|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 784/2007,
785/2007, 786/2007, 787/2007 και 788/2007)
28 Μαΐου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
(Υπόθεση Αρ. 784/2007)
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 785/2007)
ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΙΑΚΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 786/2007)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 787/2007)
ΜΑΡΙΟΣ ΚΛΙΠΠΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 788/2007)
ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 786/2007)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Α. Μαρκίδης με Π. Παναγιώτου, για όλους τους Αιτητές.
Λ. Ουστά (κα), για την Καθ΄ης η Αίτηση σε όλες τις υποθέσεις.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι πέντε υπό εκδίκαση προσφυγές, καταχωρίστηκαν ξεχωριστά. Σε όλες ζητείται η ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 23.2.2007, με την οποία προάχθηκαν άλλοι υποψήφιοι αντί των πέντε Αιτητών. Επειδή στρέφονται κατά της ίδιας πράξης και τα εγειρόμενα σημεία είναι κοινά, συνενώθηκαν ώστε να συνεκδικαστούν.
Κατόπιν πρότασης του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, καθ'ων η αίτηση, στο εξής «η ΕΔΥ», συνεδρίασε την 21.11.06 με σκοπό να επιληφθεί του ζητήματος της πλήρωσης τεσσάρων μόνιμων θέσεων Ανώτερου Αποθηκάριου, Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών. Επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε μεταγενέστερη συνεδρία της, ώστε να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Κρατικών Αγορών και Προμηθειών.
Έτσι η ΕΔΥ στην επόμενη συνεδρία της, στις 23.2.2007, εξέτασε τον κατάλογο αρχαιότητας των υποψηφίων που τέθηκε ενώπιον της και έκρινε ότι 9 από αυτούς ήταν προάξιμοι, είτε με την παράγραφο (1) και 2(α) ή 2(β) είτε με την παράγραφο 1 και τη Σημείωση (α) ή (β) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Στη συνέχεια η ΕΔΥ, αφού άκουσε το Διευθυντή του Τμήματος Κρατικών Αγορών και Προμηθειών ο οποίος σύστησε τα 4 Ενδιαφερόμενα Μέρη και αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία των φακέλων, αποφάσισε την προαγωγή των Ενδιαφερομένων Μερών. Οι προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στις 30.3.2007.
Ακολούθησε επιστολή ημερομηνίας 20.3.07, του δικηγόρου των Αιτητών, με την οποία ζήτησε να πληροφορηθεί για τους λόγους που δεν κρίθηκαν προσοντούχοι οι Αιτητές και αποκλείστηκαν από τη διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης. Η ΕΔΥ, κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 5.6.07 εξέτασε το αίτημα του δικηγόρου των Αιτητών και αποφάσισε ότι οι 5 Αιτητές δεν ήταν προσοντούχοι και ως εκ τούτου δεν ετίθετο θέμα ανάκλησης της πράξης. Στις 6.6.2007 ο Πρόεδρος της ΕΔΥ, με επιστολή του ενημέρωσε σχετικά το δικηγόρο των Αιτητών.
Οι Αιτητές με τις προσφυγές τους εγείρουν θέμα (α) λανθασμένης ερμηνείας του Σχεδίου Υπηρεσίας, (β) μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας, (γ) πλάνης περί τα πράγματα και (δ) άσκησης διακριτικής ευχέρειας κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης.
Κατ' αρχάς η συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, προβάλλει προδικαστικά τον ισχυρισμό ότι όλοι οι Αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να εγείρουν τις παρούσες προσφυγές, καθ' ότι έχουν κριθεί από την ΕΔΥ ως μη προσοντούχοι υποψήφιοι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης.
Προέχει η εξέταση της προδικαστικής ένστασης, αφού σε περίπτωση αποδοχής της, κρίνεται τελειωτικά η έκβαση των προσφυγών.
Με την προδικαστική της ένσταση η συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, προβάλλει τον ισχυρισμό ότι οι Αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την απόφαση, αφού όπως ισχυρίζεται έχουν κριθεί από την ΕΔΥ ως μη προσοντούχοι υποψήφιοι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης.
Ο συνήγορος των Αιτητών, στηριζόμενος στη Ζαχαρουδιού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 3130, εισηγήθηκε ότι η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί, αφού η κατοχή ή όχι από μέρους των Αιτητών των απαιτούμενων προσόντων, είναι το κύριο θέμα που εγείρεται στην προσφυγή και συμπίπτει με την ουσία της υπόθεσης.
Σύμφωνα με το Άρθρο 146.2 για να είναι δυνατή η προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο ο προσφεύγων θα πρέπει να έχει έννομο συμφέρον. Το βάρος είναι στον ίδιο να αποδείξει ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη θέση.
Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας όπως έχει τροποποιηθεί, για τη συγκεκριμένη θέση απαιτεί τα πιο κάτω προσόντα:-
«Α π α ι τ ο ύ μ ε ν α π ρ ο σ ό ν τ α:
'(1) Δεκαεξαετής τουλάχιστο συνολική υπηρεσία στη θέση Αποθηκάριου ή/και στις προηγούμενες θέσεις Αποθηκάριου, 1ης και 2ης Τάξης, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.
(2) (α) Επιτυχία στην εξέταση του Ινστιτούτου Αγορών και Προμηθειών· (Institute of Purchasing and Supply/Association of Supervisors in Purchasing and Supply) της Αγγλίας με θέμα 'Advanced Certificate in Stores Supervision/2nd Certificate'.
ή
(β) Επιτυχία στην Ανώτερη Εξέταση στη Λογιστική (Accounting Higher) του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου ή σε οποιαδήποτε άλλη εξέταση που θα εγκρινόταν ως ισότιμη από τον Υπουργό Οικονομικών.
Σημ: Πρόσωπα που υπηρετούσαν στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών κατά την ημερομηνία έγκρισης του προηγούμενη Σχεδίου υπηρεσίας (8.7.1982) και δεν πέτυχαν στις εξετάσεις που καθορίζονται στην παρ. (2) πιο πάνω μπορούν να προαχθούν, νοουμένου ότι-
(α) Θα έχουν επιτύχει στην Ενδιάμεση Εξέταση στη Λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου (Book-Keeping Intermediate) ή σε οποιαδήποτε άλλη εξέταση που θα εγκρινόταν ως ισότιμη από τον Υπουργό οικονομικών ή στην εξέταση του Ινστιτούτου Αγορών και Προμηθειών (Institute of Purchasing and Supply/Association of Supervisors in Purchasing and Supply) της Αγγλίας με θέμα "Certificate in Stores Supervision/1st Certificate".
ή
(β) θα έχουν 20ετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Αποθηκάριου ή/και στις προηγούμενες θέσεις Αποθηκάριου, 1ης και 2ης Τάξης, από την οποία 5ετή τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.»
Σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων, όλοι οι Αιτητές εργάζονται στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών ως μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι στη θέση του Αποθηκάριου, 2ης Τάξης, από 1.6.1984 και προηγουμένως στο ίδιο Τμήμα ως ωρομίσθιοι υπάλληλοι.
Η ΕΔΥ στην απόφαση της με την οποία απέκλεισε τους Αιτητές, αναφέρει τα εξής:-
«Η Επιτροπή σημείωσε ότι για σκοπούς εφαρμογής της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας, η οποία προνοεί διαφορετική μεταχείριση για τα «πρόσωπα που υπηρετούσαν στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών κατά την ημερομηνία έγκρισης του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας (8.7.1982)», λήφθηκε υπόψη η υπηρεσία σε μόνιμη δημόσια θέση, καθότι, σύμφωνα με τον ορισμό της «υπηρεσίας» στον αριθμό 2 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων, αυτή σημαίνει «δημόσια υπηρεσία» και δεν περιλαμβάνει υπηρεσία εργατών ή υπηρεσία από πρόσωπα που η αμοιβή τους υπολογίζεται σε ημερήσια βάση ή εργατών ή υπηρεσία από πρόσωπα τα οποία προσλαμβάνονται σε έκτακτη βάση. Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι στις αιτήσεις σχετικά με τον πρώτο διορισμό τους στη δημόσια υπηρεσία, οι οποίες βρίσκονται στον Προσωπικό Φάκελο των υποψηφίων με αύξοντα αριθμό 7, 8, 9, 11 και 13, Διάκου Φωτεινής /1974.1982), Ιακωβίδη Γεώργιου (1977-1982), Μελετίου Θεόδωρου (1977-1982), Μούζουρα Πέτρου (1977-1982), Μελετίου Θεόδωρου (1977-1982) και Κλίππη Μάριου (1978-11982), αναφέρεται ότι εργάστηκαν στις αντίστοιχες περιόδους που αναγράφονται στην παρένθεση, ως ωρομίσθιοι εργάτες στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών. Ωστόσο, η Επιτροπή σημείωσε ότι η εργασία τους στις Κρατικές Αποθήκες, ως ωρομίσθιοι εργάτες, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως υπηρεσία με την έννοια των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων και, ως εκ τούτου, με βάση τους Νόμους αυτούς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι κατά την έγκριση του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης αυτοί υπηρετούσαν στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών, ώστε να θεωρηθούν προσοντούχοι.»
Το σκεπτικό της ΕΔΥ είναι ορθό. Πράγματι οι Αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον, εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 31(γ) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1(Ι)/90), στο εξής «ο Νόμος», κανένας δεν διορίζεται στη δημόσια υπηρεσία, εκτός αν μεταξύ άλλων κατέχει τα προσόντα που καθορίζονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Τα ίδια προβλέπονται και στο άρθρο 35 αναφορικά με τη διαδικασία πλήρωσης θέσεων προαγωγής, όπως είναι οι παρούσες. Η ίδια είναι επιφορτισμένη με το καθήκον να ερμηνεύσει το Σχέδιο Υπηρεσίας, να διακριβώσει τα προσόντα των υποψηφίων ως πραγματικό γεγονός και τελικά να εφαρμόσει το Σχέδιο Υπηρεσίας στα γεγονότα της κάθε περίπτωσης και να αποφασίσει εάν είναι υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας (Βλ. Ιωνά κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 1775). Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η ΕΔΥ ερμηνεύει το Σχέδιο Υπηρεσίας, εκτός και αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή στη συγκεκριμένη περίπτωση (βλ. Papaleontiou v. Republic (1987) 3 CLR 211).
Καθίσταται φανερό ότι οι Αιτητές δεν πληρούν τα προσόντα που προβλέπονται στην παράγραφο του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, αφού αν και έχουν δεκαεξαετή πείρα στη θέση Αποθηκάριου 2ης Τάξης, δεν έχουν υπηρεσία τουλάχιστον 5 χρόνων στην κλίμακα Α7. Σε ό,τι αφορά το προσόν της παραγράφου 2, δεν έχουν επιτύχει στις σχετικές εξετάσεις. Θα μπορούσαν όμως να θεωρηθούν υποψήφιοι και να προαχθούν με βάση τη Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, αν υπηρετούσαν στο Τμήμα Αγορών και Προμηθειών κατά τις 8.7.1982 και νοουμένου ότι είχαν επιτύχει στην ενδιάμεση εξέταση στη λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου (Book Keeping Intermediate). Με δεδομένο ότι όλοι οι Αιτητές είχαν επιτύχει στη συγκεκριμένη εξέταση, το μόνο που έμενε να αποφασιστεί ήταν κατά πόσον υπηρετούσαν στο Τμήμα κατά τις 8.7.1982.
Οι Αιτητές προσελήφθηκαν στη θέση του Αποθηκάριου 2ης Τάξης την 1.6.84. Όμως, ισχυρίζονται ότι αν προσμετρούσε και η περίοδος που εργάζονταν στο Τμήμα ως ωρομίσθιοι εργάτες, θα ικανοποιούσαν την σχετική πρόνοια της Σημείωσης. Το ερμηνευτικό άρθρο 2 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, προβλέπει ότι «υπηρεσία» σημαίνει δημόσια υπηρεσία και «Δημόσια υπηρεσία» κάθε υπηρεσία που υπάγεται στη Δημοκρατία εκτός από, μεταξύ άλλων, «υπηρεσία από πρόσωπα των οποίων η αμοιβή υπολογίζεται πάνω σε ημερήσια βάση ή υπηρεσία από πρόσωπα τα οποία προσλαμβάνονται πάνω σε έκτακτη βάση» όπως ήταν οι Αιτητές.
Με βάση τις πρόνοιες του ίδιου του Νόμου, οι Αιτητές δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν προσοντούχοι, ώστε να προαχθούν στη θέση Αποθηκάριου, 1ης Τάξης. Επομένως, η απόφαση της ΕΔΥ να τους αποκλείσει ήταν εύλογα επιτρεπτή και ως τέτοια, καθ' όλα νόμιμη. Κατά την άποψη μου οι Αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον και δεν νομιμοποιούνται στο να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Είναι φανερό, ότι δεν ευσταθεί το επιχείρημα του δικηγόρου των Αιτητών ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να απορρίψει την προδικαστική ένσταση, αφού η κατοχή ή όχι από μέρους των Αιτητών των απαιτούμενων προσόντων αποτελεί το κεντρικό θέμα των προσφυγών και συμπίπτει με την ουσία της υπόθεσης τους. Στην προκειμένη περίπτωση, τυχόν αποδοχή της εισήγησης θα σήμαινε καταστρατήγηση των προνοιών του Άρθρου 146 του Συντάγματος, το οποίο ρητά προβλέπει για την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για να είναι μια προσφυγή παραδεκτή. Στην απουσία του, η προσφυγή δεν μπορεί να προχωρήσει.
Όλες οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται με €500 έξοδα εναντίον του κάθε Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ