ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 21/2007,

287/2007, 288/2007 και 314/2007)

 

 

18 Μαρτίου, 2009

 

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

(Υπόθεση Αρ. 21/2007)

 

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Α. ΜΙΧΑΗΛ,

 

Αιτητής,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 287/2007)

 

                                    1. ΑΡΓΥΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥ,

2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΠΑΛΗΣ,

 

Αιτητές,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Υπόθεση Αρ. 288/2007)

 

                                    1. ΑΡΓΥΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥ,

2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΠΑΛΗΣ,

 

Αιτητές,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 314/2007)

 

1. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,

                                  2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,

                                     3.  ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

 

Αιτητές,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Α. Ευσταθίου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 21/2007.

 

Μ. Καμπέρης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 287/2007 και 288/2007.

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 314/2007.

 

Ε. Παπαγεωργίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.

 

Για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη:  Καμία εμφάνιση.

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με τις πιο πάνω προσφυγές, για τις οποίες έχει εκδοθεί διάταγμα συνεκδίκασής τους, οι αιτητές Νικόδημος Μιχαήλ (Προσφυγή 21/2007), Αργύρης Αργυρού, Κωνσταντίνος Ρόπαλης (Προσφυγές 287 και 288/2007) και Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, Ανδρέας Κυριάκου και Γιώργος Γεωργίου (Προσφυγή 314/2007) προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας  (Ε.Δ.Υ.) της 3/11/2006, με την οποίαν επελέγησαν για προαγωγή στη θέση Δασικού Λειτουργού στο Τμήμα Δασών τα ενδιαφερόμενα μέρη Αναστάσης Ξενοφώντος, Αγγελής Πέτρου, Παναγιώτης Σκουφάρης, Δήμος Χαραλάμπους και Ιωάννης Ιωάννου. Η προσφυγή 21/2007 αμφισβητεί την προαγωγή μόνο του Α. Ξενοφώντος, ενώ με την προσφυγή 287/2007 και την προσφυγή 288/2007 προσβάλλονται οι προαγωγές των Α. Ξενοφώντος, Ι. Ιωάννου και Α. Πέτρου, Π. Σκουφάρη,              Δ. Χαραλάμπους, αντίστοιχα. Με την προσφυγή 314/2007 προσβάλλονται οι προαγωγές και των πέντε ενδιαφερόμενων μερών.

 

(α) Τα γεγονότα και οι λόγοι της προσφυγής.

Στις 3/11/2006 η Ε.Δ.Υ. με δύο ξεχωριστές διαδικασίες επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης έξι κενών μόνιμων θέσεων Δασικού Λειτουργού του Τμήματος Δασών, οι οποίες είναι θέσεις προαγωγής. Αφού αποφασίστηκε να δοθεί η μία από τις κενές θέσεις σε έναν υποψήφιο που υπηρετούσε ήδη στην επίδικη θέση πάνω σε υπεράριθμη βάση, η Ε.Δ.Υ. αφού εξέτασε τον κατάλογο των προαξίμων και προσδιόρισε τους υποψηφίους που κατείχαν το σχετικό πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας και αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή, ο οποίος πρότεινε στην πρώτη διαδικασία τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιωάννη Ιωάννου και Αναστάση Ξενοφώντος και στη δεύτερη, τα ενδιαφερόμενα μέρη Παναγιώτη Σκουφάρη, Αγγελή Πέτρου και Δήμο Χαραλάμπους, κατέληξε σε συμπέρασμα ότι οι συστηθέντες ήταν οι καταλληλότεροι για προαγωγή.

 

Οι αιτητές και στις τέσσερις προσφυγές ισχυρίζονται ότι τόσο η σύσταση του Διευθυντή όσο και η απόφαση της Ε.Δ.Υ. που την υιοθέτησε είναι αναιτιολόγητη και πεπλανημένη, στερείται δέουσας έρευνας, βρίσκεται σε αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων και περιέχει εξωγενή στοιχεία.

 

(β) Η σύσταση του Διευθυντή.

Επειδή το κύριο μέρος της επιχειρηματολογίας των αιτητών στρέφεται κατά της σύστασης του Διευθυντή, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το πλήρες κείμενο των δύο συστάσεών του. Συστήνοντας τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιωάννη Ιωάννου και Αναστάση Ξενοφώντος ο Διευθυντής ανέφερε τα ακόλουθα:

 

     "Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους. Προκειμένου όμως να προβώ στη σύστασή μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες και από τους κατά καιρούς προϊσταμένους τους. Έχω, επίσης, μελετήσει τα στοιχεία τόσο των Προσωπικών Φακέλων όσο και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.

 

     Έχοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης που απορρέουν από τη μελέτη των Υπηρεσιακών Φακέλων των υποψηφίων, τις ικανότητές τους και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα και αφού έλαβα υπόψη μου τα νομολογημένα κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα, στο σύνολό τους, τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, την καταλληλότητα των υποψηφίων για τη θέση, η οποία απαιτεί διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες, και την ευθύνη που θα αναλάβουν οι επιλεγησόμενοι να αντιμετωπίζουν προβλήματα προστασίας και διαχείρισης του δάσους, καθώς και την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται στις ειδικές συνθήκες που δημιουργούνται σε περιπτώσεις πυρκαγιών, κρίνω ως τους πιο κατάλληλους για τις υπό πλήρωση θέσεις τους Ιωάννου Ιωάννη και Ξενοφώντος Αναστάση.

 

     Όσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία χρόνια οι συστηνόμενοι είναι περίπου ίσοι ή και υπερέχουν έναντι των άλλων υποψηφίων.

 

     Όσον αφορά την αρχαιότητα, οι συστηνόμενοι υστερούν έναντι ορισμένων υποψηφίων, πλην όμως υπερτερούν αυτών σε αξία.

 

     Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι είναι απόφοιτοι του Δασικού Κολεγίου Κύπρου και υπηρετούν στο Τμήμα στη θέση του Βοηθού Δασικού Λειτουργού πέραν των τριών ετών και επομένως όλοι πληρούν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Οι Χαραλάμπους Δήμος (αύξ. αρ. 18), Γεωργιάδης Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 40), Αριστοκλέους Γεώργιος (αύξ. αρ. 46), Γεωργίου Γεώργιος (αύξ. αρ. 47), Σωτηρίου Σωτήρης Α. (αύξ. αρ. 51), Κυριάκου Ανδρέας (αύξ. αρ. 53), Κυριάκου Γλαύκος (αύξ. αρ. 57), Χριστοδούλου Χαράλαμπος (αύξ. αρ. 65), Γεωργίου Μιχάλης (αύξ. αρ. 66), Καμμάς Μιχάλης (αύξ. αρ. 73), Χριστοδούλου Χριστόδουλος (αύξ. αρ. 77), Διόλας Ιωσήφ (αύξ. αρ. 78), Λογγίνος Κωστάκης (αύξ. αρ. 79), Θεμιστοκλέους Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 83), Ανδρέου Νίκος (αύξ. αρ. 93), Καϊλής Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 94), Τουμασής Ιωάννης (αύξ. αρ. 97), Αποστολίδης Χριστόδουλος (αύξ. αρ. 102), Αντωνίου Αντώνιος (αύξ. αρ. 107), Κυριάκου Θωμάς (αύξ. αρ. 108) και Λουκά Παναγιώτης (αύξ. αρ. 111), πέραν του διπλώματος του Δασικού Κολεγίου, διαθέτουν και το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, πλην όμως υστερούν ουσιαστικά σε αρχαιότητα, ενώ βρίσκονται στο ίδιο περίπου επίπεδο ή/και υστερούν σε αξία από τους συστηνόμενους.

 

     Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια συλλογική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης αξία-προσόντα-αρχαιότητα, θεωρώ τους Ιωάννη Ιωάννου και Αναστάση Ξενοφώντος ως τους καταλληλότερους, γι' αυτό και τους συστήνω για να αναλάβουν τα καθήκοντα των υπό πλήρωση θέσεων."

 

 

Συστήνοντας τα ενδιαφερόμενα μέρη Αγγελή Πέτρου, Παναγιώτη Σκουφάρη και Δήμο Χαραλάμπους, ο Διευθυντής δήλωσε τα πιο κάτω:

 

     "Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους. Προκειμένου όμως να προβώ στη σύστασή μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες και από τους κατά καιρούς προϊσταμένους τους. Έχω, επίσης, μελετήσει τα στοιχεία τόσο των Προσωπικών Φακέλων όσο και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.

 

     Έχοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης που απορρέουν από τη μελέτη των Υπηρεσιακών Φακέλων των υποψηφίων, τις ικανότητές τους και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα, και αφού έλαβα υπόψη μου τα καθιερωμένα κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα στο σύνολο τους, τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, την καταλληλότητα των υποψηφίων για τη θέση, η οποία απαιτεί διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες, και την ευθύνη που θα αναλάβουν οι επιλεγησόμενοι να αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς και την ικανότητα των υποψηφίων να ανταποκρίνονται στις ειδικές συνθήκες που δημιουργούνται σε περιπτώσεις πυρκαγιών, κρίνω ως τους πιο κατάλληλους για τις υπό πλήρωση θέσεις τους Πέτρου Αγγελή, Σκουφάρη Παναγιώτη και Χαραλάμπους Δήμο.

 

     Όσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία χρόνια οι συστηνόμενοι δεν υστερούν ή και υπερέχουν έναντι των άλλων υποψηφίων.

 

     Όσον αφορά την αρχαιότητα, οι συστηνόμενοι υστερούν έναντι ορισμένων υποψηφίων, πλην όμως υπερτερούν αυτών σε αξία ή προσόντα (Χαραλάμπους Δήμος).

 

     Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι είναι απόφοιτοι του Δασικού Κολεγίου Κύπρου ή ισάξιων σχολών και υπηρετούν στο Τμήμα στη θέση του Βοηθού Δασικού Λειτουργού πέραν των τριών ετών και επομένως όλοι πληρούν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Πέραν τούτου, ο Χαραλάμπους Δήμος έτυχε μετεκπαίδευσης σε θέματα υλοχρηστικής και διαθέτει το σχετικό πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Το σχετικό πλεονέκτημα διαθέτουν οι υποψήφιοι Γεωργιάδης Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 40), Αριστοκλέους Γεώργιος (αύξ. αρ. 46), Γεωργίου Γεώργιος (αύξ. αρ. 47), Σωτηρίου Σωτήρης Α. (αύξ. αρ. 51), Κυριάκου Ανδρέας (αύξ. αρ. 53), Κυριάκου Γλαύκος (αύξ. αρ. 57), Χριστοδούλου Χαράλαμπος (αύξ. αρ. 65), Γεωργίου Μιχάλης (αύξ. αρ. 66), Καμμάς Μιχάλης (αύξ. αρ. 73), Χριστοδούλου Χριστόδουλος (αύξ. αρ. 77), Διόλας Ιωσήφ (αύξ. αρ. 78), Λογγίνος Κωστάκης (αύξ. αρ. 79), Θεμιστοκλέους Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 83), Ανδρέου Νίκος (αύξ. αρ. 93), Καϊλής Κωνσταντίνος (αύξ. αρ. 94), Τουμασής Ιωάννης (αύξ. αρ. 97), Αποστολίδης Χριστόδουλος (αύξ. αρ. 102), Αντωνίου Αντώνιος (αύξ. αρ. 107), Κυριάκου Θωμάς (αύξ. αρ. 108) και Λουκά Παναγιώτης (αύξ. αρ. 111), πλην όμως αυτοί υστερούν σε αρχαιότητα, ενώ δεν υπερέχουν σε αξία των συστηνομένων.

 

     Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια συνολική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης, αξία-προσόντα-αρχαιότητα, θεωρώ τους Σκουφάρη Παναγιώτη, Πέτρου Αγγελή και Χαραλάμπους Δήμο ως τους καταλληλότερους, τους οποίους και συστήνω για να αναλάβουν τα καθήκοντα των υπό πλήρωση θέσεων."

 

 

(γ) Η προσφυγή 21/2007 (Νικόδημος Μιχαήλ).

Ο αιτητής στην πιο πάνω προσφυγή ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση πάσχει από πλάνη και αοριστία, έλλειψη αιτιολογίας και εισροή εξωγενών στοιχείων, όπως επίσης και υποβάθμιση του κριτηρίου της αρχαιότητας με παράλληλα υπερβολική βαρύτητα της οριακής υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία. Η σύγκριση σε αυτή την προσφυγή αφορά μόνο το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Ξενοφώντος, ο οποίος συστήθηκε από το Διευθυντή γιατί ήταν περίπου ίσος ή και υπερείχε έναντι των άλλων υποψηφίων σε αξία, υπερτερούσε σε αξία έναντι ορισμένων υποψηφίων που είχαν προβάδισμα αρχαιότητας και κρίθηκε ως καταλληλότερος για τη θέση ως προς την πτυχή των διοικητικών και οργανωτικών ικανοτήτων. Τα στοιχεία του φακέλου επιβεβαιώνουν τη σύσταση. Υπήρξε προβάδισμα του αιτητή σε αρχαιότητα αφού κατείχε τη θέση του Βοηθού Δασικού Λειτουργού από 15/3/82, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος από 1/5/88. Όμως με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις της τελευταίας πενταετίας, στην οποία δόθηκε έμφαση, ο αιτητής υστερούσε ελαφρά στην αξία αφού στο σύνολο των αξιολογήσεων συγκέντρωσε                     36 "εξαίρετα" έναντι 38 του ενδιαφερόμενου μέρους. Ειδικότερα στο στοιχείο της "Διευθυντικής-Διοικητικής Ικανότητας" που αναφέρθηκε στη σύσταση, προκύπτει ουσιαστική υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους με "εξαίρετη" αξιολόγηση για την τετραετία 2002-2005, έναντι της αντίστοιχης "πολύ ικανοποιητικής" του αιτητή. Σε ό,τι αφορά τα προσόντα, οι διάδικοι ήταν ισοδύναμοι, διπλωματούχοι του Δασικού Κολλεγίου και δεν διέθεταν το πλεονέκτημα. Με βάση τα πιο πάνω η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα δεν μπορούσε να εξουδετερώσει το προβάδισμα του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία. Από τις λεπτομέρειες των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων προκύπτει σαφώς ότι η σύσταση του Διευθυντή συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου. Αναφορικά δε με τον ισχυρισμό ότι παραμένουν άγνωστες οι πηγές πληροφόρησης που έλαβε ο Διευθυντής από τους προϊστάμενους και το περιεχόμενο των πληροφοριών που συνέλεξε, η νομολογία δεν απαιτεί την καταγραφή των πληροφοριών ή απόψεων που ο Διευθυντής άκουσε από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση, ούτε απαιτεί να κατονομάζονται οι λειτουργοί αυτοί. (Βλ. Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480). Στην κρινόμενη περίπτωση η σύσταση δεν είναι τρωτή και η προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ. που την υιοθέτησε, επαρκώς αιτιολογημένη.

 

Η προσφυγή 21/2007 απορρίπτεται με €1.500 έξοδα σε βάρος του αιτητή.

 

 

 

 

 

 

(δ) Η προσφυγή 314/2007 (Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, Ανδρέας Κυριάκου και Γιώργος Γεωργίου).

 

Οι αιτητές στην πιο πάνω προσφυγή ισχυρίζονται ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, ότι περιέχει μόνο γενικόλογες και στερεότυπες αναφορές σε ιδιότητες που βαθμολογούνται στις ετήσιες εκθέσεις και στις οποίες οι αιτητές δεν υστερούν, ότι αγνοήθηκαν τα υπέρτερα προσόντα τους χωρίς δέουσα έρευνα και ειδική αιτιολογία, τόσο από πλευράς Διευθυντή όσο και από την Ε.Δ.Υ. που υιοθέτησε τη σύσταση.

 

Οι ισχυρισμοί των αιτητών σε αυτή την περίπτωση είναι βάσιμοι. Αναφορικά με τη βαθμολογημένη αξία της τελευταίας πενταετίας (2001-2005) οι αιτητές έχουν απόλυτα εξαιρετική επίδοση, αφού έχουν συγκεντρώσει 40 "εξαίρετα". Την ίδια εξαίρετη αξιολόγηση συγκέντρωσαν             τα ενδιαφερόμενα μέρη Ι. Ιωάννου, Α. Πέτρου, Π. Σκουφάρης, ενώ οι υπόλοιποι δύο συστηθέντες, τα ενδιαφερόμενα μέρη Δ. Χαραλάμπους και                           Α. Ξενοφώντος υστερούν οριακά αποκομίζοντας για την ίδια περίοδο            39 "εξαίρετα" - 1 "πολύ ικανοποιητικά" και 38 "εξαίρετα" - 2 "πολύ ικανοποιητικά", αντίστοιχα. Αναφορικά με τα προσόντα, δύο από τους αιτητές, οι Κ. Γεωργιάδης και Α. Κυριάκου διέθεταν το πλεονέκτημα (Μετεκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση συνεχούς διάρκειας έξι τουλάχιστο μηνών σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τμήματος Δασών), το οποίο κατείχε επίσης και το ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Χαραλάμπους. Αναφορικά με την αρχαιότητα, οι αιτητές Γ. Γεωργίου και Κ. Γεωργιάδης κατείχαν τη θέση του Δασονόμου από 8/11/85 και ο αιτητής Α. Κυριάκου την ίδια θέση από 15/11/88. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν διοριστεί στη θέση Δασονόμου από 2/4/84 (Ι. Ιωάννου, Α. Ξενοφώντος) και από 16/7/84 (Α. Πέτρου,                      Π. Σκουφάρης και Δ. Χαραλάμπους). Επομένως είχαν ένα σχετικό προβάδισμα έναντι των αιτητών. Όμως υπεροχή σε αρχαιότητα αποβαίνει αποφασιστική όταν οι υποψήφιοι είναι ισοδύναμοι σε αξία και προσόντα. Στην παρούσα δύο από τους αιτητές υπερείχαν, λόγω κατοχής του πλεονεκτήματος, στο κριτήριο των προσόντων, απέναντι σε τέσσερις συστηθέντες (τα ενδιαφερόμενα μέρη Α. Ξενοφώντος, Ι. Ιωάννου, Α. Πέτρου και Π. Σκουφάρη), οι οποίοι δεν διέθεταν το προσόν - πλεονέκτημα. Σύμφωνα με τις νομολογιακές αρχές για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος πρέπει να δίδεται πειστική, ειδική αιτιολογία (Γεωργίου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1822, Φιλίππου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1). Η απλή αναφορά του Διευθυντή σε αρχαιότητα δε συνιστά πειστικό και επαρκή λόγο για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος.

 

Επιπρόσθετα ο Διευθυντής αιτιολογώντας την προτίμηση του για τα ενδιαφερόμενα μέρη αναφέρθηκε στις οργανωτικές και διοικητικές απαιτήσεις της επίδικης θέσης, την υπευθυνότητα που θα πρέπει να επιδείξει ο κάτοχος της όταν θα κληθεί να αντιμετωπίσει προβλήματα προστασίας και διαχείρισης του δάσους, καθώς και σε ικανότητα ανταπόκρισης σε ειδικές συνθήκες πυρκαγιών. Έχοντας υπόψη τη βαθμολογική εικόνα των διαδίκων, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν προκύπτει από τους φακέλους οποιαδήποτε συγκριτική υπεροχή των συστηθέντων αναφορικά με τις πιο πάνω ιδιότητες και ικανότητες. Σημειώνεται ότι οι αιτητές είχαν αξιολογηθεί ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης και τα καθήκοντα τους περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, και κατάσβεση πυρκαγιών. Οι πιο πάνω γενικές παρατηρήσεις του Διευθυντή με τις οποίες υποστηρίζει τις επιλογές του καταλήγουν τελικά σε ανατροπή των αξιολογήσεων. Όπως έχει τονιστεί στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695:

 

"Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ' ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. Ώστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2037 ημερομηνίας 20.11.98). Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους και η επίκληση από τον προϊστάμενο της προσωπικής του γνώσης, εισάγει πηγή πληροφόρησης αντίθετη προς το Νόμο και, πάντως, η σύσταση συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων."

 

 

 

 

 

 

Για τους λόγους που υποδεικνύονται πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύσταση πάσχει και η διαπίστωση αυτή οδηγεί στην επιτυχία της προσφυγής 314/2007 και στην ακύρωση των προαγωγών των πέντε ενδιαφερόμενων μερών. Οι καθ'ων η αίτηση διατάσσονται όπως καταβάλουν €1.500 έξοδα προς όφελος των αιτητών.

 

Συνακόλουθα οι προσφυγές 287/2007 και 288/2007 καθίστανται χωρίς αντικείμενο και απορρίπτονται, με €1.200 έξοδα για την κάθε προσφυγή, σε βάρος των καθ'ων η αίτηση.

 

 

 

 

 

 

                                                       Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

                                                              Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο