|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1415/2007)
29 Απριλίου, 2009
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΛΓΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Γ.Ζ. Γεωργίου, για την Αιτήτρια.
Ε. Καρακάννα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: H αιτήτρια υπέβαλε αίτηση από 27.10.06 στο Υπουργείο Eμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού («το Υπουργείο») για να ενταχθεί στο πρόγραμμα ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας (2006). Το συνολικό ποσό που θα διατίθετο για τις ανάγκες της συγκεκριμένης προκήρυξης του προγράμματος, ανήρχετο στις ΛΚ400.000. Σύμφωνα με τον οδηγό προγράμματος που είχε εξαγγείλει το Υπουργείο και η Υπηρεσία Βιομηχανικής Ανάπτυξης, ως ο αρμόδιος φορέας υλοποίησης του σχεδίου, συνήλθε η Επιτροπή Αξιολόγησης και Βαθμολόγησης προκειμένου να προβεί στον έλεγχο της πληρότητας του κάθε φακέλου που υποβλήθηκε και των τυπικών προϋποθέσεων συμμετοχής και κατόπιν να βαθμολογήσει την κάθε πρόταση. Η Eπιτροπή αποτελείτο από ένα Ανώτερο Λειτουργό της Υπηρεσίας Βιομηχανικής Ανάπτυξης του Υπουργείου, εκπρόσωπο του Υπουργείου Οικονομικών και εκπρόσωπο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Οι υποψηφιότητες που προωθήθηκαν ενώπιον της Επιτροπής για αξιολόγηση ήταν συνολικά 40. Η Επιτροπή, πριν βαθμολογήσει την πρόταση της αιτήτριας που αφορούσε σε «δραστηριότητες παροχής επιχειρηματικών και διαχειριστικών συμβουλών» κάλεσε την ενδιαφερόμενη σε συνέντευξη κατά την οποία έδωσε πρόσθετες πληροφορίες και εξηγήσεις σχετικά με την επιχειρηματική της πρόταση. Η βαθμολογία που έδωσε η Επιτροπή στη πρόταση της αιτήτριας αποτυπώνεται στον πιο κάτω πίνακα:
ΚΑΘΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ 0-10
|
Α/Α ΚΡΙΤΗΡΙΟ |
ΒΑΡΥΤΗΤΑ
|
Υ.Ε.Β.Τ. |
Υ.Ο. |
Υ.Ε.Κ.Α. |
Μέσος Ορος |
Σταθμική Βαθμολογία |
|
1 Οι γνώσεις των υποψηφίων που σχετίζονται με το αντικείμενο της επένδυσης (εκπαίδευση, κατάρτιση, επιμόρφωση)
|
20% |
6,0 |
6,0 |
6,0 |
6,0 |
12,00 |
|
2 Η προηγούμενη εμπειρία και ειδικότερα η προηγούμενη εργασιακή εμπειρία,
|
20% |
6,9 |
6,0 |
6,0 |
6,0 |
12,00 |
|
3 Η πληρότητα και η σκοπιμότητα του επιχειρηματικού σχεδίου
|
15% |
7,0 |
6,0
|
6,0 |
6,3 |
9,50 |
|
4 Η βιωσιμότητα της υπό ίδρυση επιχείρησης |
30% |
6,0 |
6,0 |
6,0 |
6,0 |
18,00
|
|
5 Ο αριθμός των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν σε συνδυασμό με τη ρεαλιστικότητα του στόχου αυτού.
|
15% |
Δεσμευτικός όρος απασχόλησης υποβάλλοντος φορέα υλοποίησης. Η βαθμολογία είναι βάσει της εκτίμησης της Επιτροπής
|
4,0 |
6,00 | ||
|
Συνολική Βαθμολογία Πρότασης |
28,3 |
|
|
Συνολική Σταθμική Βαθμολογία Πρότασης
|
57,50 | |
Βάσει της συνολικής βαθμολογίας που συγκέντρωσε η πρόταση της αιτήτριας, αυτή δεν εντάχθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων για ένταξη στο Πρόγραμμα. Η απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή του Υπουργείου ημερ. 24.7.07 η οποία ανέφερε τα εξής:
«Κυρία,
Πρόγραμμα Ενίσχυσης της
Γυναικείας Επιχειρηματικότητας (2006)
Εχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και στην αίτηση - πρόταση σας με ημερομηνία 27/10/2006, και σας πληροφορήσω ότι στο στάδιο της αξιολόγησης η βαθμολογία της ανήλθε στις 57,50 μονάδες, δηλαδή δεν συγκέντρωσε το 60% της απαιτούμενης βαθμολογίας.
Με βάση τα πιο πάνω, η πρόταση σας δεν εντάχθηκε στο Πρόγραμμα.»
Η αιτήτρια απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στις 20.8.07 ζητώντας την αναθεώρηση της, αίτημα που δεν έγινε δεκτό.
Με την προσφυγή ζητά την ακύρωση της εν λόγω απόφασης, προβάλλοντας ως πρώτο λόγο ακύρωσης την έλλειψη αιτιολογίας. Ισχυρίζεται πως η απλή, συνοπτική έκφραση της βούλησης της Επιτροπής αξιολόγησης χωρίς αναφορά στον τρόπο υπολογισμού της βαθμολογίας και στο λόγο που η πρόταση της δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει τις επιπλέον 2,50 μονάδες προς έγκριση, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που επιτάσσει η νομολογία για την δέουσα αιτιολογία των διοικητικών πράξεων.
Σε σειρά αποφάσεων της νομολογίας μας σε πλήρη ταύτιση με την θέση της ελληνικής νομολογίας, τονίζεται η ανάγκη για αιτιολογία των ατομικών διοικητικών πράξεων. (Βλ. ανάμεσα σ΄ άλλα Papadopoulos v. Republic (1982) 3 CLR 1070, 1079, JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 301, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας, 1929-59, σελ. 183, 186, 187).
Το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της. Η ανάγκη της αιτιολογίας των ατομικών διοικητικών πράξεων απορρέει από την έννοια του κράτους δικαίου. Εκ της φύσεως τους αιτιολογητέες είναι όλες οι πράξεις των οποίων ο έλεγχος είναι αδύνατος ή ατελής χωρίς την αναφορά των λόγων που τις στηρίζουν. Γενικά, αιτιολογία που δεν αποκαλύπτει το σκεπτικό και τα κριτήρια με βάση τα οποία η διοίκηση άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια ώστε να παρέχονται τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης ή είναι τόσο αόριστη και ασαφής ώστε να καθιστά ανέφικτο τον δικαστικό έλεγχο, δεν είναι νόμιμη και οδηγεί στην ακύρωση της πράξης. (Βλ. Κυριακίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 298, Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 ΑΑΔ 574 και Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, 3η έκδοση, 1992, παρα. 636, 646 και 647).
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παρέχεται στον ακυρωτικό Δικαστή η δυνατότητα να αντιληφθεί επί τη βάσει ποιών στοιχείων κατέληξε η Διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό. (Βλ. Ιωάννη Σαρμά, Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 130).
Στην προκειμένη περίπτωση καταρτίστηκε πίνακας με τις επιμέρους βαθμολογίες στα προκαθορισμένα κριτήρια επιλογής τα οποία βρίσκονται σε αρμονία με τους συντελεστές βαρύτητας στον Οδηγό Προγράμματος. Σύμφωνα με τα επεξηγηματικά στοιχεία του άρθρου 10.2 που αφορούν στα στοιχεία και στις παραμέτρους που λαμβάνονται υπόψη στα πλαίσια κάθε επιμέρους κριτηρίου, κανένα από αυτά τα κριτήρια δεν θεωρείται εξωγενές.
Ωστόσο δεν υπάρχει οτιδήποτε πέραν της αριθμητικής αξιολόγησης, ποιά στοιχεία της πρότασης αποτιμήθηκαν αρνητικά και γιατί δόθηκε η σχετική βαθμολογία, η οποία από μόνη της, δεν παρέχει καμία δυνατότητα στο Δικαστήριο να διαπιστώσει τα όσα οδήγησαν σε αυτή. Δεν παρατέθηκε οποιαδήποτε αιτιολογία, η οποία να επεξηγεί γιατί αποδόθηκαν οι συγκεκριμένες μονάδες στα επιμέρους κριτήρια.
Στη νομολογία που αφορά σε διορισμούς και προαγωγές, όπως στη Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 404, διατυπώθηκε το σκεπτικό, «... ο βαθμολογικός έλεγχος δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα ενός ακυρωτικού Δικαστηρίου και ότι η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις άπτεται της νοητικής εργασίας των μελών του διοικητικού οργάνου ....».
Στην παρούσα υπόθεση έχω τη γνώμη ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το ίδιο σκεπτικό, αφού η βαθμολογία θα διαμορφωνόταν στα πλαίσια προκαθορισμένων γενικών κριτηρίων και το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πώς εφαρμόστηκε το κάθε κριτήριο στα δεδομένα των αντίστοιχων προτάσεων και ποια στοιχεία της πρότασης της αιτήτριας συγκρινόμενα με των άλλων προτάσεων αποτιμήθηκαν χαμηλότερα.
Δεν αναμένεται βέβαια, κατά την αιτιολόγηση, να μεταφέρεται στο πρακτικό το περιεχόμενο των φακέλων. Αναμένεται όμως να εξάγεται νόημα που να δικαιολογείται να αποδοθεί στο αποφασίζον όργανο. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η μελέτη των στοιχείων της πρότασης και η διαμόρφωση κρίσης αναφορικά με το τι θα μπορούσε να αυξήσει ή να μειώσει τη βαθμολογική αξιολόγηση των επιμέρους κριτηρίων. Το Δικαστήριο δεν επιτελεί τέτοιο πρωτογενούς φύσης έργο.
Ούτε είναι νοητή η συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο των φακέλων στην προκειμένη περίπτωση, διότι, παρόλο που το περιεχόμενο της αίτησης που υπέβαλε η αιτήτρια είναι αρκούντως αναλυτικό, δεν προκύπτει από αυτό, τι ακριβώς είχε υπόψη το αποφασίζον όργανο όταν έπαιρνε την απόφαση. Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 145, το θέμα τέθηκε ως εξής:
«Εν προκειμένω, η παράλειψη εξειδίκευσης αφήνει σοβαρά ερωτηματικά ως προς τι μέτρησε υπέρ του ενός και τι υπέρ του άλλου. Και πρέπει να τονίσουμε εδώ πως η παραπομπή στα στοιχεία του φακέλου, ως συμπληρωματικών της αιτιολογίας, δεν αποτελεί πανάκεια. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα όταν τα στοιχεία αυτά είναι σαφώς και αρρήκτως συνδεδεμένα με τη ληφθείσα απόφαση έτσι που να μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω της. Αν δηλαδή καταδεικνύουν αναμφίβολα και αναντίλεκτα τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση. (Βλ. Vassiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 185). Επίσης δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πρωτογενής αξιολόγηση των στοιχείων του φακέλου «για να κρίνει αν η απόφαση του διοικητικού οργάνου ήταν, παρά την αόριστη ή ελλειπή αιτιολογία λογικά εφικτή». (Βλ. την απόφαση της Ολομέλειας Ι.Γ. Μακρή Κτηματική Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 56).»
Κατά μείζονα λόγο, η αιτιολογία πάσχει διότι, ενώ στα πρακτικά συνεδριάσεων (ερυθρά 83-117 στο διοικητικό φάκελο) γίνεται ρητή αναφορά από την Επιτροπή ότι «άκουσε και τις πρόσθετες πληροφορίες και εξηγήσεις που έδωσαν οι αιτήτριες που παρουσιάσθηκαν ενώπιον της με βάση τις οποίες προχώρησε στην τελική βαθμολόγηση», εντούτοις δεν δίνεται καμιά περαιτέρω πληροφορία για το περιεχόμενο των προφορικών αυτών ακροάσεων.
Υπό τις περιστάσεις η επίδικη απόφαση κρίνεται αναιτιολόγητη και ακυρώνεται. Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ της αιτήτριας.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.