ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υποθέσεις Αρ.2463/2006 και 183/2007)

 

7 Απριλίου, 2009

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 23 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

                   (Υπόθεση Αρ.2463/2006)

ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΑΟΥΜ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ης  η Αίτηση.

 

                   (Υπόθεση Αρ.183/2007)

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ης  η Αίτηση.

 

 

Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή στην προσφυγή 2463/2006.

Στ. Δρυμιώτης, για τον Αιτητή στην προσφυγή 183/2007.

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για την Καθ΄ης η Αίτηση και στις δύο προσφυγές.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, καθ' ης η αίτηση, στη συνέχεια η ΕΔΥ, στις 7.7.06 συνεδρίασε, κατόπιν πρότασης του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Τεχνικού Επιθεωρητή, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων και αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, να επιληφθεί της πρότασης σε επόμενη συνεδρία τους, ώστε στη συνεδρία να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων.

 

Έτσι σε συνεδρία της στις 26.10.06, άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, ο οποίος σύστησε για προαγωγή την Αθηνούλλα Ανδρέου, ενδιαφερόμενο μέρος (ΕΜ).  Στη συνέχεια, κατά την ίδια συνεδρία της και αφού αποχώρησε από τη συνεδρία ο Διευθυντής του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και τη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ότι καταλληλότερος υποψήφιος για την επίδικη θέση είναι το ΕΜ, το οποίο και προήγαγε από 1.11.2006.

Οι αιτητές στις δύο συνεκδικαζόμενες προσφυγές, προσβάλλουν την πιο πάνω απόφαση της ΕΔΥ.

 

Προσφυγή 2463/06

Ο βασικότερος λόγος που προβάλλει ο Αιτητής στην πρώτη προσφυγή, είναι η πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή.  Ισχυρίζεται ότι αυτή είναι αόριστη και δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και τις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.  Πιο συγκεκριμένα, ο Αιτητής Ναούμ παραπονείται ότι ο Διευθυντής, ενώ αναφέρει ότι έχω πάρει πληροφορίες από τους προϊσταμένους των υποψηφίων, δεν προσδιορίζει σε ποιους αναφέρεται και τι πληροφορίες πήρε.  Αυτό ερμηνεύεται από το δικηγόρο του ως λήψη εξωγενούς στοιχείου.  Επίσης, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι προσδόθηκε μεγαλύτερη σημασία απ' ότι έπρεπε στο πρόσθετο προσόν του ΕΜ, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω μη δέουσας έρευνας ως προς την υπέρτερη πείρα του Αιτητή.  Τέλος, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η απόφαση της ΕΔΥ είναι πεπλανημένη ως προς την αρχαιότητα.

 

Προσφυγή 183/07

Ο δικηγόρος του Αιτητή στη δεύτερη προσφυγή,  ο οποίος είναι διαφορετικός από το δικηγόρο του πρώτου Αιτητή, πέραν της προσβολής της σύστασης του Διευθυντή, προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει και λόγω παραβίασης του δεδικασμένου στην προσφυγή 615/00, στην οποία τα διάδικα μέρη ήταν τα ίδια και το δικαστήριο, στην ακυρωτική του απόφαση, έκρινε ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αντίθετη με τα στοιχεία του φακέλου γιατί αγνόησε την υπέρμετρη αξία του Αιτητή έναντι του ΕΜ.

 

Θα αρχίσω από τον τελευταίο λόγο που αφορά στο δεδικασμένο. Κατά την άποψή μου, ο λόγος ακυρώσεως είναι αβάσιμος και ανυπόστατος, αφού η ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 615/00 ημερ. 10.9.2002, αφορούσε άλλη θέση και ουδεμία σχέση έχει με την παρούσα.  Ως αποτέλεσμα, δεν είναι δυνατό να δημιουργείται δεδικασμένο που να επηρεάζει τα επίδικα θέματα στις υπό εκδίκαση προσφυγές.

 

Έρχομαι τώρα στους υπόλοιπους λόγους ακυρώσεως.  Ο βασικότερος, αφορά στην πάσχουσα σύσταση.  Η νομιμότητα της αιτιολογίας της σύστασης εξετάζεται σε συνάρτηση με τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, όπως αυτά αντικατοπτρίζονται μέσα από τους προσωπικούς φακέλους καθώς και ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις, με έμφαση τα τελευταία πέντε έτη προ της διαδικασίας πλήρωσης της επίδικης θέσης, των διάδικων μερών.

 

Αναφορικά με την αξία, οι τρεις υποψήφιοι είναι ίσοι.  Με χρονική αφετηρία το 2001 και με κριτήριο το διάστημα από το 2001 μέχρι και το 2005, οι δυο Αιτητές και το ΕΜ, βαθμολογούνται με 40 Ε.  Αν ληφθούν υπόψη τα τελευταία 10 χρόνια, το ΕΜ υστερεί ελαφρώς αφού έλαβε Εξαίρετος σε 77 από τα 80 σε σύγκριση με 79 και 80 άλλων υποψηφίων.  Αυτό όμως είναι ασήμαντη διαφορά για να διαφοροποιήσει τους υποψηφίους ως προς την αξία.

 

Σε προσόντα, οι αιτητές και ΕΜ πληρούν τα απαιτούμενα από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, όμως το ΕΜ κατέχει επιπλέον Δίπλωμα Τεχνικού Μηχανικού Πολιτικής Μηχανικής του ΑΤΙ, το οποίο θεωρήθηκε σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Αναφορικά με την αρχαιότητα, το ΕΜ προηγείται σχεδόν κατά τρία έτη του Αιτητή Χρυσάνθου, όχι όμως και έναντι του αιτητή Σταύρου Ναούμ με τον οποίο έχει την ίδια αρχαιότητα.  Σύμφωνα με τους προσωπικούς φακέλους, στην αμέσως προηγούμενη με την επίδικη θέση, ήτοι αυτή του Ανώτερου Τεχνικού, ο μεν Αιτητής, Σταύρος Ναούμ και το ΕΜ, προήχθησαν σ' αυτή στις 15.2.2000, ο δε Αιτητής Χρύσανθος Χρυσάνθου ακολούθησε την 1.1.2003.  Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, ο Αιτητής Χρύσανθος Χρυσάνθου, υστερεί έναντι του ΕΜ σε αρχαιότητα, σχεδόν κατά 3 χρόνια.  Βέβαια, η αρχαιότητα, σύμφωνα με την πάγια νομολογία, προσμετρά υπέρ του υποψηφίου, εφόσον είναι ισότιμος στα υπόλοιπα αξιολογικά κριτήρια.

 

Η σύσταση του Διευθυντή, όπως έχει ήδη αναφερθεί, είναι υπέρ του ΕΜ.  Ο προϊστάμενος, ως γνώστης των υποψηφίων, έστω και έμμεσα, διατυπώνοντας τη σύσταση του, καλείται να υποβοηθήσει το έργο του αποφασίζοντος οργάνου για την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου.  Προς τούτο δε, και πάντοτε σε συμφωνία με τους σχετικούς φακέλους και υπηρεσιακές εκθέσεις, χωρίς όμως να αναπαράγει τα ήδη βαθμολογημένα σε αυτές στοιχεία, θα πρέπει να αναφερθεί στους υποψηφίους και να αιτιολογήσει γιατί θεωρεί κάποιον καταλληλότερο από τους υπόλοιπους.  Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας στην Ιωάννη Μοδίτη ν. ΕΔΥ, Α.Ε. 2852, ημερ. 25.10.2002.

 

Αναφορικά με την αρχαιότητα, ο Διευθυντής στη σύσταση του αναφέρει:-

 

«Ως προς την αρχαιότητα, η Ανδρέου Αθηνούλα υπερτερεί του υπ' αρ. 2 υποψηφίου[1] κατά 6 χρόνια και 10 μήνες ως προς την προηγούμενη θέση και υπερτερεί όλων των υπόλοιπων υποψηφίων από 7 μήνες μέχρι 3 σχεδόν χρόνια ως προς την ημερομηνία προαγωγής στην παρούσα θέση.»

 

Ο Αιτητής Ναούμ, παραπονείται ότι είχε την ίδια αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση και ότι πεπλανημένα ο Διευθυντής θεώρησε ότι το ΕΜ υπερτερούσε του Αιτητή κατά 6 χρόνια και 10 μήνες.

 

Δεν συμφωνώ.  Όπως προκύπτει σαφώς από τα στοιχεία των φακέλων, ο Αιτητής και το ΕΜ στην τελευταία θέση είχαν την ίδια αρχαιότητα, αφού και οι δύο προήχθηκαν στη θέση του Ανώτερου Τεχνικού την ίδια ημερομηνία (15.2.2000).  Με δεδομένο ότι ήταν ίσοι σε αξία, εύλογα ο Διευθυντής έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του καθενός στην προηγούμενη από αυτή θέση, στην οποία πράγματι το ΕΜ υπερτερούσε κατά 6 χρόνια και 10 μήνες.  Η διέξοδος αυτή είναι επιτρεπτή από το άρθρο 49(2) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1(Ι)/90) το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση ταυτόχρονου διορισμού, προαγωγής ή απόσπασης στη συγκεκριμένη θέση, η αρχαιότητα κρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη αρχαιότητα των υπαλλήλων.

 

Επομένως και με τον κάπως ασαφή τρόπο που έχει διατυπωθεί η σύσταση, αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχει λόγω έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας, έρευνας ή πλάνης.  Όπως προβλέπεται και στο άρθρο 29 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), η αιτιολογία μπορεί να συμπληρωθεί και από τα στοιχεία του φακέλου (Βλ. επίσης Χατζηρούσου ν. Δημοκρατίας (2003) 3 ΑΑΔ 436, Συμεωνίδου κ.α. ν. ΕΔΥ (Αρ. 3) (1997) 3 ΑΑΔ 145).

 

Δεν συμφωνώ ούτε με το δεύτερο κοινό παράπονο των δύο Αιτητών σε σχέση με τη σύσταση, ότι αυτή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων.  Τα όσα παρέθεσε ο Διευθυντής στη σύσταση του, συνάδουν απόλυτα με τα στοιχεία των φακέλων και δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να έρχεται σε αντίθεση με αυτά.  Ούτε το ότι πήρε πληροφορίες από άλλους είναι μεμπτό, εφόσον η νομολογία επιτρέπει στον Προϊστάμενο κατά τη διάρκεια της έρευνας του, να αντλήσει πληροφορίες από άλλες κατάλληλες πηγές (Βλ. Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 376).

 

Στην προκειμένη περίπτωση, η σύσταση του Διευθυντή ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και δεν πρόσθεσε, ούτε και αφαίρεσε οτιδήποτε από την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων.  Ούτε φαίνεται να απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στο σχετικό προσόν που κατείχε το ΕΜ.  Αφού οι δύο Αιτητές δεν κατείχαν οτιδήποτε που θα μπορούσε να αντισταθμιστεί με την αρχαιότητα και το σχετικό προσόν που κατείχε το ΕΜ, διερωτούμαι τι άλλο θα μπορούσε να λεχθεί ως προς τη βαρύτητα.

 

Έρχομαι τώρα στην απόφαση της ΕΔΥ, η οποία προσβάλλεται ως πεπλανημένη και αναιτιολόγητη.  Παραθέτω το σχετικό μέρος της απόφασης.-

 

«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σ' αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, και αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ότι η ΑΝΔΡΕΟΥ Αθηνούλλα υπερέχει των άλλων υποψηφίων, την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτήν προαγωγή στη μόνιμη θέση Τεχνικού Επιθεωρητή, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, από 1.11.06.

 

Επιλέγοντας την Ανδρέου Αθηνούλλα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή υπερέχει έναντι όλων σε αρχαιότητα, είναι περίπου ισοδύναμη με αυτούς σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη, με έμφαση στα τελευταία δέκα χρόνια, δεδομένης της ισοπεδωτικής εικόνας που παρουσιάζεται κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, όπου όλοι οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν ως καθόλα εξαίρετοι, διαθέτει δίπλωμα Τεχνικού Μηχανικού Πολιτικής Μηχανικής από το Α.Τ.Ι., το οποίο, παρόλο που δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και δεν αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, ωστόσο είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και η Επιτροπή το συνεκτίμησε με όλα τα άλλα στοιχεία, αποδίδοντάς του την ανάλογη βαρύτητα, και επιπλέον, έχει υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή.»

 

Ο δικηγόρος του Αιτητή Ναούμ, υπέβαλε ότι η ΕΔΥ υιοθέτησε την πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή, με αποτέλεσμα να παρεισφρήσει και εδώ η πάσχουσα αιτιολογία.  Με δεδομένο ότι η σύσταση του Διευθυντή έχει κριθεί νόμιμη, το παράπονο δεν μπορεί να ευσταθεί, εφόσον ελλείπει το απαιτούμενο υπόβαθρο.  Ούτε ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ δεν ερεύνησε και δεν ερμήνευσε ορθά κατά πόσον οι υποψήφιοι κατείχαν το απαιτούμενο προσόν του σχεδίου υπηρεσίας στη βάση του οποίου απαιτείται «ευρεία πείρα σ' ένα ή περισσότερους τομείς του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων», αφού το ΕΜ κατείχε την ίδια θέση με τον ίδιο Αιτητή.

 

Με δεδομένη την αρχαιότητα του ΕΜ, το προσόν που κρίθηκε σχετικό με τη θέση και την υπέρ του ΕΜ σύσταση του Διευθυντή, η επιλογή του ΕΜ ήταν εύλογη και το διοικητικό όργανο κατά την άποψη μου δεν υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με €1500 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το Άρθρο 146.4(Α) του Συντάγματος.

 

(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.