|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 823/2005,
1087/2005, 64/2006 και 561/2006)
22 Ιανουαρίου, 2009
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
(Υπόθεση Αρ. 823/2005)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
(Υπόθεση Αρ. 1087/2005)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
(Υπόθεση Αρ. 64/2006)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
(Υπόθεση Αρ. 561/2006)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Μαρίκα Καλλιγέρου (κα), προσωπικά και για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τον Αιτητή σε όλες τις υποθέσεις.
Λαμπρινή Λάμπρου Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
_______________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:
Ο αιτητής, Διευθυντής Φαρμακευτικών Υπηρεσιών, τέθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), μετά από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας, σε διαθεσιμότητα· πρώτα, για σκοπούς πειθαρχικής και, αργότερα, για σκοπούς αστυνομικής έρευνας. Οι έρευνες διεξάγονταν αναφορικά με πιθανή διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων και σοβαρών ποινικών αδικημάτων σε σχέση με τις προμήθειες φαρμακευτικού και/ή άλλου υλικού στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας. Η διαθεσιμότητα του αιτητή παρατάθηκε κατ' επανάληψη - (δύο φορές για τους σκοπούς της πειθαρχικής έρευνας και εννέα φορές για τους σκοπούς της αστυνομικής έρευνας). Στις 5/7/2005, η Ε.Δ.Υ., κατά την εξέταση εισήγησης για παράταση της διαθεσιμότητας του αιτητή μέχρι 14/10/2005, για σκοπούς της πειθαρχικής έρευνας, αποφάσισε, προτού εξετάσει το ζήτημα, να τον καλέσει να υποβάλει τυχόν παραστάσεις του ως προς την αναγκαιότητα συνέχισης της διαθεσιμότητάς του.
Ο συνήγορος του αιτητή, με επιστολή του, ισχυρίστηκε ότι δε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις παράτασης της διαθεσιμότητάς του και ζήτησε να παραστεί ενώπιον της Ε.Δ.Υ. και να υποστηρίξει τη θέση του, πράγμα που έγινε.
Η Ε.Δ.Υ., αφού άκουσε το συνήγορο του αιτητή και έλαβε υπόψη της όλα τα στοιχεία που υπήρχαν ενώπιόν της, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτούσε να παραταθεί η διαθεσιμότητα του αιτητή και την παρέτεινε.
Ο αιτητής, τόσο εναντίον των αρχικών αποφάσεων με τις οποίες αυτός τέθηκε σε διαθεσιμότητα, όσο και εναντίον των αποφάσεων με τις οποίες αυτή επανειλημμένα παρατάθηκε, καταχώρισε ισάριθμο αριθμό προσφυγών. Οι αρχικές αποφάσεις προσβλήθηκαν με τις Προσφυγές 463/05 και 1088/05, αντίστοιχα. Σ' αυτές, μετά από δήλωση της συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι αποδέχεται ακύρωση των προσβαλλομένων αποφάσεων, για σκοπούς συμμόρφωσης με την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στη Ρ.Ι.Κ. κ.ά. ν. Κέττηρου κ.ά. (2007) 3 Α.Α.Δ. 555 και διαπίστωση από το Δικαστήριο ότι ο λόγος ευσταθεί, οι αποφάσεις ακυρώθηκαν στις 11/4/2008. Πριν από τη λήψη των αποφάσεων για διαθεσιμότητά του, δεν του είχε δοθεί η ευκαιρία να ακουστεί.
Στις ενώπιόν μου συνενωμένες προσφυγές, οι οποίες αφορούν παρατάσεις της διαθεσιμότητας του αιτητή μέχρι 31/8/2005 και 30/9/2005, για σκοπούς πειθαρχικής έρευνας - (823/05 και 1087/05) - και παρατάσεις μέχρι 8/3/2006 και 8/6/2006, για σκοπούς αστυνομικής έρευνας - (64/06 και 561/06) - οι συνήγοροι του αιτητή έθεσαν το ζήτημα των συνεπειών των ακυρωτικών αποφάσεων της αρχικής διαθεσιμότητάς του στις μετέπειτα αποφάσεις για παράτασή της. Με αναφορά στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, (1929-1959), και στο σύγγραμμα «Αι Συνέπειαι της Ακυρώσεως Διοικητικής Πράξεως έναντι της Διοικήσεως», 1988, της Δήμητρας Κοντόγιωργα - Θεοχαροπούλου, εισηγήθηκαν ότι η ακύρωση των αρχικών αποφάσεων συμπαρασύρει σε ακύρωση και τις επίδικες παρατάσεις.
Αντίθετη ήταν η θέση της συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση, η οποία υποστήριξε ότι, παρά την ακύρωση των αρχικών αποφάσεων για διαθεσιμότητα του αιτητή, οι επίδικες αποφάσεις, οι οποίες αποτελούν αυτοτελείς διοικητικές πράξεις, δεν συμπαρασύρονται σε ακύρωση, αφού η έκδοσή τους έγινε μετά που ο αιτητής ακούστηκε.
Πανομοιότυπο ζήτημα εξετάστηκε στις Παναγή ν. Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 1983/06 και 256/07, 4/6/08, Παναγή ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1080/06, 23/9/08 και Παναγή ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1212/07, 22/10/08.
Με τα αποφασισθέντα στην Παναγή ν. Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 1983/06 και 256/07, (πιο πάνω), τα οποία υιοθετήθηκαν στις Υποθέσεις Αρ. 1080/06 και 1212/07, συμφωνώ και τα παραθέτω, αφού αυτά σφραγίζουν και το αποτέλεσμα εδώ:-
«Ανεξαρτήτως του αν η κάθε παράταση μπορεί να συνιστά αυτοτελή διοικητική πράξη ώστε να μπορεί να προσβάλλεται αυτή καθ' αυτή, η ακύρωση της απόφασης για θέση σε διαθεσιμότητα δεν μπορεί παρά να συμπαρασύρει και οποιεσδήποτε παρατάσεις της διαθεσιμότητας. Η ίδια η έννοια της παράτασης είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με την αρχική θέση σε διαθεσιμότητα προς την οποία και συναρτάται. Η απόφαση για παράταση δεν είναι απόφαση για εξ υπαρχής θέση σε διαθεσιμότητα αλλά για συνέχιση της ήδη θέσης σε διαθεσιμότητα και έτσι έχει εκείνη ως βάση και προϋπόθεσή της, όπως διατυπώνεται η γενική αρχή και στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας στα οποία αναφέρονται οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τον Αιτητή. Είναι με δεδομένη τη θέση σε διαθεσιμότητα, η οποία απεφασίσθη στα πλαίσια των δικών της παραμέτρων που μπορεί να είναι ευρύτερες των εκάστοτε αποφάσεων για παράταση, που αποφασίζεται η παράτασή της, ώστε η εξαφάνιση της θέσης σε διαθεσιμότητα να στερεί τη βάση στην οποία η παράταση εστηρίχθη.»
Οι προσβαλλόμενες με τις προσφυγές παρατάσεις της διαθεσιμότητας του αιτητή ακυρώνονται, με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η πιο πάνω κατάληξη καθιστά αχρείαστη την εξέταση των λόγων ακυρότητας που προβάλλονται.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ