ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
OMEROS NISSIOTIS ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1977) 3 CLR 388
Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 ΑΑΔ 56
Aριστοκλέους Παναγιώτης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 673
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Παπαδόπουλος Ηλίας και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 560
Κατσελλή Γιαννούλα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 585
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1930/2006)
18 Μαρτίου, 2009
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΤΣΙΛΛΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Ανδρέας Πίτσιλλος, Τεχνικός 1ης Τάξης στο Τμήμα Αναδασμού (αιτητής), αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), με την οποία προάχθηκε ο συνάδελφος του Ντίνος Χριστοδούλου (ενδιαφερόμενο μέρος) στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού.
(α) Τα γεγονότα και οι λόγοι της προσφυγής.
Η Ε.Δ.Υ. κατά τη συνεδρία της στις 26/7/2006 ασχολήθηκε με την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Ανώτερου Τεχνικού στο Τμήμα Αναδασμού, η οποία είχε προκύψει λόγω προαγωγής του κατόχου της σε ανώτερη θέση. Στη συνεδρία προσήλθε ο Διευθυντής του Τμήματος Αναδασμού, ο οποίος σύστησε τον υποψήφιο Σολωμή Σολωμή ως καταλληλότερο, προκρίνοντας τον αντί του ενδιαφερόμενου μέρους που ήταν ισάξιος στις εκθέσεις και στην αρχαιότητα, λόγω συγκεκριμένων δεξιοτήτων που επισημάνθηκαν στη σύσταση.
Η Ε.Δ.Υ. μετά τη δική της αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων απέκλινε από τη σύσταση και επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος, αφού αναφέρθηκε στα υπέρτερα προσόντα και στο οριακό προβάδισμα αρχαιότητας (λόγω ηλικίας) του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του συστηθέντος. Η Ε.Δ.Υ. τόνισε ότι το σχετικό προβάδισμα της αρχαιότητας ορισμένων υποψηφίων συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, εξουδετέρωνε η εμφανής υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία, σε συνδυασμό με τα ισάξια ή υπέρτερα προσόντα του.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απόφαση είναι παράνομη αφού λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας και λόγω έλλειψης δέουσας αιτιολογίας.
(β) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε ανομοιόμορφα την αρχαιότητα και το πρόσθετο προσόν του σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος και δεν προχώρησε σε μια πιο λεπτομερή μεταξύ τους σύγκριση. Υποβλήθηκε επίσης ότι υπήρξε παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσης γιατί ενώ η οριακή διαφορά αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους απέναντι στο συστηθέντα αποτέλεσε λόγο απόκλισης από τη σύσταση, η ουσιαστική υπεροχή αρχαιότητας του αιτητή, που συνιστούσε ευρύτερη πείρα ενισχυτική της αξίας, παραγκωνίστηκε για μια "μικρή διαφορά" υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Επιπρόσθετα υπήρξε εισήγηση ότι η Ε.Δ.Υ. ενώ δημιούργησε με "ευνοϊκή διάθεση" ένα "ανύπαρκτο προσόν-πλεονέκτημα" για το ενδιαφερόμενο μέρος χωρίς αυτό να προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας (πτυχίο Τεχνικού Μηχανικού Δομικών Έργων), ταυτόχρονα αγνόησε το πρόσθετο προσόν του αιτητή (Accounting Higher) που ήταν συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, χωρίς δέουσα έρευνα.
Για την εξέταση των πιο πάνω ισχυρισμών κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το μέρος εκείνο της απόφασης της Ε.Δ.Υ. που αναφέρεται στην απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή και στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους:
"Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σ' αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή, για το Σολωμή Σολωμή και αντ' αυτού επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο το ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Ντίνο, διότι έκρινε ότι αυτός υπερέχει όλων των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτόν προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Αναδασμού, από 1.8.06.
Η Επιτροπή, επιλέγοντας αντί του Σολωμή το Χριστοδούλου, έλαβε υπόψη ότι αυτός, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι ίσος με τον συστηθέντα, διαθέτει, όμως, υπέρτερα προσόντα, αφού, εκτός των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων, διαθέτει και πτυχίο Τεχνικού Μηχανικού Δομικών Έργων (Ανώτερης Δημόσιας Σχολής Τεχνολόγων Μηχανικών, Κ.Α.ΤΕ.Ε.), το οποίο αν και δεν αποτελεί πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και ως εκ τούτου προσθέτει στον παράγοντα προσόντα. Επιπλέον, ο επιλεγείς υπερτερεί έναντι του συστηθέντος, έστω και οριακά, και στο στοιχείο της αρχαιότητας, λόγω ημερομηνίας γέννησης.
Επιλέγοντας το Χριστοδούλου, η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη ότι αυτός υστερεί σε αρχαιότητα έναντι των Γεωργιάδου Κυριακής, Θεμιστοκλέους Αικατερίνης, Πίτσιλου Ανδρέα, Ιωάννου Ανδρέα και Λάμπρου Λοϊζου, εντούτοις, όμως, υπερέχει εμφανώς έναντι αυτών όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, παρουσιάζοντας καθόλα εξαίρετη υπηρεσιακή εικόνα, δεν υστερεί ή και υπερέχει σε προσόντα έναντι αυτών και, ως εκ τούτου, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, ο Χριστοδούλου κρίνεται καταλληλότερος για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση."
Η εικόνα που προκύπτει από τους διοικητικούς φακέλους δείχνει ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις της τελευταίας πενταετίας (2001-2005) δίνουν ένα σαφές προβάδισμα στο ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο συγκεντρώνει 40 "εξαίρετα" έναντι 35 "εξαίρετων" και 5 "πολύ ικανοποιητικών" αξιολογήσεων του αιτητή. Σημειώνεται ότι τα 3 από τα 5 "πολύ ικανοποιητικά" του αιτητή παρουσιάζονται στο στοιχείο της "Διευθυντικής/Διοικητικής Ικανότητας" και τα 2 "πολύ ικανοποιητικά" στο στοιχείο της "Συνεργασίας" με προϊσταμένους και άλλους συναδέλφους και ότι μεταξύ των καθηκόντων της επίδικης θέσης συμπεριλαμβάνεται τόσο η συνεργασία με ανώτερους υπαλλήλους όσο και η εποπτεία, οργάνωση και έλεγχος κατώτερου προσωπικού. Η θέση του αιτητή ότι τα 5 "εξαίρετα" περισσότερα του ενδιαφερόμενου μέρους δεν συνιστούν ουσιαστική υπεροχή, δεν ευσταθεί ενόψει και νεώτερης νομολογίας σύμφωνα με την οποία ακόμη και οριακή διαφορά ενός μόνο σημείου μπορεί να λαμβάνεται υπόψη. (Βλ. Κατσελλή ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 585).
Στο θέμα των προσόντων φαίνεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πτυχίο Τεχνικού Μηχανικού Δομικών Έργων, που ήταν μη προβλεπόμενο πρόσθετο προσόν το οποίο κρίθηκε από την Ε.Δ.Υ. ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και αποτέλεσε τον κύριο λόγο της απόκλισης από τη σύσταση. Η βαρύτητα που πρέπει να αποδίδεται στα πρόσθετα προσόντα έχει ήδη καθοριστεί νομολογιακά. Όπως λέχθηκε στην Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374:
"Καταλήγουμε ότι τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής∙ και, αφετέρου, να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση στοιχείων και παραγόντων."
Στην παρούσα περίπτωση η Ε.Δ.Υ. κινήθηκε μέσα στα επιτρεπτά όρια. Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι αγνοήθηκε το προσόν του στη Λογιστική και ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προέβηκε σε απευθείας σύγκριση του αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ευσταθεί, γιατί αφενός το σχετικό προσόν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των υποψηφίων που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. και αφετέρου γιατί σύμφωνα με τη νομολογία το διορίζον όργανο δεν είναι υποχρεωμένο να προβαίνει κάθε φορά σε ρητή αναφορά στο όνομα υποψηφίου που δεν θα επιλέξει (βλ. Omeros Nissiotis v. Republic (Public Service Commission) (1977) 3 C.L.R. 388).
Ο αιτητής είχε προβάδισμα αρχαιότητας αφού κατείχε τη θέση του Τεχνικού Αναδασμού από τις 15/10/1985, ενώ η αντίστοιχη ημερομηνία για το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν η 1/12/1990. Η Ε.Δ.Υ. δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε αρχαιότητα, όμως οι καλύτερες αξιολογήσεις των υπηρεσιακών εκθέσεων έκλιναν την πλάστιγγα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους. Η αρχαιότητα του αιτητή, έστω και ουσιαστική, δεν αποτελούσε ικανοποιητικό κριτήριο που θα καθιστούσε την απόφαση της Ε.Δ.Υ. ως μη εύλογα επιτρεπτή.
Έχει νομολογιακά καθιερωθεί πως το βασικό κριτήριο για διορισμό - προαγωγή είναι η αξία και ότι η αρχαιότητα υπερισχύει μόνο αν τα δύο άλλα κριτήρια της αξίας και των προσόντων είναι τα ίδια (βλ. Ε.Δ.Υ. ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, Αριστοκλέους ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 673 και Παπαδόπουλος κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 560).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €1.700 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ