείρουν περαιτέρω οι καθών η αίτηση, την ίδια ένσταση,  με την αιτιολογία ότι η άδεια που είχε δοθεί στον αιτητή θα ίσχυε μόνο μέχρι την εξέταση της αίτησης του.  Έγινε επίκληση της απόφασης Kedoum ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 505 και ουσιαστικά του πιο κάτω αποσπάσματος από τη σελ. 510:

 

«Εξετάσαμε με προσοχή τα ενώπιον μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι ορθή και δεν συντρέχει λόγος για την ανατροπή της.  Με την προσφυγή του ο εφεσείων προσέβαλε μόνο το διάταγμα απέλασης που εκδόθηκε εναντίον τους από το Λειτουργό Μετανάστευσης στις 5.4.02.  Δεν προσεβαλε όμως με οποιοδήποτε τρόπο την προηγούμενη απόφαση του Λειτουργού Μετανάστευσης να απορρίψει το αίτημα του για παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας του στην Κύπρο.  Εφόσον η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος για παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας του δεν προσβλήθηκε με οποιοδήποτε τρόπο και σαν αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ο εφεσείων κατέστη πρόσωπο που διαμένει παράνομα στην Κύπρο, κρίνουμε πως η προσβολή του διατάγματος απέλασης του ήταν χωρίς υπόβαθρο και έρεισμα εφόσον το διάταγμα αυτό είναι αποτέλεσμα της συνέχισης της παράνομης παραμονής του στην Κύπρο.  Ο εφεσείων είχε υποχρέωση να σεβαστεί τους νόμους της χώρας μας και αν επιθυμούσε την περαιτέρω νόμιμη παραμονή του στην Κύπρο θα έπρεπε απαραίτητα να είχε αμφισβητήσει την απόφαση του Λειτουργού Μετανάστευσης να απορρίψει το αίτημα του για περαιτέρω παράταση της αδείας παραμονής και εργασίας του.»

 

Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς.  Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι δεν ενημερώθηκε για την απόρριψη της αίτησης του για παραχώρηση πολιτικού ασύλου, η πλευρά των καθών η αίτηση ούτε με την ένσταση αλλά ούτε και με τη γραπτή αγόρευση αντικρούει τον ισχυρισμό.  Από δική μου έρευνα του σχετικού φακέλου της διοίκησης που κατατέθηκε ως τεκμ. 1, ερυθρα 86 και 79, προκύπτει ότι στάληκε επιστολή στον αιτητή στην εξής διεύθυνση: οδό Γρηγόρη Αυξεντίου 3 Παλαιομέτοχο, Τ.Κ. 2682 Λευκωσία (ερυθρό 86).  Όμως στην τελευταία άδεια που είχε δοθεί στον αιτητή η οποία έληξε στις 23/7/08 (τεκμ. 7 στην ένσταση και ερυθρό 60 στο Τεκμ. 1) η διεύθυνσή του κατά τον Ιούλιο του 2008 ήταν η «40 ALI DEDE STR. 6050 LARNACA".

 

Σύμφωνα  με το άρθρο 8(1) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(1)/2000 ως έχει τροποποιηθεί), χορηγείται άδεια προσωρινής διαμονής σε αιτητή ασύλου «η οποία θα ίσχύει για τη χρονική περίοδο από την ημερομηνία εισόδου του αιτητή στη Δημοκρατία μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της τελικής απόφασης αναφορικά με την αίτηση του για αναγνώριση του ως πρόσφυγα».  Με το άρθρο 8(2) προβλέπεται ότι ο τόπος διαμονής αιτητή, στον οποίο χορηγείται άδεια προσωρινής διαμονής καθορίζεται στην άδεια και ο αιτητής υποχρεούται, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης του, να παραμένει, στον τόπο αυτό».

 

Εδώ δόθηκε τέτοια άδεια στον αιτητή που καξθορίστηκε ότι λήγει στις 23/7/08 και στην άδεια αυτή τέθηκε ως διεύθυνση η προαναφερθείσα «40 ALI DEDE STR. 6050 LARNACA».  Δεν έγινε ισχυρισμός από πλευράς των καθών η αίτηση, ούτε και υπάρχει οτιδήποτε που να δείχνει ότι η απόφαση της 31/5/08 στάληκε σ' αυτή τη διεύθυνση.

 

Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι ο αιτητής ουδέποτε ειδοποιήθηκε περί της απόφασης ημερ. 31/5/08 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του για πολιτικό άσυλο και επομένως ο ισχυρισμός των καθών η αίτηση ότι αυτός κατέστη αυτόματα παράνομος από τις 31/5/08 που απορρίφθηκε η αίτηση του, ανεξάρτητα αν είχε άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι 23/7/08, δεν ευσταθεί.  Σύμφωνα με το άρθρο 18(7) του περί Προσφύγων Νόμου, η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένη και να γνωστοποιείται γραπτώς προς τους αιτητές και μάλιστα εκεί που η αίτηση απορρίπτεται, ο προϊσταμενος πρέπει να πληροφορεί τον αιτητή και για το δικαίωμα του για άσκηση διοικητικής προσφυγής.  Τέτοια γνωστοποίηση δεν έχει φανεί ότι έχει γίνει.  Έτσι η πιο πάνω απόφαση Κedoun διαφοροποείται αφού εδώ ο αιτητής ουδέποτε έλαβε γνώση της απορριπτικής απόφασης της 31/5/08 για να έχει υποχρέωση να την προσβάλει.

 

Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω ότι η σύλληψη του στις 7/7/08 ήταν παράνομη.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.000 έξοδα υπέρ του αιτητή.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

                                                               Μ. Φωτίου, Δ.

 

/ΚΑς

 

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο