|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1825/2006)
5 Μαΐου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Μ. Σάββα (κα) για Μ. Μυλωνά, για τον Αιτητή.
Χρ. Χρίστου (κα) για Α. Νεοκλέους, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής είναι κάτοχος άδειας παροχής υπηρεσιών και διευκολύνσεων στη θαλάσσια περιοχή Φραγκοκλησιάς στη Λεμεσό, από το 1988. Θεωρεί ότι, σύμφωνα με τον περί Προστασίας της Παραλίας Νόμο, Κεφ. 59, όπως τροποποιήθηκε, οι άδειες για την παροχή υπηρεσιών και διευκολύνσεων που εκδόθηκαν μέχρι την 31.12.93, όπως ήταν και η δική του, ανανεώνονταν αυτόματα. Οι μεν άδειες παροχής διευκολύνσεων ανανεώνονταν αυτόματα μέχρι την 30.1.2011, οι δε άδειες παροχής υπηρεσιών μέχρι τις 30.11.2006. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι εφόσον η δική του άδεια για παροχή διευκολύνσεων εκδόθηκε πριν από την 31.12.93, η ισχύς της παρατάθηκε αυτόματα μέχρι και τις 30.1.2011, ανεξάρτητα από οποιοδήποτε άλλο γεγονός. Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι οι καθ' ων η αίτηση, στο εξής «ο Δήμος», αναγνωρίζοντας το γεγονός της αυτόματης παράτασης της ισχύος της άδειας, στις αρχές της καλοκαιρινής περιόδου ειδοποίησαν γραπτώς όλους τους κατόχους αδειών για την καταβολή των σχετικών τελών. Στη συνέχεια, εισέπρατταν από όσους ζήτησαν ανανέωση τα σχετικά τέλη για ανανέωση και/ή παράταση της ισχύος των εν λόγω αδειών. Αυτό συνέχισε μέχρι το 2001.
Μετά το 2001, οι καθ'ων η αίτηση σταμάτησαν αδικαιολόγητα, κατά τον Αιτητή, να χρεώνουν οποιοδήποτε ποσό για άδεια παροχής διευκολύνσεων. Η τελευταία άδεια παροχής διευκολύνσεων που του παραδόθηκε, ήταν για το 2001.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ανταλλάχτηκε αλληλογραφία μεταξύ του Αιτητή και του Δήμου. Στις 8.6.2004, ο δικηγόρος του Αιτητή κ. Α. Χρ. Θεοφίλου, απέστειλε στους καθ'ων η Αίτηση με την οποία εξέφραζε παράπονο για το ότι δεν συμπεριέλαβαν τον πελάτη του στον κατάλογο κατόχων άδειας για διευκολύνσεις.
Οι καθ'ων η αίτηση, με επιστολή τους ημερομηνίας 30.6.2004, πληροφόρησαν το δικηγόρο του Αιτητή τα εξής:-
«Αναφέρομαι στο περιεχόμενο της σχετικής με το πιο πάνω θέμα επιστολής σας ημερομηνίας 8 Ιουνίου, 2004 και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
α) Ο Δήμος από το 2001 και μετά δεν έχει εισπράξει οποιοδήποτε ποσόν από τον πελάτη σας κ. Αντώνη Μαρκουλίδη για άδεια παροχής διευκολύνσεων.
β) Ο δίαυλος στον οποίο εργάζεται ο πελάτης σας έχει καταργηθεί από την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού εδώ και αρκετά χρόνια γι' αυτό και η παραμονή σ' αυτόν από τον κ. Αντώνη Μαρκουλίδη είναι παράνομη.
Υπό το φως των πιο πάνω είναι φανερό ότι ο πελάτης σας δεν θεωρείται νόμιμος κάτοχος αδείας υπηρεσιών και διευκολύνσεων και δεν μπορεί το όνομα του να συμπεριληφθεί στο σχετικό κατάλογο.»
Περί τον Απρίλιο του 2006, ο Αιτητής επανήλθε στο θέμα. Επισκέφθηκε τα γραφεία των καθ'ων η αίτηση και ζήτησε όπως καταβάλει προς αυτούς τα σχετικά τέλη για ανανέωση της ισχύος της άδειας του, για παροχή διευκολύνσεων για το 2006. Όπως του εξηγήθηκε, ο σχετικός αριθμός της άδειάς του δεν ήταν καταχωρημένος στα αρχεία του Δήμου και γι' αυτό του ζητήθηκε να προσκομίσει αντίγραφο της προηγούμενης άδειας παροχής διευκολύνσεων, ώστε να καταστεί εφικτή η ανανέωση της άδειας. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο Δήμος στο παρελθόν, ενώ ανανέωνε τη σχετική άδεια και εισέπραττε τέλη, ουδέποτε του παρέδωσε αντίγραφο άδειας.
Μπροστά στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, ο Αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 25.5.2006 ζήτησε γραπτώς από το Δήμο ανανέωση της άδειάς του για το 2006. Στις 19.7.2006 ο Δήμος του επανέλαβε ότι δε νομιμοποιείται να ανανεώσει ή να εκδώσει νέα άδεια παροχής διευκολύνσεων, επειδή δεν υπήρχε πλέον νόμιμος δίαυλος διέλευσης σκαφών στο χώρο όπου παρέχει τις διευκολύνσεις του ο Αιτητής.
Την πιο πάνω απόφαση του Δήμου, προσβάλλει ο Αιτητής, ισχυριζόμενος ότι πριν τη λήψη της απόφασης δεν έγινε η δέουσα έρευνα, δεν ασκήθηκε ορθά η εξουσία που παρέχεται στο Δήμο από το σχετικό Νόμο, Κεφ. 59, ο Δήμος ενήργησε υπό πλάνη, παρέβη τις αρχές της χρηστής διοίκησης και ότι η επίδικη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη.
Οι καθ' ων η αίτηση απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή, προβάλλουν σωρεία προδικαστικών ενστάσεων μεταξύ των οποίων και αυτής του εκπρόθεσμου της προσφυγής του Aιτητή. Η ανατρεπτική προθεσμία των 75 ημερών, μέσα στο διάστημα το οποίο μπορεί να καταχωρηθεί εμπρόθεσμα μια προσφυγή, είναι σε περίπτωση που πρόκειται για πράξη που δημοσιεύεται από την ημερομηνία αυτή. Διαφορετικά η προθεσμία ξεκινά από την ημέρα που ο ενδιαφερόμενος έχει λάβει πραγματική γνώση. Πραγματική γνώση, σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου και την πάγια νομολογία, θεωρείται ότι λαμβάνεται εφόσον περιέλθει σε γνώση του διοικουμένου, το περιεχόμενο της πράξης ή απόφασης ή παράλειψης ώστε να αντιληφθεί ότι θα υποστεί από αυτήν υλική ή ηθική ζημία. Σχετικά η Ολομέλεια στην υπόθεση Ακίνητα Λούλλας Ιωνίδου Λτδ. ν. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος (2001) 3 ΑΑΔ 1011, επισήμανε ότι:-
«Έχει νομολογηθεί ότι για να κινήσει την προθεσμία για την άσκηση προσφυγής η κοινοποίηση πρέπει να είναι πλήρης και η πράξη να είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένη ώστε να προκύπτει σαφώς το περιεχόμενο της (Βλ. Pissas (No. 1) v. E.A.C. (1966) 3 C.L.R. 634, 638).
Πλήρης είναι η γνώση η οποία επιτρέπει εις τον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή την ηθική ζημιά την οποία υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη (Βλ. Θ.Δ. Τσάτσου "Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας", σελ. 74, Aspri v. Republic (1979) 3 C.L.R. 490, 497, 498).
Στην Papaioannou v. Republic (1982) 3 Α.Α.Δ. 103, 108, 109, ο Πικής, Δ. - όπως ήταν τότε - υποδεικνύει πως από την επισκόπηση της σχετικής ελληνικής νομολογίας πηγάζουν οι πιο κάτω προτάσεις οι οποίες πρέπει να καθοδηγούν το δικαστήριο στο θέμα της προθεσμίας:
(1) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα τέτοια δημοσίευση είναι απαραίτητη για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία σε σχέση με τρίτα πρόσωπα.
(2) Η γνωστοποίηση της απόφασης οσάκις προβλέπεται από το Νόμο δεν είναι ανάγκη να γίνεται με οποιοδήποτε επίσημο τύπο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε τύπος νοουμένου ότι είναι αποτελεσματικός.
(3) Η γνωστοποίηση δεν είναι ανάγκη να επεκτείνεται στην κάθε λεπτομέρεια της απόφασης. Εφόσον ενημερώνει τον επηρεαζόμενο για το αποτέλεσμα και τη βάση της αιτιολογίας θα θεωρηθεί επαρκής παρά την απουσία ασήμαντων λεπτομερειών.
(4) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί έγγραφη γνωστοποίηση η αποστολή της γνωστοποίησης δεν αποτελεί κατ' ανάγκη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση της προθεσμίας. Η προθεσμία κινείται από την στιγμή που ο επηρεαζόμενος λαμβάνει γνώση της απόφασης. Έτσι αν η γνώση αποκτηθεί με άλλο τρόπο η προθεσμία αρχίζει να κινείται από τότε.
(5) Η γνώση η οποία απαιτείται για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία που προβλέπεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος πρέπει να είναι αρκετά εκτεταμένη έτσι που να πληροφορεί τον επηρεαζόμενο διάδικο επαρκώς για τις επιπτώσεις της απόφασης επί της κατάστασης και θέσης του και να τον καθιστά ικανό να λάβει τα θεραπευτικά μέτρα που προσφέρονται από το Νόμο.»
Κατά την άποψη μου, η προδικαστική ένσταση ευσταθεί, αφού με βάση τα πραγματικά περιστατικά, η προσφυγή του Αιτητή στρέφεται εναντίον της επιστολής των καθ'ων η αίτηση, ημερ. 19.7.2006 με την οποία, όπως προκύπτει από το ίδιο το περιεχόμενο της, επαναλαμβάνονται τα όσα οι καθ'ων η αίτηση ανέφεραν στην απόφαση τους ημερ. 30.6.2004, οποία είναι και η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη, με την οποία οι καθ'ων η αίτηση γνωστοποιούσαν στο δικηγόρο του Αιτητή, ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό το αίτημα του πελάτη του και μάλιστα ότι αυτός παρανομεί, αφού συνεχίζει να παρέχει διευκολύνσεις χωρίς να έχει σε ισχύ άδεια, για παροχή τέτοιων διευκολύνσεων. Αυτή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση θα έπρεπε να είχε προσβληθεί με προσφυγή μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται από το Σύνταγμα. Όμως, ο Αιτητής δεν προσέβαλε εκείνη την πράξη. Το ότι δε ο Αιτητής έλαβε πραγματική γνώση του περιεχομένου της επιστολής ημερομηνίας 30.6.2004 προκύπτει, κατά την άποψη μου, τόσο από την επιστολή του δικηγόρου του Αιτητή, ημερομηνίας 14.7.2004, όσο και από την επισυναπτόμενη σ' αυτή απόδειξη Εξώδικης Ρύθμισης Αδικήματος, ημερ.6.8.2004, μεταξύ των καθ' ων η αίτηση και του Αιτητή για την παράνομη χρήση διευκολύνσεων χωρίς άδεια. Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή, η οποία καταχωρίστηκε 2 χρόνια μετά την εκτελεστή πράξη των καθ'ων η αίτηση, ημερ. 30.6.2004, δεν μπορεί παρά να είναι εκπρόθεσμη. Το ότι ο Αιτητής προσβάλλει το περιεχόμενο της επιστολής του Δήμου ημερομηνίας 19.7.2005, δεν αλλάζει την εικόνα, αφού τα όσα αναφέρει ο Δήμος αποτελούν επιβεβαίωση των όσων αποφασίστηκαν προγενέστερα. Η απόφαση του Δήμου που περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 19.7.2006, είναι βεβαιωτική και ως τέτοια μη εκτελεστή διοικητική πράξη.
Με βάση τα πιο πάνω, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεχτή, με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των καθ'ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς