|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 389
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1167/2007)
16 Ιουνίου, 2009
[Κ. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με τα Aρθρα 25, 26, 28 και 146 του Συντάγματος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΡΓΟΛΗΠΤΩΝ
ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Α. Αγρότη, για τον Αιτητή.
Α. Ευσταθίου, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Την εγγραφή του από το Συμβούλιο Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων στο Μητρώο Εργοληπτών ως Εργολήπτη Οικοδομικών Έργων Ε΄ Τάξης είχε επιδιώξει με σχετική αίτησή του ο αιτητής Α. Μακεδόνας. Η αίτησή του μελετήθηκε από κάποιο Τεχνικό Λεμεσού, ο οποίος προέβη στις ακόλουθες παρατηρήσεις:
"Είναι φανερό ότι αυστηρά ομιλούντες και σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται φαίνεται ότι ο αιτητής πληροί τις νομικές προϋποθέσεις για την εγγραφή του στο Συμβούλιο αφού κατέχει συνολική πείρα 14 ετών στην οικοδομική βιομηχανία από τα οποία τα 3 έτη και 1 μήνας σαν εργοδηγός σε εγγεγραμμένο εργολήπτη Δ΄ τάξης Οικοδομικών Έργων στο οποίο έχει εκτελέσει έργα πέραν του ποσού των £300.000.
Όμως το γεγονός ότι μέχρι το 1992 δεν έχει καμία σχέση με την οικοδομική βιομηχανία (40 ετών), το γεγονός ότι εργάζεται στην δική του εταιρεία σαν εργοδηγός της οποίας Τ/Δ είναι ο εργολάβος που εκτελούσε τα έργα της Εταιρείας προηγουμένως, δημιουργεί αμφιβολία αναφορικά με την πείρα του."
Ενόψει εκείνων των παρατηρήσεών του, ο ίδιος Τεχνικός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "....για να ολοκληρωθεί η εξέταση, θα πρέπει το Συμβούλιο να εξετάσει τον αιτητή."
Οι καθ΄ων η αίτηση επιλήφθηκαν της αίτησης του αιτητή και χωρίς άλλη διερεύνηση της περίπτωσής του, στη συνεδρία τους ημερομηνίας 13.6.2007 αποφάσισαν τα εξής, όπως αυτά καταγράφηκαν στα τηρηθέντα πρακτικά:
"Το Συμβούλιο αφού μελέτησε και εξέτασε όλα τα στοιχεία που υπέβαλε ο κ. Μακεδόνας, κατέληξε ότι δεν κατέχει πρακτική συνολική πείρα πέντε τουλάχιστον συνολικά ετών, στην εκτέλεση ολοκληρωμένων οικοδομικών έργων από τα οποία τα τρία ως επιστάτης, μετά την αποφοίτησή του, ούτε ανέλαβε ως εργοδηγός ή είχε την τεχνική ευθύνη σε εγγεγραμμένο εργολήπτη τουλάχιστον Δ΄ Τάξης, ολοκληρωμένων οικοδομικών έργων συνολικής δαπάνης τουλάχιστον £300.000 από τα οποία ένα έργο δαπάνης τουλάχιστον £100.000 (τιμές 1995) σύμφωνα με τα άρθρα 15(1) και 32(3), Δεύτερος Πίνακας, Μέρος Ι του Νόμου 29(Ι)/2001."
Την απορριπτική εκείνη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής προβάλλοντας διάφορους λόγους οι οποίοι, κατά την άποψή του, συνηγορούν υπέρ της ακύρωσης της απόφασης.
Οι καθ΄ων η αίτηση απορρίπτουν τους λόγους που προβάλλει ο αιτητής, ενώ εγείρουν κατ΄ αρχήν μια προδικαστική ένσταση. Σύμφωνα με την ένσταση, ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την επίδικη απόφαση. Λόγω της φύσης της ένστασης θα την εξετάσω κατά προτεραιότητα.
Η προδικαστική ένσταση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος από τον αιτητή.
Η προδικαστική ένσταση των καθ΄ων η αίτηση εδράζεται στην εισήγησή τους ότι ο αιτητής δεν πληροί τις καθοριζόμενες από το σχετικό νόμο προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα ότι ο αιτητής δεν κατέχει πρακτική συνολική πείρα πέντε τουλάχιστον ετών στην εκτέλεση ολοκληρωμένων οικοδομικών έργων, από τα οποία τα τρία ως επιστάτης, μετά την αποφοίτησή του, ούτε ανέλαβε ως εργοδηγός ή είχε την τεχνική ευθύνη σε εγγεγραμμένο εργολήπτη τουλάχιστον Δ΄ Τάξης, ολοκληρωμένων οικοδομικών έργων συνολικής δαπάνης τουλάχιστον £300.000, από τα οποία ένα έργο δαπάνης τουλάχιστον £100.000, σύμφωνα με τα άρθρα 15(1) και 32(3), Δεύτερος Πίνακας, Μέρος Ι του περί Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων Νόμου αρ. 29(Ι)/2001.
Για προώθηση της ένστασής τους οι καθ΄ων η αίτηση παρέπεμψαν σε νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία εάν ένας αιτητής δεν πληροί τα υπό του νόμου απαιτούμενα προσόντα για διορισμό σε κάποια θέση ή για εγγραφή σε κάποιο επαγγελματικό μητρώο, το γεγονός τούτο εκθεμελιώνει το έννομο συμφέρον του αιτητή στην προσφυγή. (Βλ. Α. Τήλλυρου ν. ΕΔΥ, Υπόθεση αρ. 619/2004, ημερομηνίας 23.1.2006, Τ. Βασιώτης Λτδ ν. Συμβουλίου Εγγραφής και Ελέγχου Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων, Υπόθεση αρ. 1676/2006, ημερομηνίας 29.9.2008 και Ε.Τ.Ε.Κ. ν. Ορφανίδου & άλλοι (2000) 3 ΑΑΔ 524).
Η ένσταση, εξεταζόμενη υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, σαφώς δεν μπορεί να ευσταθήσει. Ο λόγος για τον οποίο οι καθ΄ων η αίτηση αρνήθηκαν να εγγράψουν τον αιτητή στο Μητρώο Εργοληπτών Τάξης Ε΄ και ο λόγος για τον οποίο ο ίδιος προσβάλλει αυτή τους την απόφαση είναι ακριβώς η διαφωνία ως προς την πλήρωση από τον αιτητή της προϋπόθεσης που τίθεται από το Νόμο. Επομένως, το ουσιώδες επίδικο θέμα στην προσφυγή είναι ουσιαστικά το εάν και κατά πόσο ορθά έκριναν οι καθ΄ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεν πληρούσε τις νομικές προϋποθέσεις. Τυχόν αποδοχή της ένστασης περί μη ύπαρξης εννόμου συμφέροντος, θα είχε ως αποτέλεσμα την αποστέρηση από τον αιτητή του δικαιώματος προσφυγής στο Δικαστήριο ώστε να θέσει υπό δικαστικό έλεγχο την επίδικη απόφαση διοικητικού οργάνου και έτσι η απόφαση θα παρέμενε απλά στο απυρόβλητο. Με άλλα λόγια, αν γινόταν αποδεκτή εδώ η προδικαστική ένσταση, ουσιαστικά το Δικαστήριο θα εκλάμβανε το ζητούμενο ως δεδομένο, κάτι που είναι ασφαλώς απαράδεκτο. (Βλ. Μπατίστα ν. ΚΟΤ, Υπόθεση αρ. 61/1995, ημερομηνίας 29.11.1995, Μορφή ν. Ρ.Ι.Κ., Υπόθεση αρ. 510/2001, ημερομηνίας 16.7.2003 και Χρυσοστόμου ν. Κωνσταντινίδου (1999) 3 ΑΑΔ 13).
Διάγνωση της ουσίας της προσφυγής.
Ο τρόπος με τον οποίον ενήργησαν οι καθ΄ων η αίτηση, οι παράμετροι που χρησιμοποίησαν και η απόφαση την οποία έλαβαν συνοψίστηκε στο πρακτικό συνεδρίας τους ημερομηνίας 13.6.2007, το σχετικό απόσπασμα από το οποίο έχω παραθέσει προηγουμένως. Προβάλλεται, μεταξύ άλλων λόγων ακύρωσης από τον αιτητή, και η εισήγηση ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν προέβηκαν στη δέουσα έρευνα στα προσόντα του αιτητή, προτού λάβουν την απορριπτική για τον ίδιο απόφασή τους.
Σύμφωνα με το άρθρο 45(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου αρ. 158(Ι)/1999, η διοίκηση κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, οφείλει να προβαίνει σε επαρκή έρευνα όλων των σχετικών με την υπόθεση γεγονότων. Όπως δε το εδάφιο (2) του άρθρου 45 του ίδιου νόμου ορίζει, η έκταση της έρευνας εξαρτάται από τα περιστατικά κάθε υπόθεσης. (Βλ. επίσης Xapolytos v. The Republic (1967) 3 CLR 703, Iordanou v. The Republic (1967) 3 CLR 245).
Στην παρούσα περίπτωση, ο Τεχνικός Λεμεσού, αφού εξέτασε τα στοιχεία τα οποία είχε παρουσιάσει ο αιτητής με την αίτησή του, παρατήρησε ότι "αυστηρά ομιλούντες και σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται, φαίνεται ότι ο αιτητής πληροί τις νομικές προϋποθέσεις για την εγγραφή του στο Συμβούλιο."
Αφού δε επεξήγησε ο Τεχνικός στη συνέχεια γιατί ο αιτητής πληροί τις νομικές προϋποθέσεις για εγγραφή, εξέφρασε κάποια αμφιβολία ως προς την πείρα του και εισηγείτο τελικά όπως το Συμβούλιο εξετάσει το θέμα. Σύμφωνα με το νόμο, είναι στο Συμβούλιο που ανατίθεται η εξουσία άσκησης κρίσης και λήψη απόφασης για εγγραφή στο Μητρώο Εργοληπτών (άρθρο 15(1) του Νόμου αρ. 29(Ι)/2001). Όμως, γιατί ενώ ο Τεχνικός παρατήρησε ότι ο αιτητής πληρούσε τις νομικές προϋποθέσεις, το Συμβούλιο αποφάσισε ουσιαστικά πως δεν τις πληρούσε χωρίς να δώσει αιτιολογία ως προς αυτή του τη διαφοροποίηση; Τα στοιχεία στα οποία γίνεται λόγος αφορούν την απαιτούμενη πείρα του αιτητή και αυτή η πείρα στοιχειοθετείται ή δεν στοιχειοθετείται ανάλογα με τα γεγονότα και τα αποδεικτικά στοιχεία. Ο δεύτερος Πίνακας στον οποίο γίνεται αναφορά και από τους καθ΄ων η αίτηση στην απόφασή τους, αλλά και από τον Τεχνικό, θέτει τις προϋποθέσεις για ικανοποίηση του στοιχείου της πείρας ως εξής:
"Ο αιτητής πρέπει-
(α) να έχει αναλάβει ως εργοδηγός ή να έχει αναλάβει την τεχνική ευθύνη σε εγγεγραμμένο εργολήπτη τουλάχιστο τέταρτης τάξης οικοδομικών ή τεχνικών, ανάλογα με την αιτούμενη άδεια, ολοκληρωμένων έργων συνολικής δαπάνης τουλάχιστο τριακοσίων χιλιάδων λιρών από τα οποία το ένα έργο να είναι δαπάνης τουλάχιστον εκατό χιλιάδων λιρών."
Εφαρμόζοντας εκείνες τις πρόνοιες, ο Τεχνικός είχε διαπιστώσει ότι ο αιτητής "κατέχει συνολική πείρα 14 ετών στην οικοδομική βιομηχανία από τα οποία τα 3 έτη και 1 μήνας σαν εργοδηγός σε εγγεγραμμένο εργολήπτη Δ΄ Τάξης οικοδομικών έργων στο οποίο έχει εκτελέσει έργα πέραν του ποσού των £300.000." Μπροστά σ΄ αυτές τις διαπιστώσεις στις οποίες είχε προβεί ο Τεχνικός, οι καθ΄ων η αίτηση απλά κατέληξαν στην αντίθετη κρίση, ότι δηλαδή ο αιτητής "δεν κατέχει πρακτική συνολική πείρα πέντε συνολικά ετών.." σύμφωνα με το Δεύτερο Πίνακα.
Για την πιο πάνω απόφαση των καθ΄ων η αίτηση και ιδιαίτερα για τη διάσταση που παρατηρήθηκε με τις διαπιστώσεις του Τεχνικού, δεν δόθηκε καμιά εξήγηση ή αιτιολόγηση. Ούτε φαίνεται πουθενά ότι οι καθ΄ων η αίτηση προέβηκαν σε οποιανδήποτε έρευνα για τους συσχετισμούς και τις αμφιβολίες που εξέφραζε ο Τεχνικός ως προς το θέμα της πείρας για τις οποίες και καλούσε το Συμβούλιο να τις εξετάσει.
Ουσιαστικά η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση αναφέρει ότι ο αιτητής δεν πληροί εκείνες τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος χωρίς να επεξηγεί αν προέβηκε το Συμβούλιο στην απαιτούμενη υπό τις περιστάσεις έρευνα και χωρίς να αιτιολογεί γιατί ο αιτητής δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις παρά τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε παραθέσει και παρά το ότι αυτά είχαν, έστω τυπικά, αξιολογηθεί ως ικανοποιητικά, από τον Τεχνικό Λεμεσού.
Όπως είχε αναφερθεί και στην Πάλμας ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών, Υπόθεση αρ. 770/2007, ημερομηνίας 18.9.2008:
"Σύμφωνα με τη νομολογία, στην αιτιολογία των διοικητικών πράξεων πρέπει να γίνεται αναφορά στα συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία η διοίκηση στήριξε την ουσιαστική της κρίση, ώστε να καθίσταται εφικτός ο διοικητικός έλεγχος. Απλή αναφορά στο Νόμο ή επανάληψη των διατάξεων του, χωρίς τη συσχέτισή τους με τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης, δεν συνιστά επαρκή αιτιολογία. Τα ίδια ισχύουν και όταν η αιτιολογία είναι αόριστη και ασαφής. Μπορεί, βέβαια, η αιτιολογία να συμπληρωθεί από το περιεχόμενο του φακέλου της διοίκησης. Τέτοια συμπλήρωση, όμως, μπορεί να γίνει μόνον εφόσον η αιτιολογία προκύπτει ευθέως και αμέσως από το φάκελο, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση και ή στάθμιση των στοιχείων του φακέλου. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση."
Επομένως, διαπιστώνεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν φαίνεται να είχαν προβεί στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα προς διακρίβωση και αξιολόγηση των πραγματικών γεγονότων ως προς το στοιχείο της πείρας του αιτητή, και βεβαίως η απορριπτική τους απόφαση για την αίτησή του παρέμεινε και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Η άσκηση δικαστικού ελέγχου της ορθότητας και/ή νομιμότητας της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση καθίσταται έτσι αδύνατη. Η απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί και παρέλκει υπό τις περιστάσεις λόγος εξέτασης άλλων θεμάτων τα οποία ήγειρε ο αιτητής.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ακυρώνεται. Επιδικάζονται υπέρ του αιτητή €1.200 έξοδα, πλέον ΦΠΑ.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ