ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 2245/2006)

 

14 Ιανουαρίου, 2009

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ,

Αιτητής,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ης  η Αίτηση.

 

Κ. Λοΐζου, για τον Αιτητή.

Κ. Στιβαρού (κα) για Α. Δημητρίου, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Στις 17.4.2006, η καθ' ης η αίτηση κυκλοφόρησε τη Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων που περιλάμβανε και μια θέση Τεχνικού Επιθεωρητή Σταθμού Βάρδιας Β, Κλίμακα Α10, Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών-Γραφείο Περιφέρειας Λευκωσίας-Κερύνειας-Μόρφου.  Για την επίδικη θέση, που ήταν θέση προαγωγής, αποτάθηκε τόσο ο Αιτητής όσο και το ΕΜ.

 

Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού, κατά τη συνεδρίαση της στις 7.9.2006, επιλήφθηκε των αιτήσεων υπαλλήλων για προαγωγή και επέλεξε για την επίδικη θέση τρεις από τους υποψηφίους, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται με αλφαβητική σειρά στην Έκθεση, υπό μορφή Εισήγησης της Επιτροπής προς την Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της καθ' ης η αίτηση.  Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν ο Αιτητής και το ΕΜ[1].   

 

Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της καθ' ης η αίτηση για Θέματα Προσωπικού, αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή ο οποίος σύστηνε το ΕΜ, αποφάσισε να εισηγηθεί στην καθ' ης η αίτηση την προαγωγή του ΕΜ στην επίδικη θέση.

 

Η καθ' ης η αίτηση κατά τη συνεδρίαση της στις 7.11.2006, αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιον της και υιοθετώντας την πρόταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, αποφάσισε την προαγωγή του ΕΜ στην επίδικη θέση.

 

Ο Αιτητής προσέβαλε την πιο πάνω απόφαση ως παράνομη.

 

Ο συνήγορος του Αιτητή κατ' αρχάς δεν προσδιορίζει με ευκρίνεια τους λόγους ακύρωσης, ενώ κατά το στάδιο των διευκρινίσεων, σε σχετική ερώτηση του Δικαστηρίου και πάλιν χωρίς να είναι ξεκάθαρος, άφησε να νοηθεί ότι ο μόνος λόγος ακύρωσης είναι αυτός που αφορά στο αναιτιολόγητο της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Πιο συγκεκριμένα, η εισήγηση του δικηγόρου του είναι ότι η καθ' ης η αίτηση δεν προσδιορίζει στην απόφαση της τους λόγους που την ώθησαν να προάξει μεταξύ δύο εξίσου εξαιρετικών υποψηφίων, το ΕΜ αντί του Αιτητή, ενώ ο τελευταίος είχε σαφή υπεροχή σε αρχαιότητα και προσόντα.  Το σχετικό μέρος της απόφασης της καθ' ης η αίτηση, έχει ως εξής:-

 

«Τα Μέλη, καταλήγοντας στην απόφασή τους υπέρ της προαγωγής του Μάριου Εργατούδη, έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι ο Δαμιανός Παυλίδης υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι του Μάριου Εργατούδη, επεσήμαναν όμως ότι δεν είναι τέτοια που να αλλοιώνει την απόφασή τους καθότι, ο Μάριος Εργατούδης είναι εξίσου εξαίρετος υπάλληλος και έχει καθήκοντα και ευθύνες που έχουν άμεση σχέση με τα καθήκοντα της εν λόγω θέσης.  Τα Μέλη παρατήρησαν ακόμη ότι ο Μάριος Εργατούδης εκπαιδεύτηκε από την Αρχή Ηλεκτρισμού στην Ελλάδα, ειδικά για εργασία υπό Τάση, είναι ο εκπαιδευτής των εκπαιδευτών της Αρχής Ηλεκτρισμού και είναι ο υπεύθυνος του Παγκύπριου Συνεργείου για εγκατάσταση οπτικών ινών, θέματα τα οποία πιστεύουν ότι είναι απόλυτα σχετικά με την κρινόμενη θέση.  Συγκεκριμένα, ο Μάριος Εργατούδης συντηρεί, θέτει σε λειτουργία, ελέγχει και δοκιμάζει τεχνικό εξοπλισμό της Αρχής όταν η φύση της εργασίας το απαιτεί, επιλαμβάνεται δύσκολων περιπτώσεων ή ειδικής φύσεως εργασία, εκπαιδεύει, καθοδηγεί και υποβάλλει εκθέσεις για την ικανότητα και απόδοση υφιστάμενου προσωπικού, χειρίζεται τεχνικά όργανα και τεχνολογικό εξοπλισμό που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του, κλπ.  Επομένως, τα Μέλη ανέφεραν ότι τον θεωρούν έναν εξαίρετο υπάλληλο που μπορεί να αντεπεξέλθει αποτελεσματικότερα στα καθήκοντα της θέσης και ως εκ τούτου αποφάσισαν να τον προάξουν στην κρινόμενη θέση.»

 

Τα πιο πάνω αποτελούν κατά λέξη αντιγραφή της σύστασης του Διευθυντή.  Η σύσταση του διευθυντή κατά την άποψή μου δεν περιέχει επαρκή αιτιολόγηση.  Όμως, αυτό δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της σύστασης του, αφού ο Διευθυντής με βάση τον Κανονισμό 23(4) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (ΚΔΠ 291/86) δεν είναι υπόχρεος να αιτιολογήσει τη σύστασή του.  Το ίδιο όμως δεν ισχύει για την Αρχή η οποία είναι υποχρεωμένη να αιτιολογεί τις αποφάσεις της.  Στην προκειμένη περίπτωση, η έλλειψη αιτιολογίας στη σύσταση του Διευθυντή παρεισέφρησε και στην απόφαση της Αρχής, με αποτέλεσμα να είναι και αυτή αναιτιολόγητη.

 

Σε προσόντα, ο Αιτητής και το ΕΜ πληρούν και οι δύο τα απαιτούμενα.  Όμως ο Αιτητής είναι απόφοιτος της Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας, στον κλάδο των Ηλεκτροτεχνιτών που φαίνεται να είναι σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης, αλλά καμιά αναφορά δεν έγινε από την καθ' ης η αίτηση κατά τη σύγκριση των προσόντων των δύο υποψηφίων.  Αντίθετα, το ΕΜ είναι απόφοιτος Δημοτικού Σχολείου, το οποίο ενώ παρασιωπείται στο σχετικό σκεπτικό της Αρχής, τονίζεται υπέρμετρα η παρακολούθηση από το ΕΜ δύο κύκλων εκπαιδεύσεως στην Ελλάδα, ο πρώτος διάρκειας 2 μηνών και ο άλλος 40 ωρών. 

 

Πέραν τούτου, η καθ' ης η αίτηση επικαλείται κατά τρόπο ανεπίτρεπτο, τη φύση και τα καθήκοντα που ανατέθηκαν στο ΕΜ χωρίς ταυτόχρονα να κάνει το ίδιο και με τον Αιτητή.  Οι Αρχές της χρηστής διοίκησης επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των υποψηφίων και επίσης την αξιολόγηση των υποψηφίων σύμφωνα με τα καθήκοντα τα οποία ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας (Βλ. Γεωργιάδης ν. ΑΗΚ (1996) 3 ΑΑΔ 249 και Στεφάνου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 512/89, ημερ. 19.9.1990).

Ο Αιτητής και το ΕΜ με βάση τα στοιχεία των φακέλων και τις τελευταίες αξιολογικές εκθέσεις, είναι ίσοι σε αξία, ενώ η απόδοση τους χαρακτηρίζεται από το Διευθυντή ως εξαιρετική.  Όμως σε αρχαιότητα στην αμέσως προηγούμενη προαγωγή, ο Αιτητής προηγείται του ΕΜ κατά τρία σχεδόν χρόνια.  Επίσης, ο Αιτητής προηγήθηκε και στην πρώτη προαγωγή κατά 7 περίπου μήνες.  Για όλα αυτά δεν γίνεται καμιά σύγκριση μεταξύ των δύο και ούτε δίδεται επαρκής αιτιολογία για την παραγνώριση της αρχαιότητας και προσόντων του Αιτητή.

 

Η αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Κανονισμό 23(2) των περί ΑΗΚ Κανονισμών του 1986, ενώ δεν έχει υπέρτερη βαρύτητα των άλλων κριτηρίων και σταθμίζεται ισότιμα με τα πάγια κριτήρια, εντούτοις όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι, η αρχαιότητα σε συνάρτηση με την πείρα έχει την ιδιαίτερη σημασία της και δεν μπορεί να παραγνωριστεί χωρίς τουλάχιστον να δοθεί επαρκής εξήγηση και αιτιολογία. (Βλ. Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 ΑΑΔ 403). 

 

Στην απόφαση της η Αρχή δεν αιτιολογεί γιατί μεταξύ δύο εξαίρετων υποψηφίων σε απόδοση, ίσων σε αξία και με σαφή υπεροχή του Αιτητή σε αρχαιότητα, προτιμήθηκε το ΕΜ.  Η Αρχή, ενώ αναγνώρισε την αρχαιότητα του Αιτητή, δεν την θεώρησε αρκετή για να «αλλοιώσει» την απόφαση της, καθότι το ΕΜ «είναι εξίσου εξαίρετος υπάλληλος».  Δεν θεωρώ την αιτιολογία επαρκή.  Πρόκειται για γενικόλογη αναφορά που δεν προσθέτει οτιδήποτε σ' αυτά που αναμένονται από μια επαρκώς αιτιολογημέρνη απόφαση.  Επρόκειτο για δύο εξαίρετους υπαλλήλους, ίσους σε αξία και απόδοση, με ιδιαίτερη όμως υπεροχή του Αιτητή στην αρχαιότητα και ελαφρά υπεροχή σε προσόντα, ενώ το ΕΜ είχε υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή.  Όπως έχει καθιερωθεί νομολογιακά, η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα, αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα, όταν οι υποψήφιοι κατά τα άλλα είναι ίσοι.  Υπό αυτές τις συνθήκες, αναμενόταν ότι η Αρχή θα εξειδίκευε τι τελικά από τα προσμετρήσιμα κριτήρια ήταν που προσμέτρησε υπέρ του ΕΜ και όχι υπέρ του Αιτητή ώστε να επιλεγεί ο πρώτος αντί ο δεύτερος.  Ως αποτέλεσμα του κενού που δημιουργείται, είναι αδύνατο για το Δικαστήριο να γνωρίζει ποια ήταν η θέση της Αρχής στο καθένα από τα προσμετρήσιμα κριτήρια.  Όλα αυτά κατά τη γνώμη μου καθιστούν τον δικαστικό έλεγχο δύσκολο αν όχι αδύνατο.

 

Είναι προφανές από τα πιο πάνω, ότι ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί, αφού η αιτιολογία είναι ανεπαρκής. (Βλ. Συμεωνίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 145 και Ηλιόπουλος ν. ΑΗΚ (2000) 3 ΑΑΔ 438).

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1200 έξοδα υπέρ του Αιτητή. 

 

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ