|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1578/2006)
19 Ιουνίου, 2009
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Καραπατάκης, για τον Αιτητή.
Μ. Στυλιανού, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Καμία εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1.
Ν. Γρηγορίου για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2.
Θ. Στυλιανού, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Ανδρέας Κυριάκου (αιτητής) προσβάλλει την απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας η οποία εγκρίθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως (καθ'ων η αίτηση) και δημοσιεύθηκε στις "Εβδομαδιαίες Διαταγές" της Αστυνομίας Κύπρου στις 12/6/2006 και με την οποία προάχθηκαν κατόπιν επανεξέτασης στο βαθμό του Υπαστυνόμου τα ενδιαφερόμενα μέρη Σοφοκλής Ιωνά και Νικόλας Τσαππής (αναδρομικά από 1/8/2002) και ο Ιωάννης Γιαννόπουλος (υπεράριθμη προαγωγή με αναδρομική ισχύ από 2/10/2003).
(α) Τα γεγονότα.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν προαχθεί στη θέση Υπαστυνόμου στις 22/7/2002, όμως η προαγωγή τους ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο γιατί ο τρόπος με τον οποίο το Συμβούλιο Κρίσεως αξιολόγησε τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων και των ατομικών δελτίων στη βάση του εντύπου που καθόρισε ο Αρχηγός και ενέκρινε ο Υπουργός, ήταν πλημμελής. Ακολούθησε επανεξέταση και η εκ νέου προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών. Η απόφαση αμφισβητήθηκε από τον αιτητή, ο οποίος πέτυχε την ακύρωσή της γιατί μεταξύ άλλων, είχε συμπεριληφθεί ξανά στο σχετικό έντυπο η "ευδόκιμη υπηρεσία σε μεγάλο φάσμα αστυνομικών δραστηριοτήτων" ως στοιχείο κρίσης, κατά παράβαση του ακυρωτικού αποτελέσματος και γιατί το Συμβούλιο Κρίσεως με διαφοροποιημένη πλέον σύνθεση έλαβε υπόψη κατά την επανεξέταση τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων που είχαν γίνει κατά την πρώτη εξέταση. (Βλ. Ανδρέας Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 403/2004, της 13/2/2006).
Μετά την πιο πάνω εξέλιξη ο Αρχηγός καθόρισε νέο ειδικό έντυπο, αναθεωρώντας τα διάφορα στοιχεία αξιολόγησης και τις αντίστοιχες μονάδες, σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση και το υπέβαλε στον Υπουργό για έγκριση.
Ο Υπουργός ενέκρινε το νέο έντυπο όπως επίσης και το διορισθέν τριμελές Συμβούλιο Κρίσεως για να επιληφθεί της επανεξέτασης. Το Συμβούλιο Κρίσεως κατά την επανεξέταση προέβη σε αξιολόγηση και βαθμολόγηση 83 υποψηφίων με βάση το νέο έντυπο στο οποίο συμπλήρωσε τη βαθμολογία τόσο της Επιτροπής Αξιολόγησης όσο και εκείνη του Συμβουλίου Κρίσεως του 2002. Στη συνέχεια το Συμβούλιο Κρίσεως κατάρτισε ένα κατάλογο των 83 υποψηφίων κατά σειρά βαθμολογίας και ένα κατάλογο με έξι συνιστώμενους υποψηφίους. Ανάμεσα στα βαθμολογημένα κριτήρια, με βάση τα οποία έγινε η κατάταξη στους δύο καταλόγους, συμπεριλήφθηκαν και οι βαθμολογίες που δόθηκαν από το προηγούμενο Συμβούλιο Κρίσεως για την προσωπική συνέντευξη. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος Ι. Γιαννόπουλος που κατετάγησαν με βάση τις πιο πάνω βαθμολογίες ως 71ος και 10ος αντίστοιχα, δεν συστήθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεως. Οι πίνακες μαζί με όλα τα σχετικά έγγραφα υποβλήθηκαν στον Αρχηγό, ο οποίος αφού αξιολόγησε και συνεκτίμησε όλα τα στοιχεία περιλαμβανομένων και των αποτελεσμάτων των προσωπικών συνεντεύξεων, με δύο ξεχωριστές αποφάσεις του ημερομηνίας 31/5/2006 προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη Σ. Ιωνά και Ν. Τσαππή παρακάμπτοντας, για τους λόγους που σημείωσε στο σκεπτικό του, τη σειρά κατάταξης του Συμβουλίου Κρίσεως όπως επίσης και το ενδιαφερόμενο μέρος Ι. Γιαννόπουλο με υπεράριθμη προαγωγή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 19(1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Ν. 73(Ι)/2004, όπως έχει τροποποιηθεί. Οι προαγωγές εγκρίθηκαν από τον Υπουργό και δημοσιεύθηκαν στις 12/6/2006 στις "Εβδομαδιαίες Διαταγές" της Αστυνομίας.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση παραβιάζει το δεδικασμένο και τις αρχές της επανεξέτασης, γιατί λήφθηκαν υπόψη τα αποτελέσματα των προσωπικών συνεντεύξεων που είχε διενεργήσει το Συμβούλιο Κρίσεως με άλλη σύνθεση το 2002.
(β) Η νομική πλευρά.
Αναφορικά με την εισήγηση ότι ένας από τους λόγους ακύρωσης ήταν και η υιοθέτηση των προφορικών συνεντεύξεων του Συμβουλίου Κρίσεως που είχαν γίνει με διαφορετική σύνθεση το 2002, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση Ανδρέας Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Προσφυγή 403/2004, της 13/2/2006):
"Τέλος, ο αιτητής υποδεικνύει ότι το Συμβούλιο Κρίσεως, του οποίου η σύνθεση είχε στο μεταξύ αλλάξει, έλαβε υπόψη κατά την επανεξέταση τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων που είχαν γίνει κατά την πρώτη εξέταση. Αυτό δεν ήταν επιτρεπτό. Είναι και εδώ προφανές το σφάλμα. Επρόκειτο για εξέλιξη που η νομολογία δεν επέτρεπε: βλ. Republic v. Safirides (1985) 3 C.L.R. 163. Η απόφαση της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Κοντογιώργη (2001) 3 Α.Α.Δ. 1037, στην οποία ανασκοπήθηκε η νομολογία και έγινε συγκεκριμένη αναφορά στη Safirides, επιβεβαίωσε τον επί του θέματος κανόνα."
Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι ο Αρχηγός δεν έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων του 2002 και ότι η τυχόν προκαταρκτική αναφορά τους από το νέο Συμβούλιο Κρίσεως δεν επηρεάζει την τελική πράξη. Επιπρόσθετα οι καθ'ων η αίτηση αμφισβητούν το έννομο συμφέρον του αιτητή να επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής και του ενδιαφερόμενου μέρους Ι. Γιαννόπουλου, γιατί ο τελευταίος προήχθη με βάση τη διαδικασία αποκατάστασης του άρθρου 19 του Ν. 73(Ι)/2004.
Οι πιο πάνω ισχυρισμοί των καθ'ων η αίτηση είναι αβάσιμοι. Σε σχέση με το έννομο συμφέρον του αιτητή το γεγονός της επίκλησης από τον Αρχηγό του άρθρου 19 του Νόμου 73(Ι)/2004 για την υπεράριθμη προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ι. Γιαννόπουλου δεν αποστερεί από τον αιτητή το έννομο συμφέρον αναθεώρησης της σχετικής απόφασης εφόσον και ο Ι. Γιαννόπουλος είχε συμπεριληφθεί και αξιολογηθεί στους σχετικούς πίνακες του Συμβουλίου Κρίσεως και είχε τοποθετηθεί σε ψηλή βαθμολογική θέση. Σημειώνεται ότι τα στοιχεία του Συμβουλίου Κρίσεως λαμβάνονται υπόψη κατά την άσκηση της εξουσίας του Αρχηγού, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 19(2) του Νόμου 73(Ι)/2004.
Όμως η αξιολόγηση των υποψηφίων σύμφωνα με τις βαθμολογίες του Συμβουλίου Κρίσεως που είχαν δοθεί από διαφορετικά μέλη το 2002, παραβιάζει την υποχρέωση της διοίκησης να συμμορφωθεί με θέματα που είχαν εξεταστεί στην προηγούμενη προσφυγή. Σύμφωνα με τις νομολογιακές αρχές που έχουν διαμορφωθεί στο διοικητικό δίκαιο, οι εντυπώσεις που διαμορφώνουν τα μέλη ενός διοικητικού οργάνου κατά τη διάρκεια προφορικών συνεντεύξεων των υποψηφίων, δεν συνιστούν γεγονότα αλλά τις υποκειμενικές αξιολογήσεις των μελών του διοικητικού οργάνου και δεν μπορούν να υιοθετηθούν από τα μέλη ενός διαφορετικά συστηθέντος οργάνου, το οποίο αναμένεται ότι θα ασκήσει τη δική του διακριτική ευχέρεια για την επιλογή του κατάλληλου υποψηφίου (βλ. Κυριάκου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Χλώρακας (1993) 3 Α.Α.Δ. 715). Στην παρούσα περίπτωση η ενέργεια του Συμβουλίου Κρίσεως να λάβει υπόψη στην αξιολόγηση των υποψηφίων τα αποτελέσματα συνεντεύξεων με διαφορετικά μέλη, παραβιάζει τις αρχές του δεδικασμένου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα τόσο προς όφελος του αιτητή, όσο και των ενδιαφερόμενων μερών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ